hayatımla oynanan oyun

sonraki gün ve ondan sonraki gün. eylemler iyice artmıştı. kötü haberler geliyordu. selin ankaradaydı biliyordum eylemdeydi.
internette gördüğüm her fotoğrafta selini arıyordum.

dayanamayıp aradım. biraz konuştuk eylemde olduğunu, önünde lacivert bi arabanın bi insanı ezdiğini felan anlattı. sinirlendik yine birlikte biraz. daha sonra kapattık.

bikaç saat sonra ankaradaki bir arkadaşım facebooktan yazdı. (selinin de bulunduğu 1 mayıs fotoğraflarını atan arkadaş)
-kanka naz kız kim?

(naz memlekette takıldığım kızlardan biri, facebookta fotoğraflarımı beğenmiş.)

+napcan kanka.
-merak ettim öyle.
+neyse, nasıl gidiyor eylemler? dikkat edin.
-iyi ya işte bugün nazımı polis bastı, dayak yedik bayağı bi. onun haricinde çok birşey yok.
+huur çocukları
-aynen kanka
+iyi bakalım kardeşim ben yatıyorum var mı bi isteğin
-kanka kız kim?
+oğlum ne yapacaksın bi arkadaş işte
-neyse kanka tamam.

bikaç tane kızla konuştum, buluştum.

bi gece yatıyordum, bu arada selin ankaraya geçmiş. duymuştum. geziparkı olaylarının baş gösterdiği sıralar.

o gece oyun oynamıştım, sabaha karşı 6 gibi yatağa girdiğimde telefondan twitter a girdim. istanbuldaki pasif eyleme polisin saldırışının canlı görüntüleri vardı. izledim, ananızı gibeyim polis gibi deyip uyudum.

2 gün kaldıktan sonra dayanamadım. sınavlara zaten girmiyordum, memlekete döndüm. bikaç arkadaşımın sınavları bitmiş onlar da dönmüşlerdi.

aileme okul durumumdan, okula gitmediğimden ama seneye farklı olacağını söyledikten sonra dışarı çıktım. arkadaşlarımla hasret giderdim.

memlekette arkadaşlardan ve çevreden olacak ki selin çok aklıma gelmiyordu. bir de normalde yapım öyle romantik, birine bağlı kalacak tipte değil fakat selin değiştirmişti bunu. memlekette eski halime yavaş yavaş dönüyordum diyebilirim.

yaklaşık 1 ay kadar ankarada kaldım. sonrasında dönüş vakti gelmişti.
tekrar dönmüştüm lanet yere. içimi sıkan, hayatımı giben yere.

geldiğim ilk andan itibaren selin aklıma girmişti. çıkmıyordu yine. ne yapıyor ne ediyor diye düşünmekten alamıyordum kendimi. mesaj attım dayanamayıp.

noldu, döndün mü geri de mesaj attın dedi. evet dedim. ben seni eğlendirecek insan değilim, kafana göre ayrılıp barışamazsın dedi. peki dedim, başka birşey diyemedim.

oradaki hayatım eğlenceliydi. akol, arkadaşlar, barlar vs.

geceleri aklıma geliyordu selin, fakat herhangi bir iletişimim olmadığından biraz düşünüp sonrasında uyuyakalıyordum. mesaj atamazdım, ayrılan bendim. mesaj atmam olmazdı. erkekliğe tak sürdüremezdim.

1 mayıs günü geldi. ben oradaki eylemlere katılmadım.

akşamında ortak bir arkadaşımız fotoğraflar atmıştı 1 mayısla ilgili. o da istanbuldaymış.

selinin fotoğrafları da vardı arkadaşlarımla. yabancı birileri olup olmadığını iyice inceledikten sonra olmadığını görüp rahatladım.

gibecem lan yavşak yaz artık.

bu zütte gitti amk

yaz artık ulan

nerdesin lan dıbını gibtiğim

beyler çok sıkıldım gibtiğimin hikayesinden ve selin muhabbetinden. şu an biriyle birlikteyim zaten zaman bulup da adam akıllı yazamıyorum özet geçip sonuca bağlıcam merakta bırakmıcam sizi. şu an kimle birlikte olduğumu da söylicem.

selin memlekete geldi, çarşıda gördüm onu. konuşmadık. bu arada onur ve ulaş bütün olaylardan haberdarlar.
hala seviyorum doğal olarak ama etrafımda kız bolluğu olduğu için çok gibime takmıyorum.

bi cafede oturduğunu gördüm. 3 kız 4 erkek vardı. ulaş kim bunlar dedi. bilmiyorum dedim. onlar cafeden çıkarken selini tuttu, kim bunlar dedi ben istemediğim halde. tanımıyorum, arkadaşımın arkadaşları dedi.

ulaş tamam deyip gelmdi yanıma. selinle konuşmak istiyordum. evlerinin altına gittim, oraya gelince konuşmak istemedi, kolundan hafifçe çektim kenara. geldi. biraz havadan sudan konuştuk daha sonra;
+burda biriyle olacaksan göz önünde takılma, canımı sıkma milletin ağzına laf verme.

-tamam ama olmıcam kimseyle.
biraz bu muhabbetler sürdü, ceketimin önünü kapattı, boynumu öptü defalarca. elimi tuttu beni sevdiğini söyledi. karşılık vermedim.

eve döndüm, selin facebookunu dondurmuştu. bi takluk vardı. ulaşa ve onura söyledim bunu. yok oğlum saçmalama deseler de bi takluk olduğunu sezmiştim.

mesaj attım neden kapattın faceini diye. nedeni yok dedi.

12 gibi aradım gece. sabah 6 ya kadar yalvarttı. sonunda okuduğu yerde, partiden bi çocukla, benimle konuşurken beklediği, bunu alacak çocukla konuştuğunu söyledi.

facebook şifresini istedim, vermedi başta. sonradan verdi, girdim hiç mesaj yok. gibik sokuk mesajlar var hep arkadaşlarıyla olan.

bi süre yazmadığım, beklettiğim için kusura bakmayın beyler. siz siz olun bi kıza güvenmeyin çok fazla. ne kadar güvenilir olsa da.

ve gerçekten ciddi düşünüyorsanız canınızı sıkacak, ileride içinize dert olacak en ufak yanlışında yol verin. onun gibinde olmaz ama sizin canınız çok yanar. kardeşinizin bi tavsiyesi olsun bu da. soru sormak isteyenler pm atsınlar.

evet beyler bomba burda patlıyor, o ayrı kaldığımız süre içerisinde biriyle yatmış. zorla da olsa söylettim. kim olduğunu söylemedi, söyleyemedi. ben onur olduğunu düşünüyorum. ama kurcalamıyorum.

açıkcası çok fazla gibleyemedim, üzülemedim. sadece onur olması ihtimali çok canımı sıktı. çok samimi olduğum, bana hiçbirşey yapmadığını söyleyen 2 arkadaşıma anlattım. özür dileyebildiler. birşey bilmediklerini söylediler.

şu an bu son olayların üstünden 1 veya 1,5 ay geçti. sınava girdim ve şuan açıklandı. yannan gibi bi sonuç geldi. istanbul bahçeşehir felan yazmayı düşünüyorum. gelirse %50 burslu bi bölüm. bu arada buketleyim. ciddi bi ilişki değil ama kendimi iyi hissettiriyor.

barıştık. gayet güzel bi 1 ay geçirdikten sonra okuduğum yere dönme vakti geldi.

anlattığım üzere ankaradayken de çok giblediğim söylenemezdi. fakat okuduğum lanet yere gelince konuşacak çok fazla, yapacak çok fazla birşeyim olmadığı için gibe gibe seline bağlanmak zorundaydım.

bu da o ayrı kaldığımız sürede neler yaptığını sorgulamamı gerektirdi. kendine sordum, biriyle yattığını düşünüyorum, hissediyorum. sana çok güvenemiyorum, kusura bakma. ben kendi kendime cevap vermekten sıkıldım. dedim.

gerçekten canım da sıkıldığı için gittim. selinle görüşüp görüşmek istemediğimi sordu. her ne kadar istemediğimi söylesem de zorla aynı ortama soktular. selinle barıştık, barışırken aynen şunları dedim;

+bak selin biriyle konuşmuş olabilirsin, çıkmış olabilirsin, elini tutmuş olablirsin, sarılmış olabilirsin. ama fazlası varsa bileyim, sen söylemezsen kulağıma gelir benim.

-bana sorsana başkasından öğrencem diyene kadar
+var mı fazlası?
-hayır yok. sadece biriyle konuştum.
+tamam kim olduğunu öğrenmeme gerek yok konuştuysan sadece. sende kalsın.
-tamam sexxx seni seviyorum.

ben yapmıştır dedikçe onlar yapmadı dediler, onurun yakın arkadaşım onurun selini ayarlamaya çalıştığını öğrendim ev arkadaşından.

olayın aslını araştırınca biraz gerçekten böyle bi durum olduğu ortaya çıktı. daha fazla kurcalamadım detayları, canımı sıkmasını istemedim. ama çocuğa gibtiri çektim.

okuduğum yere geri döndüm, bi süre durdum. ankaradaki arkadaşım ev taşıyacağını gelmemi istediğini kafa dağıtacağımı vs söyledi çağırdı.

arkadaş muhabbetlerinde selinin muhabbeti çok dönmeye başladı, okuduğum yere dönünce mesaj attım. neden benimle alakalı şeyler yazıyorsun şeklinde. nerden biliyorsun sana yazdığımı felan dedi.

ama bariz direk benle alakalı olduğu belliydi, sonunda kabul etti. bi süre konuştuk. tekrar başlar gibi olduk fakat fkf li olduğunu söyleyince yine yol verdim uğraşmak istemedim.

• fkf=fikir kulüpleri federasyonu.

beyler bu arada bu selin ankaraya geçiş yaptı 3,60 gibi bir ortalamayla. benim hayatımı giberken o orda derslerin, sosyal hayatın dıbına komuş.

neyse konuşma kesildi. bi süre öyle devam etti. seçim zamanı memlekette arkadaşlar, selinle aynı sınıfta olan arkadaşlar, selinin ankarada rahat durduğunu, kimseyle çıkmadığını felan söylediler. yapmıştır desem de inandıramadım.

okul dönemi başladı, yine okula gitmedim, sınavlara girmedim. 15 tatil zamanında selin twittera benimle alakalı twitler atmaya başladı. karşılık vermedim.

bi süre böyle devam etti, memlekette karşılaştık ama konuşmadık. tripli bakışlar attı bana, ben giblemez tavırlardaydım. tavır değil hatta giblemiyordum.

sabah erkenden uyandım, tripler cart curt. 1 haftalık bi depresyon sürecinden sonra başla kızlarla takılmaya başladım.

ulaşla takılmaya devam ettim. yazın devamında arkadaşlarla kemere tatile gittik, orada da güzel günler geçirdim. unutmuş gibiydim.