hayatımla oynanan oyun

benim büşrayla olan durumumdan, samimiyetimden dolayı selin geldi, beni çağırdı. ben soluğu zütümden alıyordum tabii ki o sırada.
-sexxx, onur yasini sıkıştırmış nedenini biliyor musun?
+hayır bilmiyorum ama istersen öğrenebilirim.
-öğrenebilirsen çok sevinirim. neden böyle bişe yaptığını aklım almıyor.
+bilmiyorum valla.
-tamam teşekkür ettim. görüşürüz.
+görüşürüz.

bu konuşmadan anladım ki büşra benim onunla konuştuklarımı seline yetiştirmemiş. bu durum zaman zaman canımı sıktı zaman zaman sevindirdi.

onurun yanına gittim, durumu anlattım. birşeyler uydur ya da söyle senin bileceğin iş kanka dedi.
seline kendi meselesiymiş, tam olarak öğrenemedim dedim, geçiştirdim.

bunu duyduktan sonra vazgeçme kararları aldım kendi kafamda.

fakat ne yaparsam yapayım bir türlü çıkmıyordu aklımdan. okulda ondan başkasına bakamıyordum, göremiyordu gözlerim. normalde, o zamana kadar herhangi bi kızı tavlamak için ağzı laf yapan sexxx şimdi karşısında konuşamaz olmuştu. yavaş yavaş aşık oluyordum sanırım.

vazgeçemeyeceğimi anladım. arkadaşlara durumu anlattım. o zamanlar oralarda bizden agası babası olmazdı.(ergenliğin verdiği kavgacı ruh.) az çok yaşamış olduğunuzu düşünüyorum. durumu onura anlattım.(onur arkadaş grubumuzun pis işleriyle uğraşan elemanı.) "dövdürelim kanka" cevabını alınca gözlerim ışıl ışıl oldu. halbuki ne anlamı ne gereği varsa.

onur ve arkadaşları çocuğu biraz sıkıştırmışlar. çocuk durumu seline anlatmış.

rezerved

hızlı yaz panpacım iş yerinde vakit geçireyim bari

maddi durumu gayet iyi olan, tip olarak yeteri kadar iyi biriyim. anadolu öğretmen lisesini kazanmıştım. yaşadığım şehir küçük, herkesin birbirini tanıdığı bir yerdi.

eylül ayında okula başladık. yeni arkadaşlar, eskiden tanıdığım insanlar bir şekilde ortam kurmaya çalışıyorduk. zamanla okula alışmaya başlamıştım. eskiden tanıdığım kız arkadaşlarımın arasına yeni katılan bir kız gözüme çarptı.

böyle bir güzellik olamazdı. tabii o zamanlar arkadaş çevresinde ihtiyaç duyulan saygıdan ötürü hemen "ben bunu ayarlarım" "ben bunu şöyle yaparım böyle yaparım" tarzına konuşmalar dönmeye başladı.

yakın arkadaşım olan, beğendiğim kızla ,selinle, takılan büşranın yanına gittim. durumu anlattım. hoşlandığımı söyledim. ondan aldığım cevap sevgilisi var kanka boşuna uğraşma gerçekten seviyor oldu. kim olduğunu öğrendim. bizden 2 yaş büyük, başka bir okulda yasin adında bi çocukmuş.

neyse başlıyorum beyler

reserved

rezerve aldım pnp anlat okurum bi ara

reserved

anlat panpa dinliyorum.ya da giderim şimdi bilemem ama sen yaz. reserved.

2 ay çoktan geçmişti. artık tamamen aşık olduğumu hissediyordum.
o zamanlar msn kullanırdık. hemen msn adresini aldım selinin ve ekledim. kabul etti. konuşmaya başladık. avatarında çocukla ikisinin fotoğrafı. görünce bi hoş olmadım denilemez fakat hiçbir münasebetimiz olmadığından çok fazla birşey hissedemedim, kızamadım, üzülemedim.
+nbr selin
-iidr sexxx sndn nbr
+bn de aynı napim takılıyoruz.
-iyi bakalım takıl.
+fotoğraftaki sevgilin mi?
-evet yasin.
+hmm iyi bakalım
+selin sana birşey söyleyeyim mi?
-dinliyorum
+sen benim eski sevgilime çok benziyorsun. severek ayrılmıştık biz.

bunu yazdım ve dondum. ulan ne yapıyorsun sexxx dedim. sevgilisi olan kıza yazılır mı bu. doğru düzgün bir cevap alamadım haliyle. bu konuşma büşranın kulağına gitmiş.

sonraki gün okulda büşra yanıma geldi, naptın olum sen kıza yazılır mı öküz gibi böyle dedi.

ne bileyim o an öyle çıktı. yazmam gerektiğini hissettim dedim. bir şekilde geçiştirmiş büşra durumu.

zaman bu şekilde ilerlerken, dersler aklıma girmez olmuştu. ders zamanları seneler gibi, teneffüsler salise gibi geçiyordu. büşrayla olan samimiyetim hat safhaya ulaşmıştı selinden dolayı.

ve o gün okula gittiğimde selin ağlıyordu. ne olduğunu öğrenmem gerekliydi. büşranın yanına gidip durumu anlatmasını istedim. yasinden ayrılmış. mutlu oldum, gereğinden fazla mutlu oldum. kız sanki çıkma teklifimi kabul etmişcesine sevindim.

ayrılma sebeplerini sorduğumda, selin çarşıda yasini başka bir kızla elele görüyor. yani aldatılma. ben nerden bilebilirdim aldatılan kızların ayrılıklarında olayların çok daha farklı geliştiğini.

yaklaşık 1 hafta geçti. selinin ağlaması bir türlü durmadı. istisnasız her saat dakika ağlıyordu. yanına gidip konuşmak istedim, yapamadım. o şekilde yaklaşmamın hoş olmayacağını düşündüm.

nisan ayındaydı o büyük gün. gece oturmuş evde bilgisayarla uğraşırken eceden bir mesaj geldi. "nasılsın ben selin." ilk başta anlam veremedim eceden gelmesine mesajın. meğer ece o gece selinlerde kalmaya gitmiş. selin istemiş mesaj atmasını. uzunca bi süre konuştuk.

artık o mesaj atıyordu. ve yakınlaştığımızı hissediyordum.
haftasonu eski arkadaşlarla cafede birşeyler içmeye gittik. karşı masamıza selin ve ece geldi. bi süre oturdular. kalkıp yanına gitmedim ortam bozulmasın diye. yarım saat sonra oğuz geldi ve selini dışarı çağırdı. doğal olarak sinirlendim. ama gitmedim dışarı.

bi süre sonra selin geldi ağlar vaziyette. kalktılar gittiler eceyle. o gece mesaj atmadı, ben de atmadım. ama içim içimi yiyordu.
sonraki gün konuşurken sordum.
+dün ne oldu?
-nasıl ne oldu sexxx?
+oğuzla ne konuştunuz? neden ağladın?
-boşver.
+söyler misin?
-hayır söylemicem.
+tamam kendine dikkat et o zaman bi daha da mesaj atma.
-yapma böyle.

dedikten sonra cevap atmadım. o da üstelemedi.

zar zor uyuduktan sonra sabah kalktım her zamanki gibi okula gitmek için. okula gittiğimde selin ve ece oradaydı, selin ağlıyordu. ben oğuza yorsam da ece benim dediklerimden dolayı ağladığını söyledi. sevinmem gerekirdi, sevinemedim. ağladığından mı yoksa benden birşeyler gizlediğinden mi bilmiyorum.

artık büyümeye başlamıştım. duygularım, fikirlerim olgunlaşıyordu. daha sakin takılmaya başladım. giblemez tavırlar sergiliyordum, bu da yeni gelenlerin hoşuna gidiyor olacak ki bikaç kızdan teklif aldım. her zamanki gibi başladığı gibi bitti.

eceyle selin hakkında çok fazla konuşmuyordum. konuştuğumuz zamanlarda da muhabbeti ece açıyordu. mesaj atmamam onu sevmediğim anldıbına gelmediğinden muhabbeti kapatmıyordum alabildiğimi alıyordum.

uzak durdukça içimdeki aşk büyüdü. büyüdükçe büyüdü. bi iki ay sonra anladım ki sadece benimki büyümemiş. okulda göz göze gelmeye başladık. ciddi manada göz göze geldiğimizi hissettiğimden eceyle paylaştım. selin de aynısını paylaşmış. mutlu zamanlar geçiriyordum. amacıma ulaşıyordum yavaş yavaş.

ulaşla görüşmeler sıklaştı, birbirimizle neredeyse herşeyi paylaşır olmuştuk. bu durumlar hakkında ondan fikir aldığım zamanlar oluyordu. mesaj atmamam konusundaki fikirlerimi destekledi.

o yaz selinle konuşmadım. bilgi almaya devam ediyordum ama. solcu gruplarla etkinliklere katılmaya başlamış. kendim de solcu ve ateist bir insan olarak yaşadığım şehrin solcu kızlara bakışını hatırladım. sinirlerim bozuldu birşey diyemedim.

okul tekrar başlamıştı. ben eceyle muhabbetlere devam ediyordum. ama kendime verdiğim sözden hiçbir zaman taviz vermedim. mesaj atmadım. bazen zor geliyordu. elim gidiyordu ama atmıyordum. atmamalıydım.

okul başladığından dolayı hakanla muhabbetimiz "0" denecek kadar azaldı. haftasonları okuldaki arkadaşlarımla takılıyordum. zaman zaman ulaş da geliyordu. eceden konuşuyorduk, bana sınıftaki davranışlarını soruyordu.

ulaş tipiyle, davranışlarıyla, konuşmalarıyla farklı geldi. kendime yakın hissettim.

ışık hızıyla atıyorum partları amk.

ben bile kinlenmiştim bu duruma.

artık mesaj atmıyordum. çünkü herhangi bir değişiklik olmuyordu ne kadar mesaj atsam da. 2 hafta sonra oğuzla tekrar barıştıklarını duydum.

benim haricimde herkesle takılıyordu fakat ben hiç dahil olamıyordum hayatına. bu duruma kafamı ciddi ciddi takmaya başladım. fakat kendime ona bir daha mesaj atmama konusunda söz verdim.

yaz geldi. selinin yakın arkadaşı, benim de küçüklüğümden tanıdığım hakan girdi hayatıma. mesaj attı, özlediğini söyledi görüşmek istediğini söyledi. kabul ettim. çok güzel bir görüşme geçti, aynı insanlarla takılmaktan sıkıldığımı farkedip hakana yöneldim. selinin yakın arkadaşı olması ve bu sebeplerden dolayı tüm yazımı onunla geçirme kararı aldım.

hakana durumları anlattım. beni teselli etmeye çalıştı, oğuzla ayrıldıklarını elinden geleni yapacağını söyledi. artık şaşırmıyordum ve sevinmiyordum ayrılmalarına. huur etmişlerdi ilişkiyi.

hakan en yakın arkadaşım olmuştu bikaç haftada. kimseyle paylaşmadıklarımı onunla paylaşıyordum.

hikayenin başında da belirttiğim gibi küçük biyerde yaşıyorum ve herkes birbirini tanıyor nerdeyse. öyle ya da böyle aynı okuldan aynı mahalleden cart curt.

ali sevdiğim bir arkadaşım, aramız mükemmel olmasa da üzülmesine kıyamayacağım insanlardan. karşılaştık çarşıda. uzun süre görüşmediğimizden bi yerde oturup birşeyler içmeye karar verdik.

muhabbet muhabbeti açtı, selin hakkındaki duygularımı bildiğini, hakanla takıldığımı bildiğini söyledi. hakanla aynı apartmanda oturuyorlarmış, bilmiyordum. selin hakkındaki duygularımı nerden öğrendiğini sormaya yeltendim fakat gereksiz bir soru olduğunu farkettim sonradan.

ali hakan konusunda beni uyardı. onun da bi zamanlar selin hakkında masum düşünmediğini ama çok yakın arkadaş takıldıklarını söyledi. olmaz dedim, imkanı yok. sen bilirsin ama dikkat et dedi. kafama takılmıştı bu ama hakandan herhangi bi yanlış hareket görmüyordum.

anlatımımda değişmemi istediğiniz bişe olursa yazın beyler

selinin oğuzla arası gayet iyiydi. fakat ben mesaj atmaktan vazgeçmiyordum. ecenin hemen arkasında oturmaya başlamıştım. açık açık soramadım uzunca bi süre. ona söylemesinden çekindiğimdendi sanırım.

selinin oğuzla olan mutlu ilişkisi beni başka birilerine yönlendirmeye başladı. ve hayatıma esra girdi. bir süre onunla devam ettikten sonra ayrıldık. çünkü sevemiyordum. çünkü kafamda selin vardı ve atamıyordum.

mayıs ayındaydık. selinle oğuzun mükemmel ilişkilerinde sorunlar çıkmaya başlamıştı ve ayrılmışlardı. bahar şenlikleri başlamıştı.
şenliklerin ilk günü arkadaş grubuyla gittik. fakat grupta tanımadığım biri vardı. kim olduğunu geç öğrendim, oğuzdu. evet ayrılardı ve birlikte değillerdi. ayrı olmalarına seviniyordum fakat benim yanımda olması rahatsızlık veriyordu.

şenlikler boyunca 2 kere daha oğuzla takılmak zorunda kaldım. aslında benim için fırsattı. onun kafasını karıştırabilirdim. denedim, başarılı ya da başarısız. fakat benim kafasını karıştırmama fırsat vermeden zaten onu aldatan bir selin vardı ortada. şenlikler boyunca başka bir çocukla takılmış.

bizim buketle ilişkimiz devam edemiyordu. ben bir ilişkiyi uzatma taraftarı olan bir insan değildim o zamanlar. 1 ayda ne yaşanırsa yaşanır sonra biter mantığını çıkaramamıştım kafamdan. buketle ilişkimiz yaz bitmeden bitti.

okul tekrar başladı. alt döneme yeni insanlar gelmişti. ama benim yeni gelen hiçbir kızı görecek durumum yoktu. selin aklıma girmişti tekrar.

mesajlaşmaya devam ettik. oğuzla çıktığı halde mesajlaşmamızdan anladım ki onun için herhangi bi tehlike, ciddiyet teşkil etmiyorum.
bölümler seçilmiş, sınıflar değişmişti. selinlerin arkadaş grubunda bölünmeler başlamıştı. büşrayla selin birlikte takılmıyorlardı artık. selinin en yakın arkadaşı ece olmuştu.

selin başka bir sınıftaydı. ece benim sınıfımdaydı. sevindim.

acilen eceyle arayı sıkılaştırmam lazımdı ama nasıl? herhangi bir ortaklık bulmam lazımdı.

birgün sınıfta oturup muhabbet ederken ece de aramıza katıldı. uzunca süren muhabbetten sonra ulaşla çıktığını söyledi. ulaşı tanıyordum. evet yakınlaşma noktasını bulmuştum. ulaşı tanıdığımı söyledim ve artık daha samimiydik, selin hakkında bilgi sahibi olabilecektim ve fikirlerimi empoze etmede daha etkili bir silahtı benim için ece.