hayatım nasıl sikildi

resevleri alın 2 tek atıp başlıyıcam

%100 yaşanmış ve gerçektir

bebeşinci olduğuma bakmayın yaş 27.

her zaman ve her daim sorunları olan bi çocuktum küçükken gerçi şimdide öyleim ama..

bir taso için sopayla arkadaşımı dövdüğümü bilirim küçüklüğümde
okulun her senesinde en az 2 kere ailem çağırılırdı okula
hemen hemen vukuatsız günüm olmazdı
lisedeykende bu böyle sürdü... haftada en az 1 kavgam oluyordu
aslında pişman değilim küçüklüğümü tam anlamıyla yaşayabildim ve ergenliğimide
14 yaşında milli oldum, şimdiye kadar 2 kere bıçaklandım 5 kere burnum kırıldı izleri kalıcı bir biçimde ortada hala
neyse asıl hayatımı giben bu olaylar olmadı benim
günde 3 posta attığım dönemlerde başladı gibiş ve hala sürüyor

amlıları zütürdüğüm ve hayatımın her anında zevki tattığım bu ateşli ergenlik döneminde dünyanın benim zevk ve sefam etrafında döndüğüne kanaat getiriyordum her geçen gün, nerden bilebilirki 15 yaşında bi çocuk bu hayatı ?
amlıların peşinde pervane olmaktan yoruldum bi dönemi, hayat böylede sıkıcı gelmeye başlamıştı ergen tripleri işte neyse bi yaz memlekete gittim sanırım 15-16 yaşlarındayım, köyde bi kız var ismi zeynep(gerçek isim vermiyorum) benden bi yaş büyük ama olsun amk vurulsum kıza bu kız yazın köye gelip kışlarıda şehir merkezine gidiyordu...

gittim yüzüne karşı konuştum dedim böyle böyle anlattım işte tabii öncedende muhabbetim vardı kızla kızlardan anlıyordum yanii öyle mal gibi gidipde ortada bişey yokken seni seviyorum demek gibi bi mallık yapmadım, kız önceden kimseyle çıkmamış hanım hanımcık bi kızdı köydeki tüm binlerin bi dönem peşinden koşmuşluğu vardı ama hiçbirinede yüz vermemişti, neyse ilişki teklifim kabul edildi arada kilometrelerce yol vardı ama benim umrumda değildi, okullada aram düzelmeye başlamıştı bir üniversite umuduna bile tutuldum hatta boş bi umut olmayacaktı bu

senede 2-3 defa gidiyordum artık memlekete, her geçen gün daha çok seviyordum. evet buluşyuğumuzda öpüştüğümüzde oldu ama asla gibişmek gibi bi şey aklımın ucundan geçmedi. çok değiştirmişti bu kız beni, haftada 1 haydarı sıvazlıyordum artık üstelik çekerken ferre bile açmıyordum bu böylece sürdü gitti, aramızda 1 yaş olduğu için benden 1 sınıf büyüktü doğal olarak üniversite sınavında yaşadığım yere yakın bi yeri tutturdu nasıl mutlu oldum anlatamam bn lise son o üni 1 2 haftada bir görüşüyoruz bi o geliyo bi ben arada 3 saatlik yol vardı, olgunlaşıyodumda yavaş yavaş lise sonuz artık amk o sene sınava fazla asılamadım 2 haftada bi görüşmenin etkiside yok değil tabii sınavda 2 senelik yerleri puanım tutsada pederinde önerisiyle 1 sene daha çalışiyim dedim.

zeynebin bulunduğu şehire daha yakın bi şehirde bi dersaneye yazıldım ve şakirt yurdunda kalmaya başladım, bilirsiniz fetullahcıların nasıl inek gibi çalıştırdıklarını kendime vakit ayıramaz oldum ama güzel geçiyordu günler artık kızla ayda 1 görüşmeye başlamıştık geçen senenin verdiği zarardan dolayı. yutta liseli binlerle birlikte kalıyordum ama hepsi kafa çocuklardı benimde anlatıcak çok anım vardı hiç sıkıldığımı hatırlamıyorum yutta sigaramada pek karışanım yoktu pencereden kafamı uzatıp içebiliyordum, yutta benden başka 5 hazırlık arkadaş daha vardı 1 yatakhane bize ayrılmıştı onlarda kafa çocuklardı yurt şakirt yurduydu ama kimsenin şakirtlikle alakası yoktu hatta yuttaki şakirt abilerimiz risalei nur nedir bilmiyolardı amk

1. sınava girdim, sene bitti 2. sınava girmeden 1 hafta önce olan oldu, hayatımın ilk gibimini yedim işte o gün. sınavdan önce zeynebi görmek için onun bulunduğu şehire geçtim, sabah 9da vardığımda beni terminalden aldı gün boyunca gezdik sinemaya gittik falan sınavdan öncede bi moral oldu bana. gece 01.00 de otobüse binicektim o saatte kızı kaldığı eve tek başına gönderemezdim, evine gittik 22.00 gibi bana yemek hazırladı birde çay içtim sarılıp öpüp çıktım evden. ev arkadaşlarınıda seviyordum geçen sene yuttan arkadaşlarıydı hepsi 5 kız kalıyolardı evde ve yakınlarında erkek öğrenci evi olmayışıda içimi rahatlatan durumlardandı. ben evden çıktım baya geç olmuştu bulduğum ilk taksiye atladım ve terminale tam gaz gitmesini söyledim.

terminale vardım taksimetre 15 milyon civarı bişe yazmıştı pek hatırlayamıyorum kaç senelik olay neyse saat 1 oldu otobüs yok, rötarlı olduğunu söylediler bekledik bekledik en az 1 buçuk saat sonra falan dıbına kodumun otobüsü geldi, oyurdum o zütümü acıtan koltuklara tabii ozaman şimdiki gibi televzyonlu otobüsler yok, şöför abimiz badem bıyıklı şişko bi adamdı hiç unutmuyorum o yüzü şerefsiz birden otobüsü ters yola soktu içerideki telaşı ve kopan çığlıkları görmeliydiniz karşıdan gelen tırla çarpıştık şöforle birlikte yaklaşık 20 küsür kişi öldü ben en arkanın bi önündeydim çarpışmanın etkisiyle kafamı önümdeki koltuğun arka tarafına çarparak bayılmışım ama ucuz yırtmıştım

aslında çokta ucuz yırtmadım sağ elim 2 ayrı yerinden kırıldı ve haftaya gireceğim sınav yalan oldu, kendinizi bi benim yerime koyun şu hayata etmediğim küfür kalmadı her şeye sövdüm. sevgilim üniversite 3e geçmişti artık ve alçım çıkarıldığında bidaha uğraşmadım sınava falan. zeynebi aradım sınava girmeyeceğimi ve benimle bitirmek isterse anlayabileceğimi söyledim, kız birden öyle bi kapa çeneni salak ne demek anlarım ya ben seni bırakabilrmiyim hiç dedi bi 30 saniye ağladı sonra hemen toparladı beni sevdiğini söyledi, üniversite okumuş bir kıza çapulcu bir sevgili olacağm kesinleşmişti artık. yapabilicek bişey yoktu olan olmuştu bende dedim napıcam şimdi işe başlasam olmaz, olmazsa olmazımız olan en büyük asker bizim asker bizim asker merasimiyle askere uğurlandım ve kaderin fiskesi gecikmedi yolculuk hakkariye

yarın sabah devam...

evet beyler ben geldim.

zor bir askerlik geçirdik şehit olan arkadaşlarım oldu türlü çatışmalara girdik ama ben yine şanslıydım, arada karakolumuzda bulunan ankesörlüden zeynebe ulaşıyordum her şeyin iyi gittiğini söylüyodu en azından tek bi moral kaynağım vardı, ahmet adlı bi arkadaşım mayına basarak şehit düştü onun parça pinçik olan cenazesini gördüğümde pgibolojim tamamen bozuldu zar zor bitirdim askerliği ve eve dönüş biletimi aldım. önceden gibtiğim hayat şimdi gelmiş beni gibiyordu bu gidişata dur demem lazımdı artık yaşadığım yere geldim uzun süren bi yolculuktan sonra

öğrendiğim ilk şey babamın 2 aydır kayıp olduğuydu, üzülmemem için bana söylememişlermişmiş sinir küpüne döndüm anneme bağırdım çağırdım kadın 2 saat boyunca ağladı garibanım, sessiz bi dönüşüm olmuştu kimseye haber vermemiştim geldiğimin ertesi günü zeyneb beni görmeye geldi üniversitesi bitmişti tabii memleketteydi kendisi yine aramızda 10 saatlik yol vardı uçak fiyatlarıda çok uçukdu o dönemler, gezdik tozduk evlenme teklifi ettim 2 hafta sonra istemeye gideceğimize anlaştık fakat benim babam ortalarda yok, onu bekleyecek vaktimde yoktu acele davranıp yeni bi hayat kurmam lazımdı.

2 hafta boş kalmak yerine iş arayim bari dedim zaten memlekette 2 gün kalıp gelirim izin almak kolay olır 2 gün nedir amk benim bi arkadaş var ali diye yaşadığımız şehrin kalabalık semtlerinden birinde restorant işletiyo gidip konuştum böyle böyle iş lazım garsonluk bile olur dedim,

-ayıpsın kardeşim kaç yıllık dostumuzu işlettiğimiz yerde amelemi yapıcaz, bizim osman aga var bu lokantayı onun adına işletiyorum onunla bi konuşalım yanına gidelim görüşelim bi sana bol kepçeden para kazandırıcak bi şeyler ayarlar dedi.
kimmiş ne innesiymiş bu osman aga derken adamın bu bölgeye hakim olan bir mafya babası olduğunu öğrendim restoranta yakın bi yerde ofisi varmış alinin arabasına atladık ve ofise vardık

osman aga elinde oltu taşı tesbihiyle sert duruşlu birisiydi, benimde önceden beri tesbihe bi ilgim alakam olmuştur evde kararttığım kızarttığım sayısız fiberim vardı, askerdende yeni gelmenin hazzıyla hemen hemen girdiğim her mekanda elimde tesbih vardı, ben biraz kendimi tarif ediyim esmerim 1,85 boy o dönemlerde 80 civarı kilom vardı tipsizde değildi yakışıklıda değildim ikisinin ortası bi şey ama ağzım iyi laf yapardı neyse osman aganın ofise girdik yanında iki tane koruması var herifin ali adamın eline uzandı öpmek için anında adam geri çekti bu hareketi baya hoşuma gitti desem yalan olmaz bende elimde tesbihle osman aganın eline uzandım el sıkışmakla yetindik buyrun oturun diyerek kaliteli ofis sandalyelerini göserdi. 5-10 saniyelik bi durgunluk ve kesişme osman aganın hayırdır ali bu arkadaş kimdir nedir neyin nesidir sorusuyla son buldu...

up up rezervlerden sonra devam edecektir.

ali durumumu anlattı osman agaya adamın ilk sorduğu şey silah kullanmayı bilip bilmediğimdi askerde öğrendim dedim askerde öğrendiğin yetmez koçum diyince işin ciddiyetini anladım ertesi gün talimlere başladım 1 hafta sürekli olarak silah ve yakın dövüş eğitimleri aldım eğitimimi tamamladıktan sonra osman aganın pis işlerini yaptırdığı adamlarından biri oluverdim bi anda aylık 5-6 milyar para alıcağıma anlaştık, pederin kayıp olduğu durumunu açtım ve haftaya memlekete kız istemeye gideceğimizi pederin çaresine bakarım dedi memlekette fazla durma işlerimiz var dedi. aradan 5 gün sonra yine sabah erkenden osman aganın yanına vardığımda babamıda yanında buldum

osman aga ogün izin verdi bana memleketten dönene kadarda uğraması gerekmediğini söyledi hatta bi araba ayarlamış bana teşekkür edip ayrıldım babamın durumunu merak ediyordum herkes meraklanmıştı zaten, annem görünce kim bilir ne kadar sevinecekti arabaya atlayıp eve gittik babam yolda anlattı neler yaşadığını ve nerede olduğunu ancak bunu hikayenin sonunda açıklayacağım. memlekekte zeynebi istemeye gidiceğimizi söyledim 2 gün sonra gideceğimizi duyunca afalladı bi an, peki dedi, eve vardık ve anacığım yine hüngür hüngür ağladı ama bu sefer sevinçtendi tabii.