hayatı tecavüze uğrayan k ç

kim bilir ne gibik derdin var amk? asosyal insanların kendine gibik dertler icat etmesinden gına geldi

anlat panpam dinliyorum ben seni...

evimizde hergün nuska çıkardı her nuska çıktığındada kavga. anneme göre bunları yapsa yapsa babannem yapabilirdi. babama söylediğindede sen benim anneme niye iftira atıyosun diye dayağıda yerdi. nitekim babannem yapmış nuskaları tabi. ha gözümle görmedim o gittiği hocalar çıktı meydana. nitekim her ne kadar hergün dayak yesemde hergün kavga gürültü kıyamet kopsada ben hiç istemezdim ordan ayrılmak. yuvam bildim ben orayı hayallerimde hep orasıda var olmassa olmazlardan. evet evimiz güzel değildi bi üstümüzde çingene mahallesi vardı dağın başıydı ama tek yuvamdı.
ne oluyosa çocuklukta oluyo ne kalıyosa içinde hepsi en eskilerden. bırakmaz peşini belki günde 10 dakikada olsa gelir aklına düşünürsün hep taze kalır o anılar.

lan yavşak senin gibi huur çocukları adamın şevkini kırıyor

aynısının benzerini yaşadım, dokunanı giberim panpama!

https://www.youtube.com/watch?v=0GpZ3CUNt7Y

ilk dayağımıda hocanın lağobasını kullandığım için yedim.
ikinci katta ki lağoba özel temizlenmesi, hiç kokmaması ve tuvalet kağıtlarının sadece orda kullanılmasından dolayı talebelere yasaktı.bense yeni geldiğim içim böyle bişeyin çok saçma olduğunu düşünüp gayet relax tavırlarla tuvalete girdim.ben o talebe tuvaletlerinin pis kokularından sıyrılmış bir şekilde rahat rahat ağanın taku üstüne tak yaparken hoca lağobada birisinin olduğunu farketmiş içerde kimin olduğunu öğrenmek için meğerse kapıda bekliyormuş. ben bu iş böyle yapılır dercesine başı dik bir şekilde tuvaletten çıktığımda karşımda hocayı görünce direk kambura yatmıştım.

hoca elleri belinde evladım bu lağobanın yasak olduğunu söylemedikmi?

ben sanki sömürülen bir halkı temsil ediyormuşum gibi hocam biz niye burayı kullanamıyoruz , burasıda tuvalet değilmi?

hoca talebelerin içinde ona karşı cevap vermeme çok sinirlenmişti akabinde bana cevabı önce tokat oldu. ilk defa annem babam harici birisinin bana vurması çocukta olsam kanın beynime sıçramasına neden olmuştu.

ne vuruyosun ya ardından gelen bir tokat daha...
o her vurduğunda ben yarı anlaşılır bir sesle mırıldandıkça hoca hepten sinirlenip bi yandan yüzümü kapattığım ellerimi açmaya çalışıp bi yandanda kafama vurmaya devam ediyordu.

bu hikaye tamamen gerçektir panpalar yani sazan avi falan değil bunları yaşadım ve yaşamaya devam ediyorum. tüm hikayemi heryönüyle anlatmak istiyorum. belkide hikayem bittiğinde benim içinde herşey biter.

https://www.youtube.com/watch?v=irMsmzKagW8

o günün sabahında bize bir sürü şeyler anlatıldı. yasaklar, yapılması gerekenler, yurdun işleyişi falan filan. anlam veremediğim tek şey ikinci kattaki lağobayı talebelerin kullanmasının yasak olduğu. halbuki bizim yatakhanemizde ikinci katta yani gece kalktığımızda alt kata inip ordaki lağobayı kullanacakmışız.

yurttaki ilk günlerimizde yavaş yavaş birbirimizle tanışırken eski talebelerde bize kendilerinin üstün olduğunu kabul ettirmeye çalışıyorlardı.yaşçada büyük oldukları için içimizden herhangi birinin onlara karşı direnmesinde o kişiye herkesin içinde küçük düşürücü şeyler yapıp bize ayağınızı denk alın biz ne dersek o mesajını verirlerdi. ben her ne kadar haylaz bir çocuk olsamda o grubun karşısında süt dökmüş kediye dönmüştüm.talebeler arasında en yakın arkadaşım yusuftu. annesini küçükken kaybetmiş babasıda onunla tam olarak ilgilenemediği için yurda göndermiş.yusuf içine kapanık, küçük yaşına rağmen çocukça oyunlar oynamayı hiç sevmeyen ama zeki birisiydi.

https://www.youtube.com/watch?v=p9kP53XCVhA
karanlık korkumla ilk o gece yüzleştim. evimizde odamın tam karşısında mutfak vardı. gece ben yattığımda annem mutfakta bulaşık yıkar olurdu. bende onu izler yavaş yavaş uyurdum. artık ne annem vardı nede korkmamamı sağlayan ışık.
ilk gün sabahın 5 inde namaza kaldırmaları çok zor gelmişti bana. tamam evdede okul için erken kalkardım ama bu kadarda değil. hele ki o buz gibi suyla abdest almak ve kurulanamamak, gerçekten çok kötü.
abdestini alan direk soba kuyruğuna girerdi. sobanın etrafında halka oluşturur ilk abdest alanlar hemen önde yer kapar, sonradan gelenlerde bi arkadaki halkada öndekilerin ısınmasını beklerdi, taki hoca gelene kadar. o geldiğinde hemen herkes hocanın gördüğünü farkettirmeden mescide koşar saflara otururdu. namazdan sonra alt katta bulunan yemekhaneye geçer kahvaltımızı yapardık. hiçbir yemeğin ana yemeğinin yerini tutmadığınıda o sabah öğrendim ben.

@43 panpa allah akıl fikir vermiş ama sonra gidip kendini bir deliye gibtirmişsin galiba

http://www.youtube.com/watch?v=PIU6EPzCK_I

reserved

reserved..

http://www.youtube.com/watch?v=vHAbKMUBDGc

babam harçlık vermedi giderken, annecim bunu bildiği için evden çıkmadan önce cebime sokuşturmuştu parayı.aslında pazar için bile doğru dürüst para bırakmazdı eve.üç kuruş para her zaman bizden daha değerliydi onun için.
yurttaki ilk günüm çocukluğumun çalındığı gündür benim için.o günden sonra bir daha hiç çocuk olamadım çocuk gibi yaşayamadım.yurdumuz 2 katlıydı. üst katta derslikler ve büyük yatakhane, alt katta abdesthaneler mescid ve küçük yatakhane vardı. ben ikinci katta kalıyordum. dolapları 2'şer kişi kullanırdık. aslında dolaplar çok küçüktü yani öyle 2 kişinin kullanacağı gibi değildi. gerçi ne kadar çapımız vardı ki elbiseler küçük olduğu için bi şekilde sığardı.
benim dolap arkadaşım ömer, namıdeğer deli ömer. çocuk arada kafayı sıyırır ne yaptığını bilmezdi, yakın sayılırdık onunla ama pekte sevmezdim o deliyi. ilk günümüzde dolaplarımız, yataklarımız verildi.benim yatağım hemen kalorifer kenarında, ranzalı yatağın altında yatıyordum. üstte eski talebelerden faruk diye bi ayı yatardı. hoca kafasına göre yatakhanedede hiyerarşik bir düzen kurmuştu. ranzalı yatakların üst katında eski talebeler, alt katındada yeni talebeler yatardı. tabi onların yataklarınıda bize toplatırdılar.

http://www.youtube.com/watch?v=4kPLYS5fjEU

http://www.youtube.com/watch?v=Fv5DgGL9FFM
yarım saat sonra yurda geldik. babamdaki o tavırı hiç unutamadım.sanki onun çok büyük bir düşmanıymışım gibi yüzüme dahi bakmadı.keşke o zamanlar küçücük bir çocuk olduğumu baba sevgisinede muhtaç olduğumu anlayabilseydi.babamdan çok korkardım o geldiğinde telaşlanırdım ama çok severdim onu. hep beni sevdiğini belli etmesini bekledim. bir kere oğlum benim gel beraber gezelim demedi ne istiyosun diye sormadı.onun neler yaşadığını bilemiyorum artık belkide kendince gerekli sebepleri vardı.ama keşke sevgisini belli edemesede eziyet etmeseydi bize.
yaşananları geri almak imkansız. keşke elimizde olsa herşey. bu gidişle bu hikaye keşkeyle devam eder keşkeyle biter.

herneyse yurda geldiğimizde ben etrafıma bakınıyorum tanımaya anlamaya çalışıyorum yeni evimi. yurdun hemen üst tarafında çocuk parkı var hemen gözüme o ilişiyor. oo diyorum süper bi yere geldik.
yurdun kapısındayız zile bastık yaşıtlarımda bir çocuk açtı kapıyı.bizi elimizde valizlerle görünce yeni talebe olduğumu anladı fırladı hocayı çağırmaya.saçları düzgün şekilde taranmış kısa boylu şişko bi hoca karşıladı bizi.hocanın odasına geçtik.inanılmaz mütevazi bilgili konuşuyorki babam hemen etkisine girdi adamın.yani zaten o saatten sonra bile ben hoca için ne anlatırsam anlatıyım inanmazdı bana.aslında bende çok sevmiştim hocayı çünkü babamdan sıcak davranıyodu bana sanki bana bakarken gözleri parlıyodu.meğerse klagib hoca rolleriymiş bunlar.

reserved. ayrıca paylaştığın şarkılar, çocukluğun.. bu hikayenin sonunda seninle karşılıklı rakı içebiliriz amk.

@49 yurt hayatı kolayda panpa orda olanların başıma açtığı şeyler ordayken değer verdiğim herkesi kaybetmem çocukluğumda kaybettim herşeyimi

anlat lan sabah namazında çocukların yyanına gitcem camiye sorcam hoca dövüyor mu lan sizi diye evet derlerse gibtim o hocanın takkesini

dıbını yurdunu giberim senin bin bir hikayeye başlamışsın sonu nerde bu hikayenin? bana laf yetiştireceğine hikayeyi bitir.