hayatım boyunca her zaman

kendi kendime anlatıyorum lan

vallahi de öyle ha...

bırakacam aq anlatmayı hevesim kaçtı ya. kimse dinlemiyorsa neden anlatayım?

gece tayfasının da dıbına koyayım ben. adamlar vefalıydı bir zamanlar gibiş sokuş istemezlerdi.

@86 takip ediyor musun?

@88 ne anladıysan o amk

ulan limonlu bira sende olmasan.. devam etcem lan

o kadar hayal suya düştükten sonra bana da kalkıp istanbul'a gitmek düştü tabi ki. okulu birkaç gün de ekip gittim istanbul'a taksim'de buluştuk bu sefer. firmanın servisi taksime bıraktı alibeyköy'den. sinirliydim ama sinirim onu görünce geçti, sinir mi kalır lan benden sevdiğim kızın yanına gitmişim aq yılbaşı için. taksimde biraz vakit geçirdikten sonra metroya atladık mecidiyeköy'e oradan da metrobüs kadıköye. kadıköy'de bir arkadaşımın evi vardı orada kalacaktık. yine yurttan imzayı kurtarmıştı. ankara'ya gelmesi kadar riskli değildi oradayken imza attırması, sonuçta pek bir zaman geçmeden yurduna varabilirdi. neyse... gittik arkadaşın evine biraz muhabbetten sonra bizim uykumuz geldi, arkadaş da sağ olsun hazırladı yatağımızı gitti kendi odasına. kapıyı arkadan kilitledim ne olur ne olmaz diye. biz yatağımıza yattık biraz aşk yaşadıktan sonra(gibiş sokuş yok) uyumaya koyulduk. ulan ne güzeldi be sevgilimle uyuyordum amk. ne kadar tatlıydı lan ne güzel kokardı boynu, onun tenine sarılıp uyumak kadar güzel bir şey yoktu ya yoktu lan.

pmden şarkı atın lan duygusal olsun emre aydın kağıt evler gibi bişiler olsun.

ertesi sabah uyandık. güzel bir kahvaltıdan sonra onu metrobüsle yurduna gönderdim. duş falan alıp hazırlanacaktı, ben de arkadaşın evinde duş alıp hazırlanacaktım sonra mecidiyeköyde buluşup gezmeye koyulacaktık. duşumu aldım hazırlandım gittim yanına. başladık gezmeye, taksim, istiklal, o istiklalin sonundaki yokuştan aşağıya inerken meyveciler var ya oradan ananas alıp yemesi kadar güzel bir şey yok lan ilk defa orada tattım onu. o yokuştan el ele indik eminönü'ne. yürüdük yürüdük sultanahmete gittik kapalıçarşı oraları falan gezdik onlarca fotoğraf çektik. hala da saklarım onları hepsi çok güzel anılardı. yerebatan sarnıcına gittik. galatasaray kulesine ilk gidişimde gitmiştik ne korkmştum lan orda yükseklik korkusu da var bende. neyse... o gün doya doya gezdik ulan. demiştim daha önceden ailemin durumu çok iyi değil ama kötü de değil. annemler o kadar çok para yolladı ki beni oralarda parasız bırakmamak için... annem de çok severdi onu kendi kızı gibi görmeye başladı. ulan babam bile benden daha çok aşıktı kıza gidip ailesiyle tanışmayı falan düşünmüş ben de yok daha neler çok erken falan dedim de durdu herif. ama onların içindeki o fesatlığı öğrense var yaaa. dıbına koyayım öyle fesat insanların lan sevgiden aşktan anlamayan bağnaz ailelerin. yobaz da demiyorum bağnaz... kızınız sanki hep sizin olcak amk mutlaka sevgilisi olacak, bırakın da temiz biri olsun değil mi bulmuşken neden bunuyorsunuz be dıbına koduklarım.

o gün başka bir arkadaşımda kalacaktık. çocuk zengindi, evi de gayet iyiydi duyduğuma göre. çocuk bizi kadıköyden alıp zütürdü evine. ortak arkadaşlarımız falan gelmiş liseden... eve toplandılar falan, yılbaşı için gelmişler. ama daha 2 gün ya da 1 gün var yılbaşına... birkaç saat sonra hepsi gitti evden. çocuk resmen evi bana bıraktı, vay amk ne baba adam lan hakkını ödeyemem ha sevgilimle bana bebek gibi evi bırakıp gitti. onlar gidince mis gibi duşumuzu aldık temizlendik geçtik salona oturduk tvyi açtım uzattım bacaklarımı aldım koltuğumun altına sevgilimi, karı koca gibiydik lan süperdi ya ne güzel bir duygu olm evde sadece 2miz varız tv izliyoruz aman yarabbi. uykumuz geldi ve arkadaşımın bize hazırladığı odaya geçtik yatağımızı yaptık sarıldık birbirimize lan mutluluktan geberiyorum ya. tabi kendi evim olmayınca birbirimizin olma olayından vazgeçmiştik, kendi yatağımda olmalıydı bu bize özel olmalıydı çünkü. o gece de biraz aşk yaşayıp uyuduk mutlu bir şekilde.

@107 kanka her şeyi şu an yazıyorum daha önceden yazmadım düzenleme yapmadım olacak böyle hatalar

sabah uyandık, eşyalarımı başka bir arkadaşımın evine bıraktık ve tekrar gezmeye başladık yine. hatırlamıyorum tam olarak nerelere gittiğimizi ama istanbul'un dıbına koymuşuzdur yine. yılbaşı gecesi ben sevgilim arkadaşım onun sevgilisi ve bir arkadaşım daha olacaktık, yani 3kız 2 erkek. atladık metrobüse mecidiyeköy, oradan da taksime geçtik. arkadaşlarla buluştuk gidecek mekan aramaya başladık. arkadaşım daha önceden birkaç mekana bakmış onlardan birini seçecektik, sonunda birini seçtik ve oturmaya başladık. içkilerimizi söyledik içkilerimiz geldi eğleniyorduk. o koni biçimindeki yılbaşı şapkaları var ya ondan dağıtmışlardı kağıttan gözlükler falan... onları takıp birbirimize sevimlilikler yapıyorduk çok mutluyduk lan. sonunda saat 00.00 oldu ve yeni yıla sevgilimle girdim. yehoo ne güzeldi lan sevdiğim kıza sarılarak, onu öperek yeni yıla girmek... o an mutluluğuma mutluluk kattı. onu her zamankinden daha çok sevmeye başladım.

@110 tam entry-nick amk. bekle lan biraz ne sabırsız adamsın.

@111 hikayeyi oku ve gör.

beyler annem geldi beynimi gibti. ha şu an ankara'da falan değilim onu da hikayenin sonlarına doğru anlatacam. hikaye bu güne kadar uzanıyor. annem beynimi gibti demiştim karı yanıbaşımda uyuyor kalk git başka yerde uyu demiştim inat karı gitmedi laptop da yok mecbur yarın devam edeceğim kusura bakmayın 1 avuç dinleyici topluluğum. sağolun var olun lan yarın devam edeceğim.

lan hikayenin bu kadar uzun olacağını hiç düşünmemiştim. sadece görüştüğümüz kısımları yazıyorum ama yine de bu kadar uzun.

@118 kanka ben de bugün bitirmeyi isterim ama olmayacak. gündüz de anlatmayı sevmiyorum gece de başımda bu karı var damlaya damlaya göl olacak mecburen.

devam ediyorum aq karı uyudu bir daha uyanır laf ederse size haber eder çıkarım.

o gece mekanda bayağı eğlendik. sonra kalktık başka bir yere geçtik. sonra da arkadaşımın evinin yolunu tuttuk. gece yine aşk yaşadık ve uyuduk. artık mutluluklarımı anlatmama gerek yok galiba. her anım daha mutlu geçmeye başlıyor. yılbaşından sonra birkaç gün daha gezdikten sonra ankara'ya dönme vaktim gelmişti. atladım otobüse ve ankara yolunu tuttum. 1 hafta sonra finaller başlayacaktı ve ben kitap defter yüzü açmamıştım bile, zaten çalışmak da istemiyordum nefret ediyordum okuldan... ıkına ıkına çalışmaya çalıştım, çalışabildiğim kadar çalışıp girdim finallere, finaller vizelerden daha giriciydi aq. yine boş kağıt... finaller bittiği gün hiç durmadan otobüse atladım ve eve döndüm. o da döndü...

bir sigara içip geliyorum beyler

pardon, o dönmedi aq. onun 29 ekimden sonraki 1 hafta tatili okul süresine eklendi yarıyıl tatili 1 hafta sonra başlayacaktı. amk tatilimizden 1 hafta eksildi iyi mi? ben o 1 hafta nasıl dayanırdım aq. istanbul'a gitsem onun finalleri vardı anca ona zararım olurdu, gidemezdim. sonunda 1 hafta geçti ve geldi. ulan ne sevinçliyim ne sevinçliyim sürekli beraberiz ama akşam olunca eve gitmek zorunda işte hava da erkenden kararıyo, cadı karı bırakır mı hiç onu akşamları dışarı? sanki öldüreceğiz aq sevgiliyiz işte öldürür müyüm lan kaç aydır da beraberiz bilmio musun sanki aq? beraber, güzel bir yarıyıl tatili geçirdik ama gel gör ki son gün 14 şubat. o kadar dedim pazartesi günü dönelim 14 şubatta beraber olalım yemeğe falan gideriz diye ama babasından çekinip bi tak diyemedi gerizekalı. babası denen herif de tam 14 şubata aldı uçak biletini. ulan hayatım boyunca bir tek sevgilimle 14 şubat geçiremedim ben...