Bulmak çok zor be abi.

Ben 19 yaşındaki bir panpanızım bilen bilir demiyecem genelde kimse beni bilmez.

Lisedeyken pek bir sıkıntım yoktu amacım üniversiteye girip güzel bı bölüm kazanmaktı şuanda KTÜ inşaatta okuyorum. Zaten trabzonluydum ve burada ailemle yaşıyorum.

Üniversiteden hiç arkadaşım yok çünkü çoğu kafa adamlar değil yada uçuk kaçık kişiler. Lise arkadaşlarımın çoğu sehirdisinda ve kendimi çok yalnız hissediyorum...

Yalnızlığımı tek tamamlayan sevgilimdi onunla da ayrıldık ve şu hayatta hiçbir amacım kalmamış diye düşünüyorum kendim intihara çok karşı bir birey olarak o bile aklımın ucundan şöyle bir geçmedi değil. Kiminiz daha çok gençsin bunlar da dertmi diyecek ama cidden bana çok büyük bir yük gibi hissettiriyor ki ben zaten anksiyete bozukluğu yani endişe hastalığı olan birisiyim.

Acaba bu hayatta cidden yaşamaya değecek kadar güzel birşey var mı?

Kardeş benim gibim daşşağıma denk de gerisini gibtir et