hayatımdan bi parça anlatmak istiyorummmm

Küçükken çok mutluydum okulum arkadaşlarım vardı huzurluydum sonra annem babam ayrıldı uzun süre barışmadılar okula gidemedim hiçbirşey yapamadım 3 ay boyunca aynı yemeği yedim hep aynı şeyleri yaşadım ağladım sonra barıştılar taşındık başka bi okula gidiyordum ama arkadaşım yoktu bu okulda hiç kimse sevmedi beni hep dışladılar pissin kokuyon falan 2 tane ikiz vardı hep benimle uğraşırdı 1 tane mavi gözlü arkadaşım vardı yanımda otururdu tek arkadaşım oydu bende hep kavga ederdim dışladıkları için hoca bezmişti ilkokul 3 4 e geçicez son demler arkadaşımı dövmüşler parasını almışlar bende onu döveni dövüp parasını verdim çocuğa ama bu benim sonum oldu hoca müdürün yanına çıkarttı o çocuğun sülalesi gelmiş babamı çağırdılar bağırdı çağırdı oradaki hoca benim sınıfa gelsin dedi yok dedi aldı göndermedi 2 3 yıl geçti pişman oldum ailem izin vermedi yazılmama kırtasiyeci bi abim vardı okuyacaksan karşılıcam dedi herşeyimi aldı çantamı kaleimimi ailemin yapmadığını yaptı bana okula gidiyordum biraz geç olsada mutluydum ama dert beni bırakırmı ?

Abim motor kazası yapmış karnı yırtılmış bayrama 1 gün kala şikayetci olmadık doktorlar birşeyi yok birkaç çizik dediler film çekselerdi göreceklermiş halbükü 2 3 ay sonra tuvalete çıkamıyorum dedi sonra hastane hastane gezmeye başladılar hiç kimse bakmadı abimi saldılar abim iyice kötü oldu durumu ankara ve adana şehir şehir gezerken ben okuldan gene oldum akrablarımda kalıyodum kardeşlerim teyzelerime bıraktılar 1 yıl kadar bi süre gelmediler kimse nasılsın diyip 5 kuruş vermedi okul desen gene okuyamadım doktorlar abimin kanser olduğunu söylemiş zaten soydan gelen birşey varmış ve buda ilerletiğini söylediler aileme çocuk için çok geç kalınmış dediler ve 1 yıl sonunda geldiler abim kup kuru olmuştu sadece kemik gibiydi sanki 1 ay sonra askeriyeden geldiler abimi askere zütürmek için gördüler gittiler 1 ay sonra kalktım karşımda son nefeslerini veriyodu abim o gün vefat etti kapının önüne çıkıp ağlamaya başladım ambulansdaki kadın teselli etmeye geldi herkes bana bakıyor ama dondum sanki herşey bitmişti 3 yıl oldu okul desen ilkokul 4 terk hehe okuyamadım hep bi sorun oldu 18 yaşındayım şimdi bi iş aramaya gidiyorum ya lise mezunu yada bayan eleman hiç kimsem yok arkamda arkadaşım yok sevgilim yok akrabalar desen boş ne yapacağımı bilmiyorum bazen intihar etmeyi düşünüyorum hatta hergün belki birgün yaparım.

Belki saçma gelecek ama aşıkda oldum aşka inanmam ama oldum bikere söyledim ona oda olmadı hatta 3 ay önce nişanı vardı ve bende gittim doya doya baktım ona içten içte ölüyodum bakarken bu yaz evlenecek varsın mutlu olsun biz yalnız kalalım ama onu hala seviyorum ölümüne.