Okumadım ama helal kardeş tebrikler

evet dostlarım,bu gün evde verdğim hayatta kalma mücadelesinin 12. günü. mücadelemiz ev arkadaşım necipin son peynir ve ekmeği yemesi ile başladı. ilk günlerde pederlerden para gelene kadar zütü sıkıp aç dururuz diye düşünüyorduk. ama gerçek beklediğimizden daha acı çıktı. bu güne kadar şahit olduğum vahşete hiçbir insan evladı tanıklık etmemiştir. biz evde 3 kişi kalıyoruz beyler. kerem bizim 3. arkadaşımız. bu kıtlık olayından beri onu göremedim. necipin onu yediğinden şüphelenmiyo da değilim aslında. keremi en son gördüğümde çöpten yemek artıklarını yemeye çalışıyordu. necip mi? o her gün gelip odamın kapısının menteşesini kemiriyo. burda çok büyü bi pgibolojik savaş içindeyim beyler. bazen kendime hakim olamıyorum ve bazen kanepeyi dişliyorum. halisünasyonlar görmeye başladım. her gece necipin beni dişlemesi korkusuyla uyumaya çalışıyorum. ama ben kararlıyım. pes etmiycem. bu mücadeleden diri çıkacak biri varsa o da benim. doğa ne kadar acımasızsa bende bi o kadar gözü karayım. gerekirse necipi giber cesedini yerim. tamam o kadar da deil ama giberim. neyse artık gitmem gerek koridordan necipin sesleri gelmeye başladı. 5. günden sonra hırıldamaya başladı bin. geri evriliyo heralde.

edit:isteyen olursa devam ederim

Çok uzun la aq

entry nick??