Ege gelir gelmez taksiden inip okanın yanına koştu. Kaşlarını çatarak , gözlerini patlatarak bakıyordu onun o haline. Hemen taksiye bindirdik okanı. Hastaneye gitmesi lazım ulan adamın , az daha bekletsek ölecek anasını satayım. Zaten aralık ayındayız hava tak gibi soğuk.
E:Eylül B:ben

E: nereye gidiyorsunuz canım noluyor ben de geleyim
B: ben de bilmiyorum eylül sen evde kal ben gelmeden de gideyim deme ben gelince seni bırakırım çok geç kalırsam da bende kalırsın
E: ya ben de geliyorum olmaz öyle şey şu hale bak
B: eylül hayır dedim eve geç beni bekle sen karışma
E: off ama...
B: (sesimi yükselterek ) eylüüül !
E: tamam tamam haber et ne olduğundan
B: tamam ederim

taksiye atladık. okanı direk acile zütürdük. doktorlar hemşireler onunla ilgilenirken haliyle hastane polisi de bizimle içli dışlı olmuştu

P: polis M: mustafa E:ege B:ben)

P: hayırdır beyler kavga falan mı var durum nedir
M: abi vall... (lafını kestim)
B: abi bilmiyoruz ki 5-6 kişi girişmişler bizim fakülteden bu çocuk o yüzden getirdik.
P: kardeşim tamam da neden siz getiriyorsunuz olay anında yanında mıydınız ?
E: yok abi ben taksicilik yapıyorum tesadüfen ordan geçtiğim sırada kalabalığı görünce bi durup bakayım dedim zaten birkaç kişi daha yönelince dağıldı bu şerefsizler de

ben kendi kendime küfretmeye başlamıştım egeye. ulan böyle saçma uydurma mı olur aq malı ? fazla yapmacık ve anlamsızdı ve o an neden gerçeği mustafa anlattırmadığımızı da anlamamıştım. ama egenin anlattığı gerçek hikayeden daha bi yaratıcıydı sanki.

polisin anlamsız bakışlarından çok üzerimizde durmayacağını anlamıştık. zaten istanbul büyük şehir aq böyle binlercesi yaşanıyor.

egeye halen anlam veremediğim bakışlarla bakıyordum ve içimden küfretsem de az çok sıyırmıştık.

o sırada mustafanın üzerinden bi telefon sesi gelmeye başladı
o da alışık olmayacak ki çok istifini bozmadı ama şş telefonun çalıyor lan dediğimizde ayıldı ve ceplerini yokladı.
Okanın telefonu çalıyordu ve miray arıyordu. eğer o miray tahmin ettiğimiz miraysa bizim okuldan, uzun açık kahve saçları olan, 1.70 boylarında ve okan için deli olan gayet alımlı güzel bi kızımızdı. mustafa açamazdı çünkü o gereğinden fazla konuşur mallık yapardı. ege açtı hoparlöre verdi.

M: alo , alo okan ?
E: ege ben buyrun
M: okan yok mu okan nerde iyi mi
E: pek iyi diyemem ben kiminle görüşüyorum ?
M: miray ben ya okuldan , tanımadın mı
E: tanışmamıştık
M: ya okan nerde durumu nasıl
E: pek iyi diyemem
M: nerdesiniz siz
ege yerimizi belirtti
M: geliyorum hemen
E: dur acele etme gelip ne yapacaksın
M: okandan özür dileyeceğim.

Kapattı.

Hemen ayırmaya çalıştım tabi bağırışmalar bilmemneler. Ege küfretmeye başlamıştı ulan neler oluyor sen ne ayaksın gibtirgit vesaire ...
Ben de anlamamıştım. tuttum ittim bu kaan denilen herifi. konuşmaya başladı

K: sen kimsin de mirayı evine kadar bırakıyorsun ulan hergele ?
E: ne diyosun ulan sen.!? (kaana doğru yönelerek söyledi bunu, tuttum egeyi)
K: ulan miraydan da evinden de her şeyinden uzak duracaksın anladın mı ? yaşatmam ulan seni
Ege elimden sıyrılmıştı. Tutamadım. Çok tutmak da istemedim. O gecenin ardından , haketmişti be bunu. Kaanı öldürecekmişçesine , sanki hayatını karartacakmış gibi vuruyordu o herife. ben de kayıtsız kalmıyordum. ufak ufak tutup çekmeye , ayırmaya çalışıyordum. başına bi iş gelsin istemezdim. ama o kadarını haketmişti be. adam seviyordu ne de olsa. kaldıramazdı o söylenenleri.
kaanın ağzı kanıyordu, muhtemelen dudağı patlamıştı. ağzını burnunu tutarak zar zor yerden kalktı ben egeyi çektikten sonra. kafasını salladı sağa sola. işaret parmağıyla "sen bittin dıbına koyayım" işareti yaparcasına salladı parmağını. sonra sendeleyerek gibtirolup gitti egenin dairesinden. ege arkasından koşacaktı da ben yine tuttum onu. onu yatıştırayım derken telefonum çaldı. Eylül arıyordu.
E: alo heh aşkım nerdesin ne zaman geliyosun
(gözüm şöyle bi saate ilişti. saat 6 olmuştu)
B: egedeyim canım çıkıcam birazdan sen evde misin ?
E: hıhı ben benim apartıma gidip birkaç üst bişey aldım kendime sende kalıcam diye bide markete falan uğradım işte
B: ben aramamıştım ama seni kalırsın diye
E: ya aşkım bişey olmaz sonuçta başka biri değil yani sensin bu.
B: neyse iyi tamam ben gelirim yarım saate
Egeyi sakinleştiriyordum. bi yandan da aklıma kaan denilen huur çocuğu takılıyordu. birincisi herif zengindi. öyle yasayla suçla bilmemnetakla onu altedecek durumda değildik. Üstüne üstlük egenin başına büyük bir bela aldığını sezer gibiydim. ama o halinden memnundu. yine gelse yine vururdu huur çocuğuna.
B: kanka duydun ben kaçayım artık
E: tamam sorun yok
B: bi sıkıntı olursa ara biliyosun bu heriften ne olacağı belli olmaz
E: tamam kanka merak etme haber ederim
B: hadi eyvallah
E: eylüle selam söylersin
B: aleykümselam
Bindim otobüse. yine düşüne düşüne geçiyordu yolculuğum. ulan diyordum ben sevgilisi pilav yapınca sevinen adamdım. düştüğüm durumlara bak. Sonra kendi kendime , kendi halime bi güldüm. Ege için de endişeleniyordum aynı zamanda.
Ama eve gittiğimde kapıyı bana Eylülün açacak olduğunu bilmek de içimi ayrı bi hoş ediyordu şimdi..

Eylül gözlerini patlatmış bana bakıyordu. Ege de aynı anlamsızlığı barındıran gözlerle öylece yüzüme bakıyordu. Ben de ne yapacağımı bilmiyorum. Mirayı hafif bi biçimde itmiştim geri doğru. Eylüle bıraktım onu eylül de bunu daha sonra konuşucaz dercesine kafasını sallayarak onu oturttu, tesellilere falan başladı. Egeyi çektim o sırada kenara, daha doğrusu o beni çekti
B: olum ben...
E: bu ne şimdi aq he bu ne ?
B: oğlum ben ona anlatmıştım o yüzden...
E: ne anlatıyosun abi neyi anlatmıştın aq
B: kaanın onu sadece arkadaşı olarak göremeyeceğini falan hani yanınıza getirdim ya mirayı o zaman işte ondan önce
E: oğlum neler oldu bilmiyorum ama çok ayar oldum
B: kardeşim gördün işte beni ilgilendiren bişey değil kıza ben söylediğim için bi anda öyle oldu kadın değil mi bunlar aq nerde ne yaşayacakları belli olmuyor
E: neyse doğru söylüyorsun ee şimdi ne olac...
Telefonu çalıyordu.
E: alo efendim ?
..
E: ulan her işin olduğunda bizi mi arayacaksın
...
E: yok biz de gitmedik gideriz birlikte
...
E: tamam gel akşam üstü geçeriz hastaneye
Kapattı
Kimdi dedim mustafaymış, okanı ziyarete gidelim diye tutturmuş. Zaten bizim için de iyi olurdu adamı hastanede unuttuk gibi olacaktı.
O sırada eylül yanımıza geldi
E: vanic bi gelsene
Ben bi of çekere gittim.
E: vanic bu neydi şimdi
Egeye anlattığım gibi, hatta daha açık bi şekilde anlattım eylüle.
Kızsal duyguları bildiğinden midir artık bilemiyorum, çabuk tatmin olmuştu
E: yaa tamam aşkım az önce konuştuğu kimdi egenin
B: mustafa ya okanı ziyarete gidelim diyor
E: aa doğru bak ben de hiç gitmedim hem gidelim tabi aşkım
B: tamam gidelim de miray ne olacak
E: e gelsin o da olmaz mı
B: ya olur da bence okanı unutması lazım baksana zaten çocuk da pas vermiyor kız kendini harab etmesin
E: doğru söylüyosun aşkım ben onunla konuşurum bunu
Hep birlikte egenin taksisine atlayıp hastaneye geçtik. Durdu. Ama kimse inmiyordu. Kızlar arkada oturuyordu zaten
M: şey ben
E: ne oldu canım ?
M: ben gelmesem daha iyi
Eylül hafif tatmin olurcasına gözlerini açtı
E: yani sen bilirsin de ...
M: yok yok bi yerden kapatmam lazım bunu , siz gidin ben burda beklerim (gözleri dolmuştu)
B: ege sen de mirayla birlikte arabada kalsana daha sonra tekrar gelirsin sen ziyarete altında araba var
E: ben mi şey tamam da olur mu şimd...
M: ya gerçekten hiç gerek yok ben beklerim tek başıma
Ege birazcık kaşlarını indirdi.
B: yok yok olmaz öyle şey yalnız kalma şimdi
E: aynen canım ege de kalsın yanında hatta istersen ben kalayım
Ege atladı ordan
E: ben dururum ya siz bozmayın
Ben de eylüle aynen gel dedim miray da ufak tefek bişeyler söylemeye çalıştı ama egeyi yanına bırakıp indik.
Hasta ziyaretimizi yaptık yaklaşık 20 dakila kadar sürmüştü. Okanın durumu iyiye gidiyordu ciddi bi problem çıkmamıştı hızlı hızlı iyileşiyordu.
Otoparka geri geldiğimizde taksiye yaklaşırken gördüğümüz açıkçası eylülü benden daha çok şaşırtmıştı , belliydi ; miray bi elini egenin yanağına koymuştu ,yanındaki koltuğa geçmiş sanırım yalnız kaldıkları için, öylece birbirlerine bakıyorlardı. Bizi farkedecek oldular ki birden bire toparlandılar.
Eylül arabaya binerken hızlı hızlı davranıyordu
E: ooo neler oluyor bakalım burd...
M: bişey olduğu yok şey hadi gidelim
B: ege ?
Ege dikiz aynasından bana baktı. Orda direk gülemiyordu belki ama ben gözlerindeki gülüşü görebiliyordum.

Öylece uyuyakalmıştık. Gece bi ara uyanmış olacak ki üzerimizi örtmüş. Sabah ondan erken kalkmıştım. Yaklaşık yarım saat kadar yüzüne baktım. izledim onu. okşadım. Sonra saate baktım 9a geliyordu artık bi okula uğrasak iyi olacaktı. Yavaşça kaldırdım Eylülü hazırlanıp çıktık. okulda buldum egeyi mustafayı öyle durum değerlendirmesi yaptık. Eylül de mirayla konuşuyordu. Ege görünce bi çekindi. Sonra yanlarına gittim ben eylülle mirayın.
B: pardon bölüyorum canım ama , miray biraz konuşabilir miyiz ?
Eylül bana gözlerini patlatarak baktı. Ne konuşacaksınız dedi kısık bi sesle
B: merak etme hemen geri getiricem sen de o sırada bizimkilerin yanına git canım
E: iyi tamam

Mirayı aldım biraz ileri zütürdüm kafetaryaya girdik.
M: efendim vanic okanla ilgili bişey mi var ?
B: yok okanın durumu hala aynı da, bu kaan nedir kimdir bi anlat bakayım
M: ya anlattım ya işte o akşam anlattığımdan fazlası değil hem nerden çıktı birden bire
B: ulan adam egenin evini bastı
M: ne demek egenin evini bastı bi dakka noluyo ya
B: ya işte olandan bitenden haberin yok laf yapıyorsun kendi kendine
M: ya bi dakika vanic ne oldu anlatır mısın
B: neymiş efendim seni evine bıraktı diye egeyi yaşatmayacakmış bilmemneymiş
M: oooha yuh yuh
B: anlatsana sen şunu
M: ya diyorum ya , ama sadece şey
B: ney ? ney işte dıbına koyayım bana o "şey" lazım
M: ilk sene bu benden hoşlanıyordu sanırım ama sonra aramızda hallettik biz onu ya arkadaş olmamızı daha uygun gördük birlikte
B: ULAN BU ŞiMDi Mi SÖYLENiR BE KIZIM YA
M: ya önemli bişey değil ki hem 2 yıl olmuş onunla alakalı bi durumumuz yok yakın bi arkadaşım işte
B: ya sen ne diyorsun allah aşkına ya bırak allahını seversen

O sırada eylülle egenin yanına gitmeye koyulmuştum

M: ya dursana ne oluyor ya üff
B: bişey olduğu yok miray gel şuraya

birlikte eylülle egenin yanına gittik mustafa çoktan gitmişti zaten anlattığım gibi çok yakınımız değildi.

B: bundan sonra miray biraz bizimle takılacak en azından şu okan durumunu çözene kadar
M: ya ne oluyor bilmiyorum ama sanırım evet
Ege kıpkırmızı kesilmişti. Hiçbir şey söyleyemiyordu. Seviniyor muydu üzülüyor muydu bilmiyorum. Ama açıkçası ben pek egeyi düşünerek öyle davranmamıştım.
Eylül de ufaktan bana kızar gibi bi hale bürünmüştü." Ne mana şimdi " bakışlarını seziyordum ama biraz idare edecektik çünkü bu işin sonunu getirmemiz gerekiyordu.
O sırada masaya hızlıca vurulan bir elle irkilerek birden vurana yöneldik

"KALK MiRAY SENiN BURDA NE iŞiN VAR GiDiYORUZ."

E: canım
B: efendim
E: beni hiç bırakma tamam mı
B: seni asla bırakmıycam
E: seni seviyorum (eliyle boynumdan tutup kendine doğru çekerek dudağımdan öptü)
Ben elimi omzundan indirdim , belinden sardım. O da dirseğinin aşağısı kolumun üzerinde kalacak şekilde elimi üzerime koymuş, parmaklarıyla da sakallarımla oynuyordu.
E: artık kocam olmanı istiyorum
B: canım bunu daha önce de konuşmuştuk
E: biliyorum ama artık ben çocuklarımızı sevmek okşamak istiyorum, okulun bitmesine de 1 yıl kaldı zaten
B: eylül iş bulur bulmaz seni alıcam biliyosun (hafif kıkırdayarak) artık alamazsam da kaçırırım naaapayım
E: ya aşkım sen de alamazsan kim alacak allah aşkına
Ben bir anda kulak kesildim. Salondan konuşma sesleri geliyordu. Eylül de benim durumumu farkedinde biraz sessiz kaldık , biraz dinledik. Egeyle miray bişeyler konuşuyorlardı, ama duyamıyorduk ne konuştuklarını. Sadece muhabbet ettiklerini anlayabilmiştik. Eylül gülümsedi. Onun güldüğünü görmek benim için en büyük nimetti belki. Bi kez boynundan iki kez de omzunun üzerinden öptüm. Üzerini örttüm sımsıkı.
Sonra biraz sitem eder gibi konuşmaya devam ettim
B: şu hale bak sıkı sıkı sarın da üşüme ...
E: yanımda sen varken üşümem hayatım merak etme
B: gel o zaman
Sımsıkı sardım eylülü. Göğsüme yatmaya bayılırdı. Başını sol göğsüme koydu, sol elini de sağ göğsüme koydu. Ben de belinden ve omzundan sımsıkı çevrelemiştim onu. Isıtmam lazımdı , üşümemeliydi benim eylülüm.
Sabah eylülün beni fısıldayarak "vaniiiic vaniiic kalk bak aşkım kalk kalk şuna bak çabuuuuk ayyyyy" diye kaldırmasıyla günüm başlamıştı.
Hemen elimden tutup salona çekti, ben zaten uyku sersemiydim , yürümekte bile zorlanıyordum.
Salona gelince beni de eylül gibi sessiz sessiz bi gülme tutmuştu. Ege yatıyordu yatağında, bi kolunu göğsünün önünde büzmüştü , diğer kolunu da başına dik dümdüz yastığına uzatmıştı. Miray da o koluna yatmış , kıvrılmış , büzülmüş uyuyordu yanında. Egenin kolunun verdiği güven hissini uykusunda bile yüzünde oluşmuş küçük gülümsemeden farkedebiliyorduk.
Eylül kahvaltıyı hazırlamaya başladı, mirayla egeyi hiç ellememiştik. O sırada eylülün telefonu çaldı.
E: kim arıyo hayatıım
B: şş sessiz ol uyuyolar. Baban arıyo canım napayım
E: aç konuş bitanem ne yapıcaksın hahaha
B: ne dur tamam

B: ben Eb: eylülün babası
B: alo ferhat amca nasılsın
Eb: alo eyl.. siz kimsiniz
B: benim ferhat amca vanic
Eb: oooo nasılsın oğlum eylül nerde
(Ferhat amcanın beni çok sevdiğini düşünmüyordum böyle bi tepkiyle karşı karşıya kalmak beni şaşırtmıştı)
E: iyidir ferhat amca kahvaltı hazırlıyor eylül de vereyim istersen
Eb: hayırdır sabahın bu saatinde neden birliktesiniz ki siz
O an ne söylesem bilemedim fakat saklamanın bi anlamı yoktu , adam kayınpederim olacaktı sonuçta.
B: ferhat amca eylül dün akşam bende kaldı saat geç olmuştu ben de salmadım
Eb: ne demek sende kaldı oğlum ne diyorsun sen
B: merak etme ferhat amca zaten beni biliyorsun
Eb: neyse bunu daha sonra konuşacağız eylüle ver bakayım telefonu

Eylüle zütürdüm. Eylül gözlerini patlatarak ve şaşırarak konuşuyordu. Biraz da heyecanlanmıştı.