hayattan hiç beklentim yok

gibe gibe yaşamaya devam ediceksin, algına göre değişir hayat
iyi düşün iyi görmeye çalış ha bu arada intihar sandığın kadar kolay değil yarram

çıktığım kızı sevmiyorum ünideyim okulumu sevmiyorum yaşadığım şehri okuduğum şehri sevmiyorum ailemi sevmiyorum arkadaşlarımı sevmiyorum yaşamak için hiç bir gayem yok tamamen boşluktayım intihar etcem öbür dünyaya inanmıyorum keşke tanrı olsa da beni cezalandırsa ama yok ona üzülüyorum

sevmiyosan niye çıkıyosun? sevmiyosan niye okuyosun? sevmediğin yerde yaşamaya niye devam ediyosun? aileni seçemezsin belki ama arkadaşlarını kendin seçersin. hayat sadece senin seçimlerinden ve tıpkı @2nin dediği gibi senin onu nasıl algıladığından ibarettir. insan denen sefil yaratık bilince erişemediği sürece halinden şikayet eder, bir bocalama ve kısır döngü halinden yakınır durur ama asla o bocalamadan sıyrılmak için birşeyler yapmaz. sadece şikayet eder durur. sonra bi bakmış ömrü bitmiş ölmüş. koca bir ömrü şikayet ederek geçirmiş. ne kendisi mutlu olabilmiş ne de çevresindekilere bir tutam mutluluk verebilmiş. pek çoklarının sahip olamadığı bür sürü olanağa sahipsin ama bunları görmüyor bir de utanmadan şikayet ediyorsun. dünya üzerinde imkansızlıklar içerisinde doğan ve buna rağmen birşeyler ortaya çıkarıp yüksek amaçlara ulaşan bir sürü çocuk ve insan senin gibilerin haline acıyor ya da gülüyor.