hayatta kimse kimseye böyle bir dost kazığı

o zaman gözümden bir boşandı diyeceğim ama, ses duyulmasın diye tuttuğumdan, kastığımdan kendimi suratım yamulmuş, bir iki damla zor düşmüştür. Bir de o sene saçma sapan bir kıza takılmışım, aşk bile değil, ama işin entrika kısmı büyük, işin içinde başka arkadaşlar var, kız beni de oyalıyor bir nevi. ben de aslında başka birine aşığım 2 senedir ama unutayım diye, çünkü sevgilisi var kızın, ve bozulmasın istiyorum onunla arkadaşlığımız ve onun ilişkisi. amk kızı öylesine seviyorum ki, çıktığı bini de seviyorum görmesem de, onunla mutlu diye. akla bak işte. neyse bu durumlar itibariyle benim pgiboloji kitlenmişti ilk dönem, akşam geliyor 7 7 buçuk gibi yatıp uyuyordum, depresyona gel

bir kaç saat sonra dershaneye gidecektim, kahvaltı faslından sonra. saati de hatırlıyom 10 gibi falan. haftaiçi her gün erken kalktığım için, haftasonu da uyansanız bile kalkmazsınız ya öyle. annemin uykusu da kuş gibidir, çok zor uyur, en ufak çıt sesini bile duyar, ve az uyur. babam tam uykucudur ama, neyse, uyanmıştım yataktayım öyle, annem de kardeşime hediyemi vermiş, sen ver diyor abine. kapıyı tıklattı kardeşim, bu arada odalar ayrı değil ha, nerede öyle 3 oda 1 salon ev bizde, benden önce kalkmış kardeşim, ya da annem kaldırdı artık orasını bilmiyorum. gelebilir miyim abi dedi kardeşim, uyandın mı? dedim gel canım benim. doğumgünün kutlu olsun canım abim dedi, al bu da annemin hediyesi; hediye neydi binler biliyor musunuz: kurşun kaleme sarılmış bir 10 TL'lik banknot... milyon daha doğrusu, o zaman milyondu zaten, bir tantuni 2, 2,5 lira işte. ben sarıldım öptüm kardeşimi, sonra yolladım onu odadan, kalkıyorum ben de geliyorum kahvaltıya diye.

babama neden mi kızıyorum? çünkü bu tehlikesiz riske girseydi, vakit geçtikçe ergenliğin de etkisi tabii, ne kadar olgunum da dese insan, arkadaşlarının yaşam tarzından, giydiğinden etkileniyor. hani iki tane olmasın da bir tane spor şortum olsun istiyor en azından beden dersinde giyecek. çelişkilisin bin diyebilirsiniz, ama şunu diyorum, böyle hissetsem de hiç bir zaman bana şunu alsak mı diye dillendirmedim bizimkilere, onlar da içten içe hem üzüldü alamıyoruz diye, hem de ferahtı içleri istemiyorum diye. bilgisayar lazımdı binler, ama ikinci el bile alamazdım. ya da sömestrde olsun, yaz tatilinde olsun, dershanelere gidemezdim (kendi dershanem olsun, ya da ücretsiz reklam için 2 haftalık kurslar olurdu ya, çünkü ekstra masraftı yol, yiyecek bir şey alma parası. istemezdim, çünkü kardeşimle benim okul masraflarım için babam part time diyebileceğimiz bir şeyler kovalardı sağda solda, annem bir süre sonra çocuk bakmaya başladı. gurur duydum hep, hiç utanmadım bundan, onlardan. gururla söylerdim de arkadaşlarıma. hatta unutmam, galiba lise sondum. dersler açısından parlak olduğum için, dershane özel ders masrafı yok tabi (dershane burslu) bunla da gurur duyuyorlar. ama yine de masraf çok, 1 sene sonrası düşünülüyor, kardeşim yeni liseye kaydolacak. doğumgünümdü, sabahıydı, cumartesi gününe denk geliyordu

rezerved

anlat bin rezerved

2. celse oluyor beyler, ve hakimden beklenen karar gerçekleşmiyor, yani lehimize. aleyhine karar da çıkmıyor? ne o zaman amk çocuğu dediğinizi duyar gibiyim; hakim davayı reddediyor amk ?! bu da ne, demeyin. ben de 11 yaşındayım o zaman, ve o terimi ilk defa duyuyorum, davanın reddi. lan bin artislik mi yapıyon da demeyin, çünkü panpalar o dönem de ben ne kadar angiblopedi, klagib, vs varsa silip süpürüyordum amk. tabii ne bilgisayar, ne internet var. atarim vardı ama o kadar oynamazdım. sonra amk ztn, ilkokulda gözlük takmazken, daha okulun ikinci günü hazırlıkta tahtayı göremiyom. eve gittim ağlayarak, hemen doktora tabii, bizim gözler 3.25 miyop, astiğmatlı bir de. şok! neyse, alakası yok bunun konuyla.

bu arada uzanlara lafım yok anlaşılmasın, bu olayda direkt sorumluluk sahibi olmasa da binler, esasında ÇE'yi, devleti giben, babamları işten çıkaranlar full onlar. zamanında demirel, çiller bu devleti çok peşkeş çektiler beyler, çok... şimdikilerin yaptığı, onların yanında nedir bilmiyorum yani, çerez parasına KiT'leri satıp satıp kapattırdılar. dinsizin hakkından sonra imansız mı geldi, bir şey diyemem..ne de olsa siyaset yasağı var amk... aristoteles insan politik bir hayvandır demiş, arendt kişiye dair ne varsa, özel olan politiktir demiş, biz yasaklamaya çalışıyoruz burada. ama neyse, vardır bunların da bir hikmeti

babam da her zaman ki rahatlığıyla, bir şey olmaz, beni çıkarmazlar emekliliğime 3 ay kaldı zaten, modundaydı. kendi durumunda 1 arkadaşı daha vardı, önceden çıkarılanlar hariç ve adana ÇE'de de 7 kişi bu durumdaydı. öncesinde çıkarılan ve 20 yıldan uzun süredir çalışan arkadaşları da zaten bi iki aylık prim yatırıp emekli olmuştu. ama işin civcivli kısmı bu değildi panpalar, konuyu oraya getiriyorum şimdi

neyse, sınav sonucu belli olmuş, o sırada biz de tatildeyiz taşucu'nda. bilenler bilir uzanlar'ın satın aldığı, o dönem kamu iştiraki olan Çukurova Elektrik'in yazlık dinlenme siteleri vardı Taşucu'nda ve personel dönemlik 2 hafta kalırdı apart dairelerde. Annem de, ömrü uzun olsun, çok öngörülü, sezgileri güçlü bir kadın olduğundan; bu sene gitmeyelim izin de alma sen, dedi babama. çünkü uzun süredir işten çıkarmalar devam ediyordu ÇE'de (bundan sonra çukurova elektrik a.ş.ye bunu diycem) ve babamlar mesaide bir şey yapmıyordu, Uzanlar satın aldığından beri. Uzanlar diyoruz, ÇE diyoruz inşalla zütümüze girmez

beyler babam 45'lidir, ben doğduğumda 40 yaşında yani adam. 29 yaşında evlenmiş annemle ve vefat eden bir ablam var daha ben görmeden. sonrasında da annemin ciddi sağlık sorunları olduğu için ben doğduğumda bayağı bir yol katetmiş yani peder, neyse. bunu neden söylüyorum, çünkü emeklilik yaşına geldiğinde ben de ilkokulu yeni bitirmiştim, anadolu lisesi sınavları olmuştu. benim puan galatasaray lisesini de tutuyordu, ama ne gönderecek paraları, ne de bu hasrete dayanacak güçleri yoktu, sağlık olsun. ben de içel anadolu lisesinde 7 yıl okudum ve çok dost biriktirdim, sizden iyi olmasın

@1 amk kimse dinlemese de anlatacam diye başlayın sonra 20 sayfa up bekleyin. bidaha hikaye okuyanı gibsinler.

@5 devrik cümleyle de başladın, iyice esrarengiz oldu moruk... yalnız sonunu getiremezsen giberler ebeni haberin olsun. ayrıca öyle bir durumda birinç.

beyler benim değil, babamın başına gelenleri anlatıyorum. yıl, memleket, çalıştığı şirket tüm adları vereceğim, kişi adları hariç. ve uzatmayacağım diğer panpalar gibi, beklemeden full anlatacağım tek bir nefeste

başla panpa dertleşecek adam arıyorum bari dinliyim amk

kardeşlerim, kimse dinlemese de anlatacağım bu öyküyü. yeter artık, sadece samimi arkadaşlarıma, dostlarıma anlatmaktan bıktım. bilinsin istiyorum olabilecek en fazla kişi tarafından

ananı dost kazığıyla gibtim ;)

rezrvet yaz okuyum

adam ezel beyler

araya hiç dinliyor musunuz beyler entry'si sokmadan devam ediyorum: bilirsiniz işçiler SSK'dan emekli olur, her ay gelir vergisi dışında burası için de bir kesinti olur ve sonrasında bu emekli ikramiyesi ve maaşı şeklinde geri döner. babamların şirketindeki sendika da farklı bir yapıdaydı ve bugünkü bireysel emeklilik şirketleri gibi aylık fon kesintisi yapıyordu, yani ikinci bir emeklilik gibi düşünün, ve emekli olduğunuzda buradan da toplu bir para alıyordunuz

bu fon da, işçilerin daha doğrusu kendi aralarından seçtikleri sendika temsilcilerinin yönetiminde ve idaresinde olduğundan aslında Uzanlar'ın ilişme, het höt etme hakkı yoktu.ama yine de ne olur ne olmaz, Uzanlar zaten burayı kapattırmaya, iş göremez raporu almaya çalışıyorlar ÇE için, o nedenle bu fonu artık dağıtalım; kimin ne birikmişi varsa alsın, çalışanlar da emekliliği beklemeden ne verdiyse alsın şeklinde bir karar alıyorlar. dananın kuyruğunun koptuğu yer burası zaten beyler