hayatta hep arkada kalan oldum

lise dedim en son,

çakal dolu yarısı cemaatçi, yarısı da serseri mallar.

şimdi o zamanki fotolarıma bakıyorum da fotograflarda bile o gözümdeki korkaklık, bastırılmışlık belli oluyor. fiziksel zayıflığım ruhuma da yansımış.
ilk günler fena geçmedi, 3 gün 5 gün, belki de yeni bir ortam, kimse kimseyi tanımıyor,
kimse daha nasıl bir insan olduğumu bilmiyor, rahatım.
yanıma bir bin oturdu, arkada bir kız, muhabbet falan da ettik biraz.
işte liseli muhabbeti. adeta eski günler olmamış gibi rahatım. geçmiş silnmiş gözümde.
çünkü onlar da geçmiş bilmiyor.

hatırlıyorum ilkolukda kızların bana acıyarak, biraz da acımanın verdiği sevgiyle baktığınu hatırlıyorum.
aptal bi sakarlığımdan kafama şaplak yediğim anları hatırlıyorum, o acıyı hatırlıyorum.
hiç birşey yapmadım bana vuran o bine, hiç birşey çok komik!

beynimde o tür bir davranış yok, haylazlık kavga nedir bilmiyorum.
sersemledim. yediğim ilk dayak buydu sanırım.
anlamadım anlam veremedim.
pek fiziksel şiddet yaşamadım ama hep alay edilen mal oldum amk.
her sınıfta ya da okulda vardır ya bir aptal,saf salak.
işte huzurlarınızda o benim.

reserved dinlemedeyim..

reserved

ulan daha intihar yazmasını bilmiyosun nasıl edicen :D

reserved

ağlattın amk

ağlattın amk

@1 cenaballah seni sınıyor din kardeşim benim.

işte 3-5 gün güzeldi sonra aynı terane,
önce şaka bbabında, sonra da alay ettiler, niye mi gözlüğüm, yok ceketim, yok otum yok takum.
ne bileyim pasiftim işte. yani amk pasif dediysem içine kapanık ve korkak.
cemaatçilerle takılayım dedim olmadı, diğerleri zaten elde sigara, sağa sola askıntılık, cam kırma, taş atma
ta o yaşalarda amk.

bana uymadı hiçbiri, bu alay etmeleri yok eşek şakaları, şakayla altta kalanın canı çıksın.

bir gün patladım, sınıfın en kelli fellisine. o zaman bakıyorum da gerçekten boyum da kısaymış, o zaman pek farkında değilim. yani eleman benden en aşağı 20 cm uzun,
neyse bine gibtiri çektim, o da şaşırdı ben de.
canım tak etti diye bağırım, tekmeyle, evet hayatta ilk defa birine giriştim.
sonra da sınıfımı değiştirsin diye müdüre gittim.
sııfım değişti.

artık okula falan gitmek de içimden gelmiyor, zorla gidiyor, tenefüslerde mal mal koridorlarda geziyordum
4. yıl öyle koridor gezip derlerde uyumakla geçti.

amk hayatımda hep arkadan yedim die okudum başlığı ..

dinliyoruz panpa ama bundan bir anca kurtul. destek al.

arkada kaldım dedim ya ben bırak arkada kalmayı sıraya bile geçemedim.
sıra dışı oldum hep.
öğle araları yanlız kaldım, gören sanırım deli sanardı beni.
mahalle ve çevrede de dediğim gibi kimsem olmadı,
sokağın önünde top oynarlardı. tam kapımızın önünde, ben başımı eğip geçerdim, utanırdım
ben de ölesiye topa vurmak, oynamak isterdim.
ama çağırırlar da oyna derler diye korkardım.

çünkü futbolda benim kadar beceriksiz adam görmedim.
dedim ya hayatta hiçbir taku beceremieyen adam olur mu? ben.
beni bir keresinde oyuna da aldılar ama, ayağımın altından 10 kez gol yiynce, o günden beri top oynamadım.

başarısızlıktan ölesiye korkardım.
çünkü güvenm sıfırdı, başarısızlık ölümdü,
normalde bir insan başarısız olursa; sağı suçlar, solu suçlar, belki en son kendini
ben kendimi suçlu hisseder, kendimi savunamazdım bile.

hayatım bu kısır döngü içinde dibe inerek geçtiç
biliyorum belki bunun ne demek olduğunu tam anlayamayanlar vardır.

yanlız olmak demek, 7-24 dertleşecek kimsenin olmaması,
zil çalar çalmaz, eve koşmek,
eve gelince apartmanda kimseyi görmemek için hızlıca çıkmak, kapıyı örtüp içerde yanlızlığın uykusuna dalamktır.

herkes öldüğünde kendisi gibi olanların yaşadığı bir yere gitse keşke.

okıycam panpa sen yeterki yaz ama yarın.

vay arkadaş ya..

yazdıklarınızı okuyorum,@39 eyvallah kardeşim umarım dediğin gibi olur.
pek okuyan yok ve açıkçası bu beni mutlu ediyor.

neyse yanlızlık budur işte, yanlızlık öyle bir bela ki sınunda tüm günlerin birbirine benzer, sonsuz bir sarmalın içinde boğulacak olursun, ve hayat anlamsız gelir. sanırım intahar edenler de bundan dolayı gidiyor.
hayatın anlamsız gelmesi ve hiçbir yere varmayacak gibi gelmesi.

ve o yılları tekrar hatırlamak inanın aynı kabusu, aynı bulantıları, aynı sıkıntıları yaşamak gibi oldu.
yaşım 19 ama yaşadığım yıl sayısı belki 5 bile değildir.

yanlızlıktn midesi bulanmak nedir bilir misini bilmiyorum
yanlızlıktan kusacak gibi olursun, bir gün gelir benim gibi hayattan tamamen soyutlanmış hissedetr ve aylarca kimseyle görüşmeden yılların geçmesini beklersin.
hapis gibidir, ne zaman çıkacağım bilinmez.

lan bin vallaha ağladım lan gerçekmi panpa bu?

yaz yaz

reserved

duygulandım panpa dinliyorum