hayatta daima kaybedenler

lisede fransızca dersi vardı. okulda tek bir fransızca öğretmeni olduğundan bütün sınıflara o giriyordu. idealist biri değildi bütün öğrencilerini geçirirdi. notu 1 olan öğrencileri 3'e tamamlamak gibi huyu vardı. ben o dersten okulda tek başıma bütünlemeye girdiğimi hatırlıyorum.

bundan bir sene sonrası. bu kez mahallede kızın biri beni görüp hoşlanmış sanırım ablam vasıtasıyla tanışmak istiyorum diye haber yollamış. neyse aileler tanışıkmış bunlar bi gün ailecek bize geldi. kız bu konuda ciddiymiş ben odamda oturmuş gazete okurken odaya daldı. onu görünce ben gazeteyi havaya kaldırıp iyice içine gömüldüm. kendimden 2 dakikada uzaklaştırarak bu konuyu da böyle sonlandırmış oldum.

sene 2005. 15 yaşındayım ergenlik tripleri diz boyu. hayatımda ilk kez bir kıza farklı gözle bakmaya başlamıştım. aşk denen duyguyu ilk kez tadıyordum. ama ben kızlarla konuşamayan bir armutum tabi ki gidip açılamadım. bütün günlerim haftalarım onu düşünmekle geçiyordu. en sonunda bir arkadaş vasıtasıyla konu kızın kulağına gitmiş. 'ben onu kardeşim gibi görüyorum' demiş. oysa ki bir kaç kez msn konuşması dışında hiç konuşmamıştık ki biz. böylece hayatımdaki tek aşk macerası sonlanmış oldu.

kendimi aşıp peşinden koşabilseydim birlikte olabileceğimizden emindim ama... ama.

reserved

Reserved yazinlan severim boyle seyler okumayi

iş yerindeyim birazdan devam edicem

ortaokulun son günleri. her sene baharda yapılan okul futbol turnuvaları başlıyordu. klagib hepinizin yaşadığı gibi bizim sınıfta da gruplaşmalar reis takılanlar vardı. okulun en zayıf sınıfıydık sınıfta top oynamayı bilen en fazla 2-3 kişi vardı. reis takılan arkadaş kesinlikle turnuvaya katılmamızı istemiyordu. neyse reisi zar zor ikna ettik son günlerimizin hatrına fazla cebelleşmedi turnuvaya katılmaya karar verdik. kurada şaşılan olmadı ve 5 şube arasından en güçlü sınıfla geçen yılın şampiyonuyla eşleştik.

maçın başında attığımız golle öne geçtik. enteresan bi şekilde müthiş savunma yapıyorduk devre sonuna kadar skoru korumayı başardık. sınıftaki kızların kenardan maçı izlemeside hepimiz için motivasyon kaynağı olmuştu. 45. dakika devrenin son saniyeleri. artık düdüğü bekliyoruz sağ kanattan cılız bir orta geldi topu dikip devreyi bitirecektim ki..topu ayağımın altından kaçırdım arka direkte rakipten eleman topu boş kaleye yuvarladı. ikinci yarıda neredeyse sıfırdan topu doksana yollamama rağmen maçı 14-3 kaybettik.

devam et okuyorum

sene 2009 un ekim ayı üniversitede üçüncü yılım. iki yıldır okula arada sırada uğruyorum alttan birikmiş bir sürü dersim var her şeyi boşlamışım. kafama dank etti bu böyle gitmez dedim derslere düzenli şekilde girmeye başladım. ama görseniz hayatımın en verimli dönemini yaşıyorum. defteri kitabı alıp derse girip hocanın tüm anlattıklarını not alıyorum. üçüncü yılımda okuduğum bölümün mantığını ilk kez kavramaya başlamışım. derslere girdiğimden cafelere para da saçamıyorudum ailemden aldığım harçlık cebimde kalıyordu. hayata bir adım atarsanız hayat size fazlasıyla ödülünü verir kafasındaydım. bu böyle 3 ay devam etti taa ki o güne kadar. bi gün yine ilgiyle dersi dinlerken hocanın beni kaldırıp soru sorası tuttu. o an hoca ve sınıftaki 150 kişi gözümde büyüdükçe büyüdü. bir şeyler geveleyebilecek seviyedeyken kitlendim hiç bir şey diyemedim. altın çağım 3 ay sürmüştü o günden sonra mezun olana kadar tek bir derse bile girmedim.

devam ediyorum bu başlıkta hikaye yok bu başlıkta hayattan kesitler yazı dizisi var. bu kesitleri okurken dışardan sıradan görünen birinin iç dünya bunalımlarını okumaktasınız.

anlat kanka

cezerye

okurum bi arar

Bu başlık efsane olur editliycem

üniversite ikinci sınıftayım. sürekli takıldığımız 3-4 kişilik arkadaş grubu var. bir gün ders öncesi bahçede gezerken nasıl olduysa kızın biriyle baş başa kaldık. daha önce 1-2 kez konuşmuşluğumuz vardı ama ben kızlarla konuşamayan armut olduğumdan pek yakın değildik tabi. kız muhabbet açmak için 'doktora gittin mi parmağındaki sargı nasıl oldu' diye sordu. ben tam cümleye başlıcaktım ki o an ne olduysa kilitlendim. kafamdaki sosyal fobi atakları mermi gibi beynime hücum ediyordu sanki. bir iki kelime bişeyler geveledim kız noldu lan buna diye şaşkın şaşkın yüzüme bakıyor. neyse o an arkadaş geldi fırsattan istifade edip ordan uzaklaştım. bir daha kızı okulda gördüğümde yolu değiştirmeyi tercih ettim.

neyse okuyan okur devam ediyorum

okuyan var mı binler. hikaye yazmıyorum hayatımdan aklıma gelen kesitleri aktarıyorum.

internetten biriyle tanıştım beraber bahis oynuyoruz. mütevazi bütçeyle ikimizde iyi kazandık yaklaşık 150 bin para biriktirdik. o kazandıklarıyla şu an dünya turu atıyor bense tüm kazandıklarımı geri verdim şu an bahiste kaybettiğim banka kredilerini ödemeye çalışıyorum.

@11 maksimum 18 yaşında

lise 1 sonunda 4 kişi eylül ayında bütünlemeye geldik. geçemezsek sınıfta kalıyoruz. hepimiz sınava boş kafa gelmiştik kimsenin bir şey bildiği yoktu. nasıl olduysa diğer üç arkadaş sınavı geçmiş bir tek ben kalmıştım. panoda asılı kağıtta yazıyor diğer üç arkadaş geçti burak sınıf tekrarı. koskoca okulda tek başıma sınıfta kalmış olmam kabus gibiydi. gittim soluğu müdür yardımcısının odasında aldım hocam ben napıcam mahvoldum diyordum ki hoca af çıktı sınıfta kalma yok dedi. ilk kez şansım yanımdaydı.