bana pahalıya patladı ve şu anda içimi dökmeye karar verdim .( GÜVENLiK SEBEBiYLE ŞEHIR , iLCE ADI VERMiYORUM. ARAMIZDAN GIDEN BIR KAÇ ASALAK OLUR )

Bu fotoğrafı  kaç yaşında ve nerede  çektiğim önemli değil.

  Sadece yaşananları ve tanık olduğum bazı şeyleri aktarmak istiyorum .

Görselin çekildiği mekanı; hikaye sonunda da asla paylaşmayacağım.  Oraya gitmeye çalışan bir kaç gerizekalı aranızdan çıkacaktır çünkü.

Ben burdaki palavra hikayelerden sonra; gerçekten yaşanan  olağanüstü olayları bilin ve hayatta dair tecrübe kazanın diye bunları anlatmaya karar verdim.

Bu zamanda ; lise talebesiydim. Okulda pek aktif değildim. Ama zeki birisi sayılırdım.

Yıllar içinde  inancımı sorgulamaya başladım . Yahu yatıp kalkıyoruz, ibadet ediyoruz ama ya doğru olan bu değilse?

Ama bir türlü emin olamıyorum doğru yoldan.

Bir  gece  , dua ettim.

"Yarabbi , beni yaratan , kollayan , işiten ve bilen sensin. Senin varlığına eminim ama hangi dine inancagımı şaşırıyorum.  Bana bir işaret gönder, bana bir şey göster.  Göster ki: ben bu hayatta sana isyan eden , kabullenmeyen , şeytana uyan olmayayım"

Içimdeki müslümanlık kırıntıları ile  Allaha böyle dua ettim.

Kuşkularım gidene kadar arafda kalacaktım. Bilimce deisttim. Ama bu geçici bir süre aralığındaydı.

Tam 1.5 sene boyunca; aklıma geldikçe her gece böyle dua ettim ve hiç bir şey olmamıştı.

Lise  4ün , son haftalarıydı. Zaten sınavlar sona ermiş.  Keyfimiz yerindeydi. Gece, 2 ye doğru.  Film izliyordum , uyuya kalmışım. 

Rüyamda pek çok ilginç olay gördüm. Hatırlayamamakla beraber , hatirladiklarim olayın esrarını aralıyordu;

 Karman çorman bir ortamdı, yüzlerce belkide binlerce insan kalabalığı vardı bu yerde . Ama bir türlü yüzlerini seçemiyordum ve bu alanın bu kadar insanı nasıl aldığını hiç düşünmüyordum o esnada .( bir sokak genişliğinde. 50×7m2)

Daha sonra bir ev gözüktü karşımda; sanki yalıydı. Deniz kenarından koparılmıştı.

 Öyle şahane bir yapıyı ömrümde gözle görmemiş, resimlerde dahi şahit olmamıştım. Oldukca bakımlı ve temiz görünüyordu ama camlarında perde yoktu ve boş olduğu her halinden belliydi.  2 katlıydı ve her penceresinde

"SATILIK -KiRALiK  ××××EMLAK /0××0 7 ××84××" Şeklinde ibare vardı. Ve en dipte de bir yer ismi vardı.

Gece uykum bölündü ve kalktım ama uyku isteğim doğrultusunda tekrardan uyumuşum.  Ve sabah kalktığımda hiç bir şey hatırlamadım.

Aklıma gelmedi niyeyse ..

 Devdıbını isteyen olursa yazarız.

Yoldan geçen bir kaç insanı inceledim.  Çoğunda köylü gibi bir şekil vardı.  Zaten burası da genel olarak , orta halli  ve daha kötü durumu olan insanların ikamet  ettiği bir yerdi anlaşılan.

Ulan o an durdum ve düşündüm!

Emlakçida Sadece 2 ev ilanı bulabilmişti..

Ve bunlardan birisi benim görmem için, bizim mahalleden seçilmiş  ötekisi ise rüyamda ki evdi. sizce de oldukça ilginç değil mi ? Ayrıca

Emlakçı ölmüş,

Gece beni arayan birisi var,

Ev rüyamda 10 numara, şu anda terkedilmiş.

Ve Ömrümde ilk defa bu semte geliyorum bu ev rüyama nasıl girdi ? Neden girdi .

Yoldan geçen birisine seslendim .

Aramızda geçen sohbette ; evin sahibi olan ailenin kızı, yıllar önce tecavüze uğramış ve kendisini tavan arasında asmış.

Daha sonradan kızın cinsel bölgesindeki durumdan tecavüze uğradığı anlaşılmış.

Ailesi , bu duruma hazmedeyerek bölgeyi terketmiş.

Evi , ailenin yeğeni olan Deli Asaf sahiplenmiş.

Tapu üzerinde hala o aileye aitmiş ve bu yüzden satılık değil kiralıkmıs.

Sabahin ilk saatlerine dogru gozumu açtım. Hafif bir kahvaltı ardından, adresin yazılı olduğu kağıdı aldım ve evden çıktım.

Hemen hemen 2 saat içinde buraya ulaşacaktım. Benim için zor bir durumdu .

Çünkü okula değil, buraya vaktimi harcıyordum.

Saat 11 civarında adrese ulaştım. Tam da ... nin karşısındaki dükkana doğru bakıyordum ki ;

Eski , tozlanmış bir tabelanın olduğunu farkettim. Neredeyse pastan görünmeyecek şekilde bitap olmuştu.

Bir kaç gün sonra bir anda aklıma gelmeye başladı. Öncelikle rüyamdaki ev , gözlerimin önüne geldi.

Daha sonra beynim ; rüyayı hatırladı. Ve düşünmeye başladım. Acaba neydi ?

AMA hatırlayamadım . 10 gün kadar sonra aynı rüyayı tekrardan gördüm. Ve gece yarısı uykum yine bölündü AMA

Bu sefer yatmadım ve kalkıp; o emlakçının ismini bir kağıda yazdım.

Artık bu emlakçı gerçek mi yoksa hayal ürünü mu öğrenme fırsatım olacaktı.

Bir an da sesim soluğum kesildi. Ulan gecenin 2 sinde emlakçı mi adamı ararmış.

- Evet . Sizin yeriniz tam olarak nerede acaba ?

+... bölgesinde ... 'nın karşısındayız.

Dedi ve kapattık.

Hemen kağıt kalem aldım ve mekanı not aldım. Sabah ilk isim buraya gitmek olacaktı.

Bütün gün telefonumu açmayan ama gecenin ta amina koydugumun saatinde beni arayan bu adam kimdi !

örümcek ağı takıldı.  Gerçekten de yıllardır açılmamış olduğuna emin oldum .

Örümcek ağlarını ellerimle yırta yırta ilerlerdim ve masanın olduğu kısıma gelmiştim.

Dışardan görünmemek için hızlı olmalı ama yavaş hareket etmeliydim.

Ilk işim masanın çekmecelerine bakmak olacaktı, her birisi boş evraklarla doluydu .

Hızlıca geçtim, göz gezdire gezdire.

Dışardan görmüş olduğum , masa üzerindeki kağıtlara baktım. 

2 tane ev adresi vardı, bir tanesi bizim mahalledeki evdi.  Ötekisi ise bir başka yerdeydi.

Özellikleri yazıyordu, bilmem kaç mt2 , şu kadar odalı filan .

Emlakçıların camlara astığı türden yani.

2. Ilandaki yere , dubleks yazıyordu. 8 odalı +2 banyolu bir yerdi.

Fakat sadece kiralıktı. Satılık değildi.

Ben ise rüyamda her ikisini görmüştüm.

Ilk kağıdı birden alarak , girmiş olduğum tuvalet camından geri çıkmaya çalıştım.  Önce kağıtları attım ve sonrasında, ezile büzüle camdan kendimi dışarıya attım.

Elimi hafiften kesilmişti, o kadar temizlememe rağmen bir cam elimi kesmişti. 

X emlak yazısını gördüm  ama bu dükkan açık bile değildi ki .

Kullanılmaz bir hale gelmişti. Iyice yaklaştım, cama kafamı dayadım ve içeriye doğru baktım.

Eski bir masa üzerinde bir kaç kağıt ve bir tanede kalem vardı.

Tam o esnada arkamdan birisi omzuma dokundu

+Bir şeye mi baktin delikanlı

Ödüm patlamıştı, sessizliğin hakim olduğu bu yerde,   Bir anda arkama sokulan birisinin ses çıkarması dahi insanı korkutabilirdi. 

- X emlak dükkanını arıyorum. Bakan birisi yok mu ?

+ yavrum , kendisi benim çocukluk arkadaşımdır fakat vefat edeli 6 seneyi geçti.  Burası da böyle bi başına kaldı.

-e peki dükkana bakan kimse yok mu ? Ben bi beyefendiyle görüştümde

+ hayır delikanlı, sami (emlakçi) hiç evlenmemişti ve dükkan da onun göçtüğü günden beri bir gün dahi açılmadı.

- Peki ya telefon ? Ben birisiyle görüştüm diyorum amca

+ imkansız evladım, kilit bile açılmadı.  Örümceklerin ağ kurduğu, farelerin mesken tuttuğu bir yer bu dükkan.  Ne telefonu olabilir

Dedi ve uzaklaşmaya başladı. 

Aklımdaki sorular daha da artmıştı.  Buraua gelerek sorularımı yanıtlamak peşinde koşarken, daha fazla soru elde ettim .

Beni arayan bir başkası olabilir miydi ?
Bana şaka yapıla bilir miydi ?

Rüyamı kimseye anlatmamıştım  Ve ayrıca o ilândaki numarayı ben aradım ve çaldı.

Dükkanın içine tekrardan dikkatlice baktım, telefon göremedim ama içimde değişik bir his vardı.

Arka tarafa doğru dolanmak aklıma geldi , burda 2 bina arası boşluk vardı.  Aradan süzüldüm ve dükkanın arka kısmına geçtim.

Ufak bir cam vardı, tozdan görünmez haldeydi .

Kuvvetle muhtemel , dükkanın lavabosuydu.

Camı ufak taş darbeleri ile kırdım ve iyice  etrafını temizledim.

Kendimi sıka zorlaya burdan içeriye attım.

Zorla sığmıştım ve içerisi ; birden çok ceset varmışcasına leş kokuyordu. Kolum ile burnumu kapatmıştım. Ağzımdan nefes alıyordum.

Eğile eğile hareket etmeye başladım, içerdeki masanın olduğu odaya gidicektim .

Lavabodan çıktım ve odaya doğru ilerlerken yüzüme bir örümcek ağ

Kâğıtları yerden aldım ve bina aralarından dışarıya çıktım.

Cebimdeki kağıtların üzerine elimi koydum ve emin adımlarla minibüse doğru hızlıca adımlamaya başladım.

Kendi mahalleme geldim , vakit öldürdükten sonra eve tekrar döndüm. Bir kaç gün okula gittim ve hafta sonuna kadar sadece teorik olarak bu durumu düşündüm.

Her şey bir tesadüften mi ibaretti yoksa işin içinde Ilahi bir güç mu var mı ?

Kararsızdım. Ama olanlar hiç de normal şeyler değildi.

Haftasonu olmuştu, cumartesi günü..

l gözlü, 170 boylarında bir adamdı .

Mecbur kaldim ve onun peşinden gittim . Kolumu bıraktığında, önümden gidiyordu.  Geriye dönüp kaçmayı düşündüğüm anda

Deli Asaf: Korkupta kaçayım deme ha . Biz Allah'tan korkarız çok şükür

Dedi . O camdakinin o olmadığına emin olduğuma göre cin olduğuna kanaat getirmiştim.  Ya da şu anda beni buraya sürükleyen de cin olabilirdi.

Allah'ın sıfatını kullanarak bana güven aşılıyordu . Saniyeler içinde bunlar benim aklımda kurgalanırken 

Deli Asaf: Önce git camdan içeriye bak bi delikanlı , gönlün rahatlasın dedi .

Ulan burda neler dönüyordu böyle. 

Kahretsin!

Titreye titreye cama gittim ve içeriye baktım.  Camın dibine de bakmaya çalıştım olabildiğince, kimse yoktu .

Tir tir titriyordum , arkadan geldi ve elini omuzuma attı.  Sonra başımı okşadı.

Titremem kesildi, buna inanamadım.

Bu ilçede, evde , hatta Asafta bir şeyler olduğuna emindim

Sabah kalktığımda kahvaltı etmeden evden çıktım ; mahalledeki int. Cafeye doğru hızlı adımlarla yürümeye başladım.

Tam bu esnada , karşımdaki binada bir kiralık ev ilanı gözüme çarptı.

Yoluma devam ederken , bir anda U dönüşü yaptım.

Bu olamazdı! Rüyamdaki emlakçı ismi , bu evdeki ilan ile aynıydı.

SAÇMALIK !

Bu kadarda tesadüf olamazdı.

Öyle büyük bir emlakçı ki , karşıma çıktı koca kentte. Dedim mırıldanarak.

Ve sonra anladım k i; ben bu ilanı önceden gördüm ve dikkat etmedim . Bilinç 6 ma yerleşince de rüyama girdi .

Ve esrarlı bir olaya dönüşmüştü. Oysa ki sıradanmış " diye geçirdim içimden.

Ve bu olayın peşini bıraktım. Eve tekrar geri döndüm. Taa kii

Art arda 2 gün, bu rüyayı tam 4 kez görene dek.
Kim bu emlakçı?
Bu ev nerede ?
Bu sokak bu kadar yoğun mu ?

Bu Sorular aklımı kurcalamaya başladı.

3. Gün hemen ilanın altındaki numarayı aradım.

Telefon Çaldı ama Açan olmadi .

Her saat diliminde teker teker aradım. Ve açan olmadi . O zamanlar cep telefonu bu kadar yaygın değildi.

Sadece babam da vardı ve de o işteydi.

Bu yüzden evdeki sabit numaradan aramıştım.

Gece saat 02.00 sularında film izliyordum.

Gözlerim yarı kapalı yarı açıktı.

Tam uykuya dalmak üzereyken;

"ZIIIIRR ZIIRRRRRR"

Diye bir anda ev telefonu çaldı.

Ayakta olduğum için direk koştum . Ve birisinin uyanmaması için hemen telefonu açtım.

Telefona giderken geçirmiş olduğum 3 saniye içinde düşünmüş olduğum; bu saatte ya bir ölüm olur ya da bir kaza .

Telâşı içinde koşmuştum.

BEN(-) EMLAKCi (+)

-Alo

+aloooggg

-buyrun kimsiniz ?

+ ... emlaktan arıyorum

... ...

Kâğıtları iyice inlemiştim. Tespitlerim gibi , birincisi bizim mahalledeki evdi. Öteki evde tam rüyamdaki mekana uygundu .

Adresi iyice aklıma kazıdım ve sabahtan bu evi bulmak için oraya gittim .

Şoke olmuştum.

Bu ev rüyamdaki evdi fakat !

Baştan aşağıya harap olmuştu.

Evin olduğu sokaktaki hiç bir ev dolu değildi. Yalnızca önünde boş bir tarla vardı ve bir kaç araba buraya park etmişti

Okuyan yok sanırım. Ben yatıyorum sabaha ilgi olursa yazarız.

Şaşırdım ve durağan kaldım. Tek başına oturan birisi vardı, 55 yaşlarında filandı.

Yanındaki sandalyeyi geriye doğru çekerek , eliyle sandalye üstüne vurarak. Beni yanına çağırdı ve otur demek istedi ve buyur etti.

Ben de mecburen buyurdum.

2 çay söyledi

Arkadaşlar vakit buldukça yazıyorum. Kusuruma bakmayın; işteyim. Prim filan yapmıyorum. Hikâyeyi aksama bitiririz.

edit:ara ara yazcam yani

; Köyün tek arabasının şoförü olan Hüseyin abi , kahveye gelince  benden bahsetmiş.

Yazık, bu da kaybolacak demiş.

Benimle konuşan Rasim dayi bunu duymuş  ve insanları örgütlemiş; Bu kaçıncı olacak ağalar! Kalkın hadi gidelim şu genci kurtarmaya

Demiş, ama kimsenin g0tu yememiş.

Ertesi gün,  kahvehanede aklına gelmişim.

Ve , gelen varmı  ben gidiyorum demiş.

Sağolsun bir kaç amcada peşine takılmış.

O kulübeye giripte , sağ çıkan tek kişi benim arkadaşlar.

Daha sonra olay adli mercilere kadar cıktı.  Ailem kayıp ilanı vermiş zaten , bende jandarmaya ihbarda bulundum .

Fakat Asafın resmi kayıtlarda hicbir izi bulunamadı ve  jandarmanın söyledigi amcasının da erkek bir yeğeni yokmuş .

Ilerleyen zamanla , köşke girildi ve içinden tam 6 tane insana ait kemikler cıktı.

Bunları buraya nasıl geldiği de belirlenemedi .

Dava dosyası kapandı, beni soracak olursanız.

Istanbul zincirli kuyuda bir hocaya zütürdüler beni.

Hocadan ALLAH razı olsun . Kurtardı beni , musallat olmuşlar.

Ve pgibolojim düzeldikten sonra olayı tek tek düşündüm ve

Inanmadigim cinler , yakara yakara dua ettim Allah di beni yaşatan

O gün inançsız şekilde; benim canımı almayan Allaha bin şükür olsun . Hamd-u senalar olsun .

ELHAMDÜLiLLAH MÜSLÜMANIM

Okuyan herkese teşekkür ederim .

Kufur Babasi

 

Bunun üzerine evin yakınına sokuldum ve içeriyi incelemek istedim ama camlar içerden beyaz tente ile örtülmüş. Hiç bir delik birakilmamisti.

Kapıyı zorlamayı düşündüm fakat eski ve büyük bir asma kiliti vardı. Bunu açmam imkansizdan başka bir sey değildi .

Madem böyle olmuyor; bende Deli Asafı bulup, kapıyı açtırırım diye plan yapmıştım aklımca.

Kahvehaneye gittim ve DELi Asaf hanginizdir ? Diyerek ahaliye bakmaya başladım.

Birisi ; anma o itin anını burada diye çıkıştı

Hikayeyi koparacak partı yazdım. Devdıbını da ekliyim de heyecanınız kesilmesin arkadaşlar . Finali toplu yapayim. Parca parca olması en sonu.

Prim filan diyenler, bir kere bile şuku , nick6 vs istedim mi?

21 .00 da burada olun.

SEZONU BITiRiYORUZ

Barakaya girdik içi  çok güzel kokuyordu . O görmüş  olduğum insan suretli şeyden iz dahi yoktu .

Ama hala korkuyordum.  Ve Asafda  her şeyi  bir bir biliyordu.

Bu beni daha da korkutuyordu .

Çay demledi, o süre zarfında biraz daha sakindim .

iyı birisi miydi diye düşünmeye başladım,

Çayımı önüme getirdi , şeker yoktu kenarında.

(-)Ben (+) Asaf

- Buralarda şeker kullanılmaz mı ?

+ kullanılır, kullanılır da . Sen ne yapacaksın şekeri ?

Diyerek anlamlı anlamlı bana baktı. 

Şekersiz çay içtiğimide bilmişti, bunun üzerine tabağın üstüne bardağı bıraktım ve

- Sen cin misin ? Beni mi öldüreceksin? Oynama artık benimle , kimsen konuş? Benden ne istiyorsun yeter lan artık

Diye bagırdım ve sinir krizi geçiriyordum. 

+ Sakin ol delikanlı,  ben de senin gibi  Allah'ın bir kuluyum.  Ona inanırım ve ondan korkarım.  Sana dokunamam.  Meraklanma , iç çayını.

Böyle diyince, çayda bir şey var mi diye aklıma takıldı ve

- Ben şekersiz çayı içmem, al sen iç

Dedim. ADAM bunca kabasoze karşılık güleriz gösteriyordu

+ tamam o halde için ferahlasın , ben içerim

Demez mi !

Ulan aklımı okuyordu resmen , ayağa kalktım ve ben artık gidiyorum yeter dedim .

+ Due delikanlı, nereye gidiyorsun ? Tekrardan o rüyaları göreceksin ve buraya düşeceksin

Dedi . Şok oldum , olduğum yere çöktüm

- Sen bunları nerden biliyorsun ?

Diye yüzüne baktım masum ve çaresizce