o kadar hüzülü entryler varki 31 çekicemdim vazgeçtim müslüm açtım sigarayla entryleri okuyorum

kız arkadasımla sarılmıs muhabbet ederek gülerek yürüyoduk bi anda yolun kenarında bitane baya yaslı bi amca yere 15li yumurta düsürmüs hepside kırılmıs ama bi ihtimal saglam var mı diye egilmis bakınıyodu cok utandım lan o anda

Bunu telefondan yazdığım için yazım hataları olabilir Özür dilerim şimdiden . Benim anlatacağım olay babamla alakali hiç hayatımda baba sevgisi görmedim bir çoğumuz gibi fazla da problem etmedim bunu gecen yıla kadar geçen yil okuldan geldim evde odama geçtim oyun oynuyorum anneme telefon gelmiş babanı hastaneye kaldırdık diye hemen apar topar hazırlandık çıktık . Gittiğimizde pek birseyi yoktu önceden bazı problemleri vardı is ile ilgili o yüzden stresten olmuş hastanede kaldı belli bir süre pgibiyatri kohusunda ama belki bileniniz vardır Mersin Üniversitesi nde özel odalardan birinde ağır bir yer değil öyle delilerin kaldığı tarzda değil en azından 25 30 gün kaldı işte bende bunla beraber kalıyorum bi yandanda 2 3 günde bir okula gidiyorum yazılılara giriyorum çıkmasına az kala beni aldırmadı içeriye güvenlik kapıda durdurdu baya zorladım ama giremedim neyse dedim herhalde kötü hissetti kimseyi görmek istemiyordur dedim geri döndüm eve gittim çıkacağı gün konuştuk biraz eve gelmeyeceğini söyledi niye diye sordum öyle gerekiyor dedi tamam dedim zaten çok yakın değildik ben herhalde tatile felan gidicek kafasını dağıtacak sandım ama gelmedi geri hayatımın en zor zamanlarını yaşadım param yoktu cebimde daha öncesinde durumu iyi bir aile idik iyi kazanırdı babam gitmesine pek üzülmedim. Aslında beni üzen sadece annemin durumuydu biraz çabalıyıp Mersinde Etiler Marmaris diye bi kafe var orda calismaya başladım okulu sıktır ettim anneme yardimci olmak içindi hersey o zamanlarda şunu anladım hayatta üzülecek birsey yok sadece sinirlenecek şeyler var insan Üzülmez sadece sinirini farklı ifade eder

2013 ocak 3 tane 3-4 aylik köpeklerim bide dişi anneleri havalar aşırı soğuk köpeklrden biri hastalanmış biz bişey olmaz iyilesir filan diyorduk yemek yemiyordu dısarida soguk iceri aldim cok seviyordum ad koymamiştim kucuk siyah derdim boyle olmuyacak sosis verdim yemedi sonra hava iyiydi o gun ama kopek su iciyor kusuyor surekli ot yiyor ama kusuyor geldim eve zayifti zaten ölmüş gomdüm topraga ustune kucuk boyda siyahvbir taş ağliya agliya sonra 2 gun gecti bu sefer beyaz kopek pamuk koymuştum adini cok yaramaz kopekti oynar ziplar isirirdi oda ayni hastalik olmasinda korkuyorum onada kiyma verdim ağzina aldı ama yemedi o ağzinda geri cikardiginda dunya basima yikildi dua okuyorumvsurekli ama olmuyor sicak yerde yatiriyorum iyilesmiyor nete baktim ki genclik hastaligi caresi yokmuş oda öldü ayni yere onuda gomdum agladim yine topragin ustunede beyaz ortanca taş buyuk arapım kalmişti son kopek hemen asini yaptirdim normaldi yiyor iciyor sabah kalktim direk yanina sucuk mu ne verdim ağzindan cikardı bitmiştim artikyavas yavas 3 ude gozlerimin onunde öldü tum aile sessizde oda öldü gömdüm topragin ustune buyuk siyah bir taş

sene 2005 falan ilkokul 7. sınıftayım o zaman ingilizce öğretmeni ödev vermişti o zaman net mi var annem desen ilkokul meğzunu köy tarafları sorucağım biri yok yapamadım ertesi gün gittim sınıfa tahtaya çıkardı beni ödev yapmadım diye sonra bütün sınıfa rezil etmişti senin baban yok ondan böylesin bilmem ne diye bağırmıştı rezil olduğumamı ağlıyayayım, öğretmeni şikayet ediceğim babam olmadığınamı yanayım, bununla itham edildiğimemi yanayım

Pisuvarın üstünde şu normal tuvaletlerde olan testi vardı amk bune lan diye kaldırdım tak çıktı.

öz yiğenim görme engelli. bi akşam abimle ablamı ziyarete gittik. biz gelmeden önce mutfakta bişeylerle uğraşıyomuş o yüzden salonun ışığı kapalı. yiğenimde salonda yatıyo. her neyse eve girdik siz salona geçin benim mutfakta bi işim var gelirim dedi. sonra ablam geldi neden ışığı açmadınız diye soruyo. çocuk rahatsız olmasın diye dedik. hafif gülümser hafifte iç yakan bi ses tonuyla açsanız nolur gözleri görmüyo dedi. nasıl üzülmüştüm o an be.

sene 2006 veya 2007 8.sınıfm dershaneye gidiyorum dershanenin kapısının biraz uzağında bi teyze oturuyo elinde bir poşetle bende çok severim yaşlı insanları geçerken çağırdı gittim yanına konuştuk baya elindeki poşet ne teyze dedim hayır topluyorum oğlum dedi yenmemiş artık bayat ekmekleri alıyorum dedi bende hayvanlara filan veriyo sanıyorum çok iyi teyzeciğim çok sevap filan dedim anladı herhalde kendim için topluyorum dedi kalbimi paramparça etti kimin kimsen yoku teyze dedim beyim vefat etti dedi çocukların dedim kısık bir sesle vardaa diyebildi vardaa uğramazlar dedi sonra zorlukla okuttuk hepsini çok şükür olsun dedi yerlerinde mutlu olsunlar kadın tek göz damı akıtan bi evde yaşıyormuş çok kötü olmuştum yanımda 20-30 tl para vardı kendime 5 lirasını ayırıp kalanın hepsini vermiştim gözlerim dolu dolu

daha 5-6 yaşında falandım o zamanlar bizim garaj dediğimiz bi bahçe vardı arkadaşlarla falan hergün bahçede top oynardık bi tanede yaşlı bi ninemiz vardı hepimiz ona nine derdik bahçede ufak bi evde yaşıyodu ,top oynadığımız zamanlar çıkıp kovalıyodu bizi bastonuyla ama bana hep nasihatler veriyodu uyma bu çocuklara diye yapmayın patırtı gürültü diye neyse bigün oynuyoruz garajda yine, nine çağırdı beni kadının gözleri falan görmüyo fazla ellerini kesmiş makasla kan içinde elleri bizde ufağız tabi ozamanlar 1 milyon verdi kanlı elleriyle baktım paranın her yeri kan olmuş ekmek al bana diyo tamam nine dedim gittim bakkala içimden diyorum bakkal almaz bu parayı sonra bendeki 1 milyonla değiştirdim parayı aldım ekmeği neyse beyler bu anlattığım nine o kadar güçlü iradesi varki kanseri bile yendi ama gel gelelim aga bigün kadın bahçede kimse yok diye bakkala giderken ayağını taşa çarpıp düşüp ölüyo ama ecel bu tabi ne zaman ne şekilde geliceği belli olmaz

panpalar ben ufakken bir tane civcivimiz vardı okuldan her geldiğimde onunla oynardım beslerdim falan bi gün bu hayvanın zütüne tak kurumuş sıçamıyodu ne yapsak ne etsek aldım elime keseri biraz sert vurdum hayvanın zütü parçalandı ölmüştü çok üzülmüştüm sonra arka bahçemizde kazıp üstüne parke taşı koymuştum

Millet buraya fakirlikten açlıktan bahsediyor duyamamaktan bahsediyor aşk acısı çekmeye utanmayan huur çocukları var dünyadaki en büyük dert aşk değil lan bir kendinize gelin

Küçüğüm 7-8 yaşında felanım tam hatırlamıyorum, annemle capitolde gezdik, alışveriş felan yaptık, sonra çıktık, çıkışta dışarıda böyle köşede kıyafetleri eski, tekerlekli sandalyede bir amca oturuyor, önünde kağıt felan yok sadece oturuyor, hava da soğuk onun öyle durmasına acayip üzülmüştüm, cebimde ne kadar olduğunu bilmiyorum ama bozuk para vardı, gittim amcay, buyur amca dedim bozuk paraları uzatarak, oğlum dedi ben dilenci değilim, allah senden razı olsun çok iyi bir insansın çok düşüncelisin ama ben sadece hava almaya çıktım burdada öyle durdum felan dedi, cebinden çıkarıp bana şeker vermişti, hayatımda bu kadar utanmadım ben, ama o amcayı öyle görünce çok üzülmüştüm. Bu da böyle bir anımdır

sevdiğiniz insan-insanların, hayatınızın aşkının genç yaşta ölüp gitmesi ve sizin ağlamaktan başka bir halt yapamamanız sanırım. Ne denir ki,hayat işte.

up up up

Yurtta babamla konuştuktan sonra amk herifi diye teli kapattıktan sonra sövmüştüm. Yanımda üç arkadaş var ikisinin gözleri doldu. Çıkıp gittiler diğer kalan arkadaşa noldu olum dedim benle alakalı bi durum olduğunu bile düşünmeden. Çocuk dedi ki bi arkadaşın babası çok küçükken çocuk trafik kazasında vefat etmiş diğeri de yine çocuk ilkokuldayken iflas edince bırakıp almanyaya kaçmış anneleriyle babasız yaşıyo ikisi de dedi. Bir üzüldüm bir moralim bozuldu. Çocuklarla şimdi iyiyiz yeni tanıştığımız zamandı yurt devlet yurdu.

ilk okula yeni başlamıştım bir iki ay geçmişti ama durumumuz kötü olduğu için önlük veya kalem alamamıştı annem. öğretmenimde beni sıkıştırırdı sivil geldiğimden en sonunda sinirlendim eve ağlayarak gittim annem gelince bağırarak bana niye önlük almıyosun herkesin kalemi var sen neden almıyosun gibi şeyler söylemiştim annem karşımda ağlarken ne dediğimi anladım beynime sıçıyım hayatta en üzüldüğüm anlardan biridir.
babamında amk annem ağlarken o yaşıyodu. neyse şimdi iyiyim

geçen dersaneden cıktım. 25 yaşlarında kirli sakallı , ilk başta kürt dilenci sandım
ama aslında üstü normaldi bi bakarmısın dedi , doğulu olduugda belli
kardeş doğudan geldim inşaatlarda calısıyorum falan oraları tam hatırlamıyorum. hiç param yok , sende ogrencısın ama bi çorba parası falan dedi. dilenci olsa vermem ama karnım aç diyip rica eder ve çekimser bi şekilde soyledıgı için cebimde bi 5 lira vardı çıkarıp verdim.
ulan amk cocugu eğer duygu somurusu yapıp almışsan haram olsun
ama gerçekse helal olsun amk. benimde param kalmadı 15 gun parasız gezıcem. şimdi biri çıksa kuruş veremem

Hiç unutmam amk börgır kingde arkadaşla yemek yiyoz. 2 tane fakir çocuk çıktı yukarıya yani kıyafetleri öyle gösteriyor. Masada artakalan patatesleri falan yiyorlar. 2 dakka sonra takım elbiseli bi tane huur çocuğu gelip. Çocukları azalardı, küfür falan etti "fakir binler" gibi şeyler söyleyip çıkardı dükkandan.
Üzüntüm buna değilde, ayağa kalkıp herifin suratına bi tane çakmadığıma üzülüyorum..

Rezerve

up up up