hayatimin hikayesi by kayip seyyah

onsoz

Evet picler size simdi uzun ama bir solukta okuybileceginiz bir hikayemi paylasicam. Gercek bir hikayedir. Emin olun boylesini daha once duymamissinizdir. Ha konusu ne derseniz, okuduklarinizin %90 I gibi sadece bir ask hikayesinden ibaret degil. Icinde askta var tabiki… nasil olmasin amk hayatimin nerdeyse son 15 yilini anlaticam size. Hem de ne asklar var icinde. Ama baska seylerde var tabi. ……..

Bunlari size su anda canli yaziyorum daha onceden bir yere not edip buraya yapistirmiyorum. O yuzden cabuk yazpic diye gibistirmayin.olmadi sonra okuyun amk. Kafama estikce yazarim. Oraya buraya not ettigim bazi anilarimi buldum gecen.bu hikaye yazma fikri de ordan geldi zaten amk. Lan dedim hic yapamadigim bisey, ama sanal da olsa dokucem amk icimi. Okuyan okur. Bu yazcaklarimin cogu su ana kadar hep paylasmak istedigim bir turlu birine anlatamadigim seyler. Kisacasi,son 15 yilimin gizli kalmis anilariyla, nereden nerelere geldigimin hikayesidir…

http://inci.sozlukspot.co...ip-seyyah/@kayip%20seyyah

Baslayalim amk… bundan tam 14 sene oncesi yil 1998… 18 yasinda lise son ogrencisiyim. Sinava 3 ay falan kalmis zamanin cogu test cozmeklegeciyo. Bide anadolu lisesi ogrencisiyiz hedefler debuyuk ya amk, baski baski baski sen de iyi bir yerikazan, bak sunun oglu surada okuyormus bu boyle yapmis falaan. Devamli bir gaz… bir yandano zamanlar yuzucuydum. Ama harbi yuzucu yani ara sira yuzenlerden degil. Zamaninda turkiye rekorlari olan, milli takimla ordan oraya yarislaara giden turunden. Aranizada eski yuzuculer varsa 25 yas ustu fln ismimi versem tanirlar.

Neyseee. Bir yandan okul dersane oss testler falan, digger yandangunde 4 5 saat antreman. Her sabah 4.30da antreman. kalkar sonar okul sonar yine antreman 9 a dogru evdesin. sonra yemek ve yat zibar. Zaten eben gibilmistir, olu gibi uyursun hemen. Butun bir senem boyle gecmisti picler. Okulda da biraz uyuyodum biraz da test falan cozuyodum. zaten okuldaki hocalar biliyolardi yuzucu flan oldugumu pek tinlamiyolardi. Rahattim yani. Oysa ki hayatimda gecirebilecegim en zor gunler olarak geliyodu bana o zamanlar. Zorun daha da zoru oldugunu, ne kadar yukselebilsek te yukseldikce her zaman dibe batma olasiliginin da ayni zamanda arttigini, bundan daha kotusu olamaz, artik dibe vurmusuzdur heralde derken, o dibin 2 3 kati hatta 10 kati daha dibe indigini daha henuz maalesef bilmiyorduk. E bizde kiatp gazette okuyoduk, dizi film falan izliyduk, goruyoduk nasil hayatlar varmis, vay amk beaa diyorduk.ama kimse gelecekte onlara benzer bir hayata sahip olabiliecegini tahmin edemez.

E ben de etmezdim zaten.cok ama cok farkli hedeflerim vardi o zamanlar. Ve cok farkli bir insandim simdiki halime gore. Icki ara sira var ama sigara falan sifir. Dogru duzgun disari bile cikmam,kiz arkadas desen tek tuk sadece uzun duzenli tip iliskiler. Yani yuzmeden baska hayatimdaki heyecan sifir. Yuzme o zamanlar benim icin spordan cok bir tutkuydu. Kafamda hep olimpiyatlara katilacagim gunu tasarliyordum. Inanilmaz bir hisrsla antremana gidiyorum her allahin gunu. E bu kadar kosusturmanin yaninda bi de oss denen zikkim vardi tabi. Aile deki sinav baskisi, sinav yaklastikca ara ver artik yuzmeye muhabbetleri, ilerde cok pisman olacaksin falan filan. Her gun amk hayvan gibi yorgunum bi debu laflar, kafamkaldirmiyo amk artik.

O aralar bi kac arkadas var amerikada burslu yuzen, netten onlarla konusuyoruz arada antremanlar, nasil gunde nekadar yuzuyosun ortam falan sorular soruyorum paso. Picler hepsi de ballandira ballandira anlatiyolar amk. Yok antremanlar soyle supermis, dereceleri gelisiyomus, tr yle alakasi bile yokmus, okul cok iyiymis kizlaar partiler ortam falan hersey amk. Ulan bi benim hayatima bak, bi de bunlarin hayatina bak. Bir kere aile dirdiri yok devamli. Okulun yuzme takimindasin, populersin amk, ortamin cok guzel, e amerikadasin amk borumu!!! Hayaller ulkesi, herkes hayalini kurup da gidemedigi ulke. New York zenciler, las vegas, Hollywood, partiler, kizlar….

dinliyonuzmu lan?

neyse zaten kafa guzel devam ediyorum ben

Diyodum amk bizim hayat da iste boyle boyle.. Selcuk diye bir arkadasla konusuyorum, yeni gitti amerikaya ilk senesi, o da yuzucu, amk benden 1 yas buyuk ama benim derecelerim onunkinden cok daha iyi, daha iyi bi yuzucuyum yani. Bu dedi olm ne kasiyosun, bak derecelerin burda burs almaya yeterli, gibtret orda hep okuyup hem istedigin gibi yuzemessin… hem bak burda hersey daha rahat, daha guzel,… ver gaz ver gaz amk.. ilk basta ben takmamistim, ama ertesi gun kendimi internetin basinda bu burs olaylarini arastirirken buldum.

Pazar gunuydu. Yapcak bisey yok butun gun hem bu burs isini arastiriyor hem de hayaller kuruyodum.amk daha dun elemani takmiyodum ama simdi iyice kaptirmistim kendimi amerika macerasina. Tabi ki hersey (aminakodum hayatinda her zaman oldugu gibi) neden olmasin dememle baslamisti. Arastirdikca daha da gaaza geliyodum, gaza geldikce daha da kafamda buyuk bir yer ediyorrdu. Hedeflerim ayniydi ama onlara ulasabilecegim bir yol bulmustum sonunda. Okula basvurcaktim bursu alip amerikaya ucucaktim. Ve oradaki muthis imkanlarla hem okuyup hem de yuzmede istedigim seviyeye gelebilecektim. Ama gelecek herzaman hayal ettiginiz gibi olmuyor gencler. Herzaman mutlaka engeller cikarbunlar gayet normaldir, amaguzel gorunen bir yolda ilerlerken hic farkindaolmadan ucu bucagi olmayan tak dolu bir batakliga dogru surukleyeceginizi bilemezsiniz.

okuyonuz mu lan picler. vaktim varken biraz daha yaziyim. aksama devam ederim sonra.

Gunler yine ayni devam ediyordu. Ev antreman okul yine antreman falan.. neyse fazla uzatmayalim buralari. 2 sinav vardi o zman amk. Oss ye girdik ilk once. Bekledigim gibi gecmisti. Okulu pek takmazdim ama akilli pictim dersane sinavlarinda falan hep iyi puanlar aliyordum. Neyse selcuk bigun dedi abi istersen seni bizim takima alabilirim diye. Ben de baya bi arastirmistim o zamanlar. Onun takima cok rahat girebilecegimi biliyodum zaten ama daha iyi takimlar kovaliyodum. Iyi taninan yuzuculerin oldugu takimlar falan. Bunlari sadec iyi takimlar degil, okullari da orada hep ilk 100 de olan universiteler. Yani gittigimize degsin hic deilse diyodum. Ne cok takarim ya alcagim egitimi.o zamanlar farkli kafadaymisim iste.bir insan bu kadarmi cabuk degisebilir. Neyse bir sure bekledikten sonra biraz gec kaldigimin farkina vrdim. En guzeli ve kolayi selcuga soylicektim, konussun kocla alsin ayarlasin bi burs alsin beni takima.

@13 kac yasindasin sen

Konusmus bu kocla, ben de yazdim sonra bi email koca gonderdim. Dedim boyle boyle derecelerim bunlar, milli takmda yim. derslerimde iyi hep okuyup hem yuzmek istiyorum, ozellikle ncaa gibi bir ligde yuzmek en buyuk hayallerimden biri, yardiriyorum amk.. bikac mailden sonra bi cumarrtesi ogle vakti. Antremandan gelmisim eve hemen heyecanla mailimi control ediyorum. Ozetle Seni aramizda gormeyi cok isteriz falan diye bi email geldi koctan. Amk……. Lan boyle bir sok,, ve sokla birlikte bir sevinc patlamasi… anneeeeee diye haykirmam. Lan picler 20 bin km uzakta hic tanimadigim bir adam bana senelik yaklagib 30bin dolarlik burs teklif ediyor.. ve universite ordakilerin en iyilerinden degil belki ama dunyada 300 kusuruncu sirada bi universite.lan bu kadar kolaymiydi amk. Ilkokul 5 ten beri hayatimi iyi okullara girebilmek icin sinavlara calisarak gecirmisim. Sirf bir kac yanlis cevap yuzunden fen lisesine girmeyi kacirmisim. 18 yasinda hala ne okucaz nasil kazancaz sinav test cart curt amk bu ne stresmis bilader. Uzerimde nasil bir baski varmis. Boyle bir rahatlama yo. Genel olarak zaten sanssiz biriyimdir. Hayatimda hic birseyi o gune kadar bu kadar kolay elde edememistim. Amk ilk defa bir hayalim gercek oluyodu lan.

Bir suredir zaten bu amerika mevzusunu bizimkilere de acmistim. Dedim boyle boyle olanaklar bunlar universiteler buranin bogazicinden bile daha kaliteli soyle boyle. Akillarina girmistim yani inceden. Bizimkisi yine sen birakma olm derslerine calis nolur nolmaz diye devam. Iste bu emailden sonra benim icin hersey tamamdi. onumdeki yol netlesmisti artik. birkac sene de olsa onumu gorebiliyordum. E dolayisiyla oys ye de,her ne kadar hala baski olsada birakmistim calismayi. Sinav ayagina rapor da almistik. Ne sinavi amk hergun cift antreman yapiyorum. Olimpiyata hazirlanir gibi antreman yapiyorum hergun. Disari bile pek cikmaz olmustum. Sonraki 2 ayliksure icinde haziran sonuna kadar okula basvurumu yapmis, toefl sinavini vermis dosyalari okula gondermistim bile. Sonunda burs yazisi geldi. Onunla birlikte I-20 dosyamda gelmisti. Amerikaaya okumaya gidenler bilir.bu kagit parcasi sayesinde o ulkeye adim atabiliyosunuz.

Neyse vizeye falan basvurduk. Baya heyecanliydim o gun. sabahin korunde istanbula gelmistim otobusle. Istinye de vize gorusmem var. amk bi gittim konsolosluga, bildigin kale lan. Amk konsoloslugabak, nasilbir ulkeye gidiyorum ben gibi dusunceler var aklimda. Uzun bir siraya girdim baya bi bekledimama vize gorrusmem toplam 45 saniye surdu. Liseyi nerede okudun. Neden amerikaya gitmek istiyosun. Hocam al I-20 burda. burs bellgem de bu, yuzucuyum… tamam dedi 3 gune pasaportun evine gonderilmis ollur. Vay amk bu ne hiz. Beyler bu kadar ayrintiya niye giriyorum ben de bilmiyorum. Oyle guzel geliyor ki simdi o anlari animsamak. Kendimi oyle onemli, oyle buyuk bir is basarmis gibi hissediyordum ki, hicbirsey umrumda degildi. Basarmakboyle birseydi heralde.

Vize geldi, ucakbileti alindi, arkadaslarla son bir kez daha bulusuldu. alisveris tamam. Artik hazirdim yeni dunyaya olacak uzun yolculuguma. Burda yurtdisina uzun bir sureligine gitmis olanlar beni iyi anlar. Hele bir de genc yasta gitmislerse. Gittigim yer Istanbul falan degil, ya da avrupanin herhangi bir yeri, yani ha deyince geri donebileceginiz bir yer degil. Ayri bir dunyaya gidiyorsunuz. Ve hersey oyle birden bire olmus ki. 6 ay oncesine kadar ben istanbulda nasil yaparim, en iyisi izmirde ailemin yaninda kaliyim falan derken simdi adnan menderes havaalaninda saat sabahin 5 inde check in yapiyodum.

@15 eyvallah

@21 daha chapter 1 bu.. bu 10 a kadar gider. yaziyorum iste yavas yavas. uzatmamaya calisarak..

Sene 1998, agustos..
Hani bazi anlar vardir hayatta karsilastiginiz. Cok onemli veya hic birzaman unutamayacaginiz anlar. Iste hic unutamadigim, hala da hatirladikca gozlerimi yasartan an. Izmirde check in yaptim ama daha istanbula gidicem, gumrukten falan gecmedim henuz yani. Bizimkilerle sarildik opustuk vedalastik. Kontrolden gectim artik ucaga binme zamani geldi. Artik son bir kac metre ve bizimkileri uzun bir sure goremicem. En son annemin bana aglayan gozlerle bakisi var picler. ulan aklimdan hic gitmiyor be o an. El salliyorum hafif gulumseyip, ve gidiyorum…. Su gibtigimin hayatinda hangi ana donmek isterdiniz diye sorsalar, simdiki aklimla kesinlikle o geceye gitmek isterdim. Hersey bir ruya olsun, uzuuunn bir ruya. Gece son kez yatagimda uzunmis uyuklarken gordugum bir ruya olsun. Kalkiyim kendime geliyim ve salonda bekleyen anneme babama ben vazgectim burada kaliyorum. Hic bir yere gitmiyorum, diyip sariliym…. Olmuyo iste picler ruya falan deil. Aha da burdayim amk. Aradan 15 sene gecmis…

bu da ilk partin sonu olsun.. aksama gorusuruz...

Chapter 2 - Amerika