hayatta hep arkada kalan oldum

kafam hep keloğlan gibi, sevmiyorum,
neyse amk geldim 12 yaşında falanım
kendim gitmek istiyourm başka berbere, gençlerin falan gittiği,
babamın da işi çıktı ben de bahane, diğer berebere gittim.

saçlarımı az uzun bıraktırdım, böyle modelli falan kestirmiştim,
net hatırlamıyorum ama ilk defa adama benzemiştim.
eve geldim,
niye başka yerde kestirdin, bu ne serseri gibi

dedim manyak mısın ne var?(yani tam olarak bu değil ama buna eşdeğer şeyler)
tuttu kulağımdan herkesin içinde rezil etti beni,
zaten mahallede herkes tanışır falan, samimi bi yerdi,
zorla amk moruk berberine, gene yannan gibi kesti attı.
hatta berber de işini biliyor, ne bu serseri gibi dedi,
kısacık kesti.

mk ölüsünü dirisini gibeyim,
sanan ne mk berberi

neyse o gündür, nerde berber görsem söverim amk.
nerde görsem.
yıllarca kısa saçla gezdim. belki 1,5-2 senedir adam gibi saçla dolaşıyorum.
belki az sayıda kazancımdan biri saçlar oldu.

bu yüzden elimden geldiğince az berbere giderim, saçlar kabarır falan anca o zaman.
ama tekrar
ANASINI gibEYiM O BERBERiN.

neyse bu meseleyi kapatayım.

neyse dönelim bu güne,
akbilim bile kaybolmuş, hayattan o derece uzamış mesafem.
bunlar hikaye gibi gelmesn, sallamıyorum da.
zaten sıksam en azından ciks falan yazarım da zevke gelirik beraber. işte yok.
bu kadar taktan hikaye de anca gerçek olur zaten.

kapıdan çıktım, çıkrken sessizce çıktım, hırsız gibi, niye ben de bilmiyorum.
çektim, indim sokağa, hava soğuk, aklıma üstteki büfeden, tek binişlik almak geldi,
ama bozuk yok, ya bozmazsa dedim, ne yapacaz, üstteki bakkaldan bişeyler aldım bozulsun diye,
işeme yaramz biskivi su aldım zaten,
bunları boz demeye de çekindim amk,
onları aldım parayı bozdurdum, aldıklarımı da çöpe attım zaten.

(uzun süredir, dışarıda birşey yiyip içemiyorum da amk, sanki herkes bana bakıyor,
döksem ya da ağzım kirlenir diye evde yiyip içiyorum)

lanet, zar zor sordum sesimi çıkartıp,
büfede de kart kalmamış birlik, acaba 2 lik var mıdır dedim içimden,
sormadım neyse dedim.

amk elimde 2 lira var, bozuk 1'den 2 tane. ikisini birbirine sürtüyorum, yolda ilerden gelecek otobüse bakarken,
şimdi otbüse binmem lazım ama önce şöföre kartım yok abi demem,
sonra da seslenip kartınız var mı demem lazım. 5 dakka boyunca kafamda neler söylemem gerektiğini kuruyorum, yok olmaz bu diyorum, ya şunu derse bunu derse,
ya kimse kartını vermezse, ya sesimi duyuramazsam. hava da soğuk sabah, paraları cebime atıyorum.
elimi de içeri,
ama sonra tırsıyorum bozuk paralar tam mı, 2 birliği tekrar kontrol ediyorum orda.

otobüs geldi bindik bir şekilde, zor da olsa bilet işini hallettim.

@306 evy panpa, bırakmak neyimize.

@301 amk idaa da oynuyoruz da dertlerimize deva değil ki.
anca ziyan.

@308 özeli kalmadı be hacı, ne var ne yok yazıyorum içimde ne kaldıysa işte.
sen istersen pm at.

okulun yakınlarında indim de gidesim gelmiyor,
uzaktan dolana dolana gittim.
şimdi biliyorum olacakları
anfiden tanıdıklar, tanılıklık olmasa da sima olarak tanıdıklar olacak, ben ezilip büzüleceğim,
ah amk çekingeniliği,
gibecem böyle işi diyorum içimden ama elim, kolum derken vücudum titriyor,

kızarmya başladığımı hissediyorum sadece düşünürken bile,
öncden bu kadar dğildi diyorum kendi kendime...

ne ara böyle uzaklaştım dünyadan bilmiyorum.
bahçe kapısına geldim ama bitik haldeyim zaten.
ellerim terli falan.

ve bir anda yurttan eski arkadaşımı gördüm,
2lem,2lem 2lem
içinde kaldım o kısa zamanda

selam mı versem görmezden mi gelsem?

hep bu tür durumlarda kafamı önüme eğer geçerdim, ama yapmayacaktım,

bu sefer kafamı az kaldırdım, gözgöze geldik falan
tam kafa selamı yapacağım

meğer eleman diğer eski yurt arkadaşına selam veriyormuşş, arkama bi bakınca anladım
kendimi sığır gibi hissetmemin yanında;

adamların 2si de ben yokmuşum gibi selamlaştı,
hatırlıyorm "naber lan yavşak, iyidir amk... "

neyse konuştular, falan gittiler,
ben diplerindeydim amk? görmediniz mi beni? daha 3 ay oldu amk, ayrılalı yurttan.
2si de aynı odada beraber kaldığım adamlar.
silik bir adam olmak ne demekmiş o an, o an en iyi anladığım andı sanırım.

o günkü ilk yıkılışımdı ama son da olmadı amk.

bu gün gerçekten çok moralsizim amk.
o yüzden belki yılmaz özdüil gibi enteri gibiyorum.
tak tak diye sinirden basıyorm tak!

o küçük şoku atlatamadım, zaten benim özelliğim bu bu tür bir olay yaşasam, o gün o hafta kafamda evirir çeviririm,
dşünürüm ,sinirlenirim...

her şeyi içimde yaşarım ama dışardan mat bir duvar gibi görünürüm.

okuyun da varsa benim gibiler çevrenizde, onlara bir daha bakın belki mat duvar değil, üstü tozlanmış, parlak madenlerdir.
belki de...

@321 eyv ekgib olma

@324 ayrca selam sana da
ekgib olma...

açlıktan karnım guruldadı amk.
az makarna faan yapayım.