hayatım boyunca köpek muamelesi gördüm yeter

reserved

reserved

Biz fakirdik ama zaten bütün mahalle fakirdi amk. biz sadece onlardan daha fakirdik. Fakirin zulmü bir başka olur ağalar. Kendinden daha kötüsünü görmeyiversin, ağzına yüzüne sıçar. Bütün hayatını böylece tanımlar, kendinden daha fakiri giberek egolarını ezilmişliğini tatmin eder. Bunlar da bizi ezdikçe ezdiler, ben eyvallah dedikçe daha da gibe geldim. Koca koca adamların kadınların nasıl acımasızlaştığını, nasıl hayvanlaştığını orada gördüm ben. Yapacak bi şeyimiz yoktu sahip çıkanımız yoktu. Komşular bi ara gelmişler gene babaanneme baskı yapıyolardı çocuğu yetiştirme yurduna ver diye. Babaannem ölürüm de vermem torunumu dedi. Komşuların işi mi peki bu? ha, eee dıbına kodumunun beyinsiz karıları? Küçücük çocuğu korkutarak ne elde ettiniz be oruspular? Ben bu yurt lafını duydum, hayatım karardı amk. yurdun ne olduğunu bildiğimden değil, babaannemden ayrılmak istemediğimden. Hayatımda bi tek o kalmıştı amk, başka hiç kimsem yoktu. Ben babaanneme yalvarıyorum nolur beni bırakma diye ağlıyorum zırlıyorum. Evladım ben seni bırakmam korkma diyor, bi türlü ikna olmuyorum. Her gece altıma işemeye başladım. Bazen de gece uyanıyordum bakıyorum evin içi karanlık ağlıyorum zırlıyorum, babaanne beni gönderme, babaanne nolur gönderme, her şeyi yaparım akıllı olurum nolur beni gönderme, babaanne nolur beni gönderme… korkumdan az yemek yiyordum lan, inanabiliyormusunuz, az yiyordum ki masrafım yok gözüksün…

reserved

senin ruhunda varmış köpeklik amk.. başakası olsa ters teper dünyanın anasını giber.. silkelen ve kendine gel.. hayat bi sana kötü deil.. anlatmasalarda insanlarda ne hıkayeler var.. üzücü olmuş şanssız başlamışsın ama herşey yoluna girer.. hatta onca tecrube edinmişsin hayatın ne taktan ınsanların ne huur cocugu oldugunu erkenden öğrenmişsin bu bile tecrübe sayılır..

panpa son halini söyle doğru bi hayata sahip misin amk ağlıycam şimdi.

ağlattın amk devam et

devam et panpa çabuk yaz biraz... ben böyle insanların dıbına sokayım iyi biliyorum öyle huurçocuklarını

bu arada ben çok üzüldüm lan.. yoluna girdi çoğu şey dimi lan: /..internet cafeden yazan bi tinerciysen bizim mahalleye ugra yemek ısmarlıycam valla içim acıdı: /

Her yerimde uçuklar çıktı, hasta düştüm amk. sonunda beni göndermedi. Zaten göndermezdi. Ama ben ona inanmaya çalışıyordum. Sizi de affetmedim cibiliyetini gibtiğimin mahalle karıları. Lanet olsun sizin gibi insanlara. Neyse, biz zaten babaannemin üç aylığıyla geçinemiyoruz. ilk başlarda babaannem kızlarında para istiyordu, yani benim öz halalarımdan. Önce yollarız dediler sonra arayıp sormadılar bile. Babaannem arıyordu, kızım biraz yardımcı olun küçücük çocukla kalakaldık diyordu, ama kimse giblemedi. Üç aylıkla sadece ekmek yesek bile yetiştiremezdik. Evimiz kiraydı, ama evsahibimiz çok iyi bi kadındı. Eğer Allah varsa, kesinlikle rahmet eyleyecektir. Her seferinde kirasını da geciktirdik, bazı kiraları veremedik. Leyla teyze, “bu üç aylık kirayı da vermeyin, benden olsun” diyebilecek kadar gönlü gani şen bi kadındı, sağolsun. O da olmasa ne tak yerdik hiçbi fikrim yok.

reserved

o mahalledeki teyzelerin kızları var mı panpa? onların dıbına koy tip varsa bütün mahalleyi sıradan geçir herkesi gib amk

cCc Leyla teyze cCc

dıbına koyiyim bin, titremeye başladım

uydurdum yaz lan gibtin akşam keyfimi

@1 meth terk amk

akşam akşam naptın bin ..anlat devam et

olm insan gibi insanlar var bu amk dünyasında.

doggy position left...

Ben o sıralarda ilkokula başlamak üzereydim üstelik. işte o zaman bizim için yeni bi dönem başladı. kaymakamlıktan valilikten yardım istemeye başladık. Muhtarlıktan fakirlik kağıdı alıyorduk, babaannem önüne gelen her yere başvuruyordu. Kaymakamlık, valilik, belediye, yardım dernekleri, milli eğitim bakanlığı, il milli eğitim müdürlüğü… beni de elimden tutup zütürüyordu. Çok utanıyordum ama çaresizlik bu, yapacak bi şey yok. Muhtarlıktan o kadar çok yoksulluk belgesi aldık ki, muhtar bile dalga geçmeye başladı amk. “nooldu hala kanıtlayamadınız mı fakir olduğunuzu, haftada bir belge alıyonuz” diye gevrek gevrek yavşak yavşak gülüyodu. Ourspu çocuğu muhtar. Oğlu cezaevine düşmüştü iki yıl önce, bunun bin oğlu ilaç mümessiliydi yabancı bi firmada, beraber tezgah kurup doktorlarla devleti dolandırmışlar amk. şimdi ne oldu bilmiyorum. O muhtar olacak züt anlamıştır umarım çaresizliğin ne demek olduğunu…