hayatım boyunca her zaman

@182 sağol panpa

sorunlar günlük yaşanıp çözüme ulaşılmadan üstü kapatılıp bir yerlere konulmaya başlamıştı. birkaç kere ayrılığın eşiğinden döndük. çok çabuk sinirleniyordum her şeye artık. her zaman dışarı çıkıyordu ve benim ona karışmamdan şikayetçiydi. beni dinleyen yoktu ki zaten neyine karıştığımdan söz edebilirdi bu durumda. şu an pek hatırlayamıyorum ama vizelerimiz bitmişti 2. dönem. eve dönme vaktiydi ardık kendimize tatil vermeliydik ve evlere döndük. yine beraber olacaktık belki de bu beraberlik bizim sevgimizi güçlendirecekti o kadar tartışmadan sonra, belki de daha da sıkı bağlanacaktık birbirimize her şey beraber olacağımız 3-4 güne bağlıydı ama.

ankara'ya döndüm işte her zamanki gibi. yine sıkıcıydı tak gibiydi amk. artık bayağı uzun bir süre görüşemeyecektik de... 2. dönem vizeleri vardı. oof yine sıkıcı hayat. zaten sadece onun yanındayken eğlenebiliyordum ki. ankara'da hep okul-ev arası. ev hayatım da tak gibiydi zaten pis bir ev arkadaşı bir sürü sorun. anlayacağınız hep sorunlarla uğraşmakla geçiyordu günlerim. 1 dk bile çalışma isteği gelmiyordu. yavaş yavaş da sevgilimle sorunlar yaşamaya başlamıştık, o dışarı çıkamamasından şikayetçiydi kendinden taviz veremiyordu ya da vermek istemiyordu. benm yanımdayken evine akşam 5te dönen kız istanbul'da gece yarısına kadar dışarda kalmak istemeye başlamıştı ben ankara'da akşam bile dışarı çıkmazken. benim yanımda o kadar hiç durmadı ki bu hakkı kazanabilsin...

hazır gelmişken devam edeyim.

beyler sözlüğe giremiyorum kusura bakmayın aradan 2 hafta geçmiş devam etmeyeli

şu hikayeyi bitirmedin ya. amk senin.

çok yavaşsın panpa ya.

giberim ağzını hemen yaz bitir şunu kaç gün oldu bin

bitti mi dıbınakodum böyle hikaye mi biter

reserved sonra okuyacam

amk yazdıklarım geriden geliyor

belki bitmez diyon o zaman pmden kısaltarak sadece konuyu at panpada merakımız geçsin

sabah zil sesiyle uyandım. kapıyı açtım bir baktım arkadaşım gelmiş elinde pasta var bi de poşet doğum günün kutlu olsuun diyor. aldım içeriye sevgilim de çıkmış odadan bize bakıyor. neyse çocuk geçti içeriye, zaten mutluydum iyice mutlu oldum lan. öğrendim ki annem arkadaşımı aramış git pasta al demiş bi de gömlek falan al, çocuğa da yatırmış parayı kızın da haberi varmış aq o da çaktırmadı. neyse bi kahvaltı yaptık ve pastamızı yedik mumları beraber üfledik sarıldık birbirimize. ne güzeldi ya. öyle biraz zaman geçtikten sonra duşumuzu aldık hazırlandık ve gezmeye çıktık. nereyi gezecektik lan burda aq. neyse gittik gençlik parkına apaçi mekanı aq birkaç foto çekindik falan filan kızılaya gittik yine sonra bahçeli sonra da ev işte gibtimin ankarasında gidecek yer yok ki biz gidelim. evde geçiriyorduk zamanımızın çoğunu zaten ben de pek öyle gezmeymiş falan istemem gezerim ama olmazsa olmaz değildir yanımda sevgilim olsun yeter.

burdayım anlat go goo

havaya anlatıyorum aq

huur çocukları dinliyor musunuz yoksa kendi kendime mi anlatıyorum?

o anki sevincimi ve mutluluğumu anlatmaya kelimelere yetmez lan. geçtk odama sarıldık birbirimize konuştuk. ulan evimde sevgilim vardı daha ne? seviyordum onu, aşıktım ona; o da bana aşıktı, seviyordu beni... öyle böyle duygu değil ya o kişi size ölümüne bağlı zannediyorsunuz. biraz vakit geçirdikten sonra uykumuz geldi, lan yatak tek kişilik nasıl sığarız? sığdık işte birbirine sımsıkı sarılınca öyle sığarsın ki tek minder olsa bile uyursun. ertesi sabah uyandık, sevgilime güzel bir kahvaltı hazırladım güzelce doyurdum karnını. sonra çıktık ankara caddelerine. ulan kodumun ankarasında da tek yer yok gezecek ya. hiç sevmedim lan o şehri hiç sevmedim. ya oraya beni bağlayan bir şey yoktu ya deniz yoktu ama sevmedim işte... ankamalle zütürmüştüm galiba sonra da kızılay falan işte bilindik muhabbetler. baheçli falan filan... gece de döndük eve işte. çok fazla kalamadı zaten en fazla 3 gündü galiba. günlerimiz öyle geçti ankarada ama çok mutluydum yaa. sonra da istanbul'a döndü işte kaldım bir başıma...

kapı açıldı. sırtım kapıya dönüktü, arkama döndüm baktım. şok olmuştum resmen şoktum lan. karşımda o vardı, benim evimdeydi ne ara geldi lan bu buraya nasıl geldi neden haberim yok? haberim yok çünkü sürprizdi. hayatımın en büyük sürpriziydi lan o. belki de tek sürpriziydi... nasıl sevindim nasıl sevindim anlatamam olm ben sana. bana bakıyordu gülüyordu kollarını açmıştı, ona sarılmamı bekliyordu ona öyle bir sarıldım ki hiç bırakmayacakmış gibi. o an, orada, onunla yaşayıp onunla öleceğimin kesin olduğunu perçinlemiştim artık. her şeyi göze alarak 500 km yol tepti ve bana geldi. yurdunu, annesini, babasını hiçe saydı ve benim yanıma geldi lan beni görmeye.

mesaj atıyorum cevap gelmiyor arıyorum telefonu açmıyor kafama kurt düştü aq. sonunda mesaj geldi "uyuyakalmışım aşkım hemen açıyorum". beklemeye başladım pc başında. bu arada benim odamın kapısı çaldı... tık tık tık

- geeel.

reserved