hayatımdan nefret ediyorum ve anlatıyorum

Hiçbir zaman huyum olmadı bir günlük tutmak. Buna da günlük demeyelim. Aptalcaya başlayıp şerefsizce biten hikayemi yazayım istedim. Çünkü anlatacak kimsem yok. Kusmak istiyorum sadece içimdekileri.
Hayattan bir çok darbe aldım biliyorsun. En basiti sevgiye inandığım, saçının teline bile dokunmaya kıyamadığım kızın öz babasından hamile kalıp, intihar ederek hayata veda etmesiyle başladı bu iğrenç hikaye. O günden beri sevmemeye söz versem de ara sıra sevmeye yeteneksiz olduğum ama çabaladığım ilişkilerim oldu. Her defasında acı bitmesi herhalde benimle alakalı bir problem. Artık akli dengemden şüphe duymaya, korkmasam bu lanet yaşamı bitirmeye hevesliyim aslında.

malesef inanmadim, boyle bisey olsa medyaya yansirdi:)

bursaya beklerim, gel buyur gotumu gib.

giblemiyoruz

@2 cocuğa böbreği paketmi yoksa sadece narkozlamı geleceğini söylememişsin.

Çalıştığım şirketin karşı tarafındaki simitçide her öğlen olduğu gibi oturuyorduk kankam*la. Karşıdaki firmadan o çıktı. Çıktı ve bize doğru yürüdü yanındaki kadınla. Çok tatlıydı, yürümesi bakışları. Ben farkındaydım sevmek istesemde sevemeyeceğimi. Rahatlığından belliydi karım olamayacağı. Olsa olsa biraz eğlenirdik, belki sevişirdik. Geçti yan masaya oturdu o kadınla. Hiç beceremem biliyorsun, gideyim de bir kıza ben senle tanışayım demeyi. Nasıl yaparım nasıl ederim derken, foursquare geldi aklıma. Belki etiketlemiştir kendini bu mekanda diye açtım baktım. Yoktu. Karşımda oturan. Arkadaşıma seslendim ama aslında onun duymasını istiyordum.
-Kanka baksana s*** ***'ymış bu mekanın ismi. Neden böyle koymuslar acaba. "S*** ***" ehe diye şuursuzca bagrındım. O sırada telefonu eline alması ümitlendirdi beni ancak öğlen tatilimiz bitiyordu. Kalktık şirkete girdik. Şirkette odama çıkar çıkmaz camdan oraya baktım. Telefon elindeydi. Dedim ki ekleyecek şimdi bak. Arkadaşım gülüyordu. Facebookta olasi isimleri arıyorduk. Mail kutumu açtım birden. Ve bekledim sanki ekleyeceği içime dogar gibi. Birkaç saniye geçmedi ve ekleme talebi geldi. Hemen kabul ettim.

gibliyorum panpa, gel

Check innimi beğenmiş mekandaki bir de "sodası çok lezzetli" diye yazdığım geyik yoruma, "sodasını çok övdün, tarifini alayım dedim" yazmış. Olmuştu işte istediğim. Hemen cevap verdim, iyi ki ekledin eklemesen ben bir yolunu bulacaktım diye. Sonra cevap gelmedi. 1 saat 2 saat 3 saat. Zaman geçse de telefonu elimden bırakmıyordum. içten içe sorular soruyordum kendime neden cevap yazmıyor diye...

Akşam olduğunda cevap geldi. Meğerse şarjı bitmiş. Facebooktan ekle de ordan konuşalım dedim. Onu da sen yap dedi. Halbuki ben ekleyemiyordum engel yüzünden, amk facebook'u tanımıyorsun ekleyemezsin diyordu. Söyledim, tamam ben ekliyorum ama borcun birikiyor dedi. Biriktir öderim dedim. facebook ve msnden ekleştik. Online oldugunda kalbim kütür kütür atıyordu. Cool adamız ya. Yazmadım onun yazmasını bekledim. Beklediğim cevap gelmişti. "bir de utanmadan benim yazmamı mı bekliyorsun" diye. Gülümsedim elbette dedim. Ve başladık muhabbete. Bütün kabusların başlangıcı olduğunu nerden bilebilirdim?

Tahmin ettiğim gibi rahat bir kız çıktı. Fazla rahat. Bulgar güzeli, öyle değil mi zaten bunlar. Ertesi gün yanıma gelmesini söyledim öğlen tatilinde. Ama yanında gelen kadın babasının arkadaşıymış. O yüzden pek bir efendi olması gerekiyormuş şirket etrafında.
Ertesi gün öğlen tatilinde gözleirmi diktim onun şirketinin kapısına. hadi çık artık diye yerimde duramıyordum. Çıktı yine o kadınla, ve yanımdan geçti. o kadar heycanlıydım ki. Başka birşeyler vardı... Karşıma geçti oturdu. Gözgöze geliyor ama konuşamıyorduk. yanımdaki şirket arkadaslarım, bu kız senin karşına oturuyor her gün hayırdır dediler. Hayırdır hayır dedim güldük. Vaktimiz dolmustu. Kalktık ve şirkete girdik. Bu esnada sürekli yazısıyorduk.

Akşam için bizimle gelebilirmisin dedim. Arkadaşımın arabasıyla gidiyorduk, yol üstündeyse onu da bırakalım diye teklif ettim. Uzunca planalrdan sonra bizle gelmeye karar verdi. YOk ben gelmem dese, o yolu onla yürürdüm arabayla gitmek yerine.
Saat 7 de çıktık. ama o etraftakiler görmesin diye 5 dakika geç çıktı. Geldi. Kapıyı açtım bindik arabaya. Yanyana oturuyorduk o kızla. Arkadaşımın taksimde bir işi vardı 10 dakikalık. Bizimle gelmen sorun olur mu dedim. Gelemem dese cidden arkadaşımla gitmeyecektim. Onun indiği yerde inecektim. Ama gelirim dedi. Hatta ,yolda araba ile ilgili yanlış bir ihbardan dolayı polisler cevirdi bizi. Polisler ve arkadaşım dısarda konusurken biz arabada yalnızdık. Bakmaya kıyamıyordum ona çekiniyordum.

takunu yiyim anlatma

Taksimde işimizi halletikten sonra galatada biraz takılalım kararı aldık.O sırada telefonla konuştu bu. "hayır sen kararını verdin ve olan oldu kapatıyorum şimdi" falan dedi. takılmadım çok fazla. Arkadaşı olduğunu soyledi. Elimizde bira şişeleri, galata kulesinin dibindeki duvara yaslanmıştık. Biralarımızı yudumlarken o bir sigara yaktı. Sigaradan nefret etmeme ragmen, onun siagarasından bir fırt almak istedim. Sadece ona daha yakın olabilmekti aslında amaç. Verdi sigarayı çektim bir iki duman. biraz daha biradan sonra hadi gidelim dedik. arabada arka koltuktaydık onunla. Ben biraz ona dogru uzandım. Ve omzuna kafamı koydugumda çıkıyordu resmen kalbim.

@12 ye, düşünürüz amk

C*** durağında indik. Benle b*** gel dedim. Evine ordan geçersin. Tamam dedi. Amacım sadece birazcık daha vakit geçirebilmekti. Çünkü onun dakikaları benim saatlerim gibiydi.
işte sanırım hormanlarımın etkisi, sevgiye tam o rada dönüştü. "şöyle bir sarılsam" diyerek belimi kavradı. Bedenini sardım bende. Ayakta yarı sarhoş otobüs bekliyorduk. Sonra durakta oturmaya karar verdik biraz dinlenmek için. Dururmuyum attım hemen kolumu.

Otobüs geldi ve bindik. Bir müddet ayakta yolculuktan sonra 1 kişilik yer oldu otobüste. Otur dedim ve oturdu. Sonra koridorun diğer tarafındaki yer boşaldı. Sende otur dedi bana. Çok yorgundum ama onun dibinden ayrılmak istemiyordum. Bu sırada telefonu caldı. Arayan baska arkadasıydı. Ona "beni alsana b***'den" falan dedi. Bana hiç uygun olan şeyler değildi bunlar. Yanımda arkadaşım var dedi telefondakine. Sorna düzeltti "daha dogrusu erkek arkadasım". illet olmuştum, suratım asıldı. B***'de indik. Koluma girdi. Aç oldugnu soyledi. Ben aç değilim ama atıstır sen birşeyler dedim. Mc donaldsta (ne alakaysa) karar kıldık. Menüsünü aldı yuukarı çıktık oturduk. Patetes kızartmasını bile okadar tatlı yiyordu ki, fotografını cekmeden duramadım. Resmen saçmalıyordum. Bildiğin liselilik yapıyordum.

Ancak hala kızıgndım o telefon konusmasına. cıktık, bunda ne var diye biraz tersledi beni. iyi sen bilirsin diye trip atıp vedlaştım eve gittim.
Abartıyotsun falan diye mesaj attı bana. Bunun üzerine msnde konuştuk. Benim boyle şeyleri kaldıramayacagımı soyledim. Ona 2 seçenek sundum. 1.si benle arkadas ol istedigni yap karısmam dedim. 2.si ise hayatım ol ama biraz çekidüzen ver kendinde dedim. Israrla 2.yi seçti. Ona dedim ki kimseyi değiştirmekistemem değişemezsin zaten. "senin için herşeyden vazgeçerim" dedi. Birgün sıkılacaksın dedim. Beni benden iyi mi biliyorsun bukadar kısa sürede ilk defa aşığım ben" dedi. Peki dedim...

Ertesi gün mesajlaşırken haber verdi, öğlen tatilinde fermuar aramaya çıkacakmış. Meğer modelist yardımcısı olarak baslamıs orda işe. Bende geleyim dedim. Beraber epey dolastık. Dolaşırken ufak opucukler kondurdu omzuma. Okadar hoşuma gitti ki. ciks değildi aslında. Sevgi dolu öpüyordu...

Akşam yine arabayla beraber gittik. Giderken boynumu optu ve kafasını yasladı. cok güzeldi. Yine aynı şekilde b***'de ayrıldık.

Güzel hislerim bu noktadan sonra rahatsızlık vermeye başlamıştı. Foursquarede arkadaşı olduğunu idda ettiği erkeklerle konustugnu gordum ve sinirlerim iyice koptu. Tartışmamız çok alevlenmişti. Hatta hakaret bile etmişti bana. O sinirle iş yerinden kapıyı vurup cıktım. Sonra o da geldi arkamdan. O sırada eve gitmeye hazırlanırken ben, şirket aradı. Patron beni görmüş kameradan. Şirkete dön dedi. Şirkete dondum bir güzel azar işittim.
O ise babasını arayıp rahatsız oldugunu, ve işe gidemeyecegini, eve gidecegini soyledi. Eve gitti. Daha dogrusu cafeye... (miş)

Evine döndükten sonra ne olduğunu anlamadım. Bir anda normalleşti ve gönlümü almaya çalıştı. Hislerim çok garip olduğu için bir anda yumuşadım ben de. Başka birşeye sinirlenmiştir o an, öyle konuşmak istememiştir diye...

Konuşmalarımız müstehcenleşmeye başlamıstı. birbirimizi arzuluyorduk cunku. Açık seçik konusuyorduk birbirimizle ve cok hoşuma gidiyordu. Hafta sonuna doğru arkadasımın evinde mangal partisi yapalım kararı aldık. Ve O günü beklemeye başladık...
O gün geldi çattı. O gece bir sürü sorun oldu oncesinden. son anda "gelebileceğim kesin değil" dedi bana. Gelmezsen gelme bile dedim . iki gece once arkadasında kalmıstı. Bu yüzden ailesinin izin vermeyecegini ancak kız arkadasında kalacagını soylerse gelebilecegini soyledi. Bunun için de o kızla cıkması gerekiyormus.
Biz hazırlıklara baslamıstık bizim arkadaslarla. Sonra o da geldiğini haber verdi yakın biryere. Arabayla gittik almaya. Aldık donduk. Mangal hazırdı. Biz zararlı şeylerimiz içmiştik, içmeye devam ediyorduk. Güzel bir geceydi.

Gece geçtik odaya. Odanın kapısı kırıktı hatta. Kapıyı sabitledik. Oda loştu. Ona dokunmaya doyamıyor ve kıyamıyordum. Gece birlikte olduk. Ama o sanki hep benmmiş gibiydi. Onunla ilk defa yaşamıyorduk sanki bunu. Çok mutluydum.
Bir ara telefonumu aldı ve geçmiş mesajlarıma baktı. Eski sevgililerimin seni seviyorum yazılarına takıldı kaldı. Benim o kadar umrumda değildi ki, hiç bakmamışım bile mesajlarımda kimler var ne var. Ben de onun telefonunu aldım. ilk mesajda bir erkekten "***de bulusalım canım" yazısını gordum. Oncedenmiş o mesajda. Bir tanıdığıymış... Birşeyler konusacaklarmıs. ama görüşmemişler falanmış.