ben kimseye sesimi çıkaramadım kimseye ses etmedim hep pısırık oldum hep dışlanılan oldum insanların ne diyeceğini düşünen insan oldum herkes benimle uğraştı hep bi taka yaramayan insan oldum ailemin tek çocuğuyum ama onlar bile bana acinacak gözle bakar oldu nezaman bir işe el atsam o iş taka sarar olmuştu taaki o güne kadar hayattan ümidimi kesmiştimki karşima o çıktı sanki bir güneş gibi doğdu hayatıma ama ben korkar oldum ya mutlu edemezsem onu ya bir şekilde benden sıkılırsa ya onu çok sıkarsam diye duşunur oldum ne yapacağımı bilemez hale geldim ya başaramazsam ne olucak beyler
okumaniz bile yeter beyler ne şukusundayim ne rezinde dertleşecek bi kaç insan ariyorum sadece Hayırlı akşamlar..