düzgün yazsan keşke

Hikayeci var tutar

hayatııııı sıfırlamaaaak

sil baştaaan başlamak gerek bazeen

hayatıı sıfırlamak

Tutar mı belki

Bir sonbahar günüydü aylardan eylül..
Cadde kalabalıktı heryerde insanlar vardı. Evime yakın
olan bir avm olduğundan bu kalabalığı onun için olduğunu
biliyordum. Adımlarımı hızlandırdım. Tam o sırada omzuma
çarpan kumral saçları ve siyah elbisesiyle bana bakmakta
olan kadını gördüm. Pardon dedim. Özür dilerim..
Birşey söylemedi.. Gözleri doluydu zaten.. ağladı ağlayacak bir
havası vardı. Tekrar Özür dilerim dedim ve arkamı dönüp
yürümeye başladım.
Bikaç adım attıktan sonra arkamı dönüp baktığımda
hala bana baktığını gördüm. Bana doğru geldi.
Burun buruna gelince durdu. Dudaklarından çıkan
nefesin sıcaklığını suratımda hissediyordum.
Bişey diyemedim. Gözlerine baktım sadece en derine..
Hala hatırlamadın mı? dedi.
Şöyle bir düşündüm. iyi de ben herkesi hatırlayamam ki.
Yani ne biliyim. Tanımadığım birini nasıl hatırlarım?
Cevap vermedim. Evime geldiğimde ışıkları açık buldum.
Yine dalgınlığıma gelip öylece çıktım heralde diye düşünürken
ev arkadaşım ömerin pc'den gelen sesleri duydum.
iyi ömer evdeymiş. Kendi odama gidip kapıyı kilitledim.
Yatağa uzanmış düşünüyorken bana çarpan kız aklıma geldi
beni hatırlamadın mı dediğine göre daha önce tanışmış olmamız lazım ama
ne zaman tanıştık? Hatırlamıyorum. adını bilmiyorum.
ama gözleri güzeldi gerçekten. Ben bunları düşünürken
zilin çaldığını duydum. Ömerin ayak seslerini duyabiliyordum.
kapıyı açtı biri vardı yanında biliyorum çünkü ayak sesleri çoğalmıştı..
Onlar sohbet etmeye başlamışken bende pakedimdeki 2 sigaradan
birini ateşledim. Derin bir duman içime çektikten sonra
dikkatimi konuşmalara verdim. Birinden bahsediyorlardı.
Üzüldüm anlattıkları kişi için.. Hafızaya format yemiş
bişey hatırlamıyomuş zamanla düzelir falan demişler.
Pek oralı olmadım. Sigaramı bitirip küllüğe bastım,
uyku bastırmıştı zaten..

Uyandım.. Penceremden Yatağıma vuran güneş ışığı havanın
bugün açık olacağını söylüyordu. Gezmek içi güzel bir güne benziyor.
Ömerle beraber kahvaltı ederken bu fikrimi ona da söyledim.
Tamam deyip birileriyle konuşup geldi mutfakta.
Tekrar gelip karşıma oturdu ve kız arkadaşlarını çağırdığını
4 kişi güzel bir gün geçireceğimizi söyledi.
Ömer benim yalnız olmamı sevmiyor. Hep birini
bana ayarlama peşinde. ee paşamız her hafta sevgili
değiştirdiği için bana acıyor heralde.
Hatta bazen Elinle ilişkine bir ara ver diye dalga geçtiği de oluyor.
Ama ben pek oralı olmuyorum tabii. Ne gerek var?
Yok aşkım şuraya gidelim yok şunu yapalım.. yok canımlar cicimler
bir sürü yapmacık haller.
Ben bunları düşünürken dalmışım elimde çay bardağı
öylece masanın üzerindeki zeytin taneleriyle
bakışırken ömerin kapıyı açmak için kalkıp gittiğini görmemişim bile..
Masaya doğru 2 kız yaklaşıyordu. Kumral olanı bir yerde görmüş olmam
lazım. Çok tanıdık geliyordu ama hafızam onu hatırlamamak için
direnmeye devam ediyordu. Sonunda buldum. Dün
çarpıştım ben bu kızla..

Rez devam

Kardeş hizli yazsan tutacak