Evet vuruyorum kafami direge telefonum caliyor bi yandan baktim mustafa. Konusmaya halim yok acmadim. Konuşsam da ne konusucaktim ki. Ne konusacagimi da bilmiyordum. Her şeyi baştan dusunuyordum. O kızı gecirdigimiz zamanları boru mu toplam 7 ay. Ulan seref yoksunu 7 ay kiskandirmak icin cikilir mi. Bir yandan ona sovuyorum bir yandan icim yaniyor saatin nasil gectigini farketmedim. Hava kararmış ben hala ordayım etrafta da binalar var. Yuzumu havaya kaldirdim. Erkekler aglamaz diye bir şey yok. Ağlıyor işte. Ben de ağlıyorum hala. Gozume balkondaki ışık ilişti. Kadınlar oturuyordu sanırım bana bakıyorlardı. Ben de onlara bakinca birisi seslendi "ablası ne zamandır orada oturuyorsun annen baban merak etmiyormu seni napıyorsun sıkılmadın mı" diye. Cocuk da degiliz o zamanlar lise 3 idare eder bir tipimiz var. Malum sakal bıyık muhabbeti yeni yeni başlamış falan. Icimden dedim hala kizginim ya (ulan cocuga mi benziyoruz ne anne babasi) dedim. Benim takmadigimi gorunce birdaha seslendi "gelsene ablasi az buraya" diye. Ben yine takmadim. Hic halim yoktu artik yikilmistim her sey bitmisti benim icin. En son aralarinda konustular bunlar. Ben yine gokyuzume kaldirdim kafami herseyin ne kadar gereksiz oldugunu dusunuyorum triplerdeyim falan. Yanima bi kız geldi. Ablam sesleniyor merak etmiş seni niye cevap vermiyorsun dedi. Bir yandan uzak duruyor tabi korkuyor. Arsızı var iti var kız da haklı.
Ben kıza hic bakmadım. Hala cevap vermiyorum. "Şşt sana dedim" diye yükseldi. "Ne var niye benimle ugrasiyorsunuz isiniz gucunuz mu yok ya " dedim. Agzima ilk gelen seydi bu. Sustu. Az uzagimdaki salincaga oturdu. (Salıncak dedigim de bildigimiz salincak degil hani bu buyuk olanlardan karsilikli oturulur hep beraber yuklenerek sallandirilir 6 kisilik falan herneyse). Icimden diyorum işsiz mi bu kız ya niye oturuyor orda ne tak var cok mu komik duruyorum burda falan. En son aglamaklı halim gecti uykum da geldi biraz. Kız olmasa orada uyuyucam neredeyse hicbir sey umrumda degil. Kız dedi bana "noldu? Belli biseyin var bildigim erkekler boyle hareketler yapmaz" dedi. " ne yapiyormusum ben ne var hareketlerimde farkli olan" dedim. "Oğlum ağlıyorsun kac saattir burda kimi yiyorsun" dedi. "Ee agliyorsam ne olmuş" dedim. "E ben de onu soruyorum mal" dedi. Mal kelimesi cuk diye oturmuştu bana. "Haklısın malım bunun acisini cekiyorum şuan" dedim. "Anlat bana" dedi. Tanimiyorsun beni neden dinlemek istiyorsun dedim. Ben dinlemeyi severim dedi. Neden seviyorsun amacın ne dedim. Insan dinlemek sevilir mi abi ya? Hepsi ayri bela. Tabi benim icimdeki asosyallik boyle dusundurtuyor. Kız maşallah konuşmada çok iyi etkiledi beni. "Insan pgibolojisini seviyorum" dedi. işim bu benim dedi. Icimden dedim ne farkli bisey lan bu. Neyse ben en son bunun israriyla basladim buna anlattim herşeyi.

Evet öpülen kişi tam karadenizli tipinde biriydi. Hani Oflu deriz böyle aynen öyle. Gözleri çekik azıcık kısık. Saçları önlerin yanlarında olmayan ortalara ve arkalara doğru sıklaşan klagib türk erkeği saçı. Sakal yerinde. Üzerinde tam hatırlamıyorum siyah t-shirt vardı sanırım. Bizim body ciler gibi. Ağzı da yarım açıktı.
Öpen kişiye gelelim.
Öpen kişinin saçları kahverengi uzun. yüzünün yarısını kapatıyordu. tabi adamı öptüğünden diğer yarısından kim olduğu açıkça seçiliyordu.

(Yanlış tarif ediyor olabilirim hatırladığımı söylüyorum. Foto aslında telefonda hala duruyor olması lazım SS almıştım sanırım. Üşendiğimden bakmıyorum. Attığım linklere de açılmıyor dediğiniz için daha da üşeniyorum normalde atarım bulup fotoğrafı. Eğer fotoğrafların incide nasıl gözüktüğünü bileniniz varsa yazsın atayım fotoğrafları o yolla buraya.)

Öpülen adamı tanımıyordum. Öpen ise gayet açıktı ;
Ahu.
Tabi buna dayanarak öpülen kişinin kim olduğunu da tahmin edebiliyordum beni özelden arayan eleman. Ulan dedim içimden. Bu gelse beni ciddi ciddi asfalta sürtebilirdi. Bildiğimiz Oflu adam. Vallahi affetmez.

Tabi ben bukadar düşünürken telefon çoktan kapanmış çala çala. Biraz bekledim birdaha arar diye ama aramadı. Ben aramak zorundaydım.
Haydi riseofevil Gazan mübarek olsun dedim içimden. Ve arama tuşuna bastım.

Çalıyordu. çok sürmeden açıldı.
"Alo? Niye açmıyorsun oğlum telefonunu arıyorum seni?" dedi.
"Gizliden aramamanıza alışık değilim belki ondandır" dedim imalı imalı.
"''Neyse gibtir et şimdi. Ahuya sordum tekrar etti ısrarcı hala. Senin söylediklerinin yanından geçmiyor dedikleri. Ben Ahu'yu bilirim yalan söylemez."
dedi. Aha dedim züt elden gidiyor. Ne tak yiyicem şimdi. Adam o huur a inanıyor hala.
"Hareketleri tuhaftı. Haklı olma ihtimalin var işkillendim biraz şimdi kızdan. Ama her ne olursa olsun karşındaki kız. Omzu mahvolmuş burda kızın. az insan olsaydın sen de.Onun için ayrı görüşücez seninle onu bir kenara bırakalım. Olur da daha fazla işkillenmezsem kıza tamamıyle inanırsam sen bittin. hadi eyvallah" deyip kapattı.

Adam yüz yılın raconunu kesiyordu kendince bana. Etkili olmadı diyemem. Zütüm de tutuşuyordu bir yandan. Ama gelirse biz de boş değildik. Öyle hemen beyaz bayrakları çıkartıp asfaltı yalama niyetinde hiç değildim. Zaman göstericekti bize ne olacağını. Gözünü yediğim zaman..

Durumların yatışması üzerine içime bir rahatlık çökmedi de değil her ne kadar içimde züt korkusu hala olsa da.
Biraz rahatlamışken begüme mesaj atasım geldi. Ama bahanem vardı. Şimdi mesaj atarsam abes kaçardı. Ulan dedim bütün gün bu evde zıbarıp zütümün tutuşmaktan geldiği son hali mi izliyicem aynanın karşısında? izleyecektim sanırım. Ne tak yiyecektim başka.

Neyse dedim birkaç saat daha kestireyim uyanınca sağlam kafayla düşünürüz. biraz toparlansın dedim içimden. Her yöne dağılmıştı kafam. Her bir taku düşünüyordum. Fazlasıyla yorulmuştum. Uyumam uzun sürdü biraz kıvranmalıydı ama uyudum.

Ne kadar süre geçti bilmiyorum. Birisinin zile hayvan gibi basmasıyla uyandım ve uyku sersemliğiyle kapıya doğru yürüdüm.

"Kim o?" dedim. En son bunu dediğimde pek hayırlı şeyler olmamıştı.
" Aç şunu aç aç belanı gibtim şimdi senin görücen sen''" diye bir ses geldi. Hobaa dedim içimden yine ne ekşın yaşıyıcaz yetmiyor mu kardeşim.

Dürüstlük falan değil. Düşünmedim bu sefer kapının kolunu tuttum direk açmak için.

Evet gözümü açtığımda artık kendimi evimde gibi hissettiğim acil servisteydim. Baktım mustafa için konuştugum adam başımda duruyor.
"Ne oluyor size kardeşim musallat mı oldular ne bu çifter çifter geliyorsunuz dedi"
Ulan amk düşündüm de zilyon tane olay başıma gelmişti mustafayı ben tamamen unutmuştum o pekekent kendi başının çaresine bakmıştır dedim içimden.
"Vallaha abi sorma" dedim.
"Buraya gelmeden önce ne yapıyordun?" dedi. Sanırım neden bu hale geldiğimi soruyordu.
"Domates yiyordum" dedim açık açık. Tabi o ne bilecekti ortada tahlil yok test yok.
"Domates?" dedi. Mal mal bakarak.
"Evet alerjim var" dedim. Adam bana pgibopatmışım gibi bakıyordu. Benim mevzuyu bilmiyordu tabi.

Ben aslında bana bir gib olmayacagını biliyordum. Yani olacaktı tabi ama tahtalı köy tarzı birşey olmayacagından emindim. Yaptığım oyun işe yaramıştı. Bir an züt korkusuyla gib i tutmayız inşallah da demedim değil hani domatesleri gömerken. Ama hastanedeydim. Ve emindim ki Begüm oradaydı. Hayatımın şerefsizliğini yapmıştım. Bazen böyle oyunlar yapmak zütü kurtarmayı sağlamıyor da değil. insan çok sevdiği bir şey için diğer şeylerden fedakarlık yapmaktan kaçınmıyor. Benim de yaptığım fedakarlık sağlığımdı. Her ne kadar senaryoya dayalı olsa bile.
"Bu gece misafirsin burda" dedi adam.
Hakikaten saat kaç olmuştu ya ? En son güneş batıyordu.

"Saat Kaç?" dedim.
"Sıfır" dedi.
"Ne sıfırı?" dedim mallığımdan ödün vermeyerek.
Aldı masadaki dijital saati bana gösterdi; "00.??" (Küsüratı tam olarak hatırlamıyorum okadarı da fazla amk)

Sesli bir OHA çektim. Gece yarısı olmasına şaşırmıştım şaşırmasına ama az sonra soracağım sorunun cevabına şaşıracakmıydım acaba çok merak ediyordum.

"Dışarıda kimse var mı?"
"Evet senin için iki kişi bekliyor dışarıda" dedi.

Birini tahmin edebiliyordum sanırım. Evet Begüm olması muhtemeldi.
Ee diğeri kimdi ?
"Haber vericem şimdi onlara" dedi. Bileğimde boru tarzı birşey vardı ince. mavi bantımsı birşey ile yapıştırılmış. Onu çıkardı. Sanırım serumdan derken serumu değiştirdi ve perdenin arkasına çıktı.
Fazla geçmeden perde açıldı ve tahmin ettiğim gibi Begümü gördüm. Bana taktığı lakap şuan tam olarak onun üstüne cuk diye oturmuştu "Kızılgöz".
Derken arkasından birinin daha geldiğini farkettim. Kim olduğunu aşırı derecede merak ediyordum. Kafamı sola doğru çevirdim perdenin arkasından geleni hemen görebilmek için.

Ve kalktım. Etrafıma baktım sabah olmamıştı. Oysa ki ben sabah olmasını çok istiyordum. Yani içimde kalktığımda sabah olacak diye bir şey kalmıştı. Onun verdiği üzüntüyle kalktım. Telefonuma baktım "Pişt orda mısın?" "Neyse değilsin galiba iyi geceler ben yatıyorum sevgilim" diye iki mesaj gelmiş begümden.
Salaklığıma yanıyordum oturup. Eve geldiğimde uyumuştum. Kalkıtığımda da polis molis gelmişti aklımdan çıkmıştı telefonu elime alıp ona birşeyler yazmak veya mesaj atmış mı diye bakmak. Saate baktım;
"04:30" (Onu da tam hatırlamıyorum saatlere karşı zaafım var bir türlü aklıma gelmiyor)

[AraNot= Çok fena öksürük tuttu. Ne bitmek bilmeyen hastalıkmış anasını satayım 1 ay aralıksız öksürük mü olur.]

Ne yapıcam bu saatte ya dedim içimden. Açtım pencereyi baktım hiç ışık yoktu dışarıda.
Gittim odaları gezdim evde hala kimse yoktu. iyice alışmışlardı bunlar evin yüzünü görmemeye. Sanırsın ev benim tek kalıyorum bunlar ara sıra misafir olarak gelip gidiyor.

Neyse dedim içerideki koltuğa uzanıp. Birazcık uyuyayım kalkarım. Yatağa gitmeye üşenip orada kıvrıldım ve uyudum.

Uyandım baktım bu sefer etraf aydınlıktı. Hem de fazla fazla. Saate baktım 10 a geliyor. Yine mi uykuculuğum tuttu diyip kendime sövdüm. Saat 7 den sonra uyuduğum her saat bana boş geliyordu hayatımda. Alışkanlık olsa gerek.

Yapacağım ilk iş telefona bakmaktı. Unutmayacaktım bu sefer. Telefona baktım begümden mesaj yoktu. Hemen ona mesaj yazdım ;
"Bugün uyuyan güzel olma sırası sende miydi?" diye.
Hemen mesaj yazayım derken aramaları görmemiştim. Aramaları açtım baktım. Bayağı şaşırdım. (Rakamı net hatırlamıyorum ama sanırım 7 idi) : 7 Cevapsız arama..

Kim olduğunu merak ettim tabi.
- Özel numara (5)
- 05** *** ** ** (2)

Özel numarayı aşırı merak etmiştim ama elimden gelen birşey yoktu geri arama yapılmıyordu sonuçta, bekleyecektim bir daha aramasını. Görünen numarayı anımsıyordum ama çıkaramamıştım. Arayayım bari dedim. Arıyordum arıyordum kimse açmıyordu son kez bir daha arayayım dedim. Telefon açıldı ve bir kadın sesi geldi;
"Alo kimsiniz?"
"Asıl siz kimsiniz" dedim "Beni 2 kere aramışsınız"
"Hayır ben aramadım" dedi.
"imkansız" dedim "Cevapsız aramalardan dönüş yaptım beni arayan numaraya"
"Bir dakika benden başkası almış mı telefonumu sorayım geliyorum" dedi.
Fazla sürmedi 1-2 dakika sonra kadın cevap verdi.
"Kızım almış" dedi. Kadının sesi de baya baya tanıdık geliyordu hani. Allah allah dedim.
"Kızınızın adını söyleyebilirmisiniz sorun olmazsa." dedim. "Arkadaşımdır belki"
"Ahu" dedi.
Giberim böyle işi dedim. Huur a bak sen. Kendisini engelledim diye annesinin telefonundan arıyor. Annesini de tanıyorum ben ısrar edince mecburen tanıştırmıştı huur. iyi insanlardı böyle bir evlatları olması onlar için büyük şanssızlıktı. Ee ne demişler Alimden zalim, zalimden alim doğar .
"Naziye teyze siz misiniz?" dedim.
"Evet benim sen kimsin?" dedi.
"Ben Riseofevil" dediğim gibi kadın;
"Ne? Seni köpek . insan gibi konuşuyorum bir de seninle. Kızımı ne hale getirmişsin ödeteceğim bunu sana. Kapat şu telefonu hınzır. Sesini duymak istemiyorum" diye bağırdı.
"Hop bir dakika ben mi dövmüşüm kızınızı?" dedim.
"Bak hala konuşuyor bide inkar mı ediyorsun? Kızın omzu çıkana kadar vurmuşsun kıza. Bunu senin yanına bırakırsam benim adım da Naziye değil. Haram zıkkım olsun sana elimden yediklerin" dedi ve kapattı.

Şerefsiz, asıl köpek kim belliydi. Annesine olayı nasıl anlatmıştı huur. Kesin kıçımı yırttım sandığım bu polis olayının devamı olacaktı. Bu sefer bana gelecekti ama polis. Artık nasıl ödeteceklerse bana bunu fena faka basmıştık. Bir yandan da huur u bu pozisyona getiren Begüm' ü düşünüyordum. Vay anasını amk. Keramet botta mı kızda mı bilmiyorum ama nasıl vurduysa artık huur un omzu çıkmıştı.

Kadın telefonu yüzüme kapatalı 5 dakika ya oldu ya olmadı. Telefonum çalıyordu. Baktım;

Özel numara.

Hasgibtir bir bu ekgibti şimdi dedim sesli bir şekilde. Açacağım demiştim önceden ama huur un annesiyle konuştuktan sonra açasım yoktu bu telefonu. Yine merak üstün geldi ve açtım.

Zütüm tutuşmuştu. Polis ne alakaydı şimdi derken aklıma o huur geldi. "Senden şikayetçi olucaz" mesajı ve bugün "sen şimdi bittin" demesi.

Aha dedim gib i tuttuk şimdi gerçekten. O huur un beni şikayet etmek için bir ton uğraşacağına ihtimal vermiyordum. Ama bugün olanlardan sonra kesin etmiştir dedim içimden. Tekrardan bir hasgibtir çektim. Balkondan mı çıksam pencereden mi çıksam yoksa kapıyı hiç mi açmasam falan düşünürken yine dürüstlüğü seçtim nasıl seçtiysem amk. Kapıyı açtım karşımda tek kişi vardı. Züt tutuşmasından bir tak diyemedim adama mal mal bakıyorum gözlerim açıldı falan.
Soğuk soğuk terliyorum artık ne diyecek diye bakıyorum adamın ağzının içine. Yan komşu da çıkmış ne oluyor diye bakıyor iyice stres ediyor adamı. Bir an koyverdim sandım benim fantayı.
Ve adam ağzını açtı. Hayatımı giben cümleleri kuracaktı birazdan. Tüm dünya başıma yıkalacaktı. 5 dakika soğuk su içeyim diyip içeri girecek, kafa üstü balkondan atlayacaktım. Yüzdeyüz ölürdüm herhalde.

"Mahkemeniz var" dedi.
Afalladım. Ne mahkemesi lan. Bu postacının işiydi. Postacının gelip söylemesi gerekiyordu ulan bunu. Boşuna stres mi yaptırıyorlardı adama şimdi polisi dikip. Polis ne alaka abi. Hayat bana ekşın mı yaşatmayı seçmişti. Yoksa canı mı sıkılmıştı ne Polisi. Adama ne alaka dercesine bakış attım ve adam devam etti;
"Yalnız ondan önce karakola alıcam sizi" Heh şimdi oldu. Polisin neden geldiği anlaşılmıştı sonunda.
Anasını satayım bir soğuk ter indi aşağıya sel gibi. Çısmıştım artık emindim.
"Karakola mı? Beni mi?" dedim çaresizce.
"Siz *** değil misiniz?" dedi.
"Hayır ben değilim babam" dedim. Ulan yarım saattir kendim zannediyorum altıma çısıyorum burada. Be adam baştan söylesene ismi. içimden sövüyorum adama falan.
"Kendisi nerede çağırabilir misiniz?" dedi.
"Evde yok" dedim.
Numarasını istedi. Hiç güvenim kalmamıştı ülkemizin emniyet teşkilatına her ne taksa artık. Ulan polissin adamın telefon numarasını mı bilmiyorsun? Ne tutucam ben babamın numarasını aklımda? Zorundamıyım yani?
"Bir dakika" dedim. Açtım telefonu başladım söylemeye. "05** *** ** **"
"Peki iyi geceler" dedi.
iki dakika dur da ne olduğunu öğrenelim dedim içimden. Bu merak bu kafada varken o adamın öyle hemen çekip gitmesi mümkün müydü? Hayır.
"Bir dakika, bu mahkeme ve karakola çağırma ne içindi?" dedim.
"icra" dedi. Anasını satayım bu işlere de postacı bakıyordu. Önceden haber vermesi gerekirdi daha sonra da icra personeli falan gelmesi gerekiyordu. Hiç başımıza gelmeyen şey değildi ki bu bizim. Daha önceden de gelip benim PC yi zütürmüşlerdi. Ödemesek PC de gidiyordu fazlası da. Ödeyince verdiler de neyse.
"icra için siz mi geliyorsunuz?" dedim. Gelmediğini biliyordum. Emindim yani.
"Gerisini kendileri size anlatırlar" dedi.
Adam lafı koymuştu 2 dakikada. Kayboldu gitti sonra zaten. Ben dalmıştım.
Ulan en ufak ilgi görmememe rağmen çocuklugumdan beri, sonuçta babamdı. Merak ediyordum. Babam için de endişeleniyordum biraz.
Babamı aramak aklıma geldi. Haber verme ihtiyacı duymuştum bir an.
"Alo baba eve polis geldi icra falan dedi mahkeme mi ne varmış seni de karakola alacaktı" dedim.
"Evet" dedi.
"Ne karakolu?" dedim.
"Boşver ben hallederim" dedi. Sanarsın Ramiz Dayı. iki el kol yapacak halledecek etrafındakiler. Altı üstü esnafsın adam sen. Neyi hallediyorsun? Sinirlendim birşey gelmiyordu elimden ama yapasım vardı buna rağmen. Sonra dedim madem halledecekmiş bırak halletsin anasını satayım. Ne takıyorsun kafana dedim. Gibtir ettim. Küçükken azıcık birşeyler verselerdi bana belki şuan onlar için uğraşıyor olacaktım ama ciddi manada gibtir etmiştim. Gittim yattım aşağıya Uyu uyu dedim. Boşver.

Entry lerinizi gördüm dayanamadım tekrardan yazıyorum. devam edicem.

Kapıyı açtım. Mustafa karşımdaydı. Sesinden zaten anlamıştım o olduğunu. Biz kendi aramızda konuşurken o genelde böyle küfrederdi. Esprimiz buydu.

"Lan dingil dıbıma koydular orda haberin var mı insan bir sorar gibik" dedi.
"Bide senle mi uğraşıcam yavşak" dedim.
"Uğraşıcan tabi dıbına koyayım iki gündür yemek yiyemiyom ben senin yüzünden çok fena gibicem seni"
"Al buyur seni tutan yok" dedim gülerek.
"Huur seni. Gibtir gel şuraya turlayak seninle" dedi.

Benim zütüm tutuşuyordu bu turlama derdindeydi. Begümle konuşamıyorum dedim içimden evde durmanın ne faydası var. Hem belki kapıya mapıya birileri gelirse zütü kurtarmış oluruz diyip ;
"Az bekle dümbük geliyorum.
"Hadi hadi" dedi.
Takım taklavat toplandım çıktım yine.

"Nereyi turluyormuşuz" dedim.
"Turlama bahane keriz" dedi.
"Ne bahanesi?" dedim
"Serkan varya serkan ananı belleyecek oğlum senin"
"Ne diyorsun la serkan kim?" diye merakla sordum daha önce hiç duymamıştım.
"Lan yokmu geçen şu huurun yanında bulup haşladığımız".
Vay anasını satayım şerefsizin adı serkanmış.
"Sen mevzuyu bilmiyorsun ben onu bi tur daha haşladım" dedim.
"Ne diyon la?" dedi.
"Evin önüne geldi geçen 5 dakika konuşacaz deyip çağırdı. Şerefsiz muştayla gelmiş ona rağmen haşladım. Ondan sonra bide bu huur dayak yedi begümden ama benden yemiş gibi anlatmış herkese" dedim.
"Oğlum ne diyorsun sen? Ben de geçenki şey için atarlı giderli sanıyorum şimdi çıstın dıbına koyayım" dedi.
"Ne çısması gördük geldi ne yaptı. Beklerim her zaman" dedim artist artist. Tabi kimse yoktu ya karşımda züt sağlamdı. Rahat rahat konuşuyordum.
"Senin kadar malını görmedim dıbına koyayım. Endüstri tayfasına bulaştın salak" dedi.

Aha bak oooh çok güzel oldu aferim bana. Anayın dıbını gördüm. Muhteşem üçlü tamamlandı. Üçlü Kuvvet. Trinity. Oflu, polis, serkan. ikisi pasif birisi aktif. ikisinin ne olacağı belirsiz ama bu serkan mevzusu kesin zütüme dayanacak.

"Hasgibtir nerden biliyorsun" dedim.
"Endüstriyle bizim okul halısaha attı dün öğleden önce. Senin yüzünden ona da gidemedim dıbına koyayım. Bizim okul yenmiş maç sonu endüstri küfretmeye başlamış bizimkilere o ara serkan da: o riseofevil e de söyleyin gibicem onu hazır olsun demiş"

Deyince aman dedim kendi kendine ötmüş meğerse.
"Kuyruk acısı kendi kendine söylenmiştir o" dedim.
"He tabi salak. Onlar teker teker iş yapmaz. Hatırlamıyormusun okula nasıl girmişti puştlar" dedi.
Anasını satayım doğru söylüyordu. Sürü pgibolojisiyle hareket ederdi onlar. Mevzu var diyince hemen 10 kişi takılırdı adamın peşine.

"Sen bana bunu söylemek için mi geldin şimdi baştan niye söylemiyorsun" dedim.
"Ne bileyim lan ben sadece ilk baştaki olay var sandım. Şimdi daha da büyüdü iş fena çıstın sen" dedi.

Ne yapacaktım okadar şeyin içinde bir bu ekgibti. Böyle birşey olması şaşırtıcı değildi ama şerefsiz endüstriliymiş sert kayaya vurmuştuk busefer.

"Oğlum sen buralarda gezme fazla" dedi.
"Ee napıcam oğlum?" dedim
"Gidiceğin biryer yokmu dıbına koyayım" dedi. Aslında vardı ama olur muydu bilmiyordum.
"Var herhalde" dedim.
"E gibtir git ozaman oraya" dedi.
"Bakıcaz" diyebildim. Kesin birşey yoktu ne de olsa ortada.
"Hele bi bakama patlak mısırla izliyicem nasıl seni gibtiklerini" dedi.
"Karagün dostusun valla sen olmasan napıcam ben" dedim.
"Ne sandın la y*rr*m" dedi pekekent utanmadan.
"Hadi turladık ben kaçar" diye eliyle selam verdi.
"Gibtir git" dedim.

Yine bizim sitedeydik ama çıkışına kadar ilerlemiştik. Yakınlarda çocuk parkı vardı gittim oraya oturacak yer olmadığı için salıncağa oturdum telefonu aldım elime mesaj atmak için.

Gideceğim yeri bulmuştum sanırım bulmasına ama şimdi sıra gidebilecek miyim gidemeyecek miyim onu öğrenmekteydi.

Bizimle taşak mı geçiyorsun oğlum hani nerdeler dedi kapıya ilk çıkan.

Burdalardı vallahi dedim az baksak etrafa. Ikisi birbirine baktı kapıya çıkan dönelim dercesine işaret yaptı. Allahtan diğeri dur dedi
"Bu işte bir takluk var az daha bakalım" dedi. Kenara çekip sarılasım geldi o an ona.

Neyse devam ettik dere boyu gittik yoklar. Artık diğeri de donelim dedi. Tam donuyorlar falan karşı tarafa baktım bir kırmızılık gördüm o çocugun ceketiydi sanırım. Sessizce bunlara söyledim. Karşı tarafa geçmek icin kopru yoktu su borulari vardi derenin bi tarafindan diger tarafina uzanan. O borulara basıp sessizce yaklaştık.

Yanlarina vardigimizda 2 si hemen kaçtı. Uyuşturucunun etkisi gecmiş demekki az once büzüşen itler şimdi nasıl da koşuyordu. Mustafa da yavaş yavaş kendine gelmişti.
"Napıyon la sen burda" dedi bana.
"Gibtir olup gidiyoruz burdan" dedim. Yanımda gelen abilere teşekkür ettim. Birşey yapmasalar da o itlerin kaçmalarını sağlamışlardı.

Mustafa birşeyim yok geçti de sen nasil geldin buraya falan diye sorarken ben onu zorla bindirdim otobuse hastahaneye goturuyorum.

Ne kullandin dedim. Hap da kullandin mi?

Salak tabi dedi. Sazan gibi atladı hemen. Burnundan getirecektim birazdan onun haberi yoktu.

Indik otobusten utana sıkıla girdik hastaneye acil bolumundeyiz. Kadın diyor ön kayıt almamız lazım. Icimden başlarım ya ne on kaydı dedim. Sıra vardı biraz bekledik kaydolduk. Çağırdılar bizi ben anlattım durumu mustafa yeri kesiyor bakamiyor adama falan. Bana dedi sen çık midesini yıkıyıcaz.

Mustafa duymadı tabi keriz ben cikarken nereye lan dedi bekle dedim cikarsin sen de birazdan.

Nah çıkardı. Mide yıkama tahlil falan en az 1.5 -2 saatlik işi vardı onun. Normalde devlet hastahanesine gitmezdim. Özelin acili bizim eve daha yakindi. Gitmemde farkli bir maksat vardi. Devlet hastanesi begüm ün evine 10 dakikalık yoldu.

muallaklik yapıp yine kendi çıkarımı düşünmüştüm. Icimden dedim bugun buluşmasak bu surat yarına sanki geçecek. Ben nasil dayanicam bu kızla okadar ayrı kalmaya.

Begümün evine doğru gidiyordum. Kendi kendime söylendim; anasını satayım gören beni dejavu falan zanneder. Böyle rastlantı hayatın ta dıbına koyayım. Düzensizlik içinde düzen vardı hayatımda iyice taka sarmıştı herşey huzurlu 2 dakika geciremiyordum son zamanlarda çok sıkılmıştım.
Hayatımı yaşanır yapan tek şeye gidiyordum.
Meleğime..

Neyse devam ediyorum.

Nereye gidiyoruz diye merak içindeyim. Takip ediyorum. Beni çekiştiriyor falan. Bizim şehrin tam ortasından bir dere geçiyor. ikiye ayırıyor şehri. 2 tarafın birbiriyle hiç alakası yok herneyse dağıtmayayım. Dere dediğim de yine genişliği var biraz ama derinliği yok. Ne zamandır o taraflara gitmiyordum beni oraya zütürdü. Bir baktım dereye gemi tarzı birşey yapmışlar restaurant sanırım. Görünce şaşırdım ilkten.

Merdiven yapmışlar içeriye girmek için. Oradan girdik biz de. içeriye geçtik. Dereye döndük sanki denizmiş gibi. Bizdeki de kafa ya.

Denizin verdiği huzuru vermese de o dere, bana o huzurdan fazlasını veren varken yanımda, denizi aramıyordum zaten.

Derken kahve söylemiştik onlar geldi.
"Çabucak içme falına bakıcam" dedi. "Hemen içince bakılmaz"
"Ne alaka hem bunda telve var mı ki?" dedim.
"Boşver sen telveyi ben bakarım" dedi. içimden nasıl gülüyorum zor tuttum kendimi dışa vurmamak için. Telvesiz fal bakacakmış. Hoş ben öyle fala da inanmıyor da zaten. O öyle deyince akışına verdim.

Ben kahve içmeyi bıraktım bunu izliyorum nasıl içiyor diye.
içerken gözünü kaydırdı bana. Fincan ağzında yüzünü kapatıyor. Ama gözlerinin bana baktığını görebiliyorum.
indirdi fincanı "Soğuycak içsene" dedi uzatarak.
Neyse aldık kahveleri güya uzağa dalarmış gibi yapıyoruz sol elim omzunda sağ elimde kahve bir yandan sıkıca tutuyorum onu bir yandan kahveyi içiyorum. Bıraktı kahveyi şarkı mırıldanıyor. Ne dediğini de anlamıyorum. Anlamaya çalıştım biraz ama yine beceremedim.
Türkçeye de benzemiyordu söylediği şey.
"Ne mırıldanıyorsun öyle" dedim.
"Hıh" dedi. Dalan birine birşey söylersiniz hani sersemler ve size bakar aynı öyle. "Hiiç

"Ne hiç, duydum ama birşey söylüyordun şarkı gibi" dedim. "Neyce o hem?"
"Bir dizi izliyordum ordan ağzıma dolandı. Okunuşunu ezberledim sadece" dedi.
"Ne dizisi ?" dedim
"Kill me heal me" dedi.
Daha önce hiç duymamıştım neydi ki bu?
"O ne dizisi öyle ?" dedim.
"Bir adamın pgibolojik bir hastalığı var dizi bunu anlatıyor romantik bir dizi" dedi.
"Şarkı ne alaka?" dedim.
"Dizide çalıyor ara sıra" dedi.
Aklımda hala neyce olduğu vardı kafayı bozmuştum cevabını alacaktım.
"Neyce peki?"
"Korece" dedi. Kore dizisi miydi yoksa?
"Yoksa sen de mi o kore dizisi izleyip aay şuna bak falan diyenlerdensin" dedim.
"Yok ben sadece herşeyi azıcık denemiş biriyim onu da bir arkadaşımdan duymuştum beni kore dizilerine başlatmayı düşünüyordu da" dedi ve şarkıyı söylemeye başladı.
Abi o dil bu kızın ağzına ne güzel de yakışmıştı ya. Okadar tatlıydı ki onu söylerken. Ağzının içine düşecektim az daha yaklaşarak baksam..

O şarkıyı da hala dinliyorum. Tıpkı onun gibi ben de okunuşunu ezberledim sayılır. Onun gibi söyleyemiyorum tabi ben söylerken komik kalıyor.

Bi yane subon gat tu bi mariya
Nayçan mani piyona get dana
Naydam sehuko du somo bos sono do bane kan dona cana
ido bana şiga ne şugat dil
Nego bana sara ne kuyah dil
Sah sedigo ho diyoti çek do fegu ma naman cana
Amıvo dı morin şenugo da soni çapko ve de kü giya poni çi
Orıtero tego vat dene mando tegone mino tuget çi
Vassonagaşipo nalun çene guttune so
Nugunale gone ço ih sahsoro gade kane yo ko suget so

Kemul dare ba handırın
Ba nacin muta no yal musubi
Çan dı narugen yupo maso
Şehü dil maçuko
Sarıl gesa sah geda di bahsorika noh ah em nida
Meh i get gayat ül ya honda bana de hindın da..

https://www.youtube.com/watch?v=ya0nm7unMQo

Ne söyleyeceğini büyük merakla bekliyordum. Onu hiç bu kadar kızgınken görmemiştim. Kaşlarının çatıklığı içimi parçalıyordu. Kesin kötü birşey söyleyecekti derken;
"Salak!" diye bağırdı.

Korktuğum başıma gelmişti sanırım. Gerçekten gib i tutmuştum. Bekliyordum bunun sonu ne olacak diye. Bu lafı yiyince ne yapabilirdi ki insan en çok sevdiği kişiden?

Kaşlarının çatıklığı aynı oranda iken yüzünde bir değişim oldu. dudağının sağ tarafı hafif hafif geriliyordu. Sonra tüm ağzına yayıldı bu gerginlik. Ve ağzı açıldı. Dişleri görünüyordu artık iyice. Kahkaha atmaya başladı.

"Şaka yaptııım" dedi uzata uzata. "Sen otobüse binmeden yetişeyim diye elime ilk gelen şeyi giydim. Ben bile az önce farkettim ne giydiğimi" dedi.
"Hem ablamın bu baksana hayvan gibi ben böyle şeyler giymem" diye ekledi.

Hala şok etkisindeydim. Hala altıma çısacak gibi hissediyordum. Kötü olanı bekliyordum ben. Bu dediklerini idrak etmem biraz zaman aldı. Şaşırmıştım bayağı.

"Nasıl korkuttun beni sensin salak" dedim tamamen ciddiyetsiz bir şekilde.
"Aa şuna bak lafımı ağzıma tıkıyor" dedi o da gülerek.

Ulan az önce kız Chun-Li modundaydı şimdi hello kitty ye geçiş yaptı. Anlamıyordum bu kızı ben ya.

(Chun-Li : Küçükken ataride street fighter oynardım en uyuz olduğum karakterdi bacaklarını sağa sola açar helikopter gibi dönerek gelirdi. Genelde tekme atan bir kız kardeşimizdi.)

"işin yoksa şimdi eve kadar bunlarla yürü" dedi.
Baktım ayağındakilere gerçekten Hayvan gibiydi. Arkasında birşey yazıyordu sanırım. Dikkatimi botun boyutuna verdiğimde farketmiştim.
"Ne yazıyor arkasında?" dedim
"Ne mi yazıyor hani ?" dedi.
Sağa doğru yattım biraz ve gösterdim işaret parmağımla.
Ayağını havaya kaldırıp arkasına baktı.
"Ha o mu" dedi ve güldü. "Mal bu kız ya arkasına Müge yazmış işsiz" dedi.
Tabi benim içimi yine merak sardı her zaman olduğu gibi. Rahat durur mu hiç o içim.
Sorma gereği duydum hemen;
"Müge kim ki ?" .
"Kim olucak be ablam" dedi. "Annem çok takıntılı bir kadındır kelimelerle uğraşmayı sever. Ondan bana geçen çok huy olmuş sanırım" diyip güldü sesli sesli.
Of yine merak içinde bırakmıştı beni. Herşeyi bir anda söyleyemiyordu. Bir ara kasıtlı mı yapıyor bunu diye düşünmedim de değil hani.

"Kelimelerle uğraşmak?" dedim.
"Benim adım ne?"dedi.
"Niye soruyorsun şimdi" dedim.
"Yok hayır söyle bi"
"Begüm" dedim.
"Tersten oku bakıyım şimdi onu?" dedi.
Beynimi biraz zorladım. Faaliyete geçmesi uzun sürmedi;
"Mügeb" dedim ve ardından " Yok artık" diyerek ben de gülmeye başladım.
"Evet annem ablamın ismini tersten okumuş Egüm diye. Sonra buna benzeyen hangi isim var?" diye sordu heyecanlı heyecanlı. "Begüüüm" diye uzatarak ekledi ve kahkaha attı.
"Biz ailecek garibiz" dedi.
"Ne yalan söyleyeyim öyleymiş biraz" dedim.

Yine soru soracaktım. içimi yiyen kurtlar daha dökülmemişti.
"Ee annenle tanıştırıcakmısın bakalım bizi" dedim şakaydı tabi.
"Annem burda değil ki" dedi.
"Geçen onun şalını değiştirmedin mi Avm de?" dedim.
"''Evet değiştirdim istanbul'a gidecekti o gece alelacele almış burdan giderken yanına almak için" dedi.
"Ne var ki istanbul'da" dedim.
"Ohoo herkes orda biz sülalecek ordayız" dedi.
"Nasıl yani onlar orda siz burda mısınız?" dedim.
"Yoo bizim ev orda ben küçüklükten buralıyım ordaki okullar beni açmadı burda okuyorum" dedi.
"Babanın dükkanı?" dedim.
"Dedim ya küçüklükten buralıyım. Babamın dükkanı burdaydı dedemden yadigar. Öyle duruyor ama kimse kullanmıyor orayı. Babam istanbul'dan geldiğinde siparişleri vardı. Yanında getirdi malzemesini. Gidecekleri geceye yetiştirmek için orada dikiyordu siparişlerini" dedi.
Hemen hemen oturmaya başlamıştı anlattıkları ama hala yerinde olmayan taşlar vardı kafamda.
"Ee eviniz?" dedim halbuki önceden cevaplamıştı salak kafam.
"istanbul'da. Ben burda teyzemin yanında kalıyorum okulum için. Yarıyıl tatilindeyiz ya onlar o yüzden geldi, ziyarete." dedi.
Taşlar oturmuştu. Beynimi kurcalayan fazla birşey kalmamıştı sanırım.

Derken gelmiştik yine apartmanın önüne.
"Bu sefer öpücük yok bugün hakkını doldurdun" dedi.
"Hadi ya" dedim.

Hafif güldü ve merdivenleri çıkmaya başladı. Bu sefer hızlı çıkamıyordu çünkü ayağında o botlar vardı. Çok komik geldi istemsizce güldüm ve yine kapı kapandı. Dürdüncü kez sanırım.Onun için atan bir yürekle beni yalnız bırakmıştı

Eve girdim yatağıma uzandım ve bugünü düşünüyordum.
Yine herzamanki gibi huzura dair tek şey oydu. Gerisi berbattı. Birden uyku bastırdı gözlerim kapandı.

Kapının çalmasıyla uyandım kapıya yaklaştım ve "Kim O ?" dedim. Ve cevap geldi.

"Polis ''"