Ve adasımi bir şekilde dövmem gerektigini anladim fakat özlemede söylemem gerekirdi söz vermiştim bunları düşünürken iyice uykum gelmiştim erken saatten ve uyumaya calıştım rahatça uyudum fakat saat 4de gözlerimi açtım kâbus görmüştüm tüm okul bana ve özleme kinle bakarken herkes bize saldiriyor idi. Rüyayı pek giblemedim elimi yüzümü yikayip odama geldim geri tavan en iyi dosttu herşeyimi dinliyordh herşeyimi anlatıyordum orda düşünuyor orda zihnimi açıyordum. Beratı görmemistim o dayakdan sonra ve sabah ilk işim yine özlemi almak oldu yine sarmaş dolaş okula gidiyorken okulun parkında adaşım vardı tek başınaydı özleme dalmak istediğimi söyledim o anda tabikide karşı çıktı dinleyemecekdim tam gidiyordum ki...

Özlem bana o soruyu sordu hiç seviştinmi dedi ben ise şşkınlıkla hayır nerden çıkarttin dedim hadi hadi diyerek karşılık versede onu inandirmayi başardım. Ve özlem ayağı kalktı ve yanıma doğru gelmeye başladı omuzuma uzandı ben sana güveniyorum dedi hiçbir zaman aklımdan geçmedı özlemle asla.. Özlem birden dudağıma yapıştı ve ben pek engel olamadım ve dudagi kesince derdin ne diye sordum o ise nasıl olsa evlecegiz ha şimdi ha evlenince diyerek cevap verdi karşı çıktım ama dinlemiyordu beni ayagı kalktım giderim bak dedim yapamazdım beyler özleme yapamazdım.. Peki yaa yanına yatıy ım baridiyerekden bir cevap verdi özlem yanımda uzanirken işlerden topladığı yorgunluga yenik düşmüşidi. Ben ise yanında onu izliyordum çok tatlı bir şekidllde uyuyordu uyandırmak istemedim fakat kapı çaldı uyandirmak zorundaydım ve özlemi uyandirdım uykulu gözlerle bana bakıyordu kapı çalıyor dedim ve kapıyı açmaya gitti..

Özleme ilk işim olarak yazdıklarımı okutacakdım hemen bir heyecanla evden çıktık yol üzerindeyken nusret abiylede tanıştırdım özlemi oda mutlu olmuştu beni ilk defa o kadar mutlu gördü belki hemen bizim eve gittik ben içeri girip defter aldım almam ile çıkmam bir oldu ve ne zamandır uğramadım o köşeye gittik ve 2 bira aldım.. Ona sadece yudum yudum içerecekdim birşey olmasın diye özlem okuyor ben dinliyordum özlem ise yazdıklarıma gülüyorduk yaklaşık 1 saat sonra yazdıklarım bitmişti ve göğsüme yaslandı tamam birdaha gitmem senden uzak yerlere dedi ve ben çok mutlu olmuştum o bira içmemi istemedi fakat ziyan olmasın diye hepsini içerek bundan sonra içmem dedim söz vermemi istedi hemen atlayarak söz verdim heryeri gezmeye başladık özlemsiz 2 ay kadar geçirmiştim bunun acısını almak zorundaydım ayaklarımız kopana kadar gezmiştik ve geç oluyordu akşam 10 civarıydı artık özlemi evine bırakacakdım evine bırakmadan önce açmısın diye sordum oda kafa salladı ardından bir lokantaya oturup yemek yedik gözleri hâlâ aklımda beyler.. o siyah gözleri unutmak mümkün değil. ve artık özlemi bırakma işi gelmişti özlemi evine kadar zütürdüm tam zile basacekken elimi çekti koridorun köşesine doğru çekerek dudagıma yapıştı 1-2 dakika sürdü bu ve bana seni çok özledim dedi o an yine duygulanmıştım mutlu olmamak elde değildi kimse benim kadar mutlu olamazdı o yıllarda, ben ise nusret abinin yanında çalıştıgımı ve artık her dakika yanında olamyıcagımı söyledim oda karşı çıktı ama hertürlü kabul etmek zorundaydı ve ben eve gelmiştim özlemin burda oldugu mutlulu paylaşarak yine tavana bakıyor onu düşünüyordum ve uyuya kalmıştım sabahın 6sında ayaktayım dükkana gittim nusret abi aradı ve geçikecegini söyledi tamam diyerek karşıladım saat 10 sularıydı ve..

bakın siz ikiniz için sadece bir part daha atıyorum kendini belli eden yok şuan okuyanda az akşam devam edicem son part bu

Bana bu sınıf senden nefretmi ediyor diye bir soru sordu ben ise bilmiyorum şeklinde tersleyerek bir cevap verdim utanma duygum kalmamış gibiydi. Ve bana neden tek oturdumu sordu bende adaşım ve beratı anlattım sadece oda üzülmüştü fark edebiliyordum acıyan gözlerle bakıyordu ama pek gibimde değildi artık kimin hangi gözle baktıgı onun adı ise özlem idi. Özlem ankaradan iş için babasının taşındığını söylüyordu pek kulak asmamıştım zengin bir tip gibiydi. Fazla sessizdim artık ve ogünde bitmişti eve gidiyordum eve gelmiştim fakat yine evde yoklar idi ve hatice teyzenin dediği ne zaman böyle durum olursa gel şeklindeki cümlesi aklıma gelmişti fakat gitmeye utanmıştım fakat yine şizofrensi davranışlar sergiliyuecegim aklıma gelmişti ve cesaretimi toplayarak gittim ve kapıyı çaldım hatice teyze hemen kapıyı açtı ve buyur etti açmısın dedi geç çevap vermiş olarak yok sağol desemde bana yemek hazırladı hayvan gibi yedim.. ee nasıl gidiyor dedi ben ise olayları anlatmaya korkuyordum tedirginleşmiştim artık kimseye anlatmak istemiyordum içime atmayı tercih etmeye başlamıştım ve hatice teyze sayende iyi şeyler oluyor dedim yemişe benziyordu bir saat felan öylece utangaç şekilde durarak eve indim ve direk odama geçtim düşünmeden uykulu gözlerle uyumaya çalıştım fakat yapamadım tavana bakarak uyumayı tercih ettim ve paranoyaklaşmaya başlamıştım yarın hakkında neler olacagını düşünmeye başlamıştım o sırada uyuya kalmışım sabah kalkıp kendime gelmeye çalışıyordum ve okul yolunu tuttum evden az uzaklaştıkdan sonra arkamdan bir ses geldi..

Özlem yüzüme baktı ve üzülme geri döneceğim orda kalmıcam dedi. bu nebze su serpiyordu fakat emin olamıyordum tekrar kaza yapmaları geldi aklıma yıkılıyordum özlem bana birşeyler dedikden sonra ikna olmuş süsü verdim fakat onsuz nasıl geçecekdi? o an yine yıkılmıştım hatice teyzenin ölümü sarsmıştı belki onla vakit geçirebilirdim diye kendime aptal düşüncelere dalıyordum.. özlem öyle böyle beni ikna etmeye başarmıştı ve yaklaşık 5 gün sonra ankara yolculuğuna çıkacakdı benide zütürmelerini söyledim fakat karşı çıktılar bende saygıyla karşıladım hatta o soruyu sormam bile hataydı koskoca aieler beni görünce ne diyeceklerdi o yaşta? özlem ile son 5 günlerin tadını çıkartıyorduk fakat o 5 gün sanki onu son görmem gibi geliyordu heryeri geziyordum adaşım ise henüz birşey yapmamıştı hiçbirşey olmadı fakat 5. gün özlemi evine bırakırken bana uzun uzun sarıldı sanki vedalaşıyorcasına... ben korkuyor idim fakat birşey olmayacak diye kendi kendimi teselli ediyordum eve varıp hemen uyumaya karar verdim sabah özlemi gönderecekdim ağlaya ağlaya uyudum yine hatice teyzenin o sözleri hâlâ aklıma geliyor idi kendi kendimi bunaltıyordum..

Sevinçten uçuyorlardı çünkü özlem gözlerini açmıştı koşarak gitmiştim yanlarına camdan bakıyordum ağlamamak için zor duruyordum özlem beni görünce yüzündeki o gülüşü asla unutmadım ve o an geldi doktor görüşebilecegimizi söyledi annesi ve ablası içeri girmişti fakat ben o kadar duygusaldımki içeri girdigimde ilk kelimemde bütün gözyaşlarımı dökebilirdim ben içeri girmedim özlem üzülmüş idi. Ben kantine gittim orda bekledim 1 saat aradan sonra tekrar gittim özlem uyumuştu özlemin ablası özlemin beni sordugunu ve neden içeriye girmedigni söyledi ve bende açık açık ağlıyabilecegimi söyledim fazla şey yapmadı orda özleme bakıyordum özlem artık uyanmıştı kafasındaki sargı çıkacakdı çok güzeldi o saçları artık tümden açılacakdı o okşadıgım saçların tamdıbını okşayacakdım harika gidiyordu fakat ağlamama isteği yoktu ya sevinçten yada ben özlemi nasıl kullanırım diye kendime sövüp parçalamak istedigimden ağlama isteği duyuyordum ablası ve annesi yine yemek yemeye gitmişlerdi ben ordaydım henüz özlem uyanmamıştı orda bakıyordum doktorun dinlemesi gerektigini söylemişti ama dayanamıyordum cam kenarına geldim ve camı tıklatım..

Hatice teyze beni çagırmıştı. Ve istemsiz bir şekilde üst kata çıktım ve bana sorular sordu kendine geldinm gibisinden özlemi anlattım ona sevincli gözlerle bakıyordu bende seviniyordum ve bana böyle devam etmemi ve o kızı üsersem karsımda hatice teyzeyi bulacagimi soyledi. Kızı tanımıyordu bile fakat gerçekten özleme aşık olmüştum fazlami kaptiriyordum kendimi hatice abladan musaden isteyip eve indim evde kimse yoktu birşeyler yiyip odama çekildim özlemi düşünüyordum ne yapıyor acaba diye tavanda onun yüzü vardı sanki gülümsüyordum.. Ve uyudum sabah kalkınca ilk işim kahvaltı yapmak oldu kahvatımı yapıp özlemlere doğru yola koyuldum erken saatler idi. Zile basmıştım özlem açtı kapıyı içeri buyur etti ve 1 saat ders çalışma planini uygulaniyordu.. Özlem iyice bana ögretti herşeyi artık onu karım gibi göruyordum ve ailevi Meseleleri anlatma vakti gelmişti. Özleme seslendim ve benim sana anlatmadıklarım var diyerek konuya daldim hangi konuda desede ben anlatmaya başladım neler yaşadigimi artik gayet iyi biliyordu özlem tekrardan bana sarıldı ve sevdigim kizida anlatmiştim hoşgörüyle karşılayarak artik ben varim şimdi bakta gözünü çikartayim dedi ve güldük okul saati gelmişti ben ders çalisiyor o hazirlaniyordu ve birden farkinda olmadan arkami döndüm..

Gelen babasıydı artık duramdan oraya gelip gittigimi biliyordu bana kızımı üzersen seni yaşatmam dedi gülerek şaka sanmıştım fakat ciddiydi ve benim ona söz vermemi istedi fakat ben konuşamıyordum ağlıyordum bira iyice uykumu getirmeye başlamıştı ve ben dayanamıyıp söz verdim. Bu cevapı aldıkdan 5 dakika felan sonra yanımdan gitti ve yine deniz ve ben baş başka kalmıştık düşünüyordum ya üzersem diyerek? adaşım ve beratı hiç görmüyordum tatile girdiden sonra biralarımı bitirip eve doğru adımlamaya başladım eve vardıgımda kimse kapıyı açmadı saat oldukça geç olmuştu uykularındaydılar ve ben hiç bölmeden cebimde kalan son parama yalvara yakara 1 bira alarak yine yerime gittim uyuyamıyordum durmadan özlem aklıma geliyordu yine ağlamak düşüyordu uyuuyamdıgım yerde uyuya kalmıştım sabahın erken saatlerinde uyanıp eve gitmeden önce ufak adımlarla hastaneye doğru yürümeye başladım ve hastaneye geldim ve annesi ve ablası...

Annem açtı birşey demeden içeri aldı pederde gördü beni fakat birşey söylemedi odama gelmiştim tavana bakıyordum yine. Yatagıma uzandım özlemi düşünüyordum ayriyeten adasima yapacağım plani bulmam gerekiyordu korkmuyordum özlemi uzak tutacakdım karar vermiştim. Evden para felan istemiyordum gerek yokdu fakat bjra alamıyordum gece 4 sularında acikdim ve mutfaga girip hayvan gibi yedikden sonra yatağima uzanip uyumayi bekledim uyuyup sabah özlemin yanına gitmeyi. Ve uyumuştum sabah kalkar kalkmaz bir bardak su ictim ve evden çıktım koşar adımlarla özlemlere gitmiştim ve kapılarına dayandım ablası çikti ve...

Bakın beyler çok güzel bir duyguydu lan birine aşık olmak neyse 4.sınıfın başlarındayız o kız bizim sınıfta yine ortam felan en arkadayım tabi yanıma benim ismimde biri oturdu adaş olduk kankalıga felan vurduk iyice fenaydık ortamı kurmuştum harikaydı bu sene ama geri gelirsek aşık olmuştum her ders en arkada oldugum için saçlarına bakıyordum açılmayı planlıyordum ama yapamadım cesaretim 0 ona hediye almıştım çekiliş misali teşekkür etti rica bile edemedim bir kaç gün sonra hediyemi çöpte görünce şok oldum lan neyse 4. sınıf ortamda felan devam etti bitti seneye düşünmelere dalmıştım acaba aynı sınıfta olacazmı diyerekden. tatilde ev değiştirme kararı aldık okulun az uzagında ama 10 dakikalık felan yolda sevdigim kızın evin önünden geçiyordu okul yolu belki hergün onla gidecekdim diye hayal kuruyordum. tatilde o ortamdaki adaşımla takılmaya başladık gezdik felan 3 yıl durdugum yerde ilk defa bu kadar hızlı gezerek her yeri öğrendim ve 5. sınıf gelmişti sevdigim kızla aynı sınıftamıyım diye heyecanlıyken ne göreyim

senin için yazayım

Tatil tak gibi geçti benim için hiçbirşey yolunda olmadan kimseyi tanımadan geçti. 2.sınıf başlarında ilk bir şişko bir çocuk bana çarpmıştı o oçu bulursam şimdi kafasına sıkmaya ant içtim. Bu oç niye çarpıyon dilerek bana iki tane geçirdi bende geçirdim bu daha beter vurmaya başladı henüz 2. sınfıtayız dıbına koyayım çok ağır değilmi? neyse birşey olmadı müdür yardımcısına gittik kulakarımızdan çekti sınıfa girdim en arkada oturuyorum bir tane öğretmeniz vardı sağolsun hep döverdi onun sayesinde birşeyler öğrendim. 3-4 Normal geçti 1 tane arkadaşım vardı okulda lan? mahallede ise top oynuyorlar fakat ben onları izliyordum kimse giblemiyordu beni ben tabi ağlıyordum içten içe. 4.sınıfta çok değişik bir duyguyla aşık olma duygusunu.

Artık iyice pgibolojim kalmamıştı nereye baksam özlemi görüyor oluyordum yine şizofrene bağlıyor geceleri bağırıyordum ev hali hiç giblemiyordu duvarla konuşuyordum özlem öldünden sonra hayatta kimsem kalmamıştı bana değer veren hiç kimse kalmamıştı tekrardan ruh olacakdım tekrardan görünmeyecekdim tekrardan alay konusu olacakdım tekrar tekrar tekrar.. okula yeniden başladım yine hiç arkadaşım olmadı 9. sınıfı geçen seneden bildiklerim ile rahat geçirdim fakat hala kendimde değildim artık özlemi çok özlüyordum onu istiyordum özlemi görmek istiyordum ve birgün öyle bir rüya gördümki rüyamda mutlu fakat uyandıgımda o yoktu diye tekrardan ağladım özlem rüyamda benden başkasına bakma seni kisme benim gibi sevemez aşkım demişti ve bana sarılmıştı öpüyordu kokluyordu fakat rüyaydı onu 1 dakikalıgına görüp bana sarılsın diye canımı çıkartıp ortaya koyabilirdim ama olmuyordu ne zaman geçecekdi bunları özlemsiz yaşamaya dayanamıyordum ve birgün hiç adını duymadıgım ilaçlar içtim ve şehrin uzak yerine dogru gitmeye başladım en iyi yöntem ilaçlardı ve yolda bayılmıştım ölmek istiyordum ve ordaki adamın biri beni hemen hastaneye getirmiş midem yıkanmıştı ailem ise annem gelip nasılsın diye sordu niye yaptın diye 1hafta gibi bir sürede hastanede kaldım orda temzilkçi bir abi vardı beni gördü ağladıgımı gözlerimden anlıyordu neden aglıyorsun diye sordu cevap veremedim tekrardan ağlamaya başladım özlem ne zaman aklıma gelirse oldugum yere çöküp ağlıyordum artık rüyalarımada gelmiyordu kızgınmıydı bana diye düşünüyordum abiye olan biteni anlatamadım yarıda bırakdım daha beter olmuştum anladım oğlum diyip teselli etmeye çalışsada bir taka yaramadı ben taburcu olup eve geldim ve yine ağlamaklı geçti özlemsiz olmuyordu yapamıyordum her gece rüyama girsin diye bekliyordum o ise gelmiyordu..

Ve o gün sınıf iyice benden nefret ediyordu sevdigim kız ağlıyordu fazla giblemiyordum çünkü henüz onunda cezası vardı vede onun arkadaşının herkes artık korkak gözlerle bana bakıyordu nefret belirtileri gün geçtikçe artıyor idi. Özlem ile aram harikaydı vede ailesi benim ailem derseniz artık hiç giblerinde değildim. ve bügunde bitmişti özlemi yine evine bırakmıştım ve ödülümü alarak eve doğru adımlıyordum mahalleye girdigimde adaşım berat ve onun tayfası hazırda bekliyorlardı ürkmüştüm vede korkmuştum...

Tek başıma kalmıştım o nalet camın arkasından özleme bakıyordum ağlaya ağlaya artık gözlerim iyice şişmişti özlüyordum özlemi seviyormuydum cidden? ve doktorlar kontrole gelmişlerdi kontrol bittikden sonra 10 dakika odada kalmak için yalvardım izin vermemişlerdi ayaklarına kapndım ağlıyordum doktor oanki halimi gördü ve vicdana geldi bana 15 dakika sonra geldigimde camın arkasından görmek istiyorum seni dedi ve ben mutluluk içinde içeri girdim. bir sandalye çekip özlemin saçını okşuyordum elinden tutup ağlamamaya çalışıyordum ve ağlamaya başladm özlemin eline kafamı koyarak özür diliyordum özür diliyordum fakat geri gelmiyordu gözlerini açmıyordu en son seni seviyorum diyerek son kez saçını okşadım yastıgını düzleyip saçlarını güzel bir şekilde koydum ve camın arkasına geçerek ağlamamaya çalışıyordum ve annesi ve ablası geldi bu sırada doktorlar geldimi dedi geldi kontrol ettiler birşey demeden gittiler dedim. ablası bana açsan yemek yedireyim gel dedi hiç iştahım yoktu akşam oluyordu ve cebimdede para yoktu ablasından utana utana para istedim ve 5 bira alıp köşeme gittim ağlaya ağlaya bira içiyordum ilk defa ve o an biri yanıma geldi...

Karar verdim özlemden para isteyecekdim ama utanacakdım 100 lira kadar bir para istemek zorundaydım ve bunu yapacakdım ardım kararım kesindi yarın olmuştu özlemi evinden almaya gidiyordum fakat düşünüyordum istemlimiydim diye ve kararımı verdim isteceydim evden özlemi aldım bu sefer ben elini tuttum özleme konuyu açarak acilen 100 liraya ihtiyacım oldugunu söyledim anlayışla karşıladı. Planım takır takır işliyordu bir tek para kalmıştı bütün herşeyi yapmıştım ne zaman olacağını dahi. ve okulda anormal bir durum olmamıştı özlemle okulda git gide samimi oluyorduk.. ev ise zaten o konuyu hiç açmıyorum.. Özlemi evine doğru tekrar bırakacakdım fakat parayı ne zaman verecekdi evine gelmiştik zili çaldık ablası çıktı özlem içeri ve bana bir dakika beklememi söyledi bekliyordum ne olacak acaba diyerekden ve özlem bana 100 lirayı vermişti ve geri ödeyeceğimi söyledim ödemesende olur diyerek yine dudagıma o buseyi kondurarak gitmiştim ordan şimdi herşey tamamdı planımı yapacakdım ve eve gititm üzerimi değiştim ve yola koyuldum şehirin en dip yerlerine doğru yürüdüm evet planım esrar alıp adaşımı ve beratı okulda attırmaktı..

Duymuştu sanırım kaşları oynamıştı hafifçe gözünü açtı ben umutlu ve mutlu gözlerle bakıyordum o ise tebessümle el işaretiyle gelebilirmiyim diye yaptım oda evet şeklinde kafa salladı ve içeri girdim fazla yormamak ilk planımdı ve yanına gittim yanına oturdum utanıyordum doğrusu ne diyeceğimi bilemiyordum gözlerine bakamıyordum ve oanda gözlerine daldım iyice derine doğru bakıyordum elinden tuttum ve seni merak ettim dedim ve o kısık bir ses tonuyla biliyorum ablam herşeyi söyledi diyerek cevap verdi ağladıklarımıda söyledimi acaba? ve o gözüme bakıyordu fakat ben utanıyordum yine kısık bir ses tonuyla seni seviyorum dedi heyecanlanmıştım vede bir yandan mutlu oldum tabi o an ağlayacakdım gözlerim dolmuştum soluma doğru döndüm ve gözlerine baktım seni seviyorum özlem dedim ve bir utanma gülücügü yaptı çok tatlı olmuştu ben artık gideyim dedigimde karşı çıktı fakat onu ikna etmeyi başardım ve evin yolunu tuttum artık herşey değişecekdi özlemi kullanmayacakdım fakat sevdigim kızdanda vazgeçemiyordum ne yapmalıyıdım? derken..

Hastaneye girdim özlem (soyadını ifşa etmiyorum) hangi odada dedi yogun bakımda diyerek cevap verdi bilmiyordum hasteneyi hiç dinlemeden yogun bakım servisini aramaya başladım git gide bulamaz olmuştum ve ordak i herkes benim telaşlı halima bakıyor acıyorlardı ve o odayı bulmuştum içeri girmek yasakdı annesi dışarda ağlıyor ablasıda ordaydı ablasına yöneldim neden söylemedin neden diyerek bağırmaya başladım ve o senin üzülmeni istemedim dedi ve ben atarlandım gibtigimin hayatında bigün gülemedim ki zaten üzgündüm diyerek bağırıyordum camı yumrulukyordum ama fayda etmiyordu oraya oturdum hüngür hüngür ağladım hiçbirşey gözümün önüne gelmiyordu durmadan ağlıyordum oldugum yere yıkıldım benim suçummuydu Allah beni böylemi cezalandırdı onu kullandım diyemi kendimi parçalayacak gibi oluyordum doktor giriyordu odaya ayaklarına kapandım ne olur 1 dakika diyerek yalvarıyordum o ise olmaz olmaz diyip duruyordu ben ya sen alırsın yada şu camı kırarım dedim oda biraz üzücü gözle tamam 1 dakika sayacağım koş dedi hemen odaya girdim saçlarını okşadım gözleri kapalıydı ama gözlerine bakıyordum elinden tutuyordum ama o konuşmuyordu çok acı birşedi yine ağlamaya başladım doktor ve yanındaki huur çocukları beni dışarı çıkarttı hıçkıra hıçkıra ağlıyordum artık birşey yapamıyorum diye hayatımın bu noktaya geldigini ben dahi şaşırıyordum nasıl olurdu bu olur nasıl olurda ordaki içen adam özlemin babası olur nasıl olurda diye kendime kendimi yiyordum ağlamaktan deliriyordum doktorlar bana sakinleştirici iğne vursalarda kendimi hala hissediyordum fakat özlemi o yatakda görünce ağlamamak mümkün değildi ne olcak diye düşünüp duruyordum ne olacak diye Dua etmeye başladım bildigim bütün sureleri okuyarak dua etmeye başladım ağlıya ağlıya dua ediyordum ve babası geldi...
(gözyaşı düştü beyler biraz bekletecegim hiç kusura bakmayın)

beyler kendi kendimemi yazıyorum şu entryleri okuduktan sonra bişeyler yazın amk kendime anlatıyomuş gibi hissediyorum

Beratı bırakan kız vardı karşımızıda ama beni kovmadi sen git ben geliyorum felan hiçbirşey demeden beratla yolu koyulduk. Ama kız koşarak beratın önüne geçti ve benden müsade istedi bende peki diyerek tam gidecekken berat o benim kardeşim gibi gizlim saklım yok söyleyeceksen söyle o yoksa bende yokum dedi. Gururlanmıştım hatta mutlu olmuştum biri beni önemsiyordu lan. Ufak bi tebessüm ettim. ve kız pişman olduğunu yeniden sevgili olmak istediklerini söyledi berat bana yönelerek ne yapmalıyım diye sordu şaşkınla canın ne istiyorsa onu yap kardeşim dedim. Düşünmem lazım dedi ve yola koyulduk tabi kız karşı çıktı ama ikna olmuştu. pek fazla birşey olmadan eve vardım ben annemler evde yok kardeşim tek başına tv izliyordu ve ben odama çekildim tavana bakarken umutluydum beratın hayatımı yeniden tasarlıyağı fikri geliyordu bana abilik ediyordu resmen. Ve yine düşüncelere dalmışım kendi kendime koşurken kardeşim birden odaya girerken bağırdı abii yeter git burdan senden nefret ediyorum korkutoyrsun beni lütfen git dedi yıkılmıştım mutlu olacakken kardeşimi üzmüş ve korkutmuştum birşey demeden evden gittim saat 9sularıydı evden çıktım berat marketten geliyordu. Ne oldu diye sordu bende kafam bozuldu diyerek geçiştirici bir cevap verdim. Ve bana bekle burda elimdekileri koyup geleyim dedi gitti 20 dakika'dır onu bekliyordum ve o geldi ama..

Ve bu sefer beratın diyecekleri vardı. Ve bana sen git ben geliyorum demişti. kırılmıştım ve okula doğru gitmiştim ama berat yoktu. Tek başımaydım berat hâlâ gelmemişti. Sanırım kızla gezmeye gitmişlerdi fazla giblemedim ve ders saati sevdigim kıza bakmaya devam ettim. Saçlarına bakıyordum dalmışım sevdigim kız birden arkasını döndü ve gözümün içine doğru baktı heyecandan hemen yönümü çevirdim. ufak bi tebessüm attıgını fark ettim ben ise görmemezlikden geldim ama ona olan öfkem dinmemişti ondandan intikam almak aklımdaydı ve düşündükçe dibe batmaya başladım. Ve tenefüste herkes çıkmıştı adaşım ise sevdigim kızdan soğumuş gibiydi hayatım değişecekmiydi.. Sevdigim kız tenefüste yanıma geldi ve bana ne yapıyorsun dedi hiç cevap vermedim sustum gözüne dahi bakmıyordum. Küsmüyüz dedi ve o an bana dalga geçercesine söyledigi söz geldi bende aynısını yaptım ve gerçekten bilmiyorsun dedim ufak bir tebessümle. Ve bana olan biteni detay vermeden sadece geçiştirmek amacıyla anlattığını anladım ve anlamamazlıkdan geldim. Ve bana son bir cümle söyledi aşkım hala bitmedi dedi. Ve o an yıkıldım beyler hayatım bitti dedim çünkü o bana aşık ama adaşımla çıkıyor idi. ne yapaacgımı bilemiyordum ama ona öfkem sonsuz çıgır açıyordu. Ve herşeyin başladıgı yere geri dönmüştük adaşım sevdigim kızla çıkıyor ama eskisi kadar yakın değillerdi fazla konuşmuyorlardı.. Son ders sevdigim kız son kez bana doğru geldi heyecandan kalp atışlarımı saymıştım ve bana birşeyler dedi.

edit: çok ciddiyim istesem akşamda yazarım ama siz okuyosunuz diye şuan yazıyorum arada bi belli edin kendinizi

Gitmeyecekdim hastaneye gittigimi felan söylemeye karar vermiştim fakat inanmaz gibiydi uzun süre düşündüm ve saat 6ya geliyordu hava kararıyordu ve gitmeye karar verdim anlatacakdım ona güveniyordum fakat berat geldi aklıma onada güvenmiştim ama özlem farklı gibiydi herhalde kendimi böylece kandırıp yola koyuldum çekilip köşeme gittim orda bekliyordum özlem gelmemişti 10 dakikadan sonra karşıdan bakarak özlemi gördüm elinde bir poşet vardı siyah efes vardı için tahmin edebiliriyordum.. Ve dedigim gibi oldu yanıma geldi kuru kurumu konuşacagız dedi tebessüm ettim yine herşeyi anlatmaya başladım her anlattıgımda efesimden yudum alıyordum ilk başta beratı anlattım bazı kelimeler ettım kırmayacak şekilde ve ardından anlattım yine ailevi meseleleri en sona bırakacakkdım yakınlık duydukdan sonra anlatacakdım bu beni şaşkınlıkla ve merak içinde bakıyordu gizlemiyordu yüz ifadesiyle üzüldügünü ve acıdığını anlıyordum. Ve en sonunda dayanamadı göğsüme kafasını yaslayarak ağlamaya başladı o an şoka girmiştim. Gerçekten kandırmıyordu gerçekten sevinç yaşıyordum ama ya kandırmaysa diyerek kendimi rezil ettim ve o an işte o an bütün hayallerim yenidenmi başlıyordu özlem gözüme baktı ve..