-
1.
+5 -1öncelikle sözlükte hikaye yazan kişi sayısı azaldı. yok denecek kadar az. saçma saçma entryler giriliyor. ben de dedim ki yaşadığım bir olayı (gerçekten) kendimi ifşa etmemek adına isimleri değiştirerek ve biraz da kurgulayarak siz panpalarıma anlatayım. kötü yapmamışımdır umarım. ben burdayım. hikaye günlerce sürebilir. her gün burada "devdıbını anlat panpa" diye yazabilirsiniz. ben müsait oldukça burda yazacağım, tek başıma olsam bile.
ben 28 yaşında, babasını yeni kaybetmiş, yaşlı anası ile birlikte yaşayan, asgari ücretle geçinen, çok şükür evi falan kira olmayan kendi halinde mütevazi bir panpanızım. babam yaklaşık 2 sene önce vefat etti, çok muhafazakar olan ailemden sadece anam kaldı. zaten evin de tek çocuğuyum, allah'a şükür tek bir gün onları üzmek istemedim. üzdüysem istemeyerek hemen özür diledim.
ben, her izinli olduğum günün bir önceki akşamı sahilde oturur eve 12-1 gibi gelirim. nasıl olsa ertesi gün tatil. kafa dinlerim, yo içki falan içmem. sadece düşünürüm. geçen sene temmuzun 15'i gibi yine sahilde kendi halimde oturup hayatımın muhasebesini yaparken bir ağlama sesi duydum. akabinde de bir hıçkırık sesi. "ulan kim bu dedim ne güzel sessiz kimse yoktu" diyerek kafamı bir çevirdim ki "o"nu gördüm. 25 yaşlarında, 1.67 boylarında, saçları siyah ve dalgalı, gözleri yeşil, dudakları çok güzel bembeyaz bir hatun. ağlıyor. hem de hıçkıra hıçkıra. şaşırdım. antep fıstığı, ufak taş falan bulup denize atıyor. sinirden ağladığı belli. zira ne buluyorsa ufak tefek, sanki hafif dalgalı olan denize acı vermek istiyormuşcasına atıyor.
-
2.
+1biraz düşündüm. "ulan bir senedir hiçbir kızla münasebetim olmadı. acaba yardıma ihtiyacı mı vardır? gidip konuşsam mı? bir insaniyetlik mi yapsam?" diye düşünürken aklıma kemal sunal'ın meraklı köfteci filmi geldi. hani orda da bir insaniyetlik yapıp sürekli başına bir iş geliyor ya rahmetlinin. aynı o hesap. bir on dakika daha düşündüm. en sonunda kızın kalkıp gitmesinden korktuğum için ve kaybedecek bir şeyim olmadığı gerçeğini bizzat kendi çirkin suratıma çarparak (çirkin değilim lan fazla) tüm cesaretimi topladım ve en fazla 5 metre yakınımda olan kızın yanına gittim. içimden de "ulan inşallah serseri, abaza falan sanmaz" diye dua ettim. önce bir "öhö öhö" yaparak sesimi düzelttim. nasıl bir ses tonu ve diksiyonda konuşacağımı, kıza nasıl bir ses tonuyla yaklaşıp da güven verebileceğimi saniyeler içerisinde düşünerek direkt lafa girdim.
-"merhabalar hanımefendi bir şey mi oldu" dedim. cevap gelmeyince hemen ardından "çok üzgün görünüyorsunuz?" dedim 10-15 saniye içerisinde.
-"sana ne, sen de erkek değil misin, hepiniz aynısınız!" dedi.
-"anladım hanımefendi, çok sinirlisiniz ben sizi sinirlendirmeden gideyim" dedim.
hiç kafasını bile kaldırmadı. sol eliyle hafif rüzgardan yüzüne gelen saçını düzeltti sadece. gittim ve aynı yerime oturdum. telefonumu çıkardım. samsung galaxy ace II diye bir telefon. hani şu sürekli kasanlardan. internet paketi yok bir şey yok. kıza da hafiften kafam bozuldu bir şey düşünemiyorum. yalnızlık pgibolojisi ile telefonun menüleri arasında git gel yapmaya başladım. oyun da yok telefonda. kasıyor diye yükleyemiyoruz ki. -
3.
+2neyse aga gece olsun da iki muhabbet edecek, soru soracak adam olur. şu liseliler bi dağılsın. o zaman anlatırım.
-
4.
0Rezerve Masama oturmayın
-
5.
0Geldiniz mi lan hikaye çok uzun ve dizi tadında
-
6.
0Gececi tayfa bile giblemediyse yazmıyorum amk
-
7.
0yazsana lan reserved
-
8.
0edit: trend olursa okurum
Asgari ücretten sonrasını okumadım
Kusura bakma kardeşim ilgimi çekmedin
Ama yazıktır verdim şukunu -
9.
0Çok iyi panpa yapissaydin