hayatım sikildi ne yapayım amk

@22 eyvallah panpa saolasın. amacım zaten fikir almak.

neyse amk. tam bu olayların yaşandığı ramazanda da yeni başlamışım üniversiteye, herkes kampüs falan diye akıyor. bilmem nerede ne var, bilmem nerede ne var. okula bi gidersin amk. hayatı boyunca onun bunun elbiseleriyle yetinmiş adam, onun bunun ayakkabısını giymiş adam (hiç elbise alınmadı değil, alındı ama genel olarak ondan bundan giyerdim, hala oğlu amca oğlu, yaşları büyük olduğu için bedenlerimiz oluyordu genelde) okulda bi görür, elalemde bilmem ne ayakkabı, bilmem kimde ne marka elbise. herkes okula montla geliyor, yağmur bardaktan boşalıyor ben tişörtle gelmişim. üşümüyor musun amk diyorlar, ne üşücem lan diyip gülüyorum. bu havada ne üşücem. şişmansın ya diip dalga geçip gülüyorlar kaç yıllık arkadaşlarım, liseden arkadaşlarım bi çoğu myo okuyorum. bende gülüyorum bozulmadım hesabı.

iftar saati hepsi o yağmurda minibüse binip otobüse kadar aktarma yapacak biniyorlar minibüse, bana gelmiyor musun diyor, cebimde para yok diyemiyorum, yürücem iftara var daha diyorum. bu çocuk manyak amk diyerek minibüse biniyorlar ama içimde kopan fırtınayı ben biliyorum. cepte beş kuruş para yok. nere binion minibüse amk. gibe gibe yürüyeceksin kaderin bu.

o da koymuyor, tam yürürken kaldırımdan binin teki suyu olduğu gibi fışkırtarak resmen beni banyo ettirtiyor. senin kullandığın arabanın amk diyorum, 2 adım ileride duruyor, aha sinirimi çıkarcam iyi diyorum, tak sınıftan arkadaşım, araba audi tt. görmedik kusura bakma falan. lafı olmaz be ahmet senden değerli mi diyorum. gel bırakalım gitceğin yere kadar diyor. gururluyuz ya amk. yok diyorum yürürüm ben spor olsan zayıflıcam.

yannan zayıflıcaksın paran yok bin paran yok. gururunu gibeyim senin züt ağızlı.

@68 ben küçükken şişman olduğum için sürekli olarak şişmanlık örneklerini gözüme sokardı peder bey. bizim uzaktan bi akraba ben ilkokuldayken daha askere gidememişti. çürük vermişlerdi. almamışlardı askere. peder yatıp kalkıp söyleyerek hatırlatmaya başlamıştı bu mevzuyu. hatta şey derdi, olm askere almazlar, askere gidemeyen adama adam denmez amk. kız vermezler. askere gidemezsen yaşama daha iyi.

taa o zaman sinir yapmıştım, amk dedim alacaklar askere, alacaklar amk ötesi yok. almak zorundalar alacaklar. bide fazla milliyetçiyim. birazda ondan kaynaklanıyor.

@65 mesela bende yapardım öyle yardımlar, teyzenin teki sırtıma çuval at evladım demişti, ebesinin yoluna kadar alıp taşımıştım evine acırdım eskiden insanlara.

şimdi merhamet duygumda gitti. acımıyorum. eskiden sokakta sara krizi geçiren yada taklit yapan adam gördüğümde kirli pis olmasına bakmadan kafasını tutup yere vurmamasını sağlardım. elimi vururdu yere gık demezdim. arkadaşlarım boşver taklit yapıyor derdi onlara kızardım. şimdi belki gözümün önünde insan ölse umursamaz geçerim. benim babannem dedem öldü, gözümden yaş gelmedi, ağlayanları gördüm gülecektim nerdeyse morgda :D

@64 eskiden evet babam falan çok aşağıladığı için utanırdım halada utanırımda, kilonun verdiği kaba görüntü sayesinde birinin kilomla dalga geçmesi halinde kesinlikle ona insancıl yaklaşamam 1 kere uyarıp anlamazsa 2.de girer bi hale geldim. üniversitede bile okuduğum sene, elemanın tekini bu yüzde dövmüştüm, dersin ortasında küfür etmiştim.

ha bide böyle bi sıkıntımda var, otoriteye tahammül edemiyorum, fazla umursamıyorum, derste hocalara falan atarlanmışlığım, profa el kol yapmışlığım var. hani sadece söylemlerimde hayat umurumda değil, harbiden hayatın umrumda olmadığımı eylemlerimlede gösterebiliyorum.

benimle belki 1 ay takılan insana sorsanız, evet yapsa yapar ama gibinde değil umursamıyor der.

6. sınıfı bitirdikten sonra, arada babamla görüşüyorum malum annem çalışıyor. babamın tek sözü oldu bana oğlum okulu bırak, kardeşine sen bak, ona verebilecek param yok. kardeşimin kreşe gitmesi lazımdı. babamın tek sözüyle okulu bıraktım amk. 1 sene kardeşime baktım. evden çıkmazdım amk o yaşta. evi temizler kardeşime bakardım. söylemesi ayıp ev erkeği olmuştuk bulaşık ütü süpürge ne ararsan var. ayak yıkamadığımız kalmıştı ki o ekgib kalsın. kardeşimi bezlemekten ona vakit kalmazdı.

o sene bi jeneratörcüde işe sokmak istedi annem beni. söylenilenle yapılan bi türlü örtüşmüyordu. kardeşime bakcam diye okuldan ayrılıyorum, jeneratörcüde iş buluolar. 1 hafta gittim ama adam beni deneye deneye bi hal oldu. paramı atmaz önüme, çakmak mı kayboldu demez. o zamanlar ki hala öyle para bulsamm elimi sürmem, eğildim parayı aldım derken arkadan geldi benim param dedi. biliyorum usta dedim, sana getiriyordum zaten. o parayı cebe indirme heveslisi olsam çoktan indirmiştim elimi havaya kaldırıp masaya yürümezdim heralde dedim. ama adamın yaptığı çok koydu. sinirden kendimi gibicem. her günde 8-9 kilometre yol yürüyorum. valide hanım yol parası vermiyor. hayatın zorluklarını öğretecekmiş aklısıra.

@61 sağol panpa, şurada bu kadar rahat anlattığım şeyleri yüzyüze anlatabilecek kadar cesaretim olsa şu an bu durumda olmazdım zaten.

@60 vınndan bağlanıyorum kotada bitti biter amk. video izleyemem panpa kusura bakma

@16 panpa beynini gibim. orada ki dayağa mı odaklandın. orada insanların satabileceğini öğrendim bin. insanın babasının kendi evladını nasıl yüzüstü bırakabildiğini öğrendim.

tabi o sıralar bizimkiler ev almış borç o biçim amk. eve alacaklılar geliyor, peder ve valide hanım odaya kaçıp, bana kapıyı açmamı evde olmadıklarını söylememi istiyorlar. açıyorum kapıyı annem babam evde yok diyorum adam geçip salona beklerim diyor. saatlerce bilmem kaçıncı amcamın oğlunun gelininin teyzesinin dayı yeğeninin torunu olan adamla oturuyorum ve adamın küfürlerini saatlerce yiyorum. adam gece 12 civarı gibtir olup gidiyor. annem odadan geliyor, haftaya kadar gelmez haftaya maaşı alıcaz diyor. babamın yanına ben gidiyorm adam uyumuş amk. küfürleri yiyen ben adam orada yatıyor. tee dıbına koyayım.

velhasıl annem babam boşandı 2000 yılında. ben ve kardeşim annemle ümraniye tarafına taşındım. babam kendi başına kardeşinde yada sağda solda parkta kalmaya başladı. babamın bana yaptığı o kadar şeye rağmen hala ona acıodum amk. 6. sınıfın ikinci dönemini bi okulda okudum iyi kötü bitirdik orayı. baya gibko bi yerdi. ümraniye amk ne beklion.

@57 istanbul. ifşa mı edicen :D

@53 zütünden okumuşsun panpa, ay dedim. normalde ekmek yemiyor musun ayrıca sen? düşün bu sefer sadece ekmek yiyorsun yanında katık yok. bişey yapmadım açıkcası sabit kaldı kilo. artmışta olabilir. tartılma huyum olmadığı için bilmiyorum.

@54 onu düşünüyorum ne yalan söyleyeyim başka şehire gitmeyi falan, onun için iş bakmıyorum desem yalan olur. bulursam kaçırmıcam 3-5 bakmıcam ne verirlerse.

@55 belaya sokar dediğin en fazla birini sinirlenir döverim adam yargılar içeri atar çıkarır tekrar askerliğimi uzatır. şu anki halimde de askere almalarından daha çok şey istiyorsam o da uzaması olur heralde. sıkıntı olmaz benim için, alsınlarda yeter. çürük vermesinler başka bişey istemem.

@51 lw6090 ne? ne kadar?

@51 şu bilgisayarı satsam beş kuruş para etmez o ihtimalide düşündüm, ev kirasını ödemek için. ölü fiyatı alıyor huur cockları. cezalı harcım bile 600 tl civarı olcak malum 2. öğretim.

@52 panpa çalışmam gerektiğini biliyorum hemde çok iyi biliyorum ama niye çalışmam gerek onu bilmiyorum. ne için yani. başkasının hatalarını düzeltmek için çalışmak zorundayım. peki annem babam ama nereye kadar düzeltebilirim. bu mevzular bitecek şeylerde değil kolay kolay. ama alternatif yolumda yok. çok saçma sapan bi haldeyim amk.

@33 panpa benim lise dönemimde, annemin ortak olduğu iş iflas edince 15 bin tl lık borç vardı. o ödendikten sonra annem tecrübe yediğiniz kazıkların toplamıdır mantığıyla tekrar benzeri bi iş kurunca ve ondada iflas edince, bir sürü sağdan soldan borç girdi. bi nevi dolandırıldı da diyebilirim.

boyutu anlaman için söylüyorum, yaşım 22 ve sadece benim üstüme 10 bin tl civarı borç var. 1 tl sı benim borcum değil.