RezErvr

hadisene oğlum

ayrac , iyi gidiyorsun , devam

kalemin harika beni bağladın devam et hadi

Up up up !!

Eskiden çok mutluydum, bunu nasıl yapıyordum, nasıl başarıyordum o kadar mutlu olmayı, bunu hatırlamam gerekiyordu. Hiçliklerin en derinini tatmış bir insan yeniden mutlu olmak istiyordu, bunu nasıl yapmalıydı. Mutsuzluğumun temel sebebi günün birinde ölecek olmamız ve tak vardı o kadar güldük, bak hepimiz öldük sonunda, pek te eğlenceli bir yer değilmiş dünya diyecek olmamıza dayanıyor. Bu algıdan kurtulmam gerekiyordu en azından, tamam sevgi pıtırcığı saçan bir kelebek olamazdım ama en azından bu gibik idea'dan uzaklaşmalıydım.

rezerv işten gelince okuycam panpa

rezerved

- Bölüm 8 -

Güneşten kopup odama kadar gelen ışığın yüzünden uyanmak zorunda kaldım. Sabah olunca uyanmak isteseydim kendime bir çalar saat alırdım. Birden gözümün önüne kızgın güneşi, üzerine dev bir sürahiden döktüğüm suyla söndürdüğüm geldi, dünyaya dönüp Haydi, herkes yatağına! Uyuyoruz! demek için.

Sonra pişman oldum. Bu hayat benimdi, öyle yada böyle bitecekti, eskiden olduğum gibi mutlu olmayı deneyecektim artık, çok mutlu olduğum zamanlara dönecektim, yataktan kalkıp perdeleri açmak istedim, perdeleri yıllardır açmamış olmalıydım, artık hiç kapatamayacaktım, bu güzeldi, yırtıldı yada koptu diyemiyorum, tüm perde elimde kaldı. yırtılmadı, yırtılsa yarısı yukarıda kalırdı. hayır bütün perde elimdeydi.

Aslında bu yeni olan bir şeydi. Mutlu olmaya çok ufak yaşta başlamıştım. Belki de benim hatam bu olmuştu. Artık mutlu olacak pek bir şey bulamıyordum. Belki çok meşguldüm. Belki de yeteneklerim köreliyordu.

Ben sadece fazlasıyla ciddiye almıştım küçükken babamın bana birini üzdüğümde söylediği o sözü: “Kendini karşındakinin yerine koy.” Ve ilk başlarda bunu o kadar çok yapmıştım ki, bir gün dönüş yolunu yani kendimi bulamadım ve beynimin bir parçası boşlukta uçuşan, hayata uzaktan bakan bir çift göze dönüştü. Bütün duyguları bilen ama hiç birini hissetmeyen biri oldum.

- Bölüm 7 -

Evde çok önceden alındığı belli olan, ve tahminimce benim almadığım bir kitap vardı. Hatta o kitabı ilk defa görüyordum. Sayfaları sararmış ve kağıdın içerdiği selüloz bozulmaya başlayıp kötü bir koku yaymaya başlamıştı. Kinyas ve Kayra

ilk sayfayı açtım, tek bir cümle yazıyordu koca sayfada, öyle bir cümleydi ki sayfa küçük bile gelmişti.

Omnes vulnerant, ultima necat.

Birilerinin canı oyun istiyordu anlaşılan ve buna karşı çıkacak değildim. Henüz yenilmemiştim. Devam ettim okumaya, durmadan, dinlenmeden. Kitap bitmişti. Karakterlerin adını unutmaya başladığım ilk yarım saat içerisindeydik. Yalnız geriye hatırlamak için fazlasıyla iyi bir şey bırakmıştım :

(Kayra bir gün bana, “Mutsuzluğuna hiç bir çare aramıyorsun.” demişti. “Ve en büyük acının kendininkinin olduğunu düşünüyorsun. Dünyadan haberdar olmayan bütün gerizekalılar gibi. Ölmesine çeyrek kalmış, herkesi yaşadığına pişman etmeye çalışan, sağlıklı oldukları için suçluluk duymalarını isteyen hastalıklı, yaşlı bir kadın gibisin.” )

Bu bendim, ve doğru söylüyordu mutsuzluğuma hiç bir çare aramıyordum.

Rezzzzz

LAN SEN NE ANLATIYON AMK BOŞU BOŞUNA gibiK gibiK AFORiZMALAR OKUDUM. BAŞTA DiYORSUN Ki SiZE YAŞAMAYI ÖĞRETiCEM HAYATINIZA ETKi EDECEK BAKIŞ AÇINIZ FALAN DEĞiŞECEK... E BENiM BURADA GÖRDÜĞÜM ŞU Ki , gibiK BiR HiKAYE ANLATIYORSUN iÇiNDE ERGENLERiN iLGiSiNi ÇEKECEK TÜRDEN COOL HAREKETLER, iÇi BOŞ, HAYATA ZERRE KATKISI OLMAYAN BiR ŞEY YAZIYORSUN. EMiN OL BU TÜRDEN AÇILAN 65165466.HiKAYEMSi... iLK DEĞiLSiN. VE BU BAYDI .

Günaydın beyler. Hazır mıyız ?

rezzrrrrrr

bi ara okucam saat erken oldu

rezerved okurum

Rez panpa ama kafayı yemiş biri gibi konuşuyon hadi hayırlısı

rezerved okuyucam

hem zamanın önemsizliğinden bahsetmişsin.
hem 5 yıl önce yazcaktım zaman bulamadım ondan bundan demişsin.
farklı bi yazı olabilir belki ama hayatımı az da olsa değiştirceği konusunda şüphelerim var.
neyse emeğe saygısızlık olmasın, siz okuyun beyler güzeldir belki.