hayatımla oynanan oyun

oğuzun seline aldığı kitap bendeydi. herhangi bir kesin ayrılık esnasında bakıp sinirlenirim de mesaj atmam düşüncesiyle atmamıştım. atmayacaktım da. sürekli kitabı açıp bi açığını yakalamaya çalışıyordum. sadece kitap da değil, her konuda bir tane açığını bulsam dünyayı dar edecektim.

bu son itiraftan sonra gelen ayrılık, ayrılık esnasında girdiğim sınav. sınavım çalışmamamın etkisiyle, selinin bana yaşattıklarının da eklenmesiyle haliyle tak gibi geçti. sınavdan çıktığımda kafamdaki tek düşünce, onun sınavı nasıldı acaba?

hemen eve gittim, telefonu açtım. mesaj yoktu.

bütün devamsızlıklarımı ottan taktan yere harcadığım için heyet raporu almak zorunda kalmıştım. okula gitmiyordum artık. selin de gitmiyordu, normal devamsızlığı yetiyordu onun.

bi süre daha ayrı kaldık. bu ayrılık sürecinde ulaşla tekrar buluşmalara başladık. hergünüm neredeyse onunla geçiyordu.
sınav açıklandı. benimkinden hiçbi yol olacağı yoktu. ulaş zaten başarılıydı, ilk 10bindeydi. sevindim çok fazla. selin de sınavımı sormak için mesaj attı. çok merak etmeme rağmen beyler şu an onun sınav sonucunu hatırlıyorsam en adiyim amk. çok iyi bişe değildi ama. idare edecek cinsten.

ben selinle takılmıyordum artık. ulaşlaydım sürekli. okula da gitmediğim için sürekli çarşıda birşeyler yapıyorduk. ece halisle çıkmaya devam ediyordu, ulaş çok takmıyor görünse de içinde birşeyler yaşadığı bariz ortadaydı.

aksamı bekliyoruz panpa

@114 sağolasın dostum

@111 gece devam etcem bro

up reserve

Bi paket sigara içtim oç devammm

bi ara okurum iyi gidiyorsun

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

@107 maalesef panpacım. herşeye rağmen umudumu kaybetmeyen bi sevgili oldum ama. her zaman. belki salaklık belki iyi birşey bilemem.

beyler şimdilik bu kadar, gece devam etcem. okuyan varsa arada uplarsa sevinirim.

eve gittim. ben de iyi değildim. fakat pişman da değildim.

yemek yerken annem uzun süredir durgun olduğumu dile getirdi. inkar etsem de anne sonuçta evladını bilmez mi?
evet beyler en büyük salaklığımı burada yaptım ve selinin oğuzların evine gittiğini söyledim anneme.

selini biliyordu annem, tanıştırmıştım ama ayak üstü sadece. bu saatten sonra birlikte olabilirdik selinle fakat ilişkinin herhangi bir geleceği kalmamıştı. kurduğumuz o evlilik hayalleri, ankarada güzel bir ev ve dünyalar tatlısı çocuk hayali, hayal olmaktan öteye geçemeyecekti artık.

sınava sayılı günler kala selin mesaj atmıştı. yine tenha bir yerde, ece ve bir arkadaşıyla daha oturup sigara içtiğini, benim gelmemi istediğini söylemişti.

gittim. ece ağlıyordu deli gibi. bu yüzden seline odaklanamadım. ne olduğunu sorduğumda selin bilmediğini söyledi. ece konuştu;
-ulaş nasıl böyle birşey yapar, nasıl başka bi kızı evine çağırır?

+saçmalama ece ulaşın sürekli yanındayım ve sürekli konuşuyoruz. böyle birşey yapsa haberim olurdu. o kızla sadece dalgasına konuştu. ciddiyetini ben biliyordum.

konuşmaya devam ediyordum, içimdeki seline karşı olan sinirden dolayı ağzımdan şu cümleler döküldü;
+hem zaten bir haftadır felan konuşuyorlar. hangi kız bir hafta konuştuğu çocuğun evine gider ki? selin haricinde tabii.
selin delirmişti. ayağa kalktı bağırmaya başladı "sen bana ne diyorsun." "ben huur muyum". tenha bi yer olmasına rağmen insanlar geçiyordu. insanların bakışlarına maruz kaldım bi süre, olaya anlam veremedim.

elinden çektim, oturttum. özür dilerim istemeden çıktı dedim fakat haddinden fazla sinirlenmeye başlamıştım. çoğu insan bilir belli bi yere kadar sinirlenirsin, oradan sonra olaylar kopar. kendine hakim olamazsın.

özür dilememe rağmen bağırmaya devam etti. ece kendi acısını unutup arkadaşıyla bize yöneldiler, öylece bakıyorlar.

selin bağırmaya devam etti. sinirlerime hakim olamadım. kalktım ayağa, bir tokat vurdum. biliyorum kendimi daha fazla sinirlensem, olaylar daha çok karışacak. oradan uzaklaşmak için koşmaya başladım. arkadamdan bağırdı "gibtir git". artık kontrolden çıkmıştım. döndüm, geldim yanına çok daha hızlı bir tokat daha attım.

öylece kalakaldı. dondu adeta. ece beni uzaklaştırmaya çalışırken selinin ağlaması durmuş, putlaşmıştı. onu kendine getirmeye çalıştıklarını gördüm en son, uzaklaştım.

beyler bu günlük bu kadar. zaten halihazırda yazdıklarımın da sonuna geldim. bu gece biraz daha yazarım, yarın akşam saatlerinde atarım. hepinize iyi geceler. sorusu olan varsa yazabilir

okul tekrar başlamıştı. uzak tutuyordum kendimi, deli gibi sevmeme rağmen.

kendimi öldüresiye dövmek istediğim zamanlar oldu. nasıl hala sevebiliyorsun, nasıl hala yanındasın?
kendi kendime konuşurken, sadece giberim ayrılırım istediğim zaman diyordum. fakat öyle olmadığını kendi kendime acı şekilde anlatmak zorunda kalıyordum, gibmek için değil basbaya sevdiğim için yanında olduğumu söylüyordum. canım yanıyordu.

bu sırada ulaşla ece de ayrılmışlardı. zaten ecenin olayından sonra pek bi düzen tutmamıştı ilişkileri.
sınavın oluşu, selinle başımızdan geçen olaylardan dolayı selin haricinde diğer insanlarla pek muhabbetim kalmamıştı. ana detayları ulaşa anlatırdım, ondan dinlerdim. onun haricinde keyfi uzun oturmalar muhabbetler kalmamıştı.

yemek yiyemez olmuştum. farkediyordum, ciddi ciddi kilo veriyordum. zaten küçüklüğümden bu yana kilo problemi olan ben, daha da zayıflamıştım. elimden birşey gelmiyordu.

sormak istediğiniz bişe olursa sorun veya arada yorum yapın amk. ruhsuz ruhsuz okumayın.

Reserved

böyle birşeyi yaşamayan bilemez. arasan, konuşsan her diyeceği şeyde için gibilcek. ki biliyorsun ki yalan söyleyecek. zaten nereye arıyorsun dıbına koyim gurursuz musun?

o da aramadı bi süre. öylece yatakta oturmuş, bana verdiği deftere bakıyordum (o bikaç bişe daha yazıp geri vermişti.).
bikaç dakika sonra telefonum çaldı. baktım tanımadığım bir numara. selinin annesi.

efendim dedim, ne oldu dedi. durumu açıkladım. kızdığını söyledi seline. anlam verememiştim. annesi neden araya girmişti? daha önce böyle birşey yapmamıştı.

tek birşey diyebildim, "ben kızınızı istemiyorum artık". peki dedi, kapattım telefonu. o gece bana yazı yazdığı, fotoğraflarımız olan, benim de yazı yazdığım ortak defterimizi paramparça etmiştim, bana hazırladığı kutuyu döküp atmıştım.

gittim, oturduk. bi süre öyle havadan sudan muhabbetten sonra, benimle ne konuşmak istediğini sordum

-sexxx selin kendini çok masum göstermiş ama, o kadar değil. hatta hiç değil.
+nasıl yani? neden?
-bize geldi selin. senden ayrıldığı bi sırada.
+ne diyorsun olum sen? ne yaptınız?
-ona kitap almıştım. onu almak istediği için geldi. bana fotoğrafımı verdi, grup yorumun konserinde benim fotoğrafımı imzalatmış onlara.
+ee? naptınız başka?
-seviştik mi sevişmedik mi hatırlamıyorum. ama yakınlaştık.

haddinden fazla rahat konuşuyordu. ama çocuğa birşey yapamazdım. ne yapabilirdim ki kız eve gittikten sonra.
yalan olduğuna inanmaktan başka bi çarem kalmamıştı.

+taşak mı geçiyorsun lan. hatırlamıyorum ne demek? seviştiniz mi sevişmediniz mi?
-hatırlamıyorum.

elim ayağım titriyordu. ne yapacağımı bilemeden sorular soruyordum.

+ne zaman oldu bu?
-doğum gününden sonra.

lan doğum gününde benim olmuştu. nasıl olabilir. nasıl? eğer doğum gününden sonra olduysa, ilişkiye girmiştir. bunlardan başka birşey düşünemedim bi süre. sürekli olarak, salisede 15 düşünce değişiyordu kafamda.

+sana neden inanayım? belki ayırmak için söylüyorsun.
-telefonunu çıkarttı ve fotoğrafı gösterdi, selin oğuzun yatağının üstünde gülerek oturur vaziyette poz vermiş. tarihini de gösterdi.
hemen seline mesaj attım. ulan huur bu çocuk ne diyor?
-sexxx bildiğin gibi değil. ayrı bi buluşma olmadı. okulun ilk günü konuştuk dediğimde bunlar oldu aslında. artık yalan söylemicem.
+nasıl değil senin yapacağın işi gibeyim, huur. huursun sen.
-böyle konuşma.
+gibtir git.

eve gittim.

sonraki gün inanılmaz sıkıntılarla uyandım. evleneceğim kız, benim arkamdan hem de eski sevgilisine.. inanılmaz kötü birşey binler.

hazırlandım çıktım dışarı. kar yağıyordu. baya baya yağdığından yürümekte zorlanıyordum zaman zaman.
çarşıya geldiğimde, annesinin evinin uzak olduğunu gelemeyeceğimi söyledim. taksiye binmemi istedi.
dediği gibi yaptım. bindim taksiye, gittim.

çok sinirliydim. gittim, evde kimse yoktu. özürler diledi. ağlamaya başladı. oğuzun bana ne anlatacağını sordum, bilmediğini söyledi. bu anlattıklarından başka birşey olmadığını söyledi.

şu an kabul etmeyeceğimi, 1 saat sonra oğuzla görüşeceğimi söyledim. görüşme, gitme dedi. nedenini sorduğumda birşey diyemedi. ağladı, sarıldı. öpmeye çalıştı. uzak durdum.

evden çıktım. oğuzla görüşmeye gidiyordum. bi yanda sevgilim, bi yanda eski sevgilisi. gitmek istemiyordum. duyacaklarımdan korkuyordum. ayrılmak istemiyordum. kötü birşey duyarsam birlikte olamayacaktık.

ve ben kötü birşey duymaktan değil, birlikte olamamaktan korkuyordum.