hayatım boyunca her zaman

aietes

sorunlar günlük yaşanıp çözüme ulaşılmadan üstü kapatılıp bir yerlere konulmaya başlamıştı. birkaç kere ayrılığın eşiğinden döndük. çok çabuk sinirleniyordum her şeye artık. her zaman dışarı çıkıyordu ve benim ona karışmamdan şikayetçiydi. beni dinleyen yoktu ki zaten neyine karıştığımdan söz edebilirdi bu durumda. şu an pek hatırlayamıyorum ama vizelerimiz bitmişti 2. dönem. eve dönme vaktiydi ardık kendimize tatil vermeliydik ve evlere döndük. yine beraber olacaktık belki de bu beraberlik bizim sevgimizi güçlendirecekti o kadar tartışmadan sonra, belki de daha da sıkı bağlanacaktık birbirimize her şey beraber olacağımız 3-4 güne bağlıydı ama.

ankara'ya döndüm işte her zamanki gibi. yine sıkıcıydı tak gibiydi amk. artık bayağı uzun bir süre görüşemeyecektik de... 2. dönem vizeleri vardı. oof yine sıkıcı hayat. zaten sadece onun yanındayken eğlenebiliyordum ki. ankara'da hep okul-ev arası. ev hayatım da tak gibiydi zaten pis bir ev arkadaşı bir sürü sorun. anlayacağınız hep sorunlarla uğraşmakla geçiyordu günlerim. 1 dk bile çalışma isteği gelmiyordu. yavaş yavaş da sevgilimle sorunlar yaşamaya başlamıştık, o dışarı çıkamamasından şikayetçiydi kendinden taviz veremiyordu ya da vermek istemiyordu. benm yanımdayken evine akşam 5te dönen kız istanbul'da gece yarısına kadar dışarda kalmak istemeye başlamıştı ben ankara'da akşam bile dışarı çıkmazken. benim yanımda o kadar hiç durmadı ki bu hakkı kazanabilsin...

hazır gelmişken devam edeyim.

beyler sözlüğe giremiyorum kusura bakmayın aradan 2 hafta geçmiş devam etmeyeli

şu hikayeyi bitirmedin ya. amk senin.

çok yavaşsın panpa ya.

giberim ağzını hemen yaz bitir şunu kaç gün oldu bin

bitti mi dıbınakodum böyle hikaye mi biter

reserved sonra okuyacam

amk yazdıklarım geriden geliyor

@182 sağol panpa

biraz daha orada durduktan sonra gezmeye başladık. ortaköye gittik kumpir yedik waffle yedik. sonra taksim falan filan işte. planımız olmadığından eğlenceye de gidemedik. ben o gün gece ankaraya tekrar dönmeyi planlıyordum salmak istemedi beni kalacak yerim yok dedim bana ev aramaya başladı. bölümden bi kız arkadaşının sevgilisinin evi vardı çocuk sağ olsun kabul etti gece aldı beni evine zütürdü o gün orada kaldım. sabah kızlar kahvaltıya geldi kahvaltımızı ettikten sonra ben ve sevgilim tekrar gezmeye çıktık ama zamanım kısıtlıydı otobüs biletini akşam 7ye mi ne aldım o zamana kadar gezdik ankara'ya tekrar döndüm. yine o monoton, sıkıcı, iğrenç hayata...

arsive aldım karşim (bkz: #29946316)

sabah 7.30 gibi istanbuldaydım. firmanın servisiyle mecidiyeköye gittim oradan da yürüyerek gittim yurdunun önüne. aradım uyandı in aşağıya dedim indi. beni görünce yüzünde değişik bir ifade oluştu sevindi ama gece kavga etmiştik. hiç ummuyordu oraya gideceğimi geldi sarıldı. biraz konuştuk yukarı çıkıp üstünü değiştirmeye gitti ben de simit sarayına gittim bi kahvaltı yaptım üstümü falan değiştirdim eşofmanlarla çıkmıştım yola o da geldi sonra gezmeye başladık. doğum günüydü ama hiçbi plan yapmadığımız için napacağımızı bilemedik. yıldız parkına gittik orada oturmaya başladık özlem gideriyorduk. o sırada annesi aradı. annesiyle biraz konuştuktan sonra neden gelmediniz siz diye sordu annesinin cevabı aynen şöyle "biz o istanbula gimesin diye öyle yaptık" lan karı sne 50 yaşına gelmişin hiç mi zekan yok ha? 20 yaşındaki insanların seviyesine kadar düşüyorsun? amk 20 taşındaki insan seviyesi de değl bu resmen 5 yaşındaki çocuk aklı aq. sonra annesine verdiği cevap da şuydu anne domdom yanımda. o an annesinin yüz ifadesini öyle merak ettim ki hayatımda en çok merak ettiğim şeylerdendi acaba ne hisseti karı morardı mı ne oldu?

1.30 gibi oturdum pc başına tam oyun açıp oynayacaktım ki neden istanbul'a gitmiyorum dedim kendi kendime. hemen kalkıp saçlarımı yıkadım, gündüz duş almıştım, saçlarımı kuruladım çantama birkaç eşya koydum ve fırladım evden tuttum aşti yolunu. zaten ankarada okuyanlar en iyi aştiyi bilirler aq ankarada en önemli yer orasıdır. saat 2.10 gibi aştideydim 2.15 otobüsüne binip tuttum istanbul yolunu.

çok fazla kalamadı zaten ankarada birkaç gün durdu ve gitti. pek fazla fark yoktu doğum günlerimiz arasında ben de onunkinde istanbul'a gidecektim. ta ki ailesi onu arayıp doğum gününde istanbul'a geleceğiz diyene kadar... bütün planlarım altüst olmuştu ne güzel yanına gidecektim doğum gününde onunla olacaktım benimkine beraber girmiştik onunkinde de beraber olacaktık. zaman geçti ve onun doğum günü geldi çattı c.tesi günüydü cuma oldu hala kimseden ses yok ailesi gitmedi istanbul'a, konuştuk annemler gelmeyecekmiş dedi. sinirden küplere bindim madem gitmeyecekler neden geliyorz dediler amk? gece 12de girdi yeni yaşına aradm konuştuk kutladım doğum gününü, aynı zamanda msnden de konuşuyoduk ben güzellik olsun sevinsin diye aramıştım. tabi bu arada feysten yazanlar oluyor onlara da bakıyorum canımlı cicimli yazan birkaç kişi oldu canım sıkıldı onlara, o da silmedi aradım kavga ettik gece saat 1 gibi. baya tartıştık çok canım sıkıldı. uykum yoktu o yattı uyudu.

devam ediyorum gecikme oldu ama bugün de bitmez bu hikaye

@176 var ama anlatmıyorum arık kimseye

konuş huur çocuğu konuş ananın dıbını beklemicez burda konuş

ayrıca olum harbi bi dostun yok mu senin amk nedir lan bu

bekliyoruz