hayata dair çok önemli bir tespitim var

neden güzel bir şey yaşadığımızda duyduğumuzda izlediğimizde birilerine anlatma birileriyle paylaşma ihtiyacı hissediyoruz? sanki kimseye anlatmasak hiç yaşanmamış olucak. birilerine yaşadığımız güzel şeylerden bahsetmemiz bizi mutlu ediyorda bu mutluluğun bağımlısı olmuşuz, düşünmeden yapıyoruz bunu.

ben sözlüğe az önce izlediğim güzel bir filmden bahsetmek için girdim. sonra bu akıl almaz tespiti yaptım filmden falan da bahsetmedim bahsetmiycem. yapmazsam ne olucak merak ediyorum. doğanın işleyişine karşı çıkıyorum.

kendim üzerimden hepinizi genellemem elbette sadece bu örnekle alakalı değildi. bugüne kadar yapmış olduğum gözlem ve analizlerin bir sonucu bu. bu güzel şeyleri paylaşma eğilimi hepinizde var.

üzerine fazla düşünmedim bu paylaşma isteği sadece güzel şeylerde olmayabilir. farkındalığım bununla sınırlı.

ve şuan bunu buraya yazarken bile yaptığım tespite uyuyor, yapmıycam paylaşmıycam dediğim şeyi yapıyorum, bu bir istisna olsun.

bu bilinçaltıyla mı alakalı bir durum neyin nesidir çözmek istiyorum. galiba uzun araştırmalar yapacağım günler beni bekliyor

@23 soru sormaktan vaz geçsen? en azından bunu denesen bir vakit? ve çevrendekilere şans versen sana yakın olmaları için, bu denli soyutlamasan onları kendinden, nasıl olur?
bilirim, yetmiyor istemek bazen ancak birşeyleri kazanmak için de istemek şart değil mi?
yalnızlık konusunda ben herşeyin kendimizde bittiğini savunurum..

"yalnızlık senin anlaşabildiğin, kafa dengi dediğin insanla giderilir ancak. samimi olduğun içini açtığın insanla."
yazdın ya.. herkesle anlaşamazsın her zaman, eyvallah.. kafa dengi de olamazsın herkesle, ona da eyvallah.. ama elbet vardır çevrende senin yalnızlığını giderecek kimse, muhakkak vardır..

"bu öyle olmalı ki kendini asla kısıtlamamalısın. rol yapmamalısın. neysen o olmalısın. bütün maskelerini çıkarıp biriyle çıplak bir zihinle konuşabilirsen işte o an yalnzılıktan kurtulursun. rol kestiğin maske taktığın ortamda giderilmez yalnızlık."
paylaşacağın şeyleri parçala, tek kişi ile sınırlandırma.. parça parça çok kişiye anlat, bunu da deneyebilirsin mesela..

ama böyle değişik hallere koyma kendini.. kimse birşey kaybetmez, kendine edersin yani..

ne başlığı açarsam açayım konu bir şekilde yalnızlığıma geliyor. kaçıncı başlık oldu bu böyle. ben getiriyorum farında olmadan. kurtulmam lazım bundan, insanların hayatlarında nadiren olan güzel şeyler vardır. bana da olsa bir kaç tane kurtulsam şundan yok olmuyor

neyse yatayım artık ben iyi geceler hepinize seviyorum sizi

@1 into the wild mı izledin be amk evladı

gaza gelip mutlu olmuş huur çocuğu

alaskaya da gitcen mi lan

herkes gibi değilsin, farklılık peşindesin yada kendini herkesten farklı bir yerde tutuyorsun.. olabilir mi bu?

edit: ki yalnızlık, insanın elinde olan birşey değil midir? istemez isen, olmazsın..

olm çok haklısın lan az önce kumarda para kazandım para gibimde bile değil sadece anlatmak güzel amk

panpa ben hepsini okudum. gerçekten beğendim. ama söyleyecek bişeyim yok. hadi iyi geceler.

@4 aynı durumdayım :D

bakın başlıca 2 çeşit bağımlılık vardır:

1) yaparsam çok iyi olur yapmazsam çok kötü olur
2) yaparsam çok iyi olur yapmazsam bir şey olmaz

bu daha çok 1.si amk. sadece taktir edilme beğeninin beğenilmesi toplum tarafından kabul görme gibi basit zevkler yok bu isteğin arkasında. daha derinden gelen başka bir şey var. daha ciddi, paylaşmadığımda kendimi rahatsız hissediyorum

sanki bir sorumluluk almışım da yerine getirmemişim gibi.

olum başlık ilgi çekti de çok derin konu aq diyecek bi şey bulamıyoz. beyin amcıklaması geçiriyom şahsen yarım sattir.

@19 into the wild çok tavsiye ettiydi az buçuk anlaşabildiğim sayılı bir kaç insan 20. dkda sıkılıp kapattıydım. duruyor hala izlencek.

butterfly effectti film

@18 söylediklerin doğru.. ama yine savımı savunuyorum ben.. "istemez isen, olmazsın.."

sen etrafındakilere ne kadar önyargılı davranır isen, o kadar yalnızlığa hapis olursun.. sana o maskeyi taktıran ne peki? yada insanların samimi olmamasını düşündüren ne?

bilmiyorum. yani aslında biliyorum da sistemli bir şekilde değil. bir oyunun 100 farklı partta farklı boyutlarda depolandığını ve oynamaya hazır olmadığını düşünebilirsin demek istediğimi anlaman için.

sistemli bir şekilde farkında değilim bu durumun. belki bir ara bunu da deşerim, bakarsın partlar sorunludur ekgibtir o da işe yaramaz.

bilmiyorum işte amk bir tak bilmiyorum. ne yapmam gerektiğini bilmiyorum nasıl olmam gerektiğini bilmiyorum diğerleri nasıl sadece yaşıyor yapmak istediklerini yapıyor bilmiyorum. ben sürekli ne yapmalıyım vs gibi yaşıyorum ben soru sorarken onlar yaşıyor ben yapamıyorum.

istemek kendi başına yetmiyor dostum ya bir şeyler daha lazım

olum illa am züt meme mi olcak? niye böyle şeyler konuşamıyoz bu sözlükte

giblenmemişim ya lan olum fikir verin siz de böyle hissediyor musunuz?

@25 eyw panpa çok içten bir şekilde bastım şukunu. sana tam olarak katılmıyorum ama tartışmamızın bir anlamı yok. emek harcayıp çok güzel bir entry girmişsin ama, kafamda bazı şimşeklerin çakmasını sağladın. neden yalnız olduğumu daha iyi fark etmemi sağladın. haklı olduğun yerler de var zaten

@14 yalnızlık çevrendeki insan sayısıyla alakalı bir şey değil, aksine çevrendeki insan sayısı senin ne kadar yalnız olduğunu gösterir çoğu zaman. çünkü ne kadar çok insan varsa çevrende yalnızlığından o kadar kaçıyorsundur.

yalnızlık senin anlaşabildiğin, kafa dengi dediğin insanla giderilir ancak. samimi olduğun içini açtığın insanla. bu öyle olmalı ki kendini asla kısıtlamamalısın. rol yapmamalısın. neysen o olmalısın. bütün maskelerini çıkarıp biriyle çıplak bir zihinle konuşabilirsen işte o an yalnzılıktan kurtulursun. rol kestiğin maske taktığın ortamda giderilmez yalnızlık. tabi bu benim yalnızlık tanımım seninkini bilmem

şu yorumu okuman bile bence benim diğer insanlarla pek anlaşamıycak tipte biri olduğumu anlamanı düşündürür. elimde değil olamıyorum normal bir insan

@16 eet ama bu sefer sebebini bilmediğim bu paylaşımda bir merak ve eleştiri arayışı var bu farkındalık

lan bu tespit kalmasın sözlüğün mermorisinin dibinde bir yerde giblenmemiş olarak, ben birazdan yatıcam ama bir ara hortlatayım burayı konuşalım bu konu üstüne çok ilgimi çekti çünkü. bir birey olarak sosyalleşmemde en büyük etken bu istek çünkü, yaşamımıza öyle ciddi bir etkisi var ki bu isteğin az önceki arkadaşın da dediği gibi bazen sırf anlatmak için yapıyoruz o derece

yemek yemek kadar ciddi bir şey haline gelmiş bizim içim

harbiden lan tespit doğru. kaptın şukunu.