hayatimi özetleyen kucuk bir deneme yazisi

yine yatagin soguk tarafina atilan bir kol, yine farkedilen yalnizlik, yine her sabah tekrar tekrar karsimda buldugum havasiz oda.ama bugun yalniz degilim.
istanbul da agliyor benimle beraber. kendimi disari atmak icin olabilecek en guzel zaman sanirim. botlarimin iplerini dahi baglamadan atiyorum kendimi disari.
sahilde kimse olmasa bile istanbul eslik ediyor bana semsiyemi delmeye calisan her gözyasiyla. elimi siyah pardesumun cebine atmis koruyorum kendimi ondan.
o daha da arttiriyor siddetini, ben engel olmaya calisiyorum. sonra farkediyorum.ben bile istemiyorum yalnizligimin bozulmasini.
itiyorum onu her seferinde, kaciyorum o göz yaslarindan. alistim mi ben bu yalnizliga? nedendir bu cabam? neden kapattim kendimi bu kadar? sonra indiriyorum semsiyemi,
hayatima sokuyorum dunyanin en guzel kadinini. istanbul'u..