Devam pnp

Fertulikmoj

Kusura bakmayın bir işim çıktı geldim buradaysanız devam ediyorum

Kampüsü turladıktan sonra yurdu bulmuştum. Haftasonları babamın okula yakın kiraladığı evde kalacaktım ama haftaiçi günlerim bu yurtta geçecekti. Derin bir nefes alıp içeri girdim. Karşıma kapalı, sevimli bir teyze çıktı; "Hoşgeldin oğlum yeni öğrencisin herhalde haber etmişlerdi" dedi. "Evet teyzeciğim" dedim yalandan gülümseyerek. Daha sonra bana odamın kapısına kadar eşlik etti. "Odada seninle beraber 4 kişi kalacaksınız, çocuklarla da kaynaşırsınız zaten" dedi. Teşekkür edip elini öptükten sonra odaya girdim.

Bir anda bana bakan üç çift gözle yalnız kalmıştım. Hepsi şaşkın şaşkın bakıyordu. Bunun farkına vardıklarında hemen sessizliği bozup "Hoşgeldin kardeşim" diyip elimden valizleri aldılar. Hepsi iyi çocuklara benziyorlardı.

Biraz muhabbetten sonra isimleri Faruk, Enes ve Yiğit olan çocuklarla kaynaşmıştık. Zaten çoğu özgüvensiz ve samimi çocuklardı. Otobüste sürekli oturduğum için biraz dolaşmak istiyordum. "Sigara içtiğiniz bir yer var mı kampüste" diye sordum. Faruk "Gel kardeşim birlikte gidelim yalnız göndermek olmaz, tabii sigara vereceksen" diyip güldü. Tebessüm edip montumu giydim.

Bu sırada aklım uzun zamandan beri doluydu. Okula girdiğimde gördüğüm kızı düşündüğümü fark ettim. Yüzünü bile adam akıllı görmediğim bir kız nasıl bende böyle bir etki bırakabilmişti?

Cevabı çok uzak değildi..

rez okunur gibi

Reserved hocam

rezerve

hızlıca göz gezdirdim lise kelimesini gördüm ve kaçıyorum

rezerved

Rezzzzzz

Rezz Birader

Okuyan yok galiba okuyacak bir kişi bile çıksa devam ederim ilk entryi şukulasın hadi eyvallah

Üç dört kişi buradaysa devam edeyim

O ayın başında dilekçeyi verip kaydımı aldırdım. Annemin ağlamaları ve babamın sinirli bakışları eşliğinde taksiye atlayıp otogara gittim. Hiçbir şey hissetmiyordum. Ne annemin ağlamaları ne de babam gram umrumda değildi. Hayatımı ne uğruna yaşadığımı düşünürken bir yandan da belki bu şehirde beni mutlu edebilecek bir şeyler bulabileceğimi düşünüyordum. Bir hobi, bir mekan, bir kişi...

insanların garip bakışları üzerimdeyken bir sigara yaktım. Memleketin şu garip bakışlarına alışmıştım. Uzun boyum, küpelerim ve piercingim, tepeden tırnağa siyah giyimim ve deri botlarımın o saçma dikkatleri üstüne çekmesi umrumda değildi.

Biraz bekledikten sonra otobüse bindim. 8 saatlik bir yolculuktan sonra özgürlük beni bekliyor olacaktı, en iyisi kafayı atıp uyumak diye düşünüp uyudum. Bir süre sonra muavinin sesiyle uyandım. Sonunda gelmiştim, belki hayatıma anlam katacak bir şehir.

Terminalde bir taksiye atlayıp yeni okuluma doğru yola koyuldum. Sabah bindiğim için okulun dağılma vaktinde orada olacaktım. "Neyse ne" diye mırıldandım. insanlarla kaynaşmak hiçbir zaman benim için sıkıntı olmamıştı.

Bunları düşünürken okula gelmiştik. Taksiden indim, valizimle çantamı alıp basketbol topumu kolumun altına sıkıştırdım. Yeni okulum büyük bir kampüsün içerisindeydi, daha aralığın başı olduğu için kar olmasa da kuru bir ayaz yüzüme vuruyordu. Yurdun nerede olduğunu anlamaya çalışırken bir yandan da okuldan dağılan öğrenciler yanımdan geçiyordu. Kızların kikirdemeleri kulağıma geliyordu ama umrumda değildi, hayatımdaki diğer her şey gibi.

Ancak o sırada gözüme bir şey çarptı, bir çift kocaman gözün üzerimde olduğunu hissetmiştim; kafamı çevirdiğimde kırmızı karose ceketli kısa bir kızın köşeden döndüğünü gördüm.

O gözlerin hayatıma anlam olacağını o gün bilsem her şey daha farklı olurdu..

Tamam o zaman

45 posta attım

iyi geceler

iyi akşamlar arkadaşlar, bu hayatta aklıma getirmek istemediğim çok olayı bir kişide yaşayan birisiyim; daha önce kimseye anlatmadığım şeyleri burada tekrar anlatmaya karar verdim. Kafam biraz güzel ama artık tek başıma içtiğim bu içkilerde anlam bulamıyorum, en azından bir iki kişi dinlese içim rahatlayacak sanırım.

Şu anda üniversite okuyorum, başıma gelenler bundan 2 sene önce yaşandı.

11. sınıfın sömestr tatiline az kalmıştı, aylardan aralıktı. O sırada ailemin yanında, doğduğum şehirde okuyordum. Memleketi pek sevmezdim, lise sınavı sonuçlarım çok iyiydi. Bulunduğum şehrin en iyi lisesinde okuyordum ama şehirden dolayı okuldan ve lise hayatımdan nefret ediyordum.

2.5 senelik yalvarışımın sonunda annemi ve lisenin başından beri kavgalı olduğum babamı Türkiyenin en yüksek puanlı fen liselerinden birine kaydımı aldırma konusunda ikna ettim.

O sıralarda aklım bomboştu, tek eğlencem ara sıra içtiğim sigaram ve basketboldu. Çıktığım kızlardan bir hafta içerisinde ya ben ayrılıyordum ya da onlar benim umursamaz tavrıma dayanamayıp beni bırakıyordu.

Ama başıma gelecek en güzel ve en üzücü şeyle daha karşılaşmamıştım..