Yaptınız? Sorarım size . Hiç pozitif baktınız mı hayata ? Hep melankolik bi hayatınız mi var? Hiç birşey yolunda gitmiyor mu ? Ha gibdir ordan. Hiç düşündünüz mü sizin o kocaman dert sandığınız hayatınızın birinin hayali olduğunu? Düşünmediniz dimi ? Annenize babanıza kısacası Ailenize bağırıp çağırdığınız zaman aynı saatte birinin aile mezarlığında annesinin mezarını öpen bi insan olduğunu düşündünüz mü? Hayır. Para olmadan mutlu olabileceğinizi? O da hayır. Size bir hikaye anlatayım mı ? Sene 2005 17 yaşındayım o zamanlar tabi daha Android telefon varsa bile çok az kişide insan var .

Özürlüler için zorunlu edit : Ben Android telefondan vardı demiyorum Android telefon varsa bile haberim yoktu diyorum. Ve hikayemde de belirttiğim gibi babamdan istediğim telefon samsungun kizakli bi telefonu vardı hala durur zütünüzle dinlemeyin gibdigimin hikayesini .

Bizim bi akrabamız var ahmet abim . mekanı cennet olsun neyse , o bi tane kaydıraklı telefon almıştı. Çok hoşuma gitmişti. Bizim durumumuz yoktu annem 3310 babamda telefon kullanmadı. Ha yani o anlamda değil alsa alırdı ama zaten adamın hayatında ailesinden başka kimsesi yok napacak telefonu? Babam gençliğinde annemi istemediler diye ailesine rest çekmiş bi adam. Neyse , ahmet abim telefonu bana gösterdi işte kurcalıyoruz falan . Çok hoşuma gitti bizimkilere gidip istediğimde olumlu karsilamadilar ve bana şuan durumumuzun el vermediğini ve paramız olunca alacağını söylediler.

Bende zorladım tabi o zamanlar ergenlik falan doruklarda sinirliyim. Babam da bi kamu kurumunda çalışan bi adam . Aldığı para ev gecindirmeye yetiyor . 3 kardeşiz kendisi annemi katarsak 5 kişi bi maaşa bakıyoruz. Neyse Babam bana o gün tokat attı ve paramız yok anlasana olsa almam mi ? Sizden mi esirgeyeceğim dedi. Bende o sinirle evden kaçtım ve eve yaklaşık 2 gün gitmedim. Babam annem sokaklarda arkadaşlarımda harıl harıl beni arıyor. Öyle telefonla arayayım teker teker diye bişey yok . Ben tabi ahmet abimin evindeyim. Ahmet abim aile dostumuz. 23 yaşında tek yaşayan bi insandı ve çok severdi beni . Evden kaçtığımi söyleyince bana ne kadar kızıp bağırsa da kıyamazdi benim üzülmeme. Tamam ben ailen ile konuşucam bende kal maksat üzülmesinler meraklanmasinlar dedi. Bende onayladım

Dinleyen varsa ses versin yazayım yani boşa anlatmayayim

Neyse ahmet abim ailem ile konuşmaya gittiğinde. Evde içim içimi yiyordu kafam çok karışık bi şekilde ahmet abimin gelmesini bekliyordum. Acaba yanlış mı yapmıştım? Acaba gerçekten durumumuz el vermiyor muydu ? Off kafayı yiyecektim bu düşüncelere kapilmisken. Aniden odaya annem ve babam girdi koşarak bana sarıldılar ağlıyordu babamın annemin gözleri sismisti belli uyku uyumamislar ve aglamislardi . Onları öyle görünce bende ağlamıştım ve kendime küfür ediyordum . Babam bana. Oğlum özür dilerim sana telefon alamadığım için. En kısa zamanda alacağız söz veriyorum diyordu ben ahmet abiye baktım ahmet abi baya sinirlenmiş ve ters bakıyordu. Öptüm babamın elini özür diledim ve babama babacığım seni kırıp üzdüysem özür dilerim . Telefon istemiyorum dedim adam sevindi ve bana bidaha lütfen böyle bişey yapma dediler beraber eve gelince babamın gece telefonla konuştuğunu ve arkadaşlarından borç istediğini duydum.

Odaya geçtim ve sessiz sessiz ağlamaya başladım. Babam üzülmüş hırs yapmış bi nevi bana telefon almak istiyordu. Tek erkektim ve babam ile isimlerimiz aynı idi bi nevi . Sadece benim ismimin sonunda "han " kelimesi vardı tek erkektim 2 kız kardeşim vardı Babam bana çok değer verirdi. Sabah olduğunda babamın yanına gidip babacığım tekrardan özür dilerim ben telefonu istemiyorum gerçekten benim için üzülme gereksiz tavir yaptım dedim yanlış biseydi. Babam bana bakıp gülümsedi ve bişey demeden yemeğimizi yedik . O gün öyle geçti Babam çalıştığı yerde çok iyiydi patronu babamı çok severdi patron vefat etti ve patron yerini babama vermişti Babam şaşırdı mutlu oldu ama bi yandan da üzülüyordu. Babam patron olunca daha çok çalışmaya başladı ve şirket çok iyi bi yükselme aldı. Doğum günümde Babam bana pasta ve küçük bir kap ile geldi . Doğum günün kutlu olsun oğlum dedi açtığımda kabı içinde istediğim telefon vardı çok sevinmiştim mutluluktan uçuyorum babama o gün rahat 100 kere iyiki varsın demisimdir

Neyse panpalarım. Babam benim mutlu olduğumu gördükçe daha çok seviniyordu bizim için herseyden vazgeçebilecek bi adamdı. ZATEN zamanında babasına annesine rest çekmiş bi adam annemi istemedikleri için. Babamın işleri iyiydi kezza her zaman Babam zekat veren bi adamdı Allaha inancı her zaman tamdı . Bayram sabahı Babam ile namaza gidecektik klagib her kurban bayramı ilk günü beraber erkenden kalkar namaza gideriz. Babam çok kötü gözüküyordu beti benzi atmıştı. Babama nasıl olduğunu sorduğumda iyiyim soğuk kapmışım dedi çok telaşlandim korktum babama istersen bi hastaneye gidelim çok kötü gözüküyorsun demiştim. Annem de benimle aynı fikirdeydi. Babama ne kadar ısrar etsek de babam hiç bişeyi olmadığını söylüyordu ve bana hadi kapıya çık bende abdesti alıp geliyorum demişti. Bende tamam dedim kapıda oturdum Babamı bekliyorum

Kapıda beklerken annemin çığlık sesi ile irkildim. Koşa koşa eve girdim ve babam banyoda baygın bi şekilde kafasını mermere çarpmış bi şekilde kanlar içinde yerde buldum. Aklıma geldi de şuan çok kötü oldum. Neyse kardeşime ambulansı aramasını söyledim benim de gözlerim kayiyordu bayılmak üzereydim gözlerim kararmisti ambulans geldi ve babamı hastaneye zütürdük. Çok kan kaybettiğini söyledi doktorlar hemen acile aldılar ben bayılmışım gözümü açtığımda sakinleştirici yemiş sorumlu bi şekilde yatıyordum uyandığımda babamın durumunu sordum bağırıyorum babama zütürün beni Babam nerde diye söylerken annem yanıma gelip bana sarıldı ve bana babanın beyninde tümör varmış oğlum dedi ben o an tekrar gözlerim karardı kalbim öyle bi atıyordu ki sanki çıkacakmış gibi . Ben kalkmaya çalıştım doktorlar 1 tane daha sakinleştirici vurmuşlar uyandığımda kendime geldiğimi ve babamı görmek istediğimi söyledim bana hemşire babanız şuan büyük bir ameliyatta olduğunu ve suan göremeyeceğimi söylediler. Ben ağlıyordum içim içimi yiyor dua ediyordum zor zekat annemlerin yanına gittim ve sarıldım ikimiz de hıçkıra hıçkıra ağlıyorduk

Sanki o gün dakikalar geçmiyordu saatler geçmiyordu ben hep dua ediyordum annemin göğsüne yatmış ağlaya ağlaya dua ediyordum. En son doktor çıktı ve biz Barcelonanin atağa çıkmış gibi bi şekilde ayaklandık ve doktora gidip babamın nasıl olduğunu sorduk . Bize beyninde kötü huylu tümör olduğunu ve zor gecicek hayatı riski olucak bi hastalığı olduğunu söyledi. Annem bayıldı kız kardeşlerim ağlıyor bana bakıyorlardi bişey bilmiyorlardı annemi bi odaya zütürüp serum vermişlerdi ben ise yere çöktüm aniden ve neden diye sorguluyordum hayatı neden biz neden benim babam? Bi yandan hayata sövüyor bi yandan Allaha dua ediyordum . Geceye kadar bekledik babamı orda kimsemiz yoktu bizim babamın seveni çok olduğu için gelen topluluklarda dua edip gidiyordu teyzem kuranı getirmiş kuran okuyordu hepimiz bi bekleyiş içindeydik.

Her neyse panpalarım. Saat kaç oldu hatırlamıyorum en son gözümü açtığımda herkesin yüzü gülüyordu . Koşarak annemin yanına gittim ve anneme ne olduğunu babamın durumunu öğrenmek istedim. Hayatı riski atlatmış. inanır mısınız panpalarım bu lafı duyduğumda sanki üstümden bi yük kalkmış gibi hissettim bugün hastanede kalacağını ve yarına taburcu edeceklerini söylediler. Ben mutluluktan havalara uçtum babamı görüp göremeyeceğimi sordum hemen hemşireye. Ameliyathanede alacakları zaman beni cagiricaklarini söylediler. Çok yormadan ve çok durmayacağım Şartı ile annem ve beni babamın yanına aldılar. Babam uyuyordu babamı o halde görünce ilk başta çok kötü oldum . Babamın bizden gizlediği bi hastalığı olduğunu ve hergün kahveye diye hastaneye gelip doktor kontrolü gördüğünü öğrendim. Bu kadar fedakar bi babam olduğu için gurur duyuyordum . Sırf biz üzülmeyelim diye hergün belli etmeden hastaneye gidiyordu doktor en kısa zamanda ameliyata gireceğini bi şekilde ailene haber ver demişti. Babam hep doktoru oyalıyordu . Kısmet buymuş ya kötü bi şekilde öğrendik zaten normalde de üzülecektik açıkçası.

Neyse Babamı öyle gördükçe kötü oluyordum. Bi süre öyle babamın yanında kaldıktan sonra yanağından öpüp çıktık odadan. Anneme , anne ben biraz hava alacağım gelirim birazdan bişey olursa ara beni dedim. Hastanenin bahçesine gidip bi bankta oturup düşündüm. O kadar kul hakkı yiyen o kadar faizci fırsatçı varken ? Neden benim temiz kalpli dindar bi adama böyle olur ki neden ? Kendi kendime böyle sayiklarken omzuma birinin dokunması ile irkildim . Tanımadığım ton ton yüzünden nur akan bi amca . Oturabilir miyim evladım ? Dedi. Bende buyur amcacım gel otur dedim . Geçmiş olsun evladım hayırdır anlat bakalım konuşalım biraz dedi . Böyle böyle dayıcım babamın beyninde kötü huylu bi tümör var dedim . Omzumdan tutup üzülme evladım veren de alan da Allahtir dedi. Herkes yaşattığını Yaşar Allah gönlüne göre versin babanın. En kısa zamanda iyileşir dedi. Teşekkür ettim . Kendisinin neden burda olduğunu sordum. Bana bakıp karısının hasta olduğunu , mide kanseri olup midesinin su topladığını söyledi. Üzüldüm Allah yardımcı olsun dayıcım dedim. Sağol evladım dedi iç çekti ve anlatmaya başladı. Ben karım ile evleneli 32 sene oluyor. Hiç bir zaman bırakmadım kendisini . 3 oğlum var hepsi evlenip bıraktı gitti bizi en son ne zaman geldiklerini bile bilmem. Benim ondan başka kimsem yok Benim bi ayağım toprakta biz bize yettik bu zamana kadar yanından bi dakika bile olsun ayrılmadım dedi. Ben çocuklarımı okutmak için tuvalet temizledim ayakkabı temizledim oğlum yaşındaki adamlar bana emir verirdi . Sırf onlar okusun adam olsunlar diye. Ama bak oğlum yoklar . Hepsinin iyi bir mesleği var ellerinde . Ama ne ararlar ne sorarlar. Arada kendilerini ararım hal hatır sorarım öyle der .

Dayı anlattıkça benim gözlerim doluyor çaktırmadan göz yaşlarımı siliyorum . Çok zor bi hayatı varmış ve 3 tane hayırsız evladı. Bunları anlattıkça babama zamanında yaptığım şeyler aklıma geliyor. Keşke diyorum keşke yapmasaydım. Dayı ile birlikte bi süre konuştuktan dertlestikten sonra bana. Karım beni merak etmiştir gitmem gerek evlat. Sende canını sıkma Allah gönlüne göre verir herkesin dedi helallestikten sonra kalkıp gitti bende biraz oturdum ve bizimkilerin yanına gittim . Gittiğimde babamı yoğun bakımda alıp normal odaya zütürmüşler millet toplanmış Babam uyanmış sohbet ediyorlardı. Odaya girdiğimde sessizlik olmuştu odada Babam buraya gel essek sıpası dedi ve koşarak babama sarıldım kendisi de bana sarıldı ben ağladım. Bana şş oğlum niye ağlıyorsun bak iyiyim işte dedi. Babama bakıp neden söylemedin bise hasta olduğunu dedim ? Babam ; oğlum aklın bende olsun istemedim . Derslerine kafa veremeyeceği düşündüm . Ben babama hafif yüksek bi ses tonu ile senden değerli mi baba dedim ya sana bişey olsa ben napıcaktim dedim ? Babamın gözleri dolmuştu. Bana oğlum ben seni bırakmam dedi. Babama sarıldım bi süre öyle kaldıktan sonra babama dinlenmesini söyledim. Babam onayladı ve uyudu bizde kalabalığı gönderip kardeşlerim ve annem odada oturduk gece oldu babama ilaç saati gelmişti ilaçları verildi öyle sohbet ettik . Öyle sabahladık diyebilirim. Sonra babamı taburcu etmek için hastaneden eve geldik. Hergün artık babamı kontrole zütürüyordum . Ne kadar atlattım iyiyim dese de ben babamla hergün yanında oluyordum. O hastanede konuştuğum dayının laflarından sonra babama daha çok bağlıydim artık.

Bugünlük bu kadar yeter yarın pc den devam ederiz . iyi geceler hepinize (:

Babamın yanında zaman geçirdiğim için okulu aksatmistim sınavlar dersler gitmiyodum ve o dönem kalacaktım belliydi yani . Ahmet abime anlattım olayı o gidip okul müdürü ile konuşacağını söyledi. Bende tamam diyip teşekkür ettim . Babam günden güne iyileşiyordu ilaçlarını aksatmadan iciriyoduk. Maddi durumlarımız iyiye gidiyor sanki hayat bize bi nebze olsun artık sırıtıyordu . Babam hep bana oğlum cebinde 1 TL bile olsa 50 kuruşunu zekat ver der fakire ver derdi. Onun duasını al derdi. Babam çok zor bi ameliyattan geçti doktorlar bile şaşırdı açıkcasi . Çünkü tümör beynini baya ele geçirmiş ve tetikte bi halde olduğunu söylemiş. O günden sonra anladım artık herseyde bi hayır olduğunu.

Ahmet abim pis işlerle uğraştığını bi kaç defa duymuştum. Mal alıp satıyordu ailesinden ayrı yaşayan babasından 'evden gibdir git lafını ' yemiş hırs yapıp kötü adamların yanına girmiş. Büyük koşturan bi adamdı. Bi gün ahmet abimde otururken. Aniden bi telefon geldi ve birbirlerine sövüp sayıp aniden çıktı ahmet abim. Nolduguna anlam veremedim
. Bana , bekle birazdan gelirim dedi ve yatağının altında silahını alıp çıktı çıkmadan önce bana bakıp gülümsedi. Telaş içinde bekliyordum. Çok korkmuyordum ahmet abiye bişey olur diye. Ahmet abim benim tek abim kardeşim arkadaşım diyebileceğim küçüklüğümu bilen bi adamdı. Bana hep oku derdi aileni üzme iyi bi adam ol derdi . 2 saat geçti ne ahmet abim arıyor ne birisi . Artık daha da çok korkmaya başladım. Babamı arayıp baba ahmet abimden haber varmı ulaşamıyorum kendisine dediğimde bana oğlum ahmet abini vurmuşlar çok kan kaybetmiş maalesef vefat etti dediğinde aniden telefon elimden düştü ben ayakta kitlenmistim . Ne yani benim tek abim tek sırdaşım can dostum öldü mü?

inanmadım, inanamadım. Ahmet abim beni bırakıp ölemezdi . Bana sözü vardı . Beraber tatile gidecektik bana surf ski yaptırmayı öğretecekti. Koşarak hastaneye gittim . Ben geldiğimde çoktan ahmet abiyi ameliyathane den morga züturuyolardi. Önümden geçti ahmet abimin cansız bedeni . Öylece yan durmuş şekilde yatıyordu ağladım intikam ateşi ile yanıp tutusuyordum . Ahmet abinin kimsesi yoktu. Bi bizim aile bide tanımadığım bi kaç tane abi dediği onu bu işlere sokan şerefsiz adamlar vardı. Onların yanına gidip onlara bağırıp çağırdım sizin yüzünüzden oldu herşey Allah belanızı versin abimin ölümüne siz sebep oldunuz dedim. Babam beni zor bi şekilde ordan zütürdü beni . Ben intikam almak istiyordum abime bunları yapanlardan öcümü almak istiyordum

Ahmet abimin yakın bi arkadaşı vardı ben çok sevmesem de ismi Fırat. Fırat abi de bu işin içindeydi. Fırat abiyi cenaze de görmüştüm. Gidip yanına kolundan tutup neden olduğunu kim yaptığını sordum . Bana akşam depoya gel anlatırım dedi. Depo dediğimiz yer ıssız ahmet abilerin arada gidip içki içtiği yer . Beni de bi iki kere zütürmüştü. Tamam dedik ve sözleştik. Akşama kadar misafirler ile ilgilendim . Akşam babama . Baba benim ufak bi işim var gelirim 1 saate dedim. Babamdan onay aldıktan sonra depoya doğru yürümeye başladım. Depoya gittiğimde Fırat abinin yanında bi tane iri yarı burma bıyıklı kas yığını diyebileceğim bir adam . Fırat abinin yanına gidip göz işareti ile bu kim dedim. Otur dedi anlatacağım şimdi herşeyi dedi
Başladı anlatmaya . Bu adamın ismi Burak. Burak bu işlerin içinden geçmiş. 17 yaşından beri bu işlerle uğraşan bi adam. Ahmeti öldüren adamların yanında bi süre çalışmış az çok herseylerini yerini bilen bi adam.. Ahmetin de küçüklük arkadaşı. Ahmet abinin intikdıbını biz alacağız. Almak istediğini çok iyi biliyorum dedi. Benim gözlerim kan gibi kızarmış bi şekilde Fırat abiye e o zaman ne duruyoruz gidelim cezalarını keselim hangi huur cocugu ise dedim. Fırat abi kolumdan tutarak tekrar beni oturttu bana bakarak o kadar kolay değil. Adamlar büyük adamlar çete gibiler kalabalıklar . Onları hiç olmadığı yerde cezalarını keseceğiz. Biz bizimkileri toplayıp planı yapıcaz. Seni arayacağım ben . Sen benden haber bekle diyerek beni yolladı. Ben tamam haber bekliyorum dedim ve ordan ayrıldım. O kadar içimde bi kin bi nefret vardı ki şuan adamların yerini bilsem gidip şuan orda terör ettiririm. Neyse beklemek zorundaydım. Elim kolum bağlı bi şekilde oturmak koysa da bekliycektim zamanı gelince ahmet abimin öldürenin kanını bizzat ben alacaktım.

Okuyan varmı beyler ses verin bi bakayım

Ahmet abimi özlüyordum . Evinin anahtarı bende vardı gittim evine oturdum o gün orda kaldım gözüme gram uyku girmemiş saat 5 e doğru bi telefonla irkildim . Arayan onur abiydi bana acil depoya gelmemi söyledi. Bende v ceketimi alır almaz fırladım. Zaten Ahmet abimin evinde kaldığım için evleri depoya çok yakındı 5 dakika içinde ora gittim . Depoda rahat 50 kişi vardı. Herkes ayakta bekliyordu. Ben onur abinin yanına gittim ve noldu dedim? Bana harekete geçiyoruz hazırlan dedi bende eyvallah dedim. Burak abi bizi onların mekanına zütürecekti . ilk başta Ahmet abimi öldüren o huur cocugu elebaşlarını öldürecektik. Kararımız kesindi onur abim ile Burak abinin belinde silahları görmüştüm. Diğerlerinde de vardı. Ben onur abiye dokunup bana bişey vermeyecek misin savunmasizim dediğinde. Bana da bi silah verdi. Neyse gideceğimiz yere geldik bi bahçeli bi ev etrafında adamlar dolaşıyor. Burak abi bize önden çok tehlikeli olduğunu arka bahçede daha az adam olduğunu söyledi. Hep beraber gitmedik Burak abi ben onur abi 2 tane de sağlam adam. Diğerleri de bişey olursa ıslık sesimize bakıyorlardi. Biz arka bahçeden sessizce atladık. Burak abi bi tane adamı arkadan tutup nefesini kesti . Diğer adam ise bağırmaya başladı onur abi ona koşarak silahın arkası ile vurdu herkes ayikmıştı toplaniyorlardi biz de ıslık çaldık ve herkes arkadan girdi koşarak evin içine girecektik planımız buydu sonra o elebaşlarını vurup kacacaktık .

Birazdan yazmaya başlayacağım. 2 3 kişi olsa da fark etmez dinleyen insanlara yazıcam