sevgimi belli edemem pek kimseye, arada kavga etsek de kalıcı bi kızgınlığımın olmayacağı anamla da,beni hep karşılıksız seven
ve sevmeye de devam eden bizim ufaklıkla da vedalaşmadan çıktım evden sabah.son son ufaklığın bi karnını ısırasım gelmişti ama uyandırmadım.
ha yazıyorum öyle sanki bir elvedaymış gibi ama yok. dedeme gittim alttarafı. otobüsle yarım saat. yada öyle çok küçümsemeyeyim. hayatım ve yaşadıklarım
açısından harbi önemli bi adımdı. bazen bi değişiklik istersiniz ama hiçbir şey yapmıyorsunuzdur bunun için. işte ben o an onu yapmıştım.
benim inandığım bir şey var. değişim de dahil bir şey için gerçek bir adım atıp çabalarsanız devamı geliyor. herneyse geçtim bi ufaktan anlattım durumu.
bilirdi zaten mevzuyu çok sahip çıkardı bana. desteklerdi,severdi. velhasıl yerleştim buraya bir yandan okula bir yandan idmana gidip geliyorum.
merkezde bazen arkadaşlarla görüşüyorum, laflayıp kafa dağıtıyorum. esas kızla pek konuşmuyoruz o ara. benim gündemimden de haberi yok haliyle.
ama yeni mekanımdan dolayı didem ve ekürileriyle takılıyorum sıkça. hatta bu didem için gidip saçma sapan bi kavganın arasına bile dahil olmuştum,
yavşayan erkek muhabbetleri. benim didemle o tarz bi muhabbetim yok. durumları biliyor, destek oluyor, sohbet ediyoruz işte. arkadaşça.bu dönemde
idmanlara gitmemin ve facebooktan yada ordan burdan ortak arkadaşlar vasıtasıyla takıldığım birkaç kız arkadaşla da görüşüyor olmamın
pek depresif ayaklara girmeden sıyrılmamda önemli rolü vardı. idman çıkışı etraf cafelerinden birinde otururdum bazen takımdaki çocuklarla.
orda ben bir kız görüyordum sürekli.ama öyle böyle değil allah çarpsın.bu kız benim halen sürmekte olan yaşantımın zirve noktası.
bundan daha güzel bir kızla birlikte olmadım. gurur tablosu olarak fotoğrafımızı odaya asmamak için kendime zor hakim oluyorum hala. öyle bi kız.
neyse anlatayım. özgüven falan yerinde o dönem ama bu kızın yanına gidemedim hiç.bi soruşturma, öğrendim adını soyadını. facebooktan ekledim bunu.
ama kafaya koydum hatunu uğraşacam yani. kabul etti tak bir mesaj da peşine."tanışıyor muyuz?" sitenin en illet mesajı. tadım kaçtı "hayır" yazdım.
gelen mesaj aynen şuydu. "tanışalım o zaman (: " aha dedim bu kızda var bir şeyler. işte dedim böyle böyle tanıştık sohbet ettik baya muhabbet de sardı
baya, iyiyiz. birkaç gün devam etti bu şekil.ama ben nasıl şişirmişim taşakları. prensesi gelsin, atayım dedemlere.o havadayım. yavrumlar canımlar
havada uçuyor,sms'e de geçtik artık. aramızdaki mesafe uzak buluşma muhabbeti için biraz beklemek durumunda kaldık ama ayarladık bi şeyler. geldi büyük
gün.

sözleşmiştik işte biz bununla kendi oturduğu semte çardığı beni,bizim tesise yakın ama daha önce gitmişliğim yok o taraflara.benim de idman günü aynı zamanda.hesapta buluştuktan sonra idmana gidecem ama sabahtan beri yağmur kesilmiyor,öyle böyle değil hem de.ayağımda 40 liralık cat çakması bir bot üstümde polar gidiyorum işte, çağırdı kız.hatunu kaşar göstermek istemesem de söylemem lazım bununla mesajla konuşuyorduk buluşmadan,diyordu öpersin, kucağına gelirim falan.bu tarz bi kız yani.ben zaten az çok soruşturduğumda da duyuyordum böyle şeyler.erkek milletiyiz bana göre hava hoş.herneyse indim otobüsten bekliyorum sırılsıklam olmuşum zaten binmeden de bir de orda yağmuru yedik biraz,kurumaya fırsat kalmadan.çok bekletmedi gözüktü tarif ettiği yerde.koştu bi sarıldı böyle,elini saçlarıma attı.sevdirirdi kendini hep,kedi gibiydi."gel çabuk,şemsiyemiz yok" dedi.takıldım bunun peşine hiç bilmiyorum mekanı.yürüyoruz,yağmur da hafiften kesti bu sıra.bi şükür selamı çaktım içimden gökyüzüne.ağaçlık bir yerden geçerken ben "duralım şöyle bi yerde" dedim."burda mı durucaz? gel sen." dedi.devam ettik beni zütürdüğü yer bildiğin inşaat.iki kelam zor ettik yeminle.hatun bana öpüşmeyi yeniden öğretti resmen.çekmiyor da kendini,olayın şaşkınlığından arada gözümü falan açıp bakıyorum dudakları çekmeden.yok, kendini işine adamış,bozmuyor.hareketlendim elleri çalıştırayım dedim biraz.ses yok.arkası malum ama yok böyle hadise.kendime plaket takdim edecem resmen."hadi artık gidelim" dedi.ben o ara idmanı falan unutmuşum zaten.bi de üstüne öksürük başladı üşüttük belli. pişman mıyım? yok.vedalaştık bununla sarıldı son son.bindim otobüse dönüyorum artık.taktım kulaklığı şunu dinliyorum o sıra https://www.youtube.com/w...WaCBO89d7XzgU7LhYCc1K7IQ2

mutluyum hatta gururluyum.ufak çaplı da olsa gidişattan memnunum.yeter mi? yok. daha yapacak çok şey var.sözüm var kendime.saygı duyacaklar.zaten tatminsizlik başlıyor o ara.daha fazlasını istiyor insan.mesajlar ara ara buluşmalar devam etti bir süre.ben de kıza biraz kaptırdım kendimi ne yalan söyleyeyim.çok güzel kızdı allahı var.erkek etkileniyor güzellikten.hele ki üstüne bir şeyler yaşayınca.bağlanıyorsun.velhasıl bir gün ters bi durum oldu.bana etraftan ufak tefek laflar gelmeye başladı bunun hakkında.ha bilmiyor muydum ne mal olduğunu biliyordum.sordum aslı astarı nedir bunların."saçmalama" dedi.bunları kafama taktım tabi ben biraz sıkıntılı davranmaya başlamış olabilirim o dönem ama devam ettik bi süre daha ta ki bir gün yapmaması gereken bi şey yaptı bu.