hayatimin sirrini buraya yaziyorum

Yazacak yer bulamadigimdan buraya yaziyorum. Birine soylemektense bi yere yazmak daha iyidir, gunumuz kizlari ve erkeklerini anlamiyorum. Bana gore bi kizla cikilmaz bi kiza deger verilir ama onlar sadece "otekilesmemek" icin tipini sevdikleri kisilerin icine hayallerindeki karakteri koyup gecici bi sure gonul eglendiriyolar ama bence bu kadar degersiz bisey degil bu. Cinsel bi ihtiyac veya iltifat sifatlari kullanabilecek bi arac olarak goruyolar iliskiyi. Herkes gibi dusunmemek benim sucum mu? Yada bu bi suc mu? isin tuhaf yani kiza deger verdigin zaman, arayip sordugun zaman ona her firsatta sevildigini soyledigin zaman seni "yiligib", "kilibik", "kopek yavrusu" gibi ve pek cok kelimeyle yargiliyorlar. Ben gercekten sevdigim bi kiz buldum fakat gunumuzdeki kizlar deger gormeyi haketmiyolar. Babam "seveni giberler, gibeni severler" derdi hep, ne kadar dogruymus. Duygusal bi sarki dinleyince hep o seni kiran, uzen kisi geliyor aklina. insanlar hic bulduklarinin degerini bilmez, zor veya hic sahip olmadiklari seyi isterler. Burda bile anlatamiyorum kendimi. Dusunce yalniziyim, kendimi soyutlamak istemedigim icin bikac kisiyle iyi gecinmeye bakiyorum. Arayip sorulmaktan, sevilmekten nefret eden nesilin icindeyim ama bi parcasi degilim, olmayacagim. Biliyorum ki kimseyle cikamayacagim cunku ben degismem, yine cok severim cok deger verir arar, sorarim. Yasitim erkeklerin cogu kizin gotune, gogusune bakip sex hayal ederken benim kizin gozune bakip oylece kalmam beni otekilestiriyor. Neden sevilmek istemiyorlar? iste bu yuzden bana sapik dendiginde deliye donuyorum. Bana spik denmesi "sende bu jenarasyondansin" demek. Ama benim onlardan dusunce farkim cok buyuk. Sapik benim icin kufurden daha kotu bisey sahsima ve karakterime yapilan bir hakarettir. Sahit oldugum bi kiz konusmasinda "sevgilim bana askim diyip duruyor, cok yiligib. Surekli ozur dileyip alttan aliyor" dedi ve ben halâ onun etkisinden cikamadim cunku yanindaki 4 kiz siddetle onay verdiler digerine. Benim gibi dusunmeselerde bi kac arkadasim var onlarla idare edebilirim ama onlar da bu jenerasyonun icinde ve hepsi de oyleler. Sanirim deger verecek tek seyim matematik problemlerindeki bilinmeyenler olarak kalacak hayatimda. Kendilerini takmayan cocugu severler ama sevdiklerini soyleyenleri istemezler hâlbuki bu kisilerden kimseye zarar gelmez. Olayi cozdum, gunumuzdeki kizlara nasil davranilacagini biliyorum ama yapmayacagim. Onlara it muammelesi yapmayacagim onun yerine onlardan uzak dururum. Bu sekilde kimsenin kalbi kirilmaz. Bunu benden baska okuyan birinin bu dediklerime katilmasi imkansiz o yuzden birine soylemektense buraya yaziyorum cunku kagitlar beni yargilamiyor, elestirmiyorlar. Kimsenin okumasini da istemem zaten sizofren gozuyle bakacaklardur bana. Bu seveni iteleyip; gibeni seven toplulugun icinden sevgiler, saygilar...