Entry lerinizi gördüm dayanamadım tekrardan yazıyorum. devam edicem.

Kapıyı açtım. Mustafa karşımdaydı. Sesinden zaten anlamıştım o olduğunu. Biz kendi aramızda konuşurken o genelde böyle küfrederdi. Esprimiz buydu.

"Lan dingil dıbıma koydular orda haberin var mı insan bir sorar gibik" dedi.
"Bide senle mi uğraşıcam yavşak" dedim.
"Uğraşıcan tabi dıbına koyayım iki gündür yemek yiyemiyom ben senin yüzünden çok fena gibicem seni"
"Al buyur seni tutan yok" dedim gülerek.
"Huur seni. Gibtir gel şuraya turlayak seninle" dedi.

Benim zütüm tutuşuyordu bu turlama derdindeydi. Begümle konuşamıyorum dedim içimden evde durmanın ne faydası var. Hem belki kapıya mapıya birileri gelirse zütü kurtarmış oluruz diyip ;
"Az bekle dümbük geliyorum.
"Hadi hadi" dedi.
Takım taklavat toplandım çıktım yine.

"Nereyi turluyormuşuz" dedim.
"Turlama bahane keriz" dedi.
"Ne bahanesi?" dedim
"Serkan varya serkan ananı belleyecek oğlum senin"
"Ne diyorsun la serkan kim?" diye merakla sordum daha önce hiç duymamıştım.
"Lan yokmu geçen şu huurun yanında bulup haşladığımız".
Vay anasını satayım şerefsizin adı serkanmış.
"Sen mevzuyu bilmiyorsun ben onu bi tur daha haşladım" dedim.
"Ne diyon la?" dedi.
"Evin önüne geldi geçen 5 dakika konuşacaz deyip çağırdı. Şerefsiz muştayla gelmiş ona rağmen haşladım. Ondan sonra bide bu huur dayak yedi begümden ama benden yemiş gibi anlatmış herkese" dedim.
"Oğlum ne diyorsun sen? Ben de geçenki şey için atarlı giderli sanıyorum şimdi çıstın dıbına koyayım" dedi.
"Ne çısması gördük geldi ne yaptı. Beklerim her zaman" dedim artist artist. Tabi kimse yoktu ya karşımda züt sağlamdı. Rahat rahat konuşuyordum.
"Senin kadar malını görmedim dıbına koyayım. Endüstri tayfasına bulaştın salak" dedi.

Aha bak oooh çok güzel oldu aferim bana. Anayın dıbını gördüm. Muhteşem üçlü tamamlandı. Üçlü Kuvvet. Trinity. Oflu, polis, serkan. ikisi pasif birisi aktif. ikisinin ne olacağı belirsiz ama bu serkan mevzusu kesin zütüme dayanacak.

"Hasgibtir nerden biliyorsun" dedim.
"Endüstriyle bizim okul halısaha attı dün öğleden önce. Senin yüzünden ona da gidemedim dıbına koyayım. Bizim okul yenmiş maç sonu endüstri küfretmeye başlamış bizimkilere o ara serkan da: o riseofevil e de söyleyin gibicem onu hazır olsun demiş"

Deyince aman dedim kendi kendine ötmüş meğerse.
"Kuyruk acısı kendi kendine söylenmiştir o" dedim.
"He tabi salak. Onlar teker teker iş yapmaz. Hatırlamıyormusun okula nasıl girmişti puştlar" dedi.
Anasını satayım doğru söylüyordu. Sürü pgibolojisiyle hareket ederdi onlar. Mevzu var diyince hemen 10 kişi takılırdı adamın peşine.

"Sen bana bunu söylemek için mi geldin şimdi baştan niye söylemiyorsun" dedim.
"Ne bileyim lan ben sadece ilk baştaki olay var sandım. Şimdi daha da büyüdü iş fena çıstın sen" dedi.

Ne yapacaktım okadar şeyin içinde bir bu ekgibti. Böyle birşey olması şaşırtıcı değildi ama şerefsiz endüstriliymiş sert kayaya vurmuştuk busefer.

"Oğlum sen buralarda gezme fazla" dedi.
"Ee napıcam oğlum?" dedim
"Gidiceğin biryer yokmu dıbına koyayım" dedi. Aslında vardı ama olur muydu bilmiyordum.
"Var herhalde" dedim.
"E gibtir git ozaman oraya" dedi.
"Bakıcaz" diyebildim. Kesin birşey yoktu ne de olsa ortada.
"Hele bi bakama patlak mısırla izliyicem nasıl seni gibtiklerini" dedi.
"Karagün dostusun valla sen olmasan napıcam ben" dedim.
"Ne sandın la y*rr*m" dedi pekekent utanmadan.
"Hadi turladık ben kaçar" diye eliyle selam verdi.
"Gibtir git" dedim.

Yine bizim sitedeydik ama çıkışına kadar ilerlemiştik. Yakınlarda çocuk parkı vardı gittim oraya oturacak yer olmadığı için salıncağa oturdum telefonu aldım elime mesaj atmak için.

Gideceğim yeri bulmuştum sanırım bulmasına ama şimdi sıra gidebilecek miyim gidemeyecek miyim onu öğrenmekteydi.

Mesaj yazacaktım yazmasına ama Begüm olayı tamamen öğrenecekti. Tabi Begüm lere gidip gidemeyeceğim de belli değildi. Teyzesini tanımıyordum hem niye alacaklardı ki beni evlerine?
Vazgeçtim mesaj atmaktan. Tek çarem begümdü sanırım ama saçma geldi düşününce.

Oturdum öyle salıncakta. Yanımdan geçen çocuklar gülüyordu ama benim kafamda neler vardı bir bilseler.
Düşündüm bayağı orada.
Başka birşey aklıma gelmemişti sanırım tek şansım olan şeyi deneyecektim.
Ve begüme mesaj attım.
"Müsaitsen bir 40 dakika sonra oradayım dışarıda buluşalım mı?"

---

"Geldim"
"Ojgeldin" dedi gülerek. "Ne oldu nereye gittiniz amcanla"
Aha zamanı gelmişti. Yalanım ortaya çıkacaktı. Hem de ben çıkaracaktım ne kadar komikti.

"Gitmedim ben aslında" dedim.
"Nasıl yani?" dedi.
"Hani geçen sen bu kızı bir güzel hallettin ya?"
"Ee"
"işte bu gitmiş herkese benim yaptığımı söylemiş" dedim
"Oha gerçekten mi?" dedi
"Evet" dedim "Bunun tanıdığı biri beni tehdit etti onunla uğraşıyordum sana söylemek istemedim.
"Ya nasıl söylemedin ? Niye söylemedin ya?" dedi.
"Halledip sana dönecektim ama olaylar karıştı" dedim.
"Karıştı mı?"
"Evet bunun yanındaki o şerefsizin arkası varmış. Ben de bizim orda durmayayım dedim. Başka biryerlerde takılmam lazım bu aralar."
"Oha. Nerede takılacaksin ki?"dedi.
"Bilmiyorum" dedim. Aslında söylemek istediğim şey bu değildi ama karşımda o olunca cidden söyleyemiyordum çekiniyordum.
"Gel bize?" diye sorarcasına dedi ve benim içime bir rahatlık çöktü. işte benim kızım ya.
"Nasıl gelicem?" dedim.
"Dur bekle ben çağırıcam seni" dedi.

Çok heyecanlıydım onun evinde onun odasında kalacaktım. Bundan daha iyi birşey olamazdı. Teyzesiyle de tanışmak zorundaydım bu arada. Neyse tanışırdım. Hem zütümü sağlama almış olacak hem de meleğimle baş başa kalacaktım. Muhteşemdi.

5-10 dakika sonra geri geldi.
"Teyzem uyuzluk çıkardı ya" dedi. Bunu demesiyle beraber tüm hayallerim suya düşmüştü. Başımı öne eğdim yere bakmaya başladım. Ne yapacağımı düşünüyordum ciddi ciddi. O da aynı pozisyona getirdi kendini. Başını öne eğdi.
"Kusura bakma" diye bir ses duydum hafiften. Hemen başımı kaldırdım ve;
"Ne kusuru ya saçmalama" dedim.
Gözlerime baktı başını tekrar aşağıya eğdi ve sustu.
Bu sefer ben ona ayak uydurdum ve başımı tekrardan aşağıya ben de indirdim. Tabi başım aşağıdaydı ama gözlerim yukarıya doğru kalkık ona bakıyordum. Onun yanımda olması ve ona bakabilmem en büyük nimetti benim için. Her saniye bir fırsattı. Kaçırır mıydım? Hayır.

Derken bir anda tek kaşını kaldırdı ve;
"Olur mu ki acaba ya?" dedi dudaklarını öper gibi büzüştürüp ve gözlerini bana doğru kaldırıp.
O nasıl bir söyleyişti allahım. Gözümün önünde şimşekler çaktı kısa süreliğine. Hemen kendime geldim saniyeler içinde ve sordum:
"Ne olur mu?"

"Acaba" dedi "Sorsam?".
"Neyi sorucaksın" dedim.
Beni cevapsız bıraktı yine. Apartmana doğru koştu. Önceden de dediğim gibi bu kızın hobisi olmuştu artık beni merak içinde bırakmak.

Yine bir 5-10 dakika geçmişti ki elinde telefonla geldi.
"O ne oluyor?" dedim.
"Dinle, öğrenirsin şimdi" dedi. Çok acelesi vardı sanki. Bana ne olduğunu bile söyleyemeyecek bir acele.

---

"Alo?"
--
"Hiiç birşey sorucaktım da baba."
--
"Sen bu dükkanın anahtarını yanına aldın mı?"
--
"Tamam nerede peki?"
--
"Canım sıkıldı birşeyler dikicem"
--
"Nasıl bilmiyorum baba öğrendim ya ben"
--
"Ya hayır dikerim ben sen merak etme"
--
"Ne tehlikesi okadar izledim seni ya"
--
"Ne olmaz bal gibi olur sen söyle şu anahtarı nereye bıraktığını"
--
"O kim?"
--
"Ha tamam hatırladım nerede ki onlar"
--
"Oha baba ya vericek başkasını bulamadın mı?"
--
"Neyse tamam alırım ben"
--
"Birşey olmaz baba ne olacak"
--
"Gece gitmem merak etme"
--
"Bir şey olmaaaz"
--
"Ya baba olmaz diyorum"
--
"Giderim ben bir şekilde merak etme"
--
"Gittiğim gibi dönücem nasıl dönücem baba"
--
"En fazla ölürüz" dedi gülerek.
--
"Tövbe."
--
"Ettim işte baba nesini duymadın?"
--
"Te ö ve be e. Tövbe."
--
"Tamam ararım"
--
"Tamam dönerken de ararım"
--
"Endişelenmeni gerektiren birşey yok ki"
--
"Tamam baba her adımımda ararım olur mu?"
--
"Dalga geçmiyorum ama sen de hep ara diyorsun?"
--
"Ya baba tamam ben anahtarı alıp eve dönünce seni ararım"
--
"Hadi görüşürüüüz"
--
"Anneme selam söyleee"
--
"Hadi baba kapatıyorum yeter"
--
"Tamam kapattım"

---

"Vallahi ne konuştun gram birşey anlamadım" dedim.
"Tamam tamam söylicem" dedi. "Babamdan dükkanın anahtarını istedim orda kalıcaksın"
"Yuh valla mı?"
"Valla ya" dedi kahkaha atarak. "Ama önce almamız lazım"
"Tamam hadi gidelim" dedim.
"işte o kadar kolay değil" dedi.
"Neden ?" dedim.
"Erdoğan abiye vermiş anahtarı"
"Ee zor olan ne gidelim erdoğan abiye, alalım ne olacak ki" dedim.
"Adamın nerede olduğunu bilmiyosun" dedi.
"Neredeymiş?" dedim. Bizim burada heryer merkeze yakın demiştim zaten. Gerçekten de öyleydi max 1 saat e heryere gidilirdi. Tabi yayan değil.
"Dağın tepesinde taa" dedi.
"Ne işi var adamın dağda" dedim. Çok saçma gelmişti ne dağı ne adamı?
"Kovanları var orada. Hem ahşaptan evler var günlük kiralıyorlar kalıyorlar. Başında birisi durmalı dimi oranın? işte o erdoğan abi" dedi.

Bir işim de kolay olsa şaşardım zaten. Her işte bir takluk çıkıyordu beni yıldıracak.
"Ee nasıl gidicez?" dedim.
"işte ben de onu düşünüyorum" dedi.
Düşünüyoruz ne yapsak ne etsek nasıl gitsek diye. Bir anda begüme söylediğim yalandan bir kesit aklıma geldi:
Amcam beni biryere zütürecekmiş

Amcama söylesem büyük ihtimalle zütürürdü beni. Hep müsaitti o. Serbest takılırdı sabit bir işi yoktu. Ara sıra babamın yanına gider çalışırdı.
Söyleyecektim söylemesine ama Begüm ü bilmiyordu. Daha geçen beni aldattı demiştim. Tabi kim için dediğimi bilmiyordu. O konuda rahattım da, Ee hani biri seni aldatmıştı sen de az çapkın değilsin hemen bulmuşsun bir tane falan der diye çekindim bir an düşününce.

Yine tek çarem vardı. Mecburen arayacaktım. Artık ne derse de derdi umrumda değil.

"Ben biliyorum nasıl gidiceğimizi" dedim.
"Az önce nasıl gidicez diye soran sen değil miydin gaipten sesler mi duyuyorum?" dedi.
"Yeni aklıma geldi. Amcamı arıyıcam" dedim.
"Ee zütürür mü ki arasan" dedi.
"Bakıcam işte" dedim ve telefonu çıkardım. Parmaklarımı tuşların üzerinde seri seri gezdirip amcamın telefon numarasını yazdım. Rehberi açsam uzun sürecekti. Daha babamın telefon numarasını bilmiyordum ama amcamınkini ezberlemiştim. Bu da açıklıyordu sanırım babamla aramızdaki ilişkinin ne denli sıcak olduğunu değil mi?

Ve yeşil arama tuşuna bastım. Birkaç saniye çaldı ve hemen açtı amcam;

"Efendim Riseofevil?".

"'Müsaitmisin'" dedim
"'Biraz işim var ne diyecektin?'" dedi.
"'Bir yere gitmem lazım da zütürebilir misin diyecektim.'"
"'zütürürüm de Riseofevilcim seninle takılamam bugüne bitirmem gereken şeyler var'" dedi.
"'Tamam bekliyorum'" dedim.
"'Nerdesin?'"dedi.
"'Kent park a yakınız gelirsen görürüm'" dedim
"'Tamam geliyorum 10 dakikaya'" dedi ve kapattı.
Derken bi ses geldi telefondan geliyordu. Telefonu kulağıma tekrar dayadım meğerse kapatmamıştı;
"'Efendim kapattın sandım'" dedim.
"'Şey diyorum misafirin var sanırım yakınız dedin de'"
Ulan gelince doğaçlama yapmayı planlıyordum ağzımdan kaçırmışım yanlışlıkla. Kısa süreli bi koydu bu bana.

"'Evet var'" dedim.
"'Oo kimmiş misafirimiz?'" dedi.
"'Kız arkadaşım'" dedim
"'Selam söyle neyse zaten geliyorum tanışırız'" dedi. Hayret birşey dememişti aldatma mevzusunu açmamıştı. Şaşırdım biraz ama bir o kadar da övündüm amcamla. Kendisi halden çok anlayan birisiydi belki de ondan birşey dememişti. Yanımda kız arkadaşım varken ezilip büzülmeyeyim diye sormamıştı kesin. Onu neden bu kadar sevdiğimi tekrar kanıtladı.

"'Gidiyoruz yani şimdi?'" dedi begüm.
"'Evet geliyor amcam'" dedim.
"'Zahmet olucak ama'" dedi benim düşünceli meleğim.
"'Yok be kankam gibi o'" dedim sırıtarak.
O da karşılık verdi ve güldü.

Bir ağacın altında oturduk. Her an amcam gelebilir düşüncesiyle bu sefer klagib pozisyonumuzu alamadık. Daha doğrusu ben başlatıyordum kolumu omzuna atarak. Onu da yapamadığım için pozisyon yalan olmuştu. Biraz sonra o yaklaştı bana kolumu kaldırdı ve altına girdi. Ne diyeceğimi bilemedim. Sol yanım hızlı hızlı atmıştı o bunu yaparken. Sanırım biraz kızarmıştım. Ona her geçen süre daha çok aşık oluyordum.

---

Ve amcam geldi. Tabi bizi de o halde gördü, sırıtmaya başladı. El işareti yaptı atlayın gibisinden bana göz kırparak. Normalde öne binerdim ama şuan için yapmam gerekeni yaptım ve arka koltuğa geçtim Begüm yalnız kalmasın diye.
"'Nasılsınız bakalım napıyorsunuz?'" dedi.
Tabi o durumda biraz çekindim.
"'Ne yapalım öyle oturuyorduk'" dedim.
"'Tanıştırmıyıcak mısın bakalım beni kız arkadaşınla'" dedi. Aynadan begüme bakarak gözünü kapatıp gülümsedi ve aynı anda başını öne doğru eğdi selam verircesine. Sonra önüne bakmaya devam etti.
"'Begüm-Murat , Murat-Begüm'" dedim.
"'Memnun oldum Murat amca'" dedi begüm gülerek, benim amcam olduğu için. Maşallah benden daha rahattı.
"'Memnun oldum ben de Begüm abla'" dedi amcam da gülerek.
"'Abla mı? Aa'" dedi hemen begüm çıkışır gibi.
"'E sen amca diyorsun o zaman ben de abla derim'".
"'Murat abi'" dedi begüm.
"'Evet begümcüm'" dedi amcam da heh şimdi oldu dercesine kafasını hızlıca indirerek.

"'Ben sağda ineyim ya siz baya muhabbeti kurdunuz'" dedim.
ikisi aynı anda kahkaha attı.

"'Ee nereye yolculuk'" dedi amcam.
"'Hanfendi biliyor'" dedim ve begümü hafifçe sarstım.
Begüm nerede olduğunu söyledi.
Amcam bana baktı aynadan ve;

"'Oğlum ne yapacaksınız orada çok uzak orası. Nasıl döneceksiniz?'" dedi. Hasgibtir doğru amcam hemen döneceğini söylemişti. Takılamam demesi bu anlama da geliyordu aslında.

"'Bilmiyorum ki sen gelemezmisin?'" dedim.

"'Ne gelmesi zütüremem bile. Okadar vaktim yok'" dedi ve sağa çekti arabayı.
"'Hadi inin zütüremem vallahi kusura bakmayın'"

Amcam :
http://imgim.com/r24xglts9
(Sevgilisi bir tatlıcıda çekmiş)

Begümle ayrıydık. O istanbuldaydı ben Düzcedeydim. Arada fazla mesafe olmamasına rağmen gidemiyordum. Telefondan konuşabiliyorduk. Ilkten her şey cok guzeldi. Canlı gibi yaşıyor gibi aynıydı yani. Sonralardan şu telefon ortdıbına alışınca görüldü muhabbeti tripler falan. Onun istanbulda ortam yapması erkeklere buluşması benim buna kızmam. Onun ne var kankalarım ya falan demesiyle aramız bozuldu bi ara sonra yeniden düzeldi derken geçen gunlerde onun kıymetini , onunla olmanın kıymetini (her ne kadar arada mesafeler de olsa) bilemedim. Ve sacma bir nedenden dolayı aramız açıldı ama cok degil. Derken bunun telefonunun ekranı kırıldı Iphone 6 bide. Babası almış kızmış sonra biryere gidince çok masraflı oldugunu ogrenmis birdaha telefon yok demiş. Şuan begümle ayrıldık. Böylesi daha iyiymiş. Olmuyormuş öyle uzaktan. Meleğim dediğim kızın eski haline susadım ben. Mesafeler aşka engel olmasa da kalpler arasındaki mesafenin uzakligi elbet oluyor. Sanırım bize de oldu. Canlı olarak aşk yaşamak gibi haz vermiyor sonraları bu mesafeli aşk. Şuan onu hala çok çok seviyorum. Yaşadığımız günler aklımdan çıkmıyor. Bana sevgililer gününde yolladığı kutuya parfümünü sıkmış hala icinde kokusu var. Bana kazak almış bir de. Bir gece uyumuş onunla ya. Giymiş onu abi. Giymeye kıyamıyorum kutuda duruyor öyle. Ve parfumunden ufak bir şişeye sıkıp onu da yollamış kutunun içinde. Bir defter var icine kendi yazisiyla 30 a sayfaya yakın şey yazmış anılarımızı yaşadıklarımızı. En son da ruj sürüp öpmüş o defterin dışını. Bir suru dudak izi var defterin kapağında. Elleyince elime boyası geliyor hala. Arasıra o izleri opuyorum dudagım ruj oluyor amk. En çok koyanı da ne biliyor musunuz? Içine yanlışlıkla saçını düşürmüş. Kahverenegi upuzun. Alıyordum öpüyordum. Az önce kutuyu açtım ve kokusu geldi burnuma. Nasıl dokundu yüreğime amk anlatamam. Şuan yazarken kendimi zor tutuyorum ağlayacağım ya. Ve biz şuan ayriyiz AYRI. Bitti. Öylece. Bitti.
Aşka inanmiyorum artık.
Ama onu hala çok seviyorum. Hem de nasıl.
Böyle hayatı gibeyim ya. Millet ne hayatlar yaşıyor ben neden böyle bir hayat yaşıyorum.
En değerlim dediğim en sevdiğim kişiyi de kaybettim. Zaten ailemden hayır yok ne yapacağım ben dıbına koyayım?

Şuan ciddi ciddi intiharı düşünüyorum. En acısız yolu ne acaba? Bilen var mı söylesin.

Gözyaşlarımla sevişmekten sıkıldım dünden beri YETER.