Eylül gözlerini patlatmış bana bakıyordu. Ege de aynı anlamsızlığı barındıran gözlerle öylece yüzüme bakıyordu. Ben de ne yapacağımı bilmiyorum. Mirayı hafif bi biçimde itmiştim geri doğru. Eylüle bıraktım onu eylül de bunu daha sonra konuşucaz dercesine kafasını sallayarak onu oturttu, tesellilere falan başladı. Egeyi çektim o sırada kenara, daha doğrusu o beni çekti
B: olum ben...
E: bu ne şimdi aq he bu ne ?
B: oğlum ben ona anlatmıştım o yüzden...
E: ne anlatıyosun abi neyi anlatmıştın aq
B: kaanın onu sadece arkadaşı olarak göremeyeceğini falan hani yanınıza getirdim ya mirayı o zaman işte ondan önce
E: oğlum neler oldu bilmiyorum ama çok ayar oldum
B: kardeşim gördün işte beni ilgilendiren bişey değil kıza ben söylediğim için bi anda öyle oldu kadın değil mi bunlar aq nerde ne yaşayacakları belli olmuyor
E: neyse doğru söylüyorsun ee şimdi ne olac...
Telefonu çalıyordu.
E: alo efendim ?
..
E: ulan her işin olduğunda bizi mi arayacaksın
...
E: yok biz de gitmedik gideriz birlikte
...
E: tamam gel akşam üstü geçeriz hastaneye
Kapattı
Kimdi dedim mustafaymış, okanı ziyarete gidelim diye tutturmuş. Zaten bizim için de iyi olurdu adamı hastanede unuttuk gibi olacaktı.
O sırada eylül yanımıza geldi
E: vanic bi gelsene
Ben bi of çekere gittim.
E: vanic bu neydi şimdi
Egeye anlattığım gibi, hatta daha açık bi şekilde anlattım eylüle.
Kızsal duyguları bildiğinden midir artık bilemiyorum, çabuk tatmin olmuştu
E: yaa tamam aşkım az önce konuştuğu kimdi egenin
B: mustafa ya okanı ziyarete gidelim diyor
E: aa doğru bak ben de hiç gitmedim hem gidelim tabi aşkım
B: tamam gidelim de miray ne olacak
E: e gelsin o da olmaz mı
B: ya olur da bence okanı unutması lazım baksana zaten çocuk da pas vermiyor kız kendini harab etmesin
E: doğru söylüyosun aşkım ben onunla konuşurum bunu
Hep birlikte egenin taksisine atlayıp hastaneye geçtik. Durdu. Ama kimse inmiyordu. Kızlar arkada oturuyordu zaten
M: şey ben
E: ne oldu canım ?
M: ben gelmesem daha iyi
Eylül hafif tatmin olurcasına gözlerini açtı
E: yani sen bilirsin de ...
M: yok yok bi yerden kapatmam lazım bunu , siz gidin ben burda beklerim (gözleri dolmuştu)
B: ege sen de mirayla birlikte arabada kalsana daha sonra tekrar gelirsin sen ziyarete altında araba var
E: ben mi şey tamam da olur mu şimd...
M: ya gerçekten hiç gerek yok ben beklerim tek başıma
Ege birazcık kaşlarını indirdi.
B: yok yok olmaz öyle şey yalnız kalma şimdi
E: aynen canım ege de kalsın yanında hatta istersen ben kalayım
Ege atladı ordan
E: ben dururum ya siz bozmayın
Ben de eylüle aynen gel dedim miray da ufak tefek bişeyler söylemeye çalıştı ama egeyi yanına bırakıp indik.
Hasta ziyaretimizi yaptık yaklaşık 20 dakila kadar sürmüştü. Okanın durumu iyiye gidiyordu ciddi bi problem çıkmamıştı hızlı hızlı iyileşiyordu.
Otoparka geri geldiğimizde taksiye yaklaşırken gördüğümüz açıkçası eylülü benden daha çok şaşırtmıştı , belliydi ; miray bi elini egenin yanağına koymuştu ,yanındaki koltuğa geçmiş sanırım yalnız kaldıkları için, öylece birbirlerine bakıyorlardı. Bizi farkedecek oldular ki birden bire toparlandılar.
Eylül arabaya binerken hızlı hızlı davranıyordu
E: ooo neler oluyor bakalım burd...
M: bişey olduğu yok şey hadi gidelim
B: ege ?
Ege dikiz aynasından bana baktı. Orda direk gülemiyordu belki ama ben gözlerindeki gülüşü görebiliyordum.

E: canım
B: efendim
E: beni hiç bırakma tamam mı
B: seni asla bırakmıycam
E: seni seviyorum (eliyle boynumdan tutup kendine doğru çekerek dudağımdan öptü)
Ben elimi omzundan indirdim , belinden sardım. O da dirseğinin aşağısı kolumun üzerinde kalacak şekilde elimi üzerime koymuş, parmaklarıyla da sakallarımla oynuyordu.
E: artık kocam olmanı istiyorum
B: canım bunu daha önce de konuşmuştuk
E: biliyorum ama artık ben çocuklarımızı sevmek okşamak istiyorum, okulun bitmesine de 1 yıl kaldı zaten
B: eylül iş bulur bulmaz seni alıcam biliyosun (hafif kıkırdayarak) artık alamazsam da kaçırırım naaapayım
E: ya aşkım sen de alamazsan kim alacak allah aşkına
Ben bir anda kulak kesildim. Salondan konuşma sesleri geliyordu. Eylül de benim durumumu farkedinde biraz sessiz kaldık , biraz dinledik. Egeyle miray bişeyler konuşuyorlardı, ama duyamıyorduk ne konuştuklarını. Sadece muhabbet ettiklerini anlayabilmiştik. Eylül gülümsedi. Onun güldüğünü görmek benim için en büyük nimetti belki. Bi kez boynundan iki kez de omzunun üzerinden öptüm. Üzerini örttüm sımsıkı.
Sonra biraz sitem eder gibi konuşmaya devam ettim
B: şu hale bak sıkı sıkı sarın da üşüme ...
E: yanımda sen varken üşümem hayatım merak etme
B: gel o zaman
Sımsıkı sardım eylülü. Göğsüme yatmaya bayılırdı. Başını sol göğsüme koydu, sol elini de sağ göğsüme koydu. Ben de belinden ve omzundan sımsıkı çevrelemiştim onu. Isıtmam lazımdı , üşümemeliydi benim eylülüm.
Sabah eylülün beni fısıldayarak "vaniiiic vaniiic kalk bak aşkım kalk kalk şuna bak çabuuuuk ayyyyy" diye kaldırmasıyla günüm başlamıştı.
Hemen elimden tutup salona çekti, ben zaten uyku sersemiydim , yürümekte bile zorlanıyordum.
Salona gelince beni de eylül gibi sessiz sessiz bi gülme tutmuştu. Ege yatıyordu yatağında, bi kolunu göğsünün önünde büzmüştü , diğer kolunu da başına dik dümdüz yastığına uzatmıştı. Miray da o koluna yatmış , kıvrılmış , büzülmüş uyuyordu yanında. Egenin kolunun verdiği güven hissini uykusunda bile yüzünde oluşmuş küçük gülümsemeden farkedebiliyorduk.
Eylül kahvaltıyı hazırlamaya başladı, mirayla egeyi hiç ellememiştik. O sırada eylülün telefonu çaldı.
E: kim arıyo hayatıım
B: şş sessiz ol uyuyolar. Baban arıyo canım napayım
E: aç konuş bitanem ne yapıcaksın hahaha
B: ne dur tamam

B: ben Eb: eylülün babası
B: alo ferhat amca nasılsın
Eb: alo eyl.. siz kimsiniz
B: benim ferhat amca vanic
Eb: oooo nasılsın oğlum eylül nerde
(Ferhat amcanın beni çok sevdiğini düşünmüyordum böyle bi tepkiyle karşı karşıya kalmak beni şaşırtmıştı)
E: iyidir ferhat amca kahvaltı hazırlıyor eylül de vereyim istersen
Eb: hayırdır sabahın bu saatinde neden birliktesiniz ki siz
O an ne söylesem bilemedim fakat saklamanın bi anlamı yoktu , adam kayınpederim olacaktı sonuçta.
B: ferhat amca eylül dün akşam bende kaldı saat geç olmuştu ben de salmadım
Eb: ne demek sende kaldı oğlum ne diyorsun sen
B: merak etme ferhat amca zaten beni biliyorsun
Eb: neyse bunu daha sonra konuşacağız eylüle ver bakayım telefonu

Eylüle zütürdüm. Eylül gözlerini patlatarak ve şaşırarak konuşuyordu. Biraz da heyecanlanmıştı.

Telefonu kapattı. öyle yüzüme bakıyordu. hafiften de gülümsedi. Hayırdı canım dedim.
E: annemle babam beni ziyarete geliyorlarmış ya
B: oha ciddi misin hemen eve zütüreyim seni dur egeyi uyandırayım da taksinin anahtarını alayım
E: yok aşkım yok dur bi
B: ne oldu ?
E: buraya gelmelerini söyledim
B: eylül sen salak mısın ?
E: ya ne olacak bitanem zaten sen söylemişsin burda kaldığımı babam de gelelim bi ortamı görelim o zaman dedi
B: he bide baban kendisi istedi yani evime gelmeyi
E: yaaani belki birazcık
B: söylediklerinin hiç mantıklı olmadığının farkındasın dimi?
E: aşkım babam beni kıramaz öyle söyledim öyle yapıcak işte buraya gelmeleri senin için bi problem olur mu ?
B: ya ne problem olacak ortalığı biraz toparlarız tamam işte
E: iyi işte canım dur egeyle mirayı uyandırayım

Eylül miraya seslendi yanına gidip. ufak ufak da omzundan dürtüyordu. miray gözlerini ilk açtığında egenin yüzünü gördüğü için o uyandırmış sandı heralde , bi gülmeye başladı , sırıtıyordu. Eylül biraz daha dürtünce ayıldı miray. Daha sonra egeyi de miray uyandırdı hemen.
M: egee , ege hadi canım kalk artık
E: hıhığhğ (homurdanma sesleri çıkararak gözlerini açtı, uykusu çok hafiftir)
Miray gülümsemeye başladı. Başını hadi dercesine yana doğru savurdu.
Ege onu görünce bi heyecan yaptı. Birden yataktan fırladı. Ne olduğunu anlaması 4-5 saniye kadar sürdü.
ikisini de ayılttığımızda olanları anlattık. Kalıp bize evi toparlamada yardım ettiler. Zaten 1.5-2 saat içinde burda olacaktı eylülün ailesi. Yardımlarını hiç de reddedemedik.
Hemen evi toparladık , yatakları matakları düzelttik. eylül ve miray , eylülün ailesi için ufak çaplı yemek türü artık atıştırmalık mı diyim , kısa sürede yapılan pasta kurabiye falandı filandı yapmaya başladılar. ben de egeyle birlikte evi ufak ufak toparlamaya devam ediyordum.
Derken kapı çaldı , egeyle miray daha bizdeydi göndermemiştik. kapının çalmasıyla onlar da çıkacak gibi oldu zaten. Eylülün babasının yalancı gülmesi ve iğneleyici bakışlarıyla karşı karşıya kaldım. Ferhat amca dedim, hoş geldiniz.
Annesi beni severdi. Geldi hemen sarıldı bağrına bastı. Benim annem yoktu çünkü. 2 yıl önce vefat etmişti. O da beni oğlu gibi sever , annemin yokluğunu hissettirmemeye çalışırdı. Babalarını içeri alırken egeyle mirayı yolculadım.

B: hadi bakalım gençler görüşürüz
E: görüşürüz kanka allaha emanet
M: her şey için teşekkürler vanic görüşürüz

Egeyle miray direk eve gitmeyeceklerdi muthemelen. Biraz birlikte zaman geçirmek istedikleri belliydi. Ben de hemen eve geçtim.

Eylül anası babasıyla hasret gideriyordu. Hasret dediğime de bakmayın , 1.5 ay önce zaten yine gelmişlerdi. Ama eylül onların tek kızıydı, hatta tek çocuklarıydı. O yüzden çok üzerine titrer , onun için her şeyi yaparlardı ve onu asla kırmaz, üzmezlerdi.

Birden bire lafı açtı eylül

E: baba ben bundan sonra vanicle birlikte kalıcam
Eb: kızım daha erke...
E: erken merken değil baba kaçyıl oldu zaten siz de çok iyi biliyosunuz bizi
Ea : şş canım biraz sakin ol eylül doğru söylüyor.
Eb: iyi de burası biraz şey
E: ney baba ?
Eb: burda iki kişi kalınmaz kızım (bana pis ve imalı bi bakış atarak) baksana küçücük yer
E: o zaman ikimiz de apartlarımızdan çıkarız yeni düzgün bi yerde kalırız dimi aşkım ?
B: he ne evet evet doğru olabilir
Ferhat amca eylülü kenara çekerek ona "sessizce" konuştuğunu sanarak bir şeyler söyledi:

Eb:Bu çocuğun yeni yer içi parası mı varmış da geçmek istiyorsun baksana gariban çocuk bu...
E: baba yine başlama
Eb: zaten annesinden sonra da çok dağıttı şu hale bak