Ben Gizemden mesaj beklerken msnden Nur mesaj attı. Lordfeanor ? yazmıştı. Hayret ilk kez konuya direkt girmemiş beni aşağılamamıştı. Efendim Nur dedim. Okulda bir şeyler duydum da umarım ciddi bir şeyin yoktur dedi.Ben de yok ya ufak kapıştım dedim.Ne ufak tefek kapışması gelen geçen yüzünü dağıtıyor Gizem için her türlü taklayı atıyorsun sence değer mi dedi. Cevap vermedim. Konuşsana yazdı.Ben de dayanamadım.Sen de benim için her türlü şekle giriyosun değer mi dedim cevap atmasını beklemeden kapattım msni. Moralim bozulmuştu.Bi kıza böyle davranmak istemezdim ama Nurun sürekli beni Gizeme yakıştıramaması ağırıma gitmişti. Bilgisayarı kapatıp yattım. Gizemle konuşacak havamda bile değildim.Nur yine yapmıştı yapacağını

Sınıftakilerin bizi ilerden çağırmasıyla hemen toparlandık. Geçelim mi dedi. Geçmeyelim boşver dedim güldük. Kalktık piknik alanına geri döndük.O gün gerçekten mutluluktan ölebilirdim. Hayat bana çok dengesiz davranıyordu.Bir anda yere çarpıyor bir anda bulutların üstünde dolaştırıyordu. Piknik umduğumdan daha güzel geçmişti.Hem de tahmin etmediğim kadar iyi geçmişti. Gizemle tekrar birlikteydik.Her şey çok ani olmuştu daha şoktaydım sanırım.Çünkü tam zevkine varamamıştım olayın.Bir yandan düşüncelerle boğuluyordum bir yandan da mutluluğun tadını çıkarıyordum. Gizemin bu dengesizliği beni çok yıpratıyordu.Ama onun gözlerine tekrar tekrar bakabilmek için her şeyimi sunmaya hazırdım.

Gözümü açtığımda acildeydik. Başımda hemşireyle bir tane polis vardı. Polis kendine geldi heralde dedi hemşireye o da evet geldi ama biraz bekleyin sonra konuşursunuz şoku atlatamamış olabilir dedi.Ben 1-2 dk sadece önüme odaklandım. Sonra hemşireye arkadaşım nerde dedim.O da telaş etme sağında yatıyor o da dedi. Acilde bilirsiniz sedyeler arası perde vardır. Görebilir miyim dedim. ikiniz de şu an kendinizde değilsiniz dinlenin sonra sizi 1-2 gün burada tutup bırakıcaz tehlikeli bir şeyiniz yok dedi. Kafa salladım. Sonra polis girdi araya anlat bakalım evlat dedi..

kusura bakmayın beyler işlerim vardı ancak girebildim 10 dkya başlıyorum.

O hafta içinde Gizeme hep soğuk davrandım. Neyin var diye sorduğunda cevap vermedim. Benden bir şeyler saklaması açıkçası ağırıma gitmişti.Ben ona tüm hayatımı anlatmışken onun benden gizlediği şeylerin olması canımı sıkıyordu.Bir gün okul çıkışında Gizem eve gitmiycem dedi.Ben de tamam dışarda takılırız.Yok dedi bir işim var sen git istersen ben annemle buluşcam dedi. Tamam dedim.Öpüştük ayrıldık.Ama içime bir kurt düştü. Gizemi takip edecektim. Gerçekten Gizem yaptığımı görürse çok büyük ayıp olurdu. Riskli bir şeydi ama vicdanım rahat etmedi. Gizeme hissettirmeden onu takip ettim.20 dk sonra falan Gizem bir kafeye girdi. Ardından ben de girdim.Dar bir merdiven çıkılıyordu kafeye. Kafeye çıktım. Baya büyük bir yerdi. Gizeme baktım. Gitti bir masaya oturdu.O an gözüm karardı.1-2 sn içinde intihar etmeyi bile düşündüm. Oturduğu masada muhafazid vardı.

Maalesef düzelmedi. Hatta gittikçe kötü hal aldı.Bi teneffüs sınıfta kimse yoktu.Ben sıramda yatıyordum.Bir anda kapı çarptı ardından ağlama sesleri geldi. Kafamı kaldırdım. Nurdu.1-2 sn izledim. Hıçkıra hıçkıra ağlıyor sürekli içini çekiyordu. Geçti sırasına oturdu.Ben ilk önce ailesinden birisine bir şey oldu sandım. Yanına gidip sorayım dedim. Sonuçta arkadaştık.Öylece durmak ayıp olurdu. Gittim yanına iyi misin Nur dedim.Bir şey yok dedi. Emin misin kötü duruyosun dedim. Duraksadı.Bıktım artık diye başladı konuşmaya.Her sevgilimde seni arıyorum.Her yaptıklarında seni görmek istiyorum ama olmuyor lordfeanor seni unutamıyorum. Senden ayrıldığımdan beri yüzüm gülmüyor dedi. Biliyorum bana dönmeyeceksin.Üstüne bir de sevdiğine kavuştun.Ama ben napayım? Sensizliğe nasıl katlanayım dedi. Elimden bir şey gelmez Nur dedim. Kader buymuş. Gizem benim olmasa ben de senin durumunda olacaktım. Bazılarımıza şans gülüyor bazılarımıza gülmüyor. Hayat bu ilerde ne olacağı belli olmaz dedim.1-2 dk sessiz kaldık. Kalk hadi yüzünü yıka kendine gel dedim. Elimden başka bir şey gelmezdi. Kaldırdım sıradan yerine yığıldı kaldı. Tansiyonu falan düşmüştü heralde. Bana sarıl tuvalete kadar zütüreyim dedim. Sarıldım Nura. Sınıftan çıkarken içeriye Gizem girdi.

O hafta okula gitmedim.Ne telefon ne bilgisayar açtım. Sadece odamda takıldım. Arada bir annemin zorlamasıyla yemek için çıkıyordum. Elimden gelse altıma yapacak dışarıya çıkmayacaktım. Annem babam ne olduğunu soruyordu. Gizemle aramızdakileri az çok biliyorlardı. Birkaç kez babam konuşmaya geldi ama bir şey yok diye içini rahatlatıp yolladım. Tabi söylediklerimle görüntüm birbiriyle çelişiyordu.Bir ara gözüm telefona kaydı. Açtım.Gizem aramıştı defalarca.3-4 kez de Alper. Gizem mesaj da atmıştı. Açtım okudum. Hepsinde özür diliyordu. Lütfen konuşalım bildiğin gibi değil diye.Ama hiçbirine cevap atmamıştım. Konuşmayacaktım.Konuşup acım daha da katlansın istemiyordum.Bir yandan da okula da gitmek zorunda olduğumu fark ettim. Yoksa devamsızlıktan kalıcaktım. Mecburen bir sonraki hafta başı okula başladım.

Kardeş şu muhafazidin varsa bi telefonunu yazsana bana ozelden , yemin ederim kolunu bacağını kırıp buraya fotosunu atmazsam adam değilim

Artık okula giderken Gizemi de alıp gidiyorduk.Her sabah onu gördüğümde bir kez daha aşık oluyordum. Hiçbir sorun olmadan ilişkimiz ilerliyordu. Fazla ortamlarda takılmıyorduk. Gizeme sevmediğimi söylemiştim o da anlayış göstermişti. Hava iyi olursa bir parka gidip oturuyorduk. Kötü olursa sadece yolda yürüyüp onu evine bırakıyordum. Gayet monoton hayatımda tek değişen Gizem olmuştu. Beni sıradanlıktan kurtarır derken onu da sıradanlaştırmıştım.Her defasında sıkılıyor musun diye soruyordum.O da gülerek hayır diyo bazen de yanağımdan öpüyordu.Bu kız olsa olsa melek olurdu.Ben başka bir şekilde tanımlayamaz hale gelmiştim artık.

Okula kinle nefretle gidip geliyordum. Gizeme karşı beslediğim duygular asla değişmeyecekti ama ona çok kızmıştım. Daha 1 ay bile olmamıştı ayrılalı.Ne çabuk unuttu da başkasını bulmuştu anlayamıyordum.Bir gün sınıfta yine robot gibi otururken başka bir sınıftan bi grup kız geldi yanıma. Biraz konuşalım mı dedi içlerinden birisi.Ben de ne için dedim.Ya bizim bir arkadaş var da senden hoşlanıyormuş acaba bi deneseniz nasıl olur dedi konuşmaya devam eden kız. Sonradan öğrendim adı Ezgiydi.Ben bir şey demedim etrafıma bakındım. Gizem göz ucuyla bizi dinliyordu. Sonra olur dedim sevgilim yok konuşalım çıkışta.O an Gizeme aklımca karşılık veriyordum. Kız kim nasıl birisi adı ne hiçbir şey bilmiyordum. Zaten çıkacağımdan değil de işte amaç Gizemi kıskandırmaktı. Başarılı da olmuştum. Onlar gittikten sonra Gizem yanıma hışımla geldi. Yakamdan tuttu. Gerçekten bu muydun sen dedi.Ben de ne var dedim olamaz mı. Olur dedi. Karaktersizsen olur. Daha ayrılalı bir ay bile olmadı. Tabi bunu umursar mısın bilmem dedi.Ben de sen umursadın mı dedim. Ayrıldıktan 2 hafta sonra kendini bir erkeğin kollarına atan ben miydim dedim. Gelmiş bi de utanmadan hesap soruyosun şaka mısın sen dedim. Gizemin gözleri dolmuştu. Dudakları titremeye başladı. Sonra eli yanaklarımda patladı. Sınıfın ortasında bana öyle bir sert tokat atmıştı ki herkes dönüp bize bakmıştı.

Napıyosun dedi.Ben de bildiğin gibi işte sen nasılsın dedim.iyi değilim dedi. Hemen korktum başına bir şey geldi heralde yine diye. Noldu dedim telaşla. Güldü.Hemen heyecanlanma bir şey olmadı dedi. Duraksadı yüzünü bana çevirdi. Gizem diğer günlere oranla mutlu görünüyordu. içime bir sevinç doldu sebepsizce. Sonra katlanarak devam etti dudaklarından dökülen kelimelerle... Sadece sensiz yapamıyorum olmuyor diyerek direkt konuya girmişti. Belliydi Gizemin de beni özlediği ama neden arayı bu kadar uzatmıştı anlayamadım.Gel dese çoktan hazır bekliyordum zaten.Gel sen bir de bana sor onu diye cevapladım.Ne var sende gayet iyi görünüyosun kızlar bi gün bile boş bırakmadığına göre halinden memnusundur diye düşünmüştüm dedi. Abartma dedim. Altı üstü bi kişi geldi onu da zaten geçiştirdim dedim.Ya ya dedi biliriz biz o yalanları. Tokadı suratına yapıştırmasam çoktan gitmiştin kızın kollarına dedi. Saçmalama dedim. Senden sonra bırak kız arkadaşımın olmasını başka insanların varlığından bile haberim yoktu. Varsa yoksa sendin Gizem dedim. Hala anlayamadıysan bu senin ayıbın diye ekledim.Yok dedi biliyorum. Sadece biraz gülelim diye şaka yaptım dedi.Ben de komik değildi dedim ifadesizce suratına dönüp. Sonra ikimiz de birbirimize bakıp gülmeye başladık. Salak gibi aralıksız saçma saçma 5 dk güldük. Sonra göz göze geldik.Bir süre hareketsiz bakıştık. Gizemin masumiyeti beni benden almıştı.En son baktığımda o gözlere 1 ay kendime gelememiştim.Ama bu sefer farklıydı.Bu seferki bakışlar içimi kıpır kıpır ediyordu. Eğildim dudaklarından öptüm. Gizem de karşılık verdi. Dudaklarım onun dudaklarıyla ikinci kez birleşiyordu.Ama bu sefer bir ayrılık busesi değil birlikteliğin mührü gibiydi.

Okul çıkışı kızın yanına gitmedim. Zaten gitmezdim ama bu tokattan sonra lafını etmeye bile gerek yoktu. Alper yanımda eve gidiyorduk sessiz sessiz. Neden kavga ettiniz olum yazık ediyosunuz birbirinize dedi Alper.Ben de suç onda dedim. Ayrılan o 1 hafta sonra başkasının kollarına koşan o ben yapınca suç mu dedim. Kimin kollarına koşmuş dedi Alper.Ben de facebookta gördüm fotoğraf atmış bi erkekle dedim.Ben eve gidince bi bakayım araştırırım sana söylerim sonra dedi.Ben de kafa salladım. Gece 12 ye doğru telefon geldi Alperden. Olum her şeyi berbat etmişsin dedi. Noldu dedim. Gizemin sevgili olduğu falan yok o çocukla dedi devam etti. Gizemle konuştum seni aramadan önce. Neden böyle oldunuz falan biraz ağzından laf almaya çalıştım. Kız ağladı ağlayacak zor konuştu. Fotoğraftan dolayı sana kızmış o yüzden öyle davranmış dedim ama Gizem inanmadı. Sana bi ton giydirdi. Yanındaki de eski çocukluk arkadaşı gibi bir şeymiş sanırım aralarıda bir şey olduğu falan yok diye de bitirdi. Ulan dedim pembe dizi aşklarına dönmüştü olay.Ne varsa ayağıma dolaşıyordu. Ekranlarda hadi lan dediklerim üzerimde gerçekleşiyordu.Her şey iyice bomtak bir hal almıştı. Gizemi umutla beklemek bile hayal olmuştu artık.

Neden inanmayacaksın dedim.Bu olanların muhafazidle ilgisi var mı dedi. Hayır dedim. Alpere döndü Alper de kafa salladı. Peki dedi kalktı gitti tekrar gelirim görüşürüz diye ayrıldı odadan. Alper bana döndü.Git konuş kardeşim artık dedi.Ne olacaksa olsun.Ya kabul eder seni ya da reddeder bu kadar basit. Ucunda ölüm yok ya dedi. Belki kabul edecek sonra yanına gitmediğin her dakika için pişman olacaksın dedi. Güldüm.En azından böyle seviyor olma ihtimali var.O bile bana yeter platonik iyidir dedim. ikimiz de güldük. Biraz daha muhabbet ettik. Sonra odama çekildim.

Aileme de olayı aynen anlattım. Babama polisle git konuş fikrimin değişmediğini söyle dedim. Emin misin oğlum dedi. Eminim baba büyütecek bir şey yok dedim.Sen hiç kendine baktın mı ? Tanınacak halde değilsin dedi.Önemli değil baba geçer hepsi sen git polise anlat dedim. istemeye istemeye gitti polisle konuşmaya.Ben böyle ayarlamıştım ama ya Alper öterse ? Ötmese bile farklı bir hikaye uydurursa ne olacaktı. Hemen Alperin yanına gitmeye yeltendim kalkamadım. Annem ne oldu dedi. Alpere baksana bi yan tarafta dedim. Gitti baktı. Baygın hala o dedi.iyi polisten önce konuşabilirdim fakat şimdi daha çok telaşlanmıştım.Ya benim yüzümden Alperde kalıcı bir hasar olursa ne olacaktı. Kendimi asla affetmezdim. Düşünürken uyuyup kalmıştım…

Aha liseli hikayesi geliyor Rezz

O da hiç konuşmadan sağa sola üfleyip püflüyordu.En son duramadım. Neden ayrıldık Gizem dedim. Yüzümü ona dönmedim. Cevap geldi biraz sonra. Bilmem dedi öyle gerekiyodu. Güldüm.Ne zaman karar vermiştin dedim. Ayrılmadan birkça gün önce dedi. Gerçekten hiç sevmedin mi beni .Böyle sebepsizce ayrılacak kadar mı değersizdim gözünde dedim. Biraz sessizlikten sonra Gizem yeter artık yeter diye parladı birden. Sanki keyfimde ayrılmışım gibi her gelene bir cevap vermekten sıkıldım dedi. Seni sevdim. Deliler gibi aşıktım. Hayatımda mutlu olduğum tek yer senin yanındı ama olmadı.Biz bu ilişkiyi sürdürsek muhafazid ya seni ya beni mahvedecekti dedi. Olması gereken buydu anlıyo musun dedi. Sesi değişmişti hafif ağlamaklı olmuştu. Devam etti.Ben seni bırakmayı istedim mi sanıyosun dedi. Hayatımda değer verdiğim bi annem bir de sen vardın. Bizi koruyup kollayacak bi babam yoktu.Bu olaylardan sonra annem senden ayrılmamı söyledi. Başımız belaya girsin istemiyorduk. Hayatın bunca zorluğuna karşın annemle ikimiz ayakta kalmıştık.Bir de muhafazidi kaldıracak halimiz yoktu lordfeanor. Lütfen biraz anlayış göster dedi ağlayarak.

Ayrılığın üstünden haftalar geçmişti. Okula başlayalı çok olmuştum. ilkbahar aylarıydı. Okulun en güzel olduğu aylar.Ama bana zulüm gibi geliyordu. Gizem bensiz dolaşıyor bensiz yiyip içiyordu. Benimse her lokmamda her adımımda her konuşmamın başında Gizem vardı. Yanımdakiler sürekli unut olum boşver kız mı yok başka diyorlardı.Yok diyordum. Gizemden başka kimse yok. Lafa gelince de bana odun derlerdi. Aşktan meşkten ahkam keserlerdi. Hissettiklerim hakkında bir gram düşünceleri yoktu. Ayrıldığımız günden beri Gizemle hiç konuşmamıştık.Ne bir mesaj ne bir selam. Artık birbirimizi görmezden geliyorduk. Hayatım tekrar çıkılmaz bir hal almıştı. Okuldan eve evden okula gidip geliyordum…Gizemden önce de böyleydi ama o zamanlar en azından bilgisayar kitaplar zevk veriyordu.Şimdi hiçbir şeyden zevk almaz olmuştum. Bazen yemek yiyip yemediğimi bile unutuyordum.Bir akşam facebookta dolaşırken Gizemle bir çocuğun fotoğrafına rastladım.Çok samimi bir poz değildi ama yan yanaydılar fotoğrafta. Dondum kaldım. Aklımdan anılarımız tek bir şeritte geçti gitti. Herkes ben gibi sevecek diye bir kaide yoktu ya…

Bekledim. Günlerce haftalarca bir şekilde Gizemle tekrar birleşmeyi bekledim ama olmuyordu. Birbirimizden artık tamamıyla kopmuştuk. Gizemle de konuşmayınca iyice robota bağlamıştım. sağımda solumda kim var ne der hiç duymuyor hiç görmüyordum. Soru sorduklarında bile cevaplayamaz hale gelmiştim. Coğu zaman cümle kurmakta zorlanıyor kafa sallayarak anlaşıyordum sınıftakilerle. Onlar da pek üstüme gelmiyordu. Zaten.Yine bir gün öğle arası sınıfta oturuyordum tek başıma.Öylece önüme bakıyor gözlerimi bile kırpamaksızın dalıp gidiyordum. Sınıfa birisi girdi. Bakmadım kim olduğuna ama kokusu beni kendime getirmeye yetmişti. Göz ucuyla baktım. Gizem sırasına geçip oturdu.

beyler öncelikle teşekkür ederim ilginiz için.Şu sıralar ne yaptığıma gelirsek ünideyim okuyorum. Gizem de okuyor diye biliyorum. Gizemden sonra hiç sevgilim olmadı. Teklif eden kızlar bile oldu güzel çirkin demeden hepsine sevgilim var dedim. Arkadaşlarım falan bazen sen gay misin diye takılıyorlar yani o derece soyutladım kendimi kızlardan.Bi kardeşim sormuştu boyum 1.84 kilom 70-75 arası bir şey. Gizeme gelecek olursak benden sonra 1-2 tane sevgilisi olduğunu duydum hatta o aralar ask fm diye bi zımbırtı vardı oradan soru soruyordum sevgilin var mı falan diye. Dediğim gibi birkaç tanesinden haberim olmuştu onlar da uzun süreli değildi.En uzun 1 ay falan takılmıştı. Ayrıca en son Buseyle eskisi kadar samimi olmadıklarını duymuştum. Bunun dışında ifşa olmamak için Gizem hariç tüm isimleri değiştirdim. Sorularınız varsa cevaplarım tekrar herkese teşekkürler.

beyler kusura bakmayın bugün pek yazamadım hemen başlıyorum...