hayata sakso çekerek yaşam savaşı vermek

tıpkı artık zütünden hayır gelmeyen huurlar gibi muşamba perde ardındaki bir delikten deep throatın kralını yapıyorum her gün. çünkü başka türlü gitmiyor. tedavülden kalkmış o huur gibi benim de alacaklarım var karşılığında

ya siz amcıklar?siz de her gün ağzınızda yannan tadıyla mı uyanıyorsunuz benim gibi?

kezzap içerek temizlemek istiyor musunuz yılların pisliğiyle dolmuş gırtlağınızı?

hayırdır tecavüz mü ediyorlar

otobüsteki yaşlı teyzeye yer verirken aslında onu öldürmek istiyorum.'teşekkür ederim evladım' derken nefesi ceset gibi kokuyor. ondan öyle iğreniyorum ki 'ne demek teyzeciğim, buyrun' deyip sevgiyle gülümsüyorum. çünkü başka türlüsü elimden gelmez. yüzde kırkı su olan biramı içmek için o taktan yere oturduğumda elinde bardakla dilenmeye gelen sıçan yavrusundan iğreniyorum. tekmeyi koymak geliyor içimden. onun yerine bardağa bir lira atıyorum,'hadi bakalım, dolaşma bu saatte buralarda' diyorum. garsona 'hesabı rica edebilir miyim' diyorum. oysa ki 'hadi yine gibtiniz müşteriyi sulu biraya sekiz lirayla' demek istiyorum.o da 'tabii efendim' diyor 'üç kuruş karşılığı sana efendim diyen ağzımı gibeyim' yerine. hayatı seviyorum binler.

ne pis geyiğin varmış bilader

edit: ne değerlenmiş buralar amk

sabah duşa girdiğimde suyun vücudumla ilk temas anı beni delirtiyor .dışarı çıkınca diğer insanları vücudumdan çıkacak herhangi bir kokuyla rahatsız etmemem lazım, çünkü ben medeni bir huur çocuğuyum. oysa yağlı saçlarımla huzuru yakalamıştım. onları yıkamak zorundayım çünkü toplum içinde yaşamak bunu gerektirir.

çocukları sevmiyorum. hatta onlardan nefret ettiğim bile söylenebilir. hele ki biri ağzını am gibi açıp anırmaya başladığında o ağıza balyozla vurmak istiyorum.o ses kulaklarımı gibiyor. çirkin suratına elimin tersiyle geçirmek istiyorum veledin. onun yerine babasıyla göz göze geliyorum ve gülümsüyorum 'çocuk işte, şeker şey' ifadesiyle. kimi zaman böyle yapmacık gülümserken mağaza vitrinlerindeki yansımamı görüyorum. gülümseyen bir züt deliğinden farksızım.

giberim toplumuda saksonuda yaşdıbınıda kuru dıbınıda. hakkaten geyiğin hiç çekilmiyor amk

'sen dua et, o seni duyar' diyene 'ne dediğimi duymaması daha iyi olur' diyemiyorum. onun yerine 'edeceğim,dua edeceğim' diyorum.

@10 özür dilerim abi bir daha olmaz

küçük bir prenseten farksızım. düşüncelerimi insan içinde söyleyemiyorum.o kadar uyumluyum ki.kafamın içi söyleyemediklerimle dolu. yine de çevremdeki diğerlerinin de benden farksız olduğunu biliyorum. pgibolog bilmemne olan var mı amk hep merak etmişimdir insan toplu halde yaşamak için yaratılmış bir şey mi, yoksa sonradan mı öğreniliyor

bu gün nerdeyse tüm günümü burda geçirdim. boş boş o kadar çok şey yazdım ki ben bile sıkıldım amk. halbuki yazılmayı bekleyen birbirinden ciddi şeyler var.bir köşede birikip duruyorlar.bir gün hepsi uydurulup bir çırpıda yazılacak ve okunduktan sonra üstleri çizilip gereken notlar verilecek.ben yine fail

amcık seni başlık takip

japon balığıma gizli gizli viski veriyorum.her gün suyuna damlatıyorum. çünkü hayvanları seviyorum.

bende köpeğime duman üflerdim panpa sebeplensin diye rahat uyurdu

çileden çıktım amk

her gün bir avuç uyku hapıyla uyuyorum.iki liralık ve adi olanlardan. bir arkadaşımın kedisine uçak yolculuğu sırasında vermiştik aynılarından. içinden şeytan çıkartıyorlarmış gibi bağırıp elimi tırmalamıştı huur çocuğu.bu arada hala karanlıktan korkuyorum. aklıma ölüm geliyor. toprağın altı geliyor. oraya gidenin yolu çıkmaz sokak. orda kalıyorsun.bir takım şeyler uyduruyorlar. insanlar inanıyor. çünkü inanmak istiyorlar. beni tek rahatsız eden çürüdüğümü hissetmek. acaba beni bırakıp gidenler hissediyor mu kalplerini yiyen kurtları?bu sebeple mediamarkttan bir gece lambası aldım. kelebek şeklinde ve üç renkli. neşe içinde uykuya dalıyorum.

hayat=anan diyerekten igrenç bir liseli esprisi yapacagım seri eksileyin