Gizemle her şey çok güzel gidiyordu.Her çiftin mutlaka yaşadığı sorunların bir tanesini bile yaşamıyorduk. Birbirimizi hiç kırmaz bir dediğimizi iki etmezdik. Kendi halimizde yuvarlanıp gidiyorduk. Hayatım peri masalına dönmüştü. Gizemle beraber olmak yaşamımın amacıydı. Ondan bir sn bile ayrı kalmayı kendime yediremiyordum.Onu her dakika özlüyordum. Geceleri onu düşünmekten yine uyuyamıyordum.Bu sefer de başına bir iş gelirse benden habersiz ona zarar verirlerse diye içim içimi yiyordu. Olsa bir dert olmasa bir dertti adeta.Ama Gizem yanımda olsun ben her türlü zorluğa karşı tek başıma mücadele etmeye hazırdım. Yeter ki Gizem beni yalnız bırakmasın. Gizemle ayrılmayı düşündüğümde bile kalbime ağrı giriyordu. Eğer beni bırakırsa kesinlikle yaşayamazdım.

Rez ağlamayalım kardeş lütfenn

Yine bir gün Gizem ben ve Alper üçümüz okula doğru gidiyorduk. Okulun yakınlarında bir köşede Nuru bir erkekle konuşurken gördük.ilk Alper fark etti Nur değil mi bu dedi.Ben de O Nur da yanındaki erkek kim dedim. Gizem araya girdi çok merak ettiysen git sor sevgilisi falandır maazallah dedi. Gizeme döndüm Nurun naptığı beni ilgilendirmiyo daha önce de konuşmuştuk zaten Gizem Allah aşkına yapma dedim.Bir şey söylemedi. Nurların yanından geçerken kavga ettiklerini anlamıştık.Nur bir anda bizi görünce çirkefleşmişti. Bize bulaşmasınlar diye hızlanın biraz dedim bizimkilere. Yanlarından geçtik gittik. Başkalarının ne yaptığı beni ilgilendirmiyordu.Ama Gizemin yüzü düşmüştü. Sanırım aramızdaki ilk gerginlik yaşanmıştı…

Okula vardığımızda 1-2 ders Gizem konuşmadı.Ben de konuşmadım.Bu tür durumlarda ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Herhalde kendi kendine düzelir dedim bıraktım.Ama düzelmedi. Gizemin suratı düşüktü. Duramadım gittim konuştum. Noldu dedim.Bir şey yok dedi. Nasıl bir şey yok niye soğuk davranıyosun dedim. Bilmem dedi. Suratına baktım boş boş. insanlar o zaman kesin çözülüyordu. Niye bakıyosun öyle dedi. Bilmem dedim.iyi bak fark etmez bana dedi omuz silkti önüne döndü.Ben de sırama döndüm. Belli etmedim ama aşırı sinirim bozulmuştu. Hiç sevmezdim böyle kurları. Hele bi Gizemle aramız düzelsin bir daha böyle yapma diye uyaracaktım.

Bekliyoruz

Maalesef düzelmedi. Hatta gittikçe kötü hal aldı.Bi teneffüs sınıfta kimse yoktu.Ben sıramda yatıyordum.Bir anda kapı çarptı ardından ağlama sesleri geldi. Kafamı kaldırdım. Nurdu.1-2 sn izledim. Hıçkıra hıçkıra ağlıyor sürekli içini çekiyordu. Geçti sırasına oturdu.Ben ilk önce ailesinden birisine bir şey oldu sandım. Yanına gidip sorayım dedim. Sonuçta arkadaştık.Öylece durmak ayıp olurdu. Gittim yanına iyi misin Nur dedim.Bir şey yok dedi. Emin misin kötü duruyosun dedim. Duraksadı.Bıktım artık diye başladı konuşmaya.Her sevgilimde seni arıyorum.Her yaptıklarında seni görmek istiyorum ama olmuyor lordfeanor seni unutamıyorum. Senden ayrıldığımdan beri yüzüm gülmüyor dedi. Biliyorum bana dönmeyeceksin.Üstüne bir de sevdiğine kavuştun.Ama ben napayım? Sensizliğe nasıl katlanayım dedi. Elimden bir şey gelmez Nur dedim. Kader buymuş. Gizem benim olmasa ben de senin durumunda olacaktım. Bazılarımıza şans gülüyor bazılarımıza gülmüyor. Hayat bu ilerde ne olacağı belli olmaz dedim.1-2 dk sessiz kaldık. Kalk hadi yüzünü yıka kendine gel dedim. Elimden başka bir şey gelmezdi. Kaldırdım sıradan yerine yığıldı kaldı. Tansiyonu falan düşmüştü heralde. Bana sarıl tuvalete kadar zütüreyim dedim. Sarıldım Nura. Sınıftan çıkarken içeriye Gizem girdi.

Çok fazla yanlış anlamaya müsait bir şey yoktu.Ama o an telaş yaptım.Bir anda Nuru bıraktım. Gizem öyle görünce bizi zaten şüphelenmişti.Bu hareketimle sıçıp sıvamıştım. Gizem rüzgar gibi yanımdan geçti. Yüzüme bile bakmadı. Sırasına oturdu. Kızdığı her halinden belliydi. Sürekli ayağını sallıyor dudaklarını ısırıyordu. Nuru bıraktım yanına gittim. Gizem açıklamama gerek yoktur herhalde dedim.Çünkü böyle bir şey yapmayacağımı onu aldatmayı aklımın ucundan bile geçirmeyeceğimi bilir diye düşündüm.Yok canım dedi ne yanlış anlıcam. Eski sevgilinle sınıfta yapayalnız sarmaş dolaş yürüyordunuz. Ters olan bir şey yok ki dedi.Çok fena giydirmişti.Bir şey diyemedim kem küm ettim. Geliyorum bekle dedim. Gittim Nurun yanına onu tuvalete bıraktım. Zaten kız kendinde değildi. işin bitince sınıfa gel Gizeme neler olduğunu anlat dedim kafa salladı.Ben de sınıfa döndüm koşarak.

Nolursun ayrilmayin Mk

Hemen yanına gittim Gizemin. Gizem ne düşündün ki bizi öyle görünce dedim.Sen ne gevşek adamsın utanmadan soruyo musun bir de dedi. Nurla aramda bir şey olmayacağını sen benden daha iyi biliyorsun dedim. Bilmiyorum dedi.Ben hiçbir şey bilmiyorum.Bu kadar rahat davranma senin sevgilin var farkında mısın dedi.Ben de kötü bir şey yapmadım yardımcı olacaktım dedim. Olma .Bana bile odunluklarının alasını yaptın ona da yap ne olacak .Ama yapamazsın o eski sevgilin sonuçta.Ben çantada keklik dedi. Kız haklıydı. Keşke gitmeseydim yanına dedim içimden. Gizemi üzeceğime kafamı kırarım daha iyi.Çok suçlu hissettim kendimi.Özür dilerim dedim eğildim yanağından öptüm. Hiç kimse senin yerini tutamaz.Üzmek istemezdim seni bir daha olmaz dedim. Bana döndü. Gerçekten yapma bir daha dedi. Sizi öyle görünce sinirlerim zıpladı. Yanında herhangi bir kız görmek istemiyorum .Sen benimsin kimseyle paylaşmak istemiyorum dedi.

Oh iyi şimdilik ayrılmadilar

Barışmıştık. Gizemin söyledikleri beni çok mutlu etmişti. Tamam dedim artık. Alayı gelse tırt. Yanımda Gizem kesin olacaktı. Sadece trip atmıştı klagib. Söz verdim senden başka kimse olmayacak hayatımda diye.Ben tam kalkarken yanından Nur sınıfa girdi.Çok teşekkür ederim diye yanıma geldi. Sarılmak istedi. izin vermedim. Omzuna elimi vurdum geçtim. Sonra Nur Gizemin yanına gitti. Olanları anlatmak için.Ben dışarıdan izliyordum ikisini. Gizem adeta Nuru deşiyordu sorularıyla. Tamam dedi Gizem.Bir daha olmasın. Sonuçta lordfeanorun sevgilisi var Nur biraz daha duyarlı ol dedi.Nur boynu bükük ayrıldı yanından.Nur inşallah kendine bir şey yapmaz diye dua ettim içimden. Benim yüzümden insanlara zarar gelsin istemezdim.O gün bu olayın ardından pek bir şey olmadı. Gizemi her zamanki gibi evine bıraktım sonra eve geçtim. Hasret saatleri tekrar başlamıştı. Gizemlerin evin önünde yatmayı bile düşündüm. Yeter ki bana yakın olsun. Kokusunu hissedebileyim.O bana yeterdi.O zaman içim rahatlardı.

Baya sardı, devam burdayız

Bir sabah uyandığımda dışarıda lapa lapa kar yağıyordu. Hemen tvyi açtım sabah haberlerine teletexte falan baktım. Bizim şehirde tatildi. Biraz daha geçtim uyudum. Sonra 9-10 arası tekrar uyandım Gizeme mesaj attım. Bizim oradaki parkta buluşalım diye. Annemlere de ekmek almaya gidiyorum biraz takılıcam arkadaşlarla dedim çıktım. Koşa koşa parka gittim. Gizem bankta oturuyordu. Arkasından yaklaştım sinsice kafasına bir kucak dolusu kar attım.Öküzlük müydü romantiklik mi bilemedim ama Gizemin çok hoşuna gitmişti.Ben de aynısını sana yapıcam yoksa giderim diye tehdit etmişti. Büyük oynamıştı. Gitmesin istediğini yapsın.Öldürse gıkımı çıkarmazdım. Kabul ettim kafama bir dolu kar da o attı. Ardından çok güzel bi kahkaha attı... Çocuklar gibi eğleniyorduk. Sonra oturduk el ele tutuşup yattık. Karda izimizi çıkardık. Tepesine de baş harflerimizi yazdık. Deli gibi mutluydum. Hayatımda hiç olamayacağım kadar mutluydum. Soğuktan ölene kadar onunla orada yatabilirdim. Hiç kalkmak istemedim.Ama Gizem hasta oluruz kalkalım dedi. Kalktık.Elimi omzuna attım biraz da etrafta yürüyüş yaptık. Artık Gizemle roman gibi yaşıyorduk. Romanı evlenerek mutlu sonla bitirmekti hedefim.

BEYLER ADAM O KADAR YAZIYO BIRAZ EMEĞE SAYGI GÖSTERiN DE ŞUKU VERIN ŞUKU

.
.

.

.

Günler geçti. Gizemle hiç ilişkimiz teklemedi.Bir kez olsun bile kavga etmedik Nur olayından sonra. Artık her şeyden soyutlanmıştık. Sadece birbirmizindik.Ama Gizemde son haftalarda bir değişiklik vardı. Biraz durgun tedirgindi. Yanımda mutsuz olduğunu hissetmeye başlamıştım. Biraz ağzını aradım ama herhangi olumsuz bir şey söylemedi. Aksine üstüne basa basa sensiz yapamam seni asla bırakmam tarzı şeyler söyledi.Bu benim yumuşamam için yeter de artardı bile.Bir gün kafede otururken Gizeme bir mesaj geldi. Telefonu masanın üstündeydi. Hemen hızlı bir şekilde aldı. Açmadan çantasına attı. Fireyi burda vermişti. Neden açmadın dedim.Önemli değildir dedi. Değilse aç görelim dedim. Açmadı yüzüne baktım emin bir şekilde.Ne var dedi gözleriyle. Telefonu ver dedim. Olmaz dedi. Gizem sakladığın bir şey var öğrenmek en normal hakkım dedim. Elimi uzattım. Hayır dedi seni ilgilendirmez özel ailevi bir şey dedi. Tamam kimin gönderdiğine bakıp kapatıcam okumam dedim. Vermedi.Ben de üstelemedim.Ama Gizeme o gün bozuk attım. Evine bırakmadım. Yorgunum dedim eve geçtim.Eve gidince sinirden kafayı yiyecektim. Acaba Gizem beni aldatıyor muydu ? muhafazidle tekrar mı barışmışlardı.Her türlü ihtimali kafamda kurdum.Ne olursa olsun Gizemi kimseye bırakmayacaktım...

Rezz devam pnp

O hafta içinde Gizeme hep soğuk davrandım. Neyin var diye sorduğunda cevap vermedim. Benden bir şeyler saklaması açıkçası ağırıma gitmişti.Ben ona tüm hayatımı anlatmışken onun benden gizlediği şeylerin olması canımı sıkıyordu.Bir gün okul çıkışında Gizem eve gitmiycem dedi.Ben de tamam dışarda takılırız.Yok dedi bir işim var sen git istersen ben annemle buluşcam dedi. Tamam dedim.Öpüştük ayrıldık.Ama içime bir kurt düştü. Gizemi takip edecektim. Gerçekten Gizem yaptığımı görürse çok büyük ayıp olurdu. Riskli bir şeydi ama vicdanım rahat etmedi. Gizeme hissettirmeden onu takip ettim.20 dk sonra falan Gizem bir kafeye girdi. Ardından ben de girdim.Dar bir merdiven çıkılıyordu kafeye. Kafeye çıktım. Baya büyük bir yerdi. Gizeme baktım. Gitti bir masaya oturdu.O an gözüm karardı.1-2 sn içinde intihar etmeyi bile düşündüm. Oturduğu masada muhafazid vardı.

Biraz izledim ne konuştuklarını. Daha fazla dayanamadım. Koşar adım gittim yanlarına. muhafazidi tuttuğum gibi yakasından kaldırdım. Alnımla burnum karışık kafa attım. Benim canım da yanmıştı ama önemli değildi.Bu saatten sonra ölsem ne fark ederdi zaten.Üstüne çıktım yüzünü paramparça edene kadar yumrukladım. Sonra o da karşılık vermeye başladı. Kafe sahibi sandığım 2-3 genç gelip bizi ayırdı. Beni tutup dışarı çıkarmaya çalıştılar.Bir an Gizemle göz göze geldik. Elini ağzına zütürmüş ağlamaklı gözlerle bana baktı. Tutamadım kendimi bir iki damla yaş aktı gözlerimden. Kafeden çıktım. Koşmaya başladım.Bir yandan ağlıyor bir yandan koşuyordum. Hiçbir rotam yoktu. Adeta 3-5 dk içinde koca evrenden silinmiştim. Koştum koştum.En son ağlamam durunca ben de durdum.Bir yere oturdum. Saat kaça kadar oturdum hatırlamıyorum. Sonra kalktım evin yolunu tuttum.Eve gittiğimde saat gece 12yi geçiyordu. Anne babama bir şeyler geveleyip yatağıma attım kendimi. Sabaha kadar gözümü kırpmadan tavana baktım. Aklımda sadece Gizem vardı.

O hafta okula gitmedim.Ne telefon ne bilgisayar açtım. Sadece odamda takıldım. Arada bir annemin zorlamasıyla yemek için çıkıyordum. Elimden gelse altıma yapacak dışarıya çıkmayacaktım. Annem babam ne olduğunu soruyordu. Gizemle aramızdakileri az çok biliyorlardı. Birkaç kez babam konuşmaya geldi ama bir şey yok diye içini rahatlatıp yolladım. Tabi söylediklerimle görüntüm birbiriyle çelişiyordu.Bir ara gözüm telefona kaydı. Açtım.Gizem aramıştı defalarca.3-4 kez de Alper. Gizem mesaj da atmıştı. Açtım okudum. Hepsinde özür diliyordu. Lütfen konuşalım bildiğin gibi değil diye.Ama hiçbirine cevap atmamıştım. Konuşmayacaktım.Konuşup acım daha da katlansın istemiyordum.Bir yandan da okula da gitmek zorunda olduğumu fark ettim. Yoksa devamsızlıktan kalıcaktım. Mecburen bir sonraki hafta başı okula başladım.

Kimseyi evinden almadan okula tek başıma gittim. Sınıfa girdim sağıma soluma bakmadım geçtim oturdum. Hemen Alper yanıma geldi nerdesin oğlum falan dedi. Hastaydım dedim konuşmadım daha fazla o da gitti. Gizemi sınıfta mıydı değil miydi bakmadım bile. Sadece saatlerce sıramda oturdum. Kaç ders sonraydı bilmiyorum. Yanıma Gizem geldi. Konuşalım mı dedi. Fark etmez dedim. Dinleyecek misin dedi. Bilmem dedim. muhafazid olayını anlatıcam dedi.Ben de ailevi sorunlarınıza ben karışmak istemem senin özelin sonuçta dedim. Lordfeanor lütfen böyle yapma dedi. Yüzüne baktım. Ağladı ağlayacaktı. Konuş dedim. Konuşmaya başladı.