evet beyler anlatacağım hikayeyi belki aranızda dinleyecek olan arkadaşlar olabilir bende burada dertleşme amaçlı ve yaşanmışlıkları sizlerle paylaşmak için buraya geldim eğer dinlemek isterseniz anlatabilirim...

hikaye uzun ve karışık bulgaristan'dan bursa'ya fransa'dan rusya'ya kadar uzanan bir dram

her şey 1951 yılının bir sonbaharında dedem'in bulgaristan'nın rusçuk kentine bağlı trestenik köyün'den bursa'ya göç etmesi ile başlıyor

rahmetli dedem 1932 yılında bulgaristan'nın rusçuk kentinde dünya'ya gelmiş babaannem ile aynı köyde 20 yıl birlikte yaşamış olmalarına rağmen bir kez dahi birbirlerini görmeden yaşamışlar

bursa'da dünya evine girip bu evlilikten 5 erkek 2 kız meydana getirmişler bu ailenin 2 numaralı çocuğu babam olur

dinleyen olursa reserved alabilir

1951 yılında dedem 21 yaşındayken büyük babam ve büyük annemle birlikte devletin o dönemde gelen bulgaristan göçmenlerine tahsis ettiği karacabey'in hürriyet köyüne yerleşirler

köyün tamamı bulgaristan göçmenlerinden oluşmaktadır aynı dönemde gelen babaannemler ise devlet tarafından izmir'e gönderilir

ancak babaannem'e izmir'de yerli biri talip olduğundan babaannemi kaçırırlar korkusu ile gece karanlığından babamın dayıları bursa'ya hürriyet köy'e kaçarlar

babaannem ile dedem bursa'da tanışıp evlenirler dedem atalardan kalan bir miras olan kerestecilik faaliyetleri ile uğraşmaktadır

zaten rusçuk'da orman ürünleri üzerine köy enstitülerinden mezun olan ve babasıda marangoz olan dedem bursa'da soğanlı odun depolarında küçük yollu bir bıçkı atölyesi kurar

bu arada şaban amcam doğmuş ve bursa'da şu anki beşyol'a bir tek katlı bir macır evi yapmıştır dedem

zaman içinde işler oldukça iyi gitmeye başlar ve dedem şu anki sıcaksu mevkii üzerinde 2. bir bıçkı atölyesi açar..

2. bıçkı atölyesi zamanla 3 ve 4 olmak üzere fabrikasyon bir hal almıştır bununla birlikte işleyen bir yağ fabrikası'da bulunmaktadır

babam amcalarım küçük yaşta bıçkı atölyesinde dedemle birlikte çalışmaya başlarlar

hatta babamın sol kolunda oyun oynarken kalan bir bıçkı izi dahi bulunmaktadır

babam ve babamın amcalarıda dedemin yanında çalışmaktadırlar babamın amcası feyzullah amcam o yıllarda mektup ile fransa'ya göç eder...

yıllar bu şekilde akıp geçmeye başladıkça dedemin çocukluğundan süre gelen kadın tutkusu bitmek bilmemektedir hatta kahvedeki dedemin akadaşlarının ve babamın anlattığı kadarıyla amcam ile babamın sünnetinin 1 hafta sürdüğünü ve eve gelip giden kadının haddi hesabı olmadığını anlatırlar..

okuma yazma dahi bilmeyen nur yüzlü babaannem her şeyden habersiz gibi evlatlarını büyütmekle uğraşmaktadır

dinleyen varsa devdıbını anlatacağım oldukça garip ve sıra dışı bir hikaye...

zaman içinde dedem eve dahi gelmemeye ve hovardalık yapmaya başlar ve ticari açıdan olan işleri bozulmaya başlar.. ilk etapta fabrikalar bir bir kapanmaya başlar ve geriye kalan tek varlıkları tek katlı ev ilk yaptıkları ev olur..

babam o yıllarda sadece 18 yaşında sarı kafalı kendi deyimi ile ketenpereci bir macır kızanıdır..