hayatım boyunca her zaman

bizim 14 şubatımız 13 şubat olsun dedik. 13 şubat günü beraber olalım o gün kutlayalım... ben buna güzel bir ayıcık aldım, bir de çok beğendiği kolyeyi. ayıcığın önünde küçük fotoğraf koymak için bir yer vardı, bunun yırttığı bir fotoğrafı vardı vegibalık fotoğrafı, onu toplayıp bantlamıştım. anlamlı olur diye oraya onu koydum. bu da bana beğendiğim bi sweat almış bir de cd yapmış 2mizin fotoğrafları olan bir video yapmış fonda ikimizin şarkısı çalıyor, fotoğraflar anlamlı bir şekilde geliyor arada yazılar çıkıyor ama çok güzeldi, izlerken ağlamıştım, ilk defa beni böyle seven biri oluyordu lan, o hep benim sandım hep beraber olacağız, beraber öleceğiz sandım. böylesine tatlı, böylesine güzel, şirin bir kız beni seviyordu be. ben de tipsiz değilim ama onu o kadar güzel buluyordum.

beyler ben kaçar bu karı yine söylendi aq yarın devam. hadi görüşürüz.

devam ediyorum panpalar.

anneme bile izlettim o videoyu bak anne benim için ne yapmış dedim lan çocuk gibi sevindim. o mutluluk bana kaç ay yeterdi aq. tatil bitti döndüm ankaraya, o da gitti istanbula. yine aynı hayat aq monoton, sıradan, sıkıcı, iğrenç... bir daha ne zaman görüşürüz acaba diye düşünüyorum. aradan 1 ya da 2 hafta geçdi tam hatırlamıyorum benim evdeki ne kesildi borçtan dolayı, giblememiştim kapatmışlar aq netten de görüşemeyeceğiz iyi mi? hemen gittim ertesi gün faturayı yatırdım. geçtim laptop başına bekliyorum açılmasını bekle babam bekle açılmadı aq. bir yandan da mesajlaşıyoruz bekliyoruz falan. en sonunda müşteri hizmetlerine telefon ettim şak diye açtılar 2 dkda. girdim msne bu yok aq msnde falan, bana msndeyim demişti.

mesaj atıyorum cevap gelmiyor arıyorum telefonu açmıyor kafama kurt düştü aq. sonunda mesaj geldi "uyuyakalmışım aşkım hemen açıyorum". beklemeye başladım pc başında. bu arada benim odamın kapısı çaldı... tık tık tık

- geeel.

kapı açıldı. sırtım kapıya dönüktü, arkama döndüm baktım. şok olmuştum resmen şoktum lan. karşımda o vardı, benim evimdeydi ne ara geldi lan bu buraya nasıl geldi neden haberim yok? haberim yok çünkü sürprizdi. hayatımın en büyük sürpriziydi lan o. belki de tek sürpriziydi... nasıl sevindim nasıl sevindim anlatamam olm ben sana. bana bakıyordu gülüyordu kollarını açmıştı, ona sarılmamı bekliyordu ona öyle bir sarıldım ki hiç bırakmayacakmış gibi. o an, orada, onunla yaşayıp onunla öleceğimin kesin olduğunu perçinlemiştim artık. her şeyi göze alarak 500 km yol tepti ve bana geldi. yurdunu, annesini, babasını hiçe saydı ve benim yanıma geldi lan beni görmeye.

o anki sevincimi ve mutluluğumu anlatmaya kelimelere yetmez lan. geçtk odama sarıldık birbirimize konuştuk. ulan evimde sevgilim vardı daha ne? seviyordum onu, aşıktım ona; o da bana aşıktı, seviyordu beni... öyle böyle duygu değil ya o kişi size ölümüne bağlı zannediyorsunuz. biraz vakit geçirdikten sonra uykumuz geldi, lan yatak tek kişilik nasıl sığarız? sığdık işte birbirine sımsıkı sarılınca öyle sığarsın ki tek minder olsa bile uyursun. ertesi sabah uyandık, sevgilime güzel bir kahvaltı hazırladım güzelce doyurdum karnını. sonra çıktık ankara caddelerine. ulan kodumun ankarasında da tek yer yok gezecek ya. hiç sevmedim lan o şehri hiç sevmedim. ya oraya beni bağlayan bir şey yoktu ya deniz yoktu ama sevmedim işte... ankamalle zütürmüştüm galiba sonra da kızılay falan işte bilindik muhabbetler. baheçli falan filan... gece de döndük eve işte. çok fazla kalamadı zaten en fazla 3 gündü galiba. günlerimiz öyle geçti ankarada ama çok mutluydum yaa. sonra da istanbul'a döndü işte kaldım bir başıma...

huur çocukları dinliyor musunuz yoksa kendi kendime mi anlatıyorum?

havaya anlatıyorum aq

amk elektrikler gitti geldi ne güzel de yazmıştım gitti hepsi aq

3-4 hafta sonra doğum günüm vardı o zaman da gelecekti rahattım bu sefer ne zaman görüşeceğiz kaygım yoktu. o yokken yine monoton hayata devama ama içim daha kıpır kıpırdı gerçekten sevildiğimi anlamıştım. doğum günüm geldi çattı. gittim aldım aştiden bu sefer haberli deldiğinden gittim aldım kendim. geldik eve tv falan izledik zaman geçiriyoz işte. sarılıp tv izlemece falan... gece saat 12 oldu doğum günüm... öptü beni doğum günün kutlu olsun aşkım dedi. ilk defa doğum günüme sevgilimle girdim ve ilk defa doğum günüm varken sevgilim de vardı beyler nasıl duydu ya nasıl duygu aq. sevgilimle sarılarak doğum günüme girdim lan ben dünyanın en mutlu adamıyım. annemler aradı onlar da kutladı doğum günümü. önceden konuşmuştuk o gün bana kimsenin kimseye veremeyeceği bir hediye verecekti, benim olacaktı. yatağımıza geçtik ve aşkımızı yaşamaya başladık. tam girecekken ağlamaya başladı noldu aşkım dedim istemiyorum dedi nden peki bitanem neden istemiyorsun? - bilmiyorum :(... uzandım yanına ve ona geleceğimizin ne kadar güzel olacağından bahsettim, onu yarı yolda bırakmayacağımdan, en güzel günleri yaşatacağımdan bahsettim. ikna ettim sonunda ama söylediklerimin hepsi gerçekti, gerçekten onları istiyordum. bu sefer kendimi hazırladım yarıya kadar girdim ve kastı kendini. noldu dedim çok acıyor nolur yapma dedi. artık benim de hevesim kaçmıştı uzandım yanına öptüm onu tamam boşver başka zaman yaparız dedim. tuvalete gitmek istedi zütürdüm tuvalete. içerideyken kapıyı açtı ve bana peçete gösterdi, peçete kanlıydı, zarı zedelemiştim galiba çok hafif bir kan vardı. birkaç defa sildikten sonra kanı geçti. odama döndük ve uyumaya başladık.

@167 çok uzun aq angutyus kadar olmasa da baya uzun sürecek. belki bitmez panpa.

sabah zil sesiyle uyandım. kapıyı açtım bir baktım arkadaşım gelmiş elinde pasta var bi de poşet doğum günün kutlu olsuun diyor. aldım içeriye sevgilim de çıkmış odadan bize bakıyor. neyse çocuk geçti içeriye, zaten mutluydum iyice mutlu oldum lan. öğrendim ki annem arkadaşımı aramış git pasta al demiş bi de gömlek falan al, çocuğa da yatırmış parayı kızın da haberi varmış aq o da çaktırmadı. neyse bi kahvaltı yaptık ve pastamızı yedik mumları beraber üfledik sarıldık birbirimize. ne güzeldi ya. öyle biraz zaman geçtikten sonra duşumuzu aldık hazırlandık ve gezmeye çıktık. nereyi gezecektik lan burda aq. neyse gittik gençlik parkına apaçi mekanı aq birkaç foto çekindik falan filan kızılaya gittik yine sonra bahçeli sonra da ev işte gibtimin ankarasında gidecek yer yok ki biz gidelim. evde geçiriyorduk zamanımızın çoğunu zaten ben de pek öyle gezmeymiş falan istemem gezerim ama olmazsa olmaz değildir yanımda sevgilim olsun yeter.

beyler sabah erken kalkmam lazım dün nerdeyse hiç uyumadım kusura bakmayın sonra devam edeceğim. kegib kegib oluyor ama yapacak bir şey yok.

devam ediyorum gecikme oldu ama bugün de bitmez bu hikaye

@176 var ama anlatmıyorum arık kimseye

çok fazla kalamadı zaten ankarada birkaç gün durdu ve gitti. pek fazla fark yoktu doğum günlerimiz arasında ben de onunkinde istanbul'a gidecektim. ta ki ailesi onu arayıp doğum gününde istanbul'a geleceğiz diyene kadar... bütün planlarım altüst olmuştu ne güzel yanına gidecektim doğum gününde onunla olacaktım benimkine beraber girmiştik onunkinde de beraber olacaktık. zaman geçti ve onun doğum günü geldi çattı c.tesi günüydü cuma oldu hala kimseden ses yok ailesi gitmedi istanbul'a, konuştuk annemler gelmeyecekmiş dedi. sinirden küplere bindim madem gitmeyecekler neden geliyorz dediler amk? gece 12de girdi yeni yaşına aradm konuştuk kutladım doğum gününü, aynı zamanda msnden de konuşuyoduk ben güzellik olsun sevinsin diye aramıştım. tabi bu arada feysten yazanlar oluyor onlara da bakıyorum canımlı cicimli yazan birkaç kişi oldu canım sıkıldı onlara, o da silmedi aradım kavga ettik gece saat 1 gibi. baya tartıştık çok canım sıkıldı. uykum yoktu o yattı uyudu.

1.30 gibi oturdum pc başına tam oyun açıp oynayacaktım ki neden istanbul'a gitmiyorum dedim kendi kendime. hemen kalkıp saçlarımı yıkadım, gündüz duş almıştım, saçlarımı kuruladım çantama birkaç eşya koydum ve fırladım evden tuttum aşti yolunu. zaten ankarada okuyanlar en iyi aştiyi bilirler aq ankarada en önemli yer orasıdır. saat 2.10 gibi aştideydim 2.15 otobüsüne binip tuttum istanbul yolunu.

sabah 7.30 gibi istanbuldaydım. firmanın servisiyle mecidiyeköye gittim oradan da yürüyerek gittim yurdunun önüne. aradım uyandı in aşağıya dedim indi. beni görünce yüzünde değişik bir ifade oluştu sevindi ama gece kavga etmiştik. hiç ummuyordu oraya gideceğimi geldi sarıldı. biraz konuştuk yukarı çıkıp üstünü değiştirmeye gitti ben de simit sarayına gittim bi kahvaltı yaptım üstümü falan değiştirdim eşofmanlarla çıkmıştım yola o da geldi sonra gezmeye başladık. doğum günüydü ama hiçbi plan yapmadığımız için napacağımızı bilemedik. yıldız parkına gittik orada oturmaya başladık özlem gideriyorduk. o sırada annesi aradı. annesiyle biraz konuştuktan sonra neden gelmediniz siz diye sordu annesinin cevabı aynen şöyle "biz o istanbula gimesin diye öyle yaptık" lan karı sne 50 yaşına gelmişin hiç mi zekan yok ha? 20 yaşındaki insanların seviyesine kadar düşüyorsun? amk 20 taşındaki insan seviyesi de değl bu resmen 5 yaşındaki çocuk aklı aq. sonra annesine verdiği cevap da şuydu anne domdom yanımda. o an annesinin yüz ifadesini öyle merak ettim ki hayatımda en çok merak ettiğim şeylerdendi acaba ne hisseti karı morardı mı ne oldu?

biraz daha orada durduktan sonra gezmeye başladık. ortaköye gittik kumpir yedik waffle yedik. sonra taksim falan filan işte. planımız olmadığından eğlenceye de gidemedik. ben o gün gece ankaraya tekrar dönmeyi planlıyordum salmak istemedi beni kalacak yerim yok dedim bana ev aramaya başladı. bölümden bi kız arkadaşının sevgilisinin evi vardı çocuk sağ olsun kabul etti gece aldı beni evine zütürdü o gün orada kaldım. sabah kızlar kahvaltıya geldi kahvaltımızı ettikten sonra ben ve sevgilim tekrar gezmeye çıktık ama zamanım kısıtlıydı otobüs biletini akşam 7ye mi ne aldım o zamana kadar gezdik ankara'ya tekrar döndüm. yine o monoton, sıkıcı, iğrenç hayata...

@182 sağol panpa