hayatimi siken adami anlatiyorum

hic tanimamama ragmen gittigine uzulmustum, bi daha nerde nasil gorebilirim ki diye dusunuyodum umutsuzca. o dakikadan sonra ne ortamdaki muhabbetleri hatirliyorum ne de ne halt yedigimizi. ama eve donus kismi guzeldi baya. bizi eve birakmasi icin onu aramislardi ve bekliyoduk. herkesten cok ben bekliyodum bi daha gormeyi.
ama klagib kezban triplerine girme vaktim gelmisti artik, (evet her kiz da var biraz bu, inkar edecek degilim) gelince nasi davransam, ne desem yada sussam mi falan gibi hesaplar yapiyodum kafamda.
geldi, gayet rahatti. fazlasiyla konuskandi. bana once seni birakalim gec oldu falan deyip guldu, ben de burda yasamadigimi kuzenimle birlikte oldugumu soyledim, muhabbet etmeye baslamistik artk. okulumu bolumumu sordu, kendi anlatti ne yaptigini, nerde calistigini. 24 yasindaydi. abilik yapiyo gibi geldi bana biraz, hic umudum kalmamisti artik. zaten olmazdi hem farkli sehirlerdeydik, hemde buyuktu benden..

o 24 yaşındayken sen kaç yaşındaydın ? yine abisi yaşındaki adama aşık olan türk kızı durumuyla karşı karşıyayız galiba .

ertesi gun okula dondum. ev arkadaslarima, okuldaki kizlara anlattim hemen. gulup gectik ama sadece, bi daha goremeyecegimin ve cocugun pek gibinde olmadigim farkindaydim.
bi aksam okuldan donup facebook u acinca tum fikirlerim degisti, beni eklemisti.
hemen facebooktan ciktim, bilgisayari kapatip actim, tekrar baktigimda istek hala duruyodu. yanlis gormemistim yani:)
burcunun yanina kostum (ev arkadasim) onun fikirlerine guvenirdim bu konularda. hemen kabul et, ne bekliceksin ki sacmalama dedi.
biraz beklesin diyodum aslinda ama kabul etmek istemesem de, daha fazla dayanamadim. cevrimdisiydi.
bikac gun onun facebooka girmesini beklemekle gecti.

@22 ben 89luyum, o 85li panpa.

@3 hakli olabilirsin panpa, itirazim yok:)
@8 o sadece giris, asil hikaye 2.si kanka.
@12 bi yandan da odev yaziyorum amk, idare edin.

anlat panpa dinliyoz

bu arada cok onemli bi ayrintiyi atladim:) profil resminde bi kizin fotografi vardi. bu yataga uzanmis, yanina bi kizin remini koymus. yani kizin kendisiyle degil fotografiyla fotograf cektirmis. sacma bise iste. tamam dedim sevgilisi de varmis. bana yine husran amk.

neyse bikac gun sonra sabah, gordum bunu feyste. bu arada 2. ogretimim ben, gunduz 3e 4e kadar evde oluyodum genelde. bu da is yerinden giriyodu yani konusmak icin sabah baya vaktimiz oluyodu.
sohbet penceresini acip, yazsam mi yazmasam mi diye beklerken napiyosun kopek?:) diye mesaj atti bu. noluyoz ya kopek falan dedim kendi kendime. hoslanmis olsaydi eger kanka ayagina yatip kopek falan yazmazdi heralde dedim. neyse konusmaya basladik. tahmin ettigim gibiydi, hicbi belirti yoktu cocukta. kopek ten sonra bide kardesim dedi bana, ben de bozuntuya vermedim abi falan dedim. iyice taka sarmisti yani benim is. gayet normal abili kardesli konusuyoduk..

fotograftaki kizi sordum tabiki, eski sevgilisi oldugunu soyledi. e unutamadin o zaman hala fotografi olduguna gore dedim, yo unuttum ama oylesine duruyo iste dedi, konusmak istemiyo gibiydi. ustelemedim ben de.
daha sonra anlatti kizi, cok sevmis 4 yil boyunca birliktelermis. ciddilermis ama kizin ailesi bunu istememis, cok ugrasmis ama vermemisler kizi. ayrilali 4 5 ay olmus daha. yeni yeni kendime geliyorum, ondan sonra kimseyi istemedim, denedim ama olmadi dedi.
uzulsem mi sevinsem mi bilemedim. sevgili olmadigini ogrenmek guzeldi ama onu hala seviyodu sonucta..

bi ay falan olmustu konusmaya baslayali, hala ayni kivamdaydi sohbet. arada bi laf atiyodu, benle ilgili cok sey soruyodu, dinliyodu ama bu belirsizlik beni cok bunaltmisti artik. bi gece sinirlenip sildim bunu hicbisey soylemeden. arkadasa ihtiyacim yoktu amk. olmuyosa olmasindi.

2 gece sonra bi mesaj geldi, baktim, sencerdi.
yanlis bisey mi yaptim sana? kardesim dedim. neden sildin beni, merakimdan soruyorum sadece. yaziyodu.
gaza geldim ben de. sana abi demek istemedigim icin sildim, yazdim.
boyle sacma bahane mi olur, cabuk ekle beni geri:) yazdi.
iyice sinir oldum amk, anlamamazliga mi vuruyodu, amaci neydi bilmiyodum ama tabi ki ekledim tekrar.
artik itiraf etmistim bi kere, ceviremezdim lafi geri. cevirmedimde.
zaten benim dusunduklerimi hissettigini soyledi, anlamis ondan hoslandigimi ama benim kafam cok dolu. biseyler yasasak bile uzerim ben seni olmaz, yapamayiz dedi. tamam dedim. uzatmadim ama hala samimiyeti bozmadi benle. niye bozsun ki zaten hosuna gidiyodu belki de bu durum.

devam devam sonunda gibicek çocuğu

neredeyse 2 ay olacakti amk, telefonumu bile istemedi daha gerizekali diyodum. ama niye istesinki zaten her zaman ulasabiliyo bana falan diye dusundum. sonra bigun konusurken ben feyse giremicem artik pek, finaller geliyo falan dedim. tamam hadi calis da bitir bi an once falan diye sacma sapan seyler soyledi, bildigim butun kufurleri ettim ve ciktim uzun bi sure girmicektim artik. umarim biseyler yapar diye beklemeye basladim.

takipteyim panpa

bi kacgun sonra telefonunu yazip gondermisti, caldir beni, konusuruz falan yaziyodu. tabi ki hicbise yapmadim. cevap atmadim, caldirmadim da amk.
Zaten eve ailemin yanina gitme vakti gelmisti artik. finaller bitmisti, 2 hafta sonra yine donecektim yaz okulu icin ama hicbise aciklamadim buna. o arada da hic girmedim feyse falan.

ailesinden uzakta olanlar bilir, hevesle eve donersin. ilk iki gun cok iyidir falan ama sonra sklmaya baslarsin yine:) bende de oyle oldu. tabi merak da var fazlasiyla. dayanamadim ve girdim facebook a. ordaydi yine, neden aramadigimi sordu, gormedim zaten musait olamadim hic falan dedim, gayet resmi konusuyoduk artik. o zaman sen ver hadi artik telefonunu ben ararim musait olursan acarsin dedi, verdim. o gunun aksami aradi. alo, meraba, nasilsin falan filan hicbise demeden direkt adimi soyledi. mal gibi kaldim 3 4 saniye. ilk defa ismimi duymak bu kadar guzel gelmisti.

not: normalde ismimi sevmem:p

hayatınımı senimi

houston dinlemede

telefon adeta bi organim olmustu artik, tum gece tum gun konusuyoduk, hic sklmiyodum bile. herseyini ogrenmistim, tabi o da benimkileri. insan hoslanmadigi biriyle neden bu kadar fazla konussun ki bence onda da var biseyler falan diye avutuyodum kendimi.

yaz okulu icin donmustum geri okudugum sehire, yani yine yakinlasmistik ve tekrar gorusmek icin plan yapiyoduk hep telefonda..

bizim evde hic misafir ekgib olmaz, arkadaslar, sevgilileri. onun kankasi bunun manitasi derken normalde 2 kisi kaldigimiz ev hic sakin olmaz yani. yine bi gece telefondayken icerden gelen erkek seslerine sinirlendi bu baya. napiyosun sen orda? nasi bisey bu falan filan diye trip atti bana, ilk defa kiskanmisti beni. o anki mutlulugumu anlatmaya kelimeler yetmez yani o derece. (kezban detected amk).
neyse artik goruselim bi an once ve yuzyuze karar verelim artik nolucagina dedi, demek ki bisey olma ihtimali vardi artik aramizda:)

sabirsizlikla gorusmeyi bekliyodum artik ama bundan kuzenim haberi olmamaliydi, aslinda soylesem cok fazla bisey demezdi kizmazdi ama ben rahat edemezdim. soylemedim.

rezervation, okurum bi ara

reserve