hayatım sikildi ne yapayım amk

"arkanı dön." jesus

dinlerik panpa

http://imgim.com/76465anlatpanpa.jpg

eyvallah, yavaştan anlatayım mümkün olduğunca özet geçicem. anlattıklarım bitince üşenmeden hepinize şuku dağıtıcam.

reserved

22 yaşındayım, iyi bi üniversitede kötü bi bölüm okumaktayım. daha doğrusu 2 yıllık okul okumama rağmen 4. yılımdayım. ve bu hafta son 2 gün okuldan atılmam için. toplamda bu seneyle beraber 3 sene harç yatıramadığım için okuldan atılacağım. geçen sene atılacaktım aslında istememekle beraber mecbur kaldığım için gittim fakirlik kağıdı alıp, dondurmuştum. bu sene atılacağım okuldan galiba. neyse işte baya şişman, dingil, genelde asi, kimseyi giblemeyen, ve etrafımdaki insanların söylediklerini söylüyorum şimdi, dünya gibime minare zütüme takılan biriyim. dünya harbiden umrumda değil bunda kilo problemim en büyük etken.

benim annem memurdu, babam serbest meslekte çalışıyordu ama çok serbestti amk. adamın kafasına eserdi işe gitmezdi. öyle gibinde değil dünya. birazda genlerden geliyor galiba. taa çocukluğumdan beri sığıntı gibi büyüdüm amk. daha ufaktım 8 yaşımda top oynarken 13 yaşında ki bi abi beni dövmüştü. o zamanlar cılızım. arkadaşlarla bi kritik yaptım, çocukluk aklı, sıçtığım taka bile güveniyorum amk. öyle bi kafadayız. gittik arkadaşlarla çocuğu dövmeye. alırsın eline boruyu, çocuğa dedim özür dile lan bin, dedi gibtir git dövmiim, dedim yarram sen kimi dövüon dalın lan dedim, baktım arkamda ki herkes geri adım attı. sinirlendim arkamdakilerden birinin kafaya boruyu koymamla 13 yaşında ki elemanın boğazımı sıkıp beni sağa sola sallaması bir oldu. bir an boğuluyorum sandım, bilincim bile kapandı düşünün amk.

kürtaj yaptir panpa. hayatini im gibmisse, hamile birakmis olabilir. hayatin pic olmadan doktorun yolunu tut bence.

tabi sinirlendim, arkadaşlar sakinleştirmeye çalışıyor, giberim ananızı gibtirin gidin lan diyorum, 1 dersin gitmezler 2 dersin gitmezler, kayışı bir koparırım yerden aldığım taşla elemanlardan tekinin kafayı yarar pekmezi akıtırım. lakin çocuğun tek bağırmasıyla babasının aşağı inip bana küfür etmesi ve çocuğu alıp hastaneye zütürmesi bir oldu.

ben sokakta inlerken bizim peder oturduğu balkondan kafayı uzatmadı bin. yukarı çıktığımda ne tak yedin dedi, birinden dayak yedim, gidip dövelim baba dedim. bi tane tokat attı amk. ağladım, çocuktan dayak yedim ölüyordum ağlamadım, babamın attığı tokat koydu, hüngür hüngür ağladım. dayak atmayı bilmiyorsan dayak yersin girme kavgaya dedi. erkeklik öyle olmaz dedi bi tane daha patlattı. ağlıyorum ama babamın hareketine ağlıyorum dayak falan yalan. dedim peki o zaman gurur duy, bi tane elemanın kafasını yardım. sanıyorum babam aferin diyecek, sağlı sollu girişti. sen nasıl insansın elalemin çocuklarını dövüyorsun dedi.

akşama kadar yattım, akşam çocuğun babası geldi şikayet ettiler, yetmedi adam ve çocuğunun yanında azarladı, ağlıyorum ama kin besliyorum bi yandanda.

neyse amk, hayatım monoton ilerliyor malum çocuğuz misket oynarken şunu dövdüm bunu dövdüm muhabbeti için yapmıyorum amacım bizim pgibolojimizi giben çok değerli aile fertlerinin ne kadar suçlu olduğu. ileride bunlara dikkat etmemiz gerektiği.

5. sınıf başlayacak, oldum olası bana kolay kolay elbise alınmamıştır. bayramlık falan bilmem, almazlardı işte. almasınlar isterdim zaten. babam bi bayramlık almaya zütürürdü, bi pantalon verirdi kilom sebebiyle olmayınca başlardı insanların içinde aşağılamaya. ayı, ayı gibisin, olmuyor koca adam pantalonları. ye ye eve gidince tencereyide ye. o kabinlerde pantalonu giyerken, içimden inadına yiyeceğim amk derdim. senin inadına yiyeceğim. ne küfürler ederdim akıl almaz. o derece. zaten başımda hiç ebeveyn olmadı kendi kendime büyüdüm, bide benden istedikleri gibi evlat olmamı beklerdi. dersleri en iyi olan bendim, arkadaşlarımla kıyaslardı, notlarımdan haberi yok, kaça gittiğimi bilmez kıyaslardı. züt olup kalınca ayı gibisin der giderdi.

reserved

anlat panpa dinleriz

arada bi yorum yapın ipneler, giblemionuz mu amk. drama bağladık içip içip yazıoz. dinlemeyecekseniz bitirirm içkimi yatarım amk

şimdi taaa çocukken yediğin dayağın açtığın başlıkla ne ilgisi var anlamadım

neyse reserved

@14 eyv panpa @11 eyv panpa kafan çok güzelmiş

neyse amk. oradan bi kere pgibolojimi giben en büyük şey olarak kaldı bu mevzu. hiç sevmem bayramlarıda okulların açıldığı zamanlarıda. elbise almaya hala tek başıma gidemem. insanlar bi kere elbise üstüme olmazsa bakıp dalga geçecekmiş gibi hissederim. bi anda şehire inmiş "ayı" gibi saldırasım gelir. dövüp rahatlamak isterim.

neyse 5.sınıf başlayacak babam beni cadde üstünde bi öğrenci elbiseleri satan dükkana zütürdü, bi pantalon denetti 3-5 kere olmadığını söylememe rağmen sıktı sıktı giyeceksin bu pantalonu diyerek aşağıladı insanların içerisinde. aşağılamaktan kastım, zıkkım ye, ayı gibi oldun, allah belanı versin, senin gibi evlat olmaz olsun. içimden derdim hep gibişirken bana mı sordunuz, bin diye. derken pantalon patladı düğme ilahi adaletle babamın gözüne vurmasıyla babamın ses tonu tavan yaptı. stadda maç izleyen holigan gibi küfür etmeye başladı. gibtir git sana bişey yok. okula gitme falan filan. hay ananı gibeyim diyorum içimden.

o mevzu öyle atlatıldı. geçtik 6. sınıfa elbise sorunları aşıldı bi şekilde, artık azarlanmaya kaşarlandığımdan zoruma gitmez oldu. 6 sınıfta ilk dönem sadece 3 hafta gittim okula. öğretmen beni sıralamada öyle bi yere oturttu ki 3 kişi oturuyorduk. sınıflar karma olmuştu, dağıtılmıştı sınıflar çoğu öğrenciyi tanımıyordum. 5.sınıfta sınıftan kafamı çıkarmazdım. yanımdaki elemanlar şişman mı demezler, ayı mı. baya taşak geçiyorlardı. dövcem dövemiyorum amk. 2 kişiler. naparsın okuldan kaçarsın. her sabah evden çıkardık, annem babam giderlerdi, onların gitmesini bekler servise minibüse binince onlar eve gider yatardım amk.

http://inciswf.com/anlatpanpa.swf

@16 panpa beynini gibim. orada ki dayağa mı odaklandın. orada insanların satabileceğini öğrendim bin. insanın babasının kendi evladını nasıl yüzüstü bırakabildiğini öğrendim.

tabi o sıralar bizimkiler ev almış borç o biçim amk. eve alacaklılar geliyor, peder ve valide hanım odaya kaçıp, bana kapıyı açmamı evde olmadıklarını söylememi istiyorlar. açıyorum kapıyı annem babam evde yok diyorum adam geçip salona beklerim diyor. saatlerce bilmem kaçıncı amcamın oğlunun gelininin teyzesinin dayı yeğeninin torunu olan adamla oturuyorum ve adamın küfürlerini saatlerce yiyorum. adam gece 12 civarı gibtir olup gidiyor. annem odadan geliyor, haftaya kadar gelmez haftaya maaşı alıcaz diyor. babamın yanına ben gidiyorm adam uyumuş amk. küfürleri yiyen ben adam orada yatıyor. tee dıbına koyayım.

velhasıl annem babam boşandı 2000 yılında. ben ve kardeşim annemle ümraniye tarafına taşındım. babam kendi başına kardeşinde yada sağda solda parkta kalmaya başladı. babamın bana yaptığı o kadar şeye rağmen hala ona acıodum amk. 6. sınıfın ikinci dönemini bi okulda okudum iyi kötü bitirdik orayı. baya gibko bi yerdi. ümraniye amk ne beklion.

6. sınıfı bitirdikten sonra, arada babamla görüşüyorum malum annem çalışıyor. babamın tek sözü oldu bana oğlum okulu bırak, kardeşine sen bak, ona verebilecek param yok. kardeşimin kreşe gitmesi lazımdı. babamın tek sözüyle okulu bıraktım amk. 1 sene kardeşime baktım. evden çıkmazdım amk o yaşta. evi temizler kardeşime bakardım. söylemesi ayıp ev erkeği olmuştuk bulaşık ütü süpürge ne ararsan var. ayak yıkamadığımız kalmıştı ki o ekgib kalsın. kardeşimi bezlemekten ona vakit kalmazdı.

o sene bi jeneratörcüde işe sokmak istedi annem beni. söylenilenle yapılan bi türlü örtüşmüyordu. kardeşime bakcam diye okuldan ayrılıyorum, jeneratörcüde iş buluolar. 1 hafta gittim ama adam beni deneye deneye bi hal oldu. paramı atmaz önüme, çakmak mı kayboldu demez. o zamanlar ki hala öyle para bulsamm elimi sürmem, eğildim parayı aldım derken arkadan geldi benim param dedi. biliyorum usta dedim, sana getiriyordum zaten. o parayı cebe indirme heveslisi olsam çoktan indirmiştim elimi havaya kaldırıp masaya yürümezdim heralde dedim. ama adamın yaptığı çok koydu. sinirden kendimi gibicem. her günde 8-9 kilometre yol yürüyorum. valide hanım yol parası vermiyor. hayatın zorluklarını öğretecekmiş aklısıra.

2. hafta işten ayrıldım. usta o kadar çok denedi ki beni. yeter amk dedim. sen beni denemiyorsun resmen yaptığımı görmeye çalışıyorsun dedim ayrıldım. usta bile arkamdan ağlamıştı. adam yalvardı işi bırakma diye amk. hoş gibiyor 3-5 kuruşa o da var tabi.

o sene düşündüm annemle babamı barıştırmam lazım diye, bi yol buldum, bi şekilde yine avrupa yakasına taşındık annem babam barıştı ama ayrıyken iyilik meleği olan babamın zütü başı oynamaya başladı. yine beni yamultmaya başladı. ayrılmalarından bile beni sorumlu tutuodu. barıştıran benim sen ne diyorsun ya dediğimde allah belanı versin diip kesip atıodu.

neyse amk ilkokul falan bitti. lise başladım, iyi kötü gidiyor hayat kirada yaşıyoruz ortalama aileyiz. annem emekli oldu. kendi bi işe ortak olarak girdi. girdiği iştede iflas edince, benim için sonun başlangıcı başladı.

dinlemedeyim