beyler devam ediyorum en geç bu akşam noktayı koyarım gibi geliyo. zaten pek okuyan kimse olmadığı için kısa kesicem

sürekli teyzesinden bahseder olmuştu, bunu söylediği günden beri her gün aynı konu konuşulur kendi kendine sinirlenir deli gibi bağırırdı bana. hastalık diye ses etmezdim, eften püften bahaneler bulur bana patlardı bi şekilde her şey.
hiç anlam veremediğim şekilde yeni yeni arkadaşlar edindi, benden boşluk buldukça telefona sarıldı. onun bu halini gördüğümde aklımda bişeyler canlanmıştı ama konduramamıştım. eğer gerçek değilse bide çenesini çekemezdim dıbına koyim.
ben leyladan uzaklaştıkça selin bana daha da yakın oldu, seviyesini her zaman korudu ama hep yakın oldu.

Rez rez

-sana bişey itiraf edicem
+dinliyorum
-sınıftaki kimse bilmiyo ama benim hala bi sevgilim var ve seninde bilmeye hakkın var
bunu neden söylemişti neden hakkım vardı banane aq deyip geçiştirdim kendi kendime
+neden sakladın ki yada neden söylemedin
-hiç sormamıştın bende söylemeye gerek yok diye düşündüm biliyosun sandım
bu böyle deyince ecel terleri döktüm. dıbına koyim ne alaka şimdi geldik buraya arkadaşça oturduk bana ikaz lambası yaktın yok yere.
benim hiç öyle bişeye niyetim yoktu ama bana ne aşılamaya çalıştığını anlamıştım.
gereksiz ve ani yakınlığımız ilginin bi tık ötesine geçmişti belli ki. en azından onun için hissiyat buydu. bende bi ilgi duyuyodum ama sevgi değildi zaten başımda leyla belası vardı aq.