Beyler inanın o an duyduğum sevinci hayatımda bir daha hiç yaşayamadım.2 yıldır acısını çektiğim kız da beni seviyordu. Gerçek aşk bu muydu acaba ? Haftada bir sevgili değiştirmek değil de yıllarca peşinden koştuğunla birlikte olmak mıydı.Ne olursa olsun benim için tek gerçek vardı. Gizem de beni seviyordu. Sabrettim ondan başkasını gözüm görmedi. Sonunda hayalime ulaştım. Yediğim dayakların hepsini bir daha yesem vız gelirdi artık. Gözümden bir iki damla yaş aktı. Yılların duygusuz tepkisiz asosyal adamı bir aşk için ağlıyordu. Gizem gözyaşlarımı sildi. Seni de mi böyle görecektik dedi. ifadesiz yüzünün altında duygusal bi aşık mı var yoksa dedi güldü.Ben de güldüm.Az daha gelemesen ya şair ya tinerci olacaktım dedim. Masum bir gülüş attı.O gülüşlerin her bir zerresi artık benimdi.

Her gün okul çıkışı yanıma geldi Gizem.En son taburcu olacağım gün okula gitmemişti. Sabahtan yanıma geldi. Sürekli benimle ilgileniyordu.Çok hoşuma gidiyordu.Ama aklımı bir şey kurcalıyordu.Ya Gizem vicdan azabı çektiği için benimle ilgileniyorsa ne olacaktı. işte bu hepsinden beterdi. Beni sevmesin görmesin süründürsün ama bana acımasın isterdim.En kısa zamanda bu konuyu görüşecektim. Hele bir kendime geleyim dedim kafamı rahat tutmaya çalıştım.Eve vardık beraber. Gizem ben gideyim artık dedi. Gitme dedim.Gel çıkalım bize biraz otururuz dedim. Biraz kararsız kalsa da kabul etti. Beraber çıktık eve. Oturduk.Annem birkaç soru sordu Gizeme. Sonra bizi yalnız bıraktı. Gizem dedim. Yüzüme baktı efendim dedi.O güzel yüzü karşısında telaşa kapıldım. Kısa süreli kendimi kaybettim ama hemen toparlanıp sorumu sordum.

beyler kusura bakmayın bugün vaktim olmadı yarın da erken kalkmam gerekecek bu gece yazamam en kısa sürede tamamlayacam takip edenlere çok teşekkürler.

Gizem soru karşısında hem kızmış hem şaşırmıştı. Neden seni sebepsiz sevemez miyim dedi.Ben de sevebilirsin tabi.Ama bu olayların ardından olması beni biraz şaşırttı. Dizi senaryosu gibi gelişti olaylar dedim. Güldü.Konuşmaya başladı. Okula ilk geldiğim gün sınıfta sadece sen bana hoş geldin dememiştin. Daha o gün gözüme takıldın.Bir süre davranışlarını izledim ama bunu sana fark ettirmeden yaptım. Gerçekten çok garip birisiydin. Bana karşı yaptığın odunluklar dışında senden garip bir şekilde hoşlanmıştım.Bir an önce bunu kafamdan atmaya çalıştım sonuçta sevgilim vardı.Çok mutlu değildik ama 1 yıllık sevgiliydik muhafazidle.Bir anda kestirip atamazdım.Ama son günlerde muhafazid değişmişti. Paranın gücünü fark edince hem beni hem çevresindekileri ezmeye başlamıştı. Bana köle gibi davranıyordu. Yazın olan olaydan önce de birkaç kez kavga etmiştik. Beni umursamıyor her gece başka başka kızlarla takılıyordu.En son o gün yemekte ayrılmak istiyorum dedim. Arabaya bin biraz konuşalım dedi bindik. Biraz tartıştık.Tam o sırada bir kızdan daha mesaj geldiğini gördüm. Dayanamadım terk ettim. Gizem konuşmasını bitirince kafasını öne eğdi. Geç kalmış olabilirim ama senden başkasını istemiyorum dedi.Özür dilerim canını sıkmak istemezdim dedim. ikimizde sustuk.

Asosyalin tekiydim. Gidip Gizeme süslü püslü özür dilemeler beni affet şovları yapamazdım. Sadece sustuk.Ama bir şeyler yapmam lazımdı. Gizemi kırmıştım belli. Sessizliği ben bozdum. Gizem inanır mısın bilmiyorum ama hayatımda senden başka kimse olmadı.Bu yaşıma kadar hiçbir kızla evlenme sevme sevilme gibi şeyler düşünmedim. Hatta mümkün olduğunca uzak durdum.Ama o gün bizim sınıfa geldiğinde hayatım boyunca farkında olmadığım hislerim açığa çıktı. Sana bir kez bakmam yetti. Sonra defalarca seni görmek istedim.Her gün okula gelmek 24 saat seni görmek istedim. Tatillerden nefret ettim.Çünkü seni görebileceğim tek yer sınıftı. Başka ortamda aynı anda bulunmamız anca hayaldi. Aramızda dağlar kadar uçurum vardı.Sen zengin güzel popüler sosyal bir kızdın. Benim ne ortamım ne param ne de sosyal hayatım vardı. Hayatım boyunca oturup konuştuğum insan sayısı bir elin parmaklarını geçmezdi.Bir gün gelip beni sevdiğini söyleyince şaşırdım.Ben senin hayalinle yaşamaya alışkındım gerçeğine hazır değildim. Kırdıysam özür dilerim dedim.

ikimiz de bir süre suskunluğumuzu sürdürdük. ilişkimizi başlamadan bitirmiş miydim yoksa? Böyle olursa kendimi hiç affetmezdim. Neyse ki Gizem konuştu.Ya Nur ne olacak dedi. Hani hiç sevgilin olmamıştı ? Güldüm.Nur zorunluluktu dedim. Sizin evin önünde muhafazidle kapışmamızın ardından yine muhafazide dönmüştün hatırladın mı dedim. Kafa salladı. Devam ettim. Tekrar birleştiğinizi sen söylemiştin bana.O haberi duyunca dayanamadım. inanmak istemedim. Kendimi aptal gibi hissettim.Bi gün Nur beni yanına çağırmıştı. Gittim.Oturduk biraz muhabbet ettik sonra sevgili olduk..Ama bu bir oyundan başka bir şey değildi. Nurun kendine bir şey yapmasından korktum.Ona karşı kendimi suçlu hissettim. Benim sana karşı yaşadıklarımı o bana karşı yaşıyordu.En azından o mutlu olsun diye çıkmaya başladık dedim. Gizem yüzünü bana doğru çevirdi. Senin bu güzel kalbinde sadece benim olmam ne kadar şanslı olduğumu gösterir dedi. Güldüm.Senin olmayan kalbin atması anlamsız dedim. Tabi içimden.

Aramızda sorun kalmadığını düşünüyordum. Gizeme sordum. Başka birbirimize söylemek istediğimiz bir şey varsa burada söyleyelim her şeyi öğrenelim birbirimizi daha iyi tanıyalım dedim. Gizem başka bir şey yok dedi. Senin var mı dedi. Hayır dedim. Hayatımda yaşadığım tek olay sensin. Biraz dışarıda dolaşalım mı dedi Gizem.Ben de olur dedim evden çıktık. Mahallede turlamaya başladık. Sadece yürüyorduk.Ben Gizeme çok mesafeli davranıyordum. Yapacağım herhangi bir odunlukta onu kırmamak için hep ilk adımları ondan bekliyordum. Gizem yanıma yaklaştı. Koluma girdi.O an kalbim yerinden çıkacak gibi oldu.O güzel saçlarının kokusu burnuma esiyordu. Daha fazla kendimi tutamadım kafasından öptüm. Elini belime doladım sonra ben de ona sarıldım. Umarım rüya değildir diye içimden dua ettim.Ama değildi.Bu bana yıllardır gösterdiğim sabrın bir hediyesiydi.

Her gün mutluluğum giderek katlanıyordu. Gizemle birbirimize daha sıkı bağlanmıştık.Çıkmaya başladığımızı ilk Alpere telefon açıp söylemiştim. ikimiz de sevinçten karşılıklı çığlıklar atmıştık.Her yere söylemek istiyordum. Gizem benim sevgilimdi.Her yere yazmak herkese telefon açıp bildirmek istiyordum.Ama yapmadım tabiî ki.Birilerinin gözünün ben de olmasından hiç hoşlanmazdım

Artık okula giderken Gizemi de alıp gidiyorduk.Her sabah onu gördüğümde bir kez daha aşık oluyordum. Hiçbir sorun olmadan ilişkimiz ilerliyordu. Fazla ortamlarda takılmıyorduk. Gizeme sevmediğimi söylemiştim o da anlayış göstermişti. Hava iyi olursa bir parka gidip oturuyorduk. Kötü olursa sadece yolda yürüyüp onu evine bırakıyordum. Gayet monoton hayatımda tek değişen Gizem olmuştu. Beni sıradanlıktan kurtarır derken onu da sıradanlaştırmıştım.Her defasında sıkılıyor musun diye soruyordum.O da gülerek hayır diyo bazen de yanağımdan öpüyordu.Bu kız olsa olsa melek olurdu.Ben başka bir şekilde tanımlayamaz hale gelmiştim artık.

Bazen rüyalarımda Gizemden ayrıldığımı görüyordum. Gece uyanıp sıkıntıdan bir daha uyuyamıyordum. Gizemi arayıp sormak istiyordum ama geç saatte rahatsız etmemek için tek başım sabaha kadar bu lanet duyguyla baş ediyordum.Şafak söktüğünde ilk işim Gizeme mesaj atıp nasıl olduğunu soruyordum.Son zamanlarda bu çok sık tekrarlanmaya başlamıştı.Bir gün okulda Gizem yanıma geldi. Neden bu aralar sürekli endişeli telaşlı davranıyorsun dedi. Anlattım.Rüyalarımda ayrıldığımızı görüyor sabaha kadar uyuyamıyorum dedim. Güldü.Salak ya dedi. Geldi sırama oturdu. Omzuma yattı. Ayrıldığımızı anca rüyanda görürsün zaten dedi... Hayatımda asla yapmam dediğim şeye o gün kesin karar vermiştim. Gizemle evlenecektim.

Gizemle her şey çok güzel gidiyordu.Her çiftin mutlaka yaşadığı sorunların bir tanesini bile yaşamıyorduk. Birbirimizi hiç kırmaz bir dediğimizi iki etmezdik. Kendi halimizde yuvarlanıp gidiyorduk. Hayatım peri masalına dönmüştü. Gizemle beraber olmak yaşamımın amacıydı. Ondan bir sn bile ayrı kalmayı kendime yediremiyordum.Onu her dakika özlüyordum. Geceleri onu düşünmekten yine uyuyamıyordum.Bu sefer de başına bir iş gelirse benden habersiz ona zarar verirlerse diye içim içimi yiyordu. Olsa bir dert olmasa bir dertti adeta.Ama Gizem yanımda olsun ben her türlü zorluğa karşı tek başıma mücadele etmeye hazırdım. Yeter ki Gizem beni yalnız bırakmasın. Gizemle ayrılmayı düşündüğümde bile kalbime ağrı giriyordu. Eğer beni bırakırsa kesinlikle yaşayamazdım.

Yine bir gün Gizem ben ve Alper üçümüz okula doğru gidiyorduk. Okulun yakınlarında bir köşede Nuru bir erkekle konuşurken gördük.ilk Alper fark etti Nur değil mi bu dedi.Ben de O Nur da yanındaki erkek kim dedim. Gizem araya girdi çok merak ettiysen git sor sevgilisi falandır maazallah dedi. Gizeme döndüm Nurun naptığı beni ilgilendirmiyo daha önce de konuşmuştuk zaten Gizem Allah aşkına yapma dedim.Bir şey söylemedi. Nurların yanından geçerken kavga ettiklerini anlamıştık.Nur bir anda bizi görünce çirkefleşmişti. Bize bulaşmasınlar diye hızlanın biraz dedim bizimkilere. Yanlarından geçtik gittik. Başkalarının ne yaptığı beni ilgilendirmiyordu.Ama Gizemin yüzü düşmüştü. Sanırım aramızdaki ilk gerginlik yaşanmıştı…

Okula vardığımızda 1-2 ders Gizem konuşmadı.Ben de konuşmadım.Bu tür durumlarda ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Herhalde kendi kendine düzelir dedim bıraktım.Ama düzelmedi. Gizemin suratı düşüktü. Duramadım gittim konuştum. Noldu dedim.Bir şey yok dedi. Nasıl bir şey yok niye soğuk davranıyosun dedim. Bilmem dedi. Suratına baktım boş boş. insanlar o zaman kesin çözülüyordu. Niye bakıyosun öyle dedi. Bilmem dedim.iyi bak fark etmez bana dedi omuz silkti önüne döndü.Ben de sırama döndüm. Belli etmedim ama aşırı sinirim bozulmuştu. Hiç sevmezdim böyle kurları. Hele bi Gizemle aramız düzelsin bir daha böyle yapma diye uyaracaktım.

Maalesef düzelmedi. Hatta gittikçe kötü hal aldı.Bi teneffüs sınıfta kimse yoktu.Ben sıramda yatıyordum.Bir anda kapı çarptı ardından ağlama sesleri geldi. Kafamı kaldırdım. Nurdu.1-2 sn izledim. Hıçkıra hıçkıra ağlıyor sürekli içini çekiyordu. Geçti sırasına oturdu.Ben ilk önce ailesinden birisine bir şey oldu sandım. Yanına gidip sorayım dedim. Sonuçta arkadaştık.Öylece durmak ayıp olurdu. Gittim yanına iyi misin Nur dedim.Bir şey yok dedi. Emin misin kötü duruyosun dedim. Duraksadı.Bıktım artık diye başladı konuşmaya.Her sevgilimde seni arıyorum.Her yaptıklarında seni görmek istiyorum ama olmuyor lordfeanor seni unutamıyorum. Senden ayrıldığımdan beri yüzüm gülmüyor dedi. Biliyorum bana dönmeyeceksin.Üstüne bir de sevdiğine kavuştun.Ama ben napayım? Sensizliğe nasıl katlanayım dedi. Elimden bir şey gelmez Nur dedim. Kader buymuş. Gizem benim olmasa ben de senin durumunda olacaktım. Bazılarımıza şans gülüyor bazılarımıza gülmüyor. Hayat bu ilerde ne olacağı belli olmaz dedim.1-2 dk sessiz kaldık. Kalk hadi yüzünü yıka kendine gel dedim. Elimden başka bir şey gelmezdi. Kaldırdım sıradan yerine yığıldı kaldı. Tansiyonu falan düşmüştü heralde. Bana sarıl tuvalete kadar zütüreyim dedim. Sarıldım Nura. Sınıftan çıkarken içeriye Gizem girdi.

Çok fazla yanlış anlamaya müsait bir şey yoktu.Ama o an telaş yaptım.Bir anda Nuru bıraktım. Gizem öyle görünce bizi zaten şüphelenmişti.Bu hareketimle sıçıp sıvamıştım. Gizem rüzgar gibi yanımdan geçti. Yüzüme bile bakmadı. Sırasına oturdu. Kızdığı her halinden belliydi. Sürekli ayağını sallıyor dudaklarını ısırıyordu. Nuru bıraktım yanına gittim. Gizem açıklamama gerek yoktur herhalde dedim.Çünkü böyle bir şey yapmayacağımı onu aldatmayı aklımın ucundan bile geçirmeyeceğimi bilir diye düşündüm.Yok canım dedi ne yanlış anlıcam. Eski sevgilinle sınıfta yapayalnız sarmaş dolaş yürüyordunuz. Ters olan bir şey yok ki dedi.Çok fena giydirmişti.Bir şey diyemedim kem küm ettim. Geliyorum bekle dedim. Gittim Nurun yanına onu tuvalete bıraktım. Zaten kız kendinde değildi. işin bitince sınıfa gel Gizeme neler olduğunu anlat dedim kafa salladı.Ben de sınıfa döndüm koşarak.

Hemen yanına gittim Gizemin. Gizem ne düşündün ki bizi öyle görünce dedim.Sen ne gevşek adamsın utanmadan soruyo musun bir de dedi. Nurla aramda bir şey olmayacağını sen benden daha iyi biliyorsun dedim. Bilmiyorum dedi.Ben hiçbir şey bilmiyorum.Bu kadar rahat davranma senin sevgilin var farkında mısın dedi.Ben de kötü bir şey yapmadım yardımcı olacaktım dedim. Olma .Bana bile odunluklarının alasını yaptın ona da yap ne olacak .Ama yapamazsın o eski sevgilin sonuçta.Ben çantada keklik dedi. Kız haklıydı. Keşke gitmeseydim yanına dedim içimden. Gizemi üzeceğime kafamı kırarım daha iyi.Çok suçlu hissettim kendimi.Özür dilerim dedim eğildim yanağından öptüm. Hiç kimse senin yerini tutamaz.Üzmek istemezdim seni bir daha olmaz dedim. Bana döndü. Gerçekten yapma bir daha dedi. Sizi öyle görünce sinirlerim zıpladı. Yanında herhangi bir kız görmek istemiyorum .Sen benimsin kimseyle paylaşmak istemiyorum dedi.

Barışmıştık. Gizemin söyledikleri beni çok mutlu etmişti. Tamam dedim artık. Alayı gelse tırt. Yanımda Gizem kesin olacaktı. Sadece trip atmıştı klagib. Söz verdim senden başka kimse olmayacak hayatımda diye.Ben tam kalkarken yanından Nur sınıfa girdi.Çok teşekkür ederim diye yanıma geldi. Sarılmak istedi. izin vermedim. Omzuna elimi vurdum geçtim. Sonra Nur Gizemin yanına gitti. Olanları anlatmak için.Ben dışarıdan izliyordum ikisini. Gizem adeta Nuru deşiyordu sorularıyla. Tamam dedi Gizem.Bir daha olmasın. Sonuçta lordfeanorun sevgilisi var Nur biraz daha duyarlı ol dedi.Nur boynu bükük ayrıldı yanından.Nur inşallah kendine bir şey yapmaz diye dua ettim içimden. Benim yüzümden insanlara zarar gelsin istemezdim.O gün bu olayın ardından pek bir şey olmadı. Gizemi her zamanki gibi evine bıraktım sonra eve geçtim. Hasret saatleri tekrar başlamıştı. Gizemlerin evin önünde yatmayı bile düşündüm. Yeter ki bana yakın olsun. Kokusunu hissedebileyim.O bana yeterdi.O zaman içim rahatlardı.

Bir sabah uyandığımda dışarıda lapa lapa kar yağıyordu. Hemen tvyi açtım sabah haberlerine teletexte falan baktım. Bizim şehirde tatildi. Biraz daha geçtim uyudum. Sonra 9-10 arası tekrar uyandım Gizeme mesaj attım. Bizim oradaki parkta buluşalım diye. Annemlere de ekmek almaya gidiyorum biraz takılıcam arkadaşlarla dedim çıktım. Koşa koşa parka gittim. Gizem bankta oturuyordu. Arkasından yaklaştım sinsice kafasına bir kucak dolusu kar attım.Öküzlük müydü romantiklik mi bilemedim ama Gizemin çok hoşuna gitmişti.Ben de aynısını sana yapıcam yoksa giderim diye tehdit etmişti. Büyük oynamıştı. Gitmesin istediğini yapsın.Öldürse gıkımı çıkarmazdım. Kabul ettim kafama bir dolu kar da o attı. Ardından çok güzel bi kahkaha attı... Çocuklar gibi eğleniyorduk. Sonra oturduk el ele tutuşup yattık. Karda izimizi çıkardık. Tepesine de baş harflerimizi yazdık. Deli gibi mutluydum. Hayatımda hiç olamayacağım kadar mutluydum. Soğuktan ölene kadar onunla orada yatabilirdim. Hiç kalkmak istemedim.Ama Gizem hasta oluruz kalkalım dedi. Kalktık.Elimi omzuna attım biraz da etrafta yürüyüş yaptık. Artık Gizemle roman gibi yaşıyorduk. Romanı evlenerek mutlu sonla bitirmekti hedefim.

Günler geçti. Gizemle hiç ilişkimiz teklemedi.Bir kez olsun bile kavga etmedik Nur olayından sonra. Artık her şeyden soyutlanmıştık. Sadece birbirmizindik.Ama Gizemde son haftalarda bir değişiklik vardı. Biraz durgun tedirgindi. Yanımda mutsuz olduğunu hissetmeye başlamıştım. Biraz ağzını aradım ama herhangi olumsuz bir şey söylemedi. Aksine üstüne basa basa sensiz yapamam seni asla bırakmam tarzı şeyler söyledi.Bu benim yumuşamam için yeter de artardı bile.Bir gün kafede otururken Gizeme bir mesaj geldi. Telefonu masanın üstündeydi. Hemen hızlı bir şekilde aldı. Açmadan çantasına attı. Fireyi burda vermişti. Neden açmadın dedim.Önemli değildir dedi. Değilse aç görelim dedim. Açmadı yüzüne baktım emin bir şekilde.Ne var dedi gözleriyle. Telefonu ver dedim. Olmaz dedi. Gizem sakladığın bir şey var öğrenmek en normal hakkım dedim. Elimi uzattım. Hayır dedi seni ilgilendirmez özel ailevi bir şey dedi. Tamam kimin gönderdiğine bakıp kapatıcam okumam dedim. Vermedi.Ben de üstelemedim.Ama Gizeme o gün bozuk attım. Evine bırakmadım. Yorgunum dedim eve geçtim.Eve gidince sinirden kafayı yiyecektim. Acaba Gizem beni aldatıyor muydu ? muhafazidle tekrar mı barışmışlardı.Her türlü ihtimali kafamda kurdum.Ne olursa olsun Gizemi kimseye bırakmayacaktım...

O hafta içinde Gizeme hep soğuk davrandım. Neyin var diye sorduğunda cevap vermedim. Benden bir şeyler saklaması açıkçası ağırıma gitmişti.Ben ona tüm hayatımı anlatmışken onun benden gizlediği şeylerin olması canımı sıkıyordu.Bir gün okul çıkışında Gizem eve gitmiycem dedi.Ben de tamam dışarda takılırız.Yok dedi bir işim var sen git istersen ben annemle buluşcam dedi. Tamam dedim.Öpüştük ayrıldık.Ama içime bir kurt düştü. Gizemi takip edecektim. Gerçekten Gizem yaptığımı görürse çok büyük ayıp olurdu. Riskli bir şeydi ama vicdanım rahat etmedi. Gizeme hissettirmeden onu takip ettim.20 dk sonra falan Gizem bir kafeye girdi. Ardından ben de girdim.Dar bir merdiven çıkılıyordu kafeye. Kafeye çıktım. Baya büyük bir yerdi. Gizeme baktım. Gitti bir masaya oturdu.O an gözüm karardı.1-2 sn içinde intihar etmeyi bile düşündüm. Oturduğu masada muhafazid vardı.