hayattan hiç bir beklentim yok lan

hayattan bıktım vallaha bıktım. Hiç bir amacım, sorumluluğum yapacak hiç bir ama hiç birşey yok. Öle put gibi yaşıyorum. Gece 5de yatıyorum oglen 1-2 de kalkıyorum kahvaltı yapıp şu lanet olası pc nin başında akşama kadar oyun-inci-ferre üçlüsünden başımı kaldıramıyorum. Kaldırmak istiyorum ama yapacak hiç birşeyim yok boşum ya pasifim sıfırım. Artk düşünün yani sevglim var(dı) dün geceye kadar onunla bile ayrıldım o kadar yalnz kalmak istiyorum. Dışarı çıkıp sıcakta boş boş gezmektense eve hapsolmayı tercih ediyorum. Arkadaşım yokmu? tabiki var ama hepsi kendi halinde hepsinin kendine göre derdi tasası var. inanın bazen o kadar sıkkınlık geliyor ki tutamıyorum ağlıyorum. içimi dökmek istiyorum ama böle forum köşelerine, sanal aleme kimseye anlatmak istemiyorum. Hani diyorm keşke bişi olsa kaza falan acı çekmeden ölsem gitsem kurtulsam diyorm ama ailemide düşünüyorum tek oğulları benim annem yıkılır. Keşke bi beyin makinesi olsa bağlasalar beni 3 yıl önceye gitsem gene lise3ün o son yıllarından devam etsem nelerimi vermezdim inanın geçen sene böle değildim. Elimden gelse tutup kalbimi yerinden sökcem Hepsi onun yüzünden o gitti benim hayatım alt üst oldu o gitti ben ağladım o gitti ben bittim