Boşlukta hissediyorum, çünkü ayşenur gitmişti, en son çare olarak begümle konuştum ve ona ne olacak şimdi dedim. Bana dediği aynen şu oldu :Ayşenur sana çok güveniyordu ama sen gidip arkadaşına söyledin, artık AYŞENUR iÇiN BiTTiN. Bu kelime beynimde kaç kez tekrarlandı hatırlamıyorum. Defalarca arama, mesaj atma yalvarma yakarma sonuç vermedi, en son çare olarak kafama koymuştum evinin önünde benle barışana kadar oturacaktım. Sabah ilk iş yol parası bulmam lazımdı. sabaha kadar uyumadım zor sabah ettim. Kumbaradan çıkan bozuklukları attım cebime bendede beş lira vardı, bir iki lira daha bulup apartmandan çıktım, çıktım çıkmasına ama nasıl gidiliyordu bu dıbına kodumun yerine yani kartal soğanlığa.Ümraniye minibüsüne bindim abi kartala gidicem nerde inmem lazım dedim bununla gidemezsin bostancı minibüsüne bin, Bostancı köprüsünde inip metroya bin dedi.En azından artık nasıl gidileceğini biliyordum. Yürüdüm ve bostancı minibüslerinin geçtiği yere gittim ve bindim şoföre beni bostancı köprüsünde indirmesini söyledim, ve sonunda köprüye geldim metroya binip soğanlıkta indim, abi indim inmesine ama koskoca semt, bu kız nerede oturuyor hangi apartman? Okuduğu okulu bulup okuldaki kayıtlardan adresini bulacaktım. okula gittim ama kimse yoktu. En sonunda aklıma bizim alparslan geldi o da soğanlıkta oturuyordu ve begümün eski sevgilisiydi zamanında begüm kaşarına çok çektirmiş iyide yapmış, sebebini birazdan anlarsınız. Alparslanı aradım durumu izah ettim ve beni ayşenurların evine zütürmesini istedim, bekle ben geliyorum dedi ve kapattı, iskinin önünde buluştuk ve bana ayşenurların evini bilmediğini ama begümlerin evini bildiğini ve oraya zütüreceğini söyledi, neyse buda iyidir dedim çünkü begümle ayşenur oldukça yakın oturduklarını biliyordum. Beni kapının önüne getirdi, baya baya bulmuştum lann nerdeyse. Bir sitede oturuyordu begüm içeri girdim amk site demeye bin şahit zaten nr güvenlik var ne bişey. Girdim çardakta oturdum ve begüme hemen mesaj attım ama cevap yok arasamda defalarca mesaj atsamda cevap yoktu.En sonunda orada begümün kardeşini gördüm ona ablasını çağırmasını söyledim gidip geldi ve ona gelmeyeceğini söylemiş. Eyvallah dedim kalktım, amk bide arkadaşlarının tribiyle uğraşıyorum. Çıktım sitenin önüne oturdum her önüme gelene köyden yeni gelenler gibi ayşenur vuralı tanıyomusun diye soruyorum, en sonunda kızın biri demezmi ilerden soldaki ikinci apartmanda diye. Bulmuştum lan bildiğin, facebookdaki fotolardan da görmüştüm burayı kesin burasıydı, oturdum evin önüne, orada bulduğum bir taşla yola kazıya kazıya beni affet yazdım. Yaklaşık 3 saat o güneşin anlında bekledim bu şekilde, her gelen geçen bakıyordu bana amk.En sonunda ilerden begümün geldiğini gördüm, dalga geçer gibi alkış yapıp napıyosun falan dedi. bende durumu anlattım, bana birazdan buradan ayşenurun çıkacağını ve sakın bişey yapma falan dedi. Tamam demedim. içeri girdi 15 dakika sonra ikisi birden çıktı koştum yanına kolundan tuttum, Uğur bırak görenler var falan diyo, ulan ben okadar yol gelmişim amk kızın dediğine bak. yürüdüler ve begümlerin siteye geldiler tekrar, en son ayşenur içeri girerken diyebildiğim tek şey beni affet oldu, hiç bişey demedi içeri girmeden son kez arkasını dönüp bana baktı, bu bana son bakışı oldu...

Günaydın beyler, dün gece yine baya yazmıştım ama bu dıbına kodumun serkanı dıbına koyduğu için sözlüğün kendi kendine silindi bir sürü yazı bişeyler oldu işte. Neyse, nerde kalmıştık, evet oda bana çok üzgün olduğunu söyledi, ben ise hala mal gibi onunla devam etmek istediğimi söylüyordum, baya bu şekilde konuştuk falan derken iki gün sonra buluşmaya karar verdik, ben ataşehirde okuyordum, annesine hemen ataşehirin içindeki o yuvarlak binaların birinde bi aileye bakıcılığı yapıyordu, o binaların önündeki parkta buluştuk,bir banka geçtik oturduk, o yanımdayken ona sarılamamak ne kadar kötü ancak yaşayan bilir panpalar.o bankta oturduk konuşmaya devam ettik, ona okadar derin şeyler söylüyordumki bir ara ben bile kendime şaşırdım, halbuki ne kadar büyük mallık kız bana birini unutamadğını söylüyor ama ben hala neyin peşindeyim. Ama bu aşk denen illet böyle bişey işte beyler, konuşma ilerledi biz iki yabancı gibi yanyana oturmuş konuşurken, bu bana en sonunda :gel buraya dedi,ve ben bir anda ona öyle bir sarıldım ki,kokusunu içime çeke çeke hiç bırakmayacakmış gibi... Seni hiç bırakmayacağım ayşenur. O buluşmada bana bir tel saçını ve birde kanayan parmağına tuttuğu peçetesini verdi hatta o ikisini bir buçuk yıl boyunca gözüm gibi korudum sakladım. Ogünden sonra hiçbir sorun yok tu.Neyse beyler ben bir ara bir haftalığına ankaraya gittim, telefonla konuşurken bana o akşam kınaya gittiğini ve orada 20 yaşlarında birisi bunun telefonunu istediğini söyledi, burası aklınızda kalsın beyler hikayenin sonunda bişey sorcam size. Bunu dedikten sonra ben fıttırdım tabi sinir küpü oldum, Ankara'dan döndüğümün ilk günü ben, ayşenur, begüm ve Mehmet (mehmet de benim arkadaşım, yani ayşenur bana, begüm mehmete)kadıköy moda sahile gittik biralar falan ortam on numara, ben mutluyum, ayşenur yanımda ve gülüyor. En sonunda ayşenura kayalarda oturalım mı diye sordum direk elimden beni tutup zütürdü oturduk, başını yukarı doğru göğsüme koydu, dudakları dudaklarıma düğmesine milim kalmıştı beş dakika boyunca bu şekilde gözlerimizi kapatıp kaldık,en sonunda artık dudaklarımız birbirine değiyordu, ama o yaklaştırmıştı, bende heralde bunuda kendisi yapmaz diyip yavaşça öpmeye başlıyım derken bir anda çekildi ve kafasını eğip göğsüme koydu ben hiçbirşey anlamadım, ne oldu diye sordum ama bana dediği tek şey sadece sarıl oldu ben de öyle yaptım ama dört dakika sonra ağladığını farkettim, artık sert bir şekilde ne oldu ayşenur diye sordum, söylemeyince bende begümü çağırdım, ve onları yalnız bıraktım, konuştular ettiler begüm beni ve Mehmeti çağırdı hep beraber kayalarda oturduk, begüm şirinlik yapıp ortamı yumuşatıyor, ayşenur da hemen yanımda oturuyordu, begüm küsmeyin bidaha falan dedi ayşenur bana baktı ama ben buna rağmen gittim ayşenura sarıldım, allahım ne kadar malmışım, şimdi olsa orada bırakır eve gelirim. Neyse beyler sarıldık falan derken, tekrar kayalara oturduk, ayşenur yine kafası yukarıda kalacak şekilde göğsüme koydu dudaklarımız birbirine değiyordu, ve birden bire o kocaman dudaklarıyla beni öyle bir öpüyorduki bir ara nefes alamadım.