Ben elifle konuşurken sevdiğim kızlada konuşuyordum. Yaptığım bir kız gözüyle şerefsizlik olsadak, kızlara karşı efendi olursanız onlar size şerefsizlik yapar. Bunu sevdiğim kız saolsun yaşatarak öğretmişti bana.

Günler geçtikçe elifle aramızda daha farklı bir bağ oluyordu. Hoşumada gidiyordu. Ama benim şuan bunlarla uğraşmaktan daha önemli işlerim vardı. Geleceğimi kurtarmaktı oda. Bunuda ders çalışarak yapabilirdim ancak.

Evdeki duruma gelirsekte amcamın gönderiği para çok çabuk bitiyordu. Bazen kahvaltıda zeytin ekmek yediğimizi hatırlıyorum. Allaha şükür aç açıkta değildik tabi. Öğrendimki her şartta şükretmek gerek.

Babamın piskolojisi dahada batmaya başladı. Eskiden babamın yalağı olanlar şuan babamın arkasından konuşuyordu salak adam herşeyi batırdı o kadar parayı diye.

Cidden çok zoruma gidiyordu beyler. Bunları söyliyen adam eniştemin kopyası olan bekir dayımdı. Ahmet dayım ise onun tam tersiydi. Melek gibi bir adamdı kendisi. Ilerleyen zamanlardada öğreneceksiniz zaten.

Babam ama hala koşuşturuyordu beyler. Kendisi için değil. Bizim için.

Sevdiğim kızla olanları kısa geçicem beyler. Takıldım ve engelledim sonra hayatımda başka biri var diye.

Eliflede herşey çok güzel gidiyordu. Ama bi sıkıntı vardı. Oda elifin eski manitası. Hala kıza yazıyordu. Elifinde kafasını karıştırıyorlardı. Çocuk en sonunda banada yazdı. Direk birader diyerek girdi konuya. Hayırdır aslan yazdım. Bidaha elifle konuşmiycaksın dedi. Bende hayırdır anasımısın babasımısın lan sanane dedim. Tek dediği şey seninle görüsücez oldu.

Beyler belli edin kendinizi

Beyler bu arada ben eskiden tribündendim. Ultraslanın. Sevdiğim kızla ordan tanışmıştık zaten. Fakat lise ikinin sonlarına doğru çok sevdiğim bir abimin gözümün önünde bıçaklanmasından sonra bırakmıştım o hayatı. Allaha şükür ciddi birşeyi yoktu hakan abimin.

Neyse Ben hiç bozuntuya vermedim o çocuğun bana yazdıklarına. Çünkü ben gücümü biliyordum. Istesem onu ciddi anlamda öldürebilrdim. Ama ne gerek vardı? Ve elif bana sakın bulaşma diye yalvarmıştı adeta. O yüzden çok umrumda olmamıştı.

Elifle buluşmuştuk sonunda. Hiçbirşey demeden uzun uzun sarılmıştık birbirimize. Cidden farklı biriydi elif. Hiçbirşey demeden sevgili olduk orda. Cidden içimde çok hös bir ferahlık vardı. Elif beni rahatlatıyordu.

Elifle tüm gün sahilde birbirimize sarılarak yattık. Gece yarısı olduğunda ise evine bırakıcaktım. Tam evinin sokağına gelmiştikki arkadan bir ses geldi:

"Şşş laaan aloo"

Tahmin etmişsinizdir. Elifin eski sevgilisiydi. Ve yanında 8 tane daha arkadaşıyla beraber. Elif kolumdan tuttu sakın gitme gel kaçalım diye ama o muallakye Rci dedirtemezdim kendime. Elife sen burda bekle konuşup gelcem dedim. Çocukların yanına gittim. Hayırdır aslan niye havlıyon sokağın ortasında dedim. Ne diyosun lan sen huur çocuğu dediği gibi direk burnuna kafa attım. Çocuk yere yapıştı. Ama beş saniye içinde bende yerde tekmeleniyordum. Biri bacaklarıma sopayla vuruyordu. Yani anlıycağınız belami gibtilrt orda. Elifin arkada bağırma seslerini en son duydum. Elif koşarak yanıma geldi. Geldikten sonra çekildiler tabi kenara muallakler. Elif ağlayarak eski sevgilisine gibtir git hayatımdan nefret ediyorum senden dedi. Benide babasını çağırıp evine aldılar pansuman filan.

Eğer biraz daha dayak yeseydim ya ya hastanelik olucaktım yada hastaneye yetişemeden hakkı rahmetime kavuşacaktım. Ama o muallaklere yapıcaklarımı biliyodum tabiki.

Kendi kendinemi konuşuyorum beyler ya valla kotu hissediyorum aq

Biraz pansumandan sonra evein yolunu tuttum. Ölmeye halim kalmamıştı o derece. Allaha şüküe yüzüne birşey olmadı. Yere düştügüm gibi yüzümü korudum.

Eve girince kimse birşey anlamadı. Çünkü yüzümde bir darbe yoktu kayda değer. Ama odada üstüme değiştirirken abim sırtımdaki morlukları fark edip bağıırdı naptın lan sen diye. Olayı anlattım. bişey diyemedi.

Ertesi gün hakan abimi aradım görüşmek için. Hakan abimle samimiyetim çok farklıdır. Manevi olarakta maddi olarakta. Evleneceği zaman elimdeki telefina kadar satmıştım oda deplasman paramdan tut bir sürü seyimde yardimci oldu saolsun. Tabiki karşılık için yapmadım hiçbirşeyi yanlış anlamayın. Olaranları anlattım görüştüğümüzde vay puştlar vay sen hiç karışma kardeşim biz o muallaklere gsteririz bi adama sekiz kişi dalmak neymiş dedi. Ama sana helal olsun herkes gidip atar yapmaz orda delikanlı çocuksun dedi.

Uzatmaya gerek yok beyler bu çocukları bulup analsrıni gibtik. Elifib eski manitasınında suratına tükürdüm bu davada kapandı burda.

Devam ediyorum beyler. Elifle aramız çok iyi gidiyordu. Bunların yazlığı vardı. Oraya kalmaya gidicektik. Herşeyi hazırlayıp yola koyulduk. 3+1 hoş tatlı bir evdi yazlıkları. Burda 4 gün kaldık. Sarhoş olup sevişmekten başka birşey yapmıyorduk. Birbirimize yemekler hazırlıyorduk. Son gecedeyizdik artık yarın eve dönücektik. Kafalar yine kıyaktı. Birden elif ağlamaya başladı. Ne yapcağımı bilemedim. Cidden hüngür hüngür ağlıyordu koynumda. Iyimisin noldu dedikce dahada çok ağlıyordu. Ve beyler ağzından öyle bir kelimeler döküldüki beynimden vuruldum o anda.

Dedikleri şuydu:

Özür dilerim. Affet beni nolur çok özledim seni seviyorum. Ne diyon kızım demeye kalmadan ağzından eski sevgilisinin adı çıktı cümlesinin sonunda...

Onu duyduktan sonra şaftım kaydı beyler. Düşünün sevgiliniz koynunuzda ağlayarak eski sevgilisini siz zannediyor ve özlediğini söylüyor. Ama hiç bozuntuya vermedim. Yarın eve gittik. Aslında çekip gidicektim onları duyduktan sonra ama kızı tek başına bırakamazdım orda.

Eve döndükten sonra elifin hiçbir mesajına geri dönmedim. En son aradı. Aradığındada bidaha konuşmayalım dedim ve suratına kapadım.

O sıradada bi anda kumara yönelsim beyler. Batak, poker, pişti, blakjack tarzında oyunlar oynuyordum full. Tabi kumarhanede değil. Çevremdeki bi grup vardı. Zengin çocuklar oynuyordu. Burdan baya iyi para kaldırdım. Kartlarla aram hep iyi olmuştur.

Ee aşkta kaybeden kumarda kazanırmış.

Kumardan 2 haftada 1milyara yakın para kaldırmıştım. O kadar rahattımki maddi açıdan. Abime filanda söyledim. Paraları yatağımın altına sakladım istediğin zaman burdan al dedim.

Elifle yaşadıklarım ne zaman aklıma gelse triplere giriyordum. Yine bi gece kafam çok bozuldu. Ramazanın son gününde. Yatağımın altından 100 lira alıp semtteki arkadaşlarımın yanına içmeye gittim. Kafam bi milyonkende eve girecektim ama anahtarımı kaybetmiştim. Ulan giberim nolcaksa olsun dedim ve zile bastım. Babam açtı kapıyı aha yarra yedik dedim. Haklıydım. Yatağımın altındaki zulamı bulmuş annem. Babam ik saat nerden buldun bu parayı diye bağırındı. herşeyi anlattım olduğu gibi. Kafamda güzeldi. Babam bıktım senden sanki çok dertsizimde bide senle uğraşçam ulan yeter bi tak olmaz senden diyerek cidden ayarımı bozdu.

Bir anlık sinirlere masaya konulmuş paralarımı alıp evden dışarı çıktım. Arkamda babamın sesleriyle beraber:

"Gidersen bidaha geri dönme"

Ve bende salak gibi çıktım beyler. Hayat hiç güzel değildi. Dah 17 yaşımı bitirmemişken çok zor şeyler yaşamıştım bana göre. Çok berbat yollara sapmıştım. Ama beterin beteri vardır hep halimize şükretmek gerek.

O gece cebimde 800 lira sigaram ve çakımla bir bankta uyudum. Ondan sonraki gün ise arkadaşlarımda kaldım. Canım annem her gün arıyodu. Merak ve korku duygusu sarmıştı onuda. Eve çağırıyordu ve benimde kafamı toplamam gerekti. Herşey üst üste geliyordu...

Beş part attım beyler bu günlük bu kadar. Yarın biter zaten. Allaha emanet olun ekgib olmayın.

Selamun aleyküm beyler geldim. Bi yemek yiyip başlıyorum

Beyler annem beni hep çağırıyordu. Hergün arayıp halimi hatrımı soruyordu. En sonunda gel artık diye çok ısrar etti. Babam ne diyo dediğimdede bişey demiyo gel sen dedi. Babam anneme o kadar bunaldımki sağ kolum bana ihanet etse düsünmeden keserim demiş. Kötü oldum. 4. Gün sonunda eve gittin.

Eve gittiğimde babamın elini öpüp özür diledim. Kafam bozuktu saçmaladım dedim. Oda senle bayramlaşmadık dedi ve bana 100 kağıt verdi. O para hala durur beyler.

Babamla çok kavga ederdik. Ama hep birbirimizi sırtlardık manevi olarak. Cidden çok farklıdır bendeki yeri.

Babam onca dert içinde bide benim salaklığım sayesinde dahada kötü olmuştu.

Ve bilmediğim bir derdi daha vardı babamın

Bir gece başım çok ağrıdı için erkenden uyumuştum.

Nasıl uyandın diye sorarsanızda abim ve yeni üni mezunu olan ablamın beni telaş içinde uyandırması oldu. Daha sabah olmamıştı. Ablam ve abimin ağzından şu kelimeler geçiyordu:

"Polisler geldi kapıdalar babamı sorarlarsa bilmiyorum nerde olduğunu de"

Hayatımda hiç o kadar korktuğumu hatırlamıyorum Beyler. Kapımızda polisler vardı ve biz ne diyeceğimizi kararlaştırıyorduk.

Ve beyler size yürekten söylüyorumki kuranı evliya çarpsın fenerli olayımki babamın hiçbir suçu yoktu. Eğer varsa yarına sağ çıkmayayım. Bi sözlük içinde bu kadar yemin eden maldır herhalde zaten.

Kapıyı açtık. Polisler babanız nerde diyo sormaya başladı. Annem istanbula gitti iş için dedi. Arabamızın plakasını ve markasını sordular. Cevabını aldıktan iki dakika sonra şehir dışına çıkış yapmamış dedi polisler. Korkudan elim ayağım titriyordu beyler hayatım boyunca hiç bu kadar korkmamıştım. Kafamda milyon tane soru vardı.

Ama Asıl soru ise babam nerdeydi?

Polisler teşşekür ederek aşağıya indiler. Apartmanın dışında beklemeye başladılar. Öğrendimki babam annanemlerin yazlığına gitmiş gece 3 gibi.

Amacı polislerden kaçmak değildi aslında. Son zamanlarda işlerimiz olcak gibiydi ama sadece sıkı takip gerekti. Üç beş gün içinde halletmeye çalışacaktı ve sonra karakola gidip kendisi teslim olacaktı.

Ben neyse babamı bulamazlar diye kafamı koydum yatağıma. Bu sefer nasılmı uyandım? Odama bangır bangır giren polisin sesleriyle...

Ilk baş dedim evi arıyorlar galiba diye. Ama sonra odamdan dışarı bakınca babamın her zamanki tşörtünü giymiş bir adam gördüm. Babammı lan bu dedim kendi kendime. Sonra avuntu için yok lan babamı nasıl bulacaklar dedim.

Ardından bir öksürük sesi geldi. Bu sesi iyi tanıyordum. Çünkü babamın sesiydi.

Beyler üç dört yıldır ağlamayan ben o an dokunsanız ağlayacaktım. Gözlerim doldu, terledim ve nefesim daraldı. Polisler evi arıyordu ve babamda ayakta sigarasını içiyordu. Hemen kalkıp babamın yanına gittim. Sarıldım sımsıkı. Olacakalrı biliyordum çünkü. Babam bişey yok oğlum merak etme diyerek beni teselli etmeye çalışıyordu. Ama kendiside çok korkuyordu. Babam o kadar iyi niyetli bi adamki bana dediği şey şuydu:

"Oğlum git polis abilerine kahve çay yap onlar tüm gece ayaktalarmış yorulmuşlardır"

Mutfağa doğru gittim. Arkamı dönüp babama baktım. Bana zorla olsada gülüyordu. Benim korkmamı istemiyordu çünkü. Bende babama yalandan bir gülücük attım. Sonra hemen mutfağa döndüm. Babamın karşısında ağlamamalıydım. bu kadar güçlü, koskoca bir çınarın oğluydum çünkü...

Evi aradı polisler. Hiçbirşey bulamadılar. Ne aradıklarınıda cidden bilmiyordum. Hiçbişey bulamadıklarında evdeki bütün elektronik eşyaları topladılar. Ben telefonumu sakladım yoksa onuda alcaklardı.

En sonunda polisler babamı zütürüyorlardı. Babam gitmeden önce bize borçların olduğunu ve evli ablamın arabasını satmamız gerektiğini söyledi. Işlerle alakalı bize üç beş numara verdi. Abime ev sana emanet dedi ve son kez polis arabasına binmeden önce yüzümüze bakıp güldü.

Işte o andan sonra ağlamayı unutmuş ben bağıra çağıra hüngür hüngür istemsiz bir şekilde ağlamaya başladım.

Babam gitmişti beyler. Haberi alan anne tarafından bekir dyım hariç herkes geldi. Napcağımı bilmiyordum. Ağlayan annemimi teselli edeyim ablamımı? Yoksa kenara çekilip yanlız başıma ağlamaya devammı edeyim?

Son seçeneği yaptım. gücüm kalmamıştı artık. Suçsuz bir şekilde babamı almışlardı. Ve elimizden hiçbirşey gelmiyordu.

Hemen babamın olduğu karakola gittik abim ve ablamla. Bilgi almaya çalıştık. Babam 20 gün boyunca nezarette durdu. Sorgusu bitincede adliyeye sevk edildi. Adliyeye gittiğimizde işlemlerinin yapıldığı odadan bize bakarak çocuk gibi el sallıyordu hep. Babam hala dik duruyordu. Çünkü o benim bildiğimden dahada güçlü bir adamdı.

Zerre gibimde değildi artık ne elif ne yakın arkadaşlarım nede konuştuğum kızlar. Tek düşüncem babamın serbest kalmasıydı. Babam o gece gitmeden önce ben uyurken abimi kenara çekip:

Oğlum ben amcalarınızdan size daha rahat bir iş kurmak için ayrıldım. Gelecekte benin yaşadigim sıkıntıları yaşamamanız için ayrıldım. Tek gayem size iş kurmaktı senle kardeşine. Ama olmadı yapamadım. Kusura bakmayın. Demiş. Bunu duyduğum gibi bittim beyler. Gerçekten çok zordu bu olanlar.

Babamın nezarette kaldığı yirmi gün içinde hep işlerle uğraştık. Ablamın arabasını satıp borçlarımızı odiyecektik. Enişteme bildirmiştik bunu. O şerefsiz hep bizi oyaladı ve en sonunda arabayı bizden habersiz satıp paranın üstüne kondu. Bunun dışındada hep bizim işlerin patronu gibi her taka burnunu sokmaya başladı. Bizden habersiz bağlantılı olduğumuz adamlarla görüşüp ben babamın ortağıyım diyormuş tırnaksız. Bide hep bu amcıkla uğraştık. Babamın arkasındanda konuştuğunu duydum size yemin ediyorum abim zor tuttu beni yoksa anasını gibiyordum huur çocuğunun.

Neyse beyler yirmi gün böyle geçti hergün bir olay bir telaş koşuşturmaca. En sonunda adliyede bulduk kendimizi işte. Sabah 10dan gece yarısı 1e kadar bekledik. Af çıkarmı acaba diye. Ama avukatımız gelip tutuklu yargılandı dediğinde ciğerim sökülmüş gibi oldum. Babam suçsuz yere cezaevine düşmüştü.