Noktalama işaretlerine töbeliyim

imla hataları vardır insanız.

Bundan tam 3 yıl önceydi sevgilimiz yok paramız yok diye ergen tiriplerine girerdik derselere katılmaz hayatı giblemezdik kısacası yine böyle bir gün okul çıkışı evin yolunu tutmuş giderken 1 sigara molası vermek için oturdum bir köşeye ve gelen geçeni izliyorum 1 adam üstü başı toz büyük ihtimal inşata çalışıyor yanında ise taş çatlasın 9 yaşında bir erkek çocuğu üstü başı düzgün ayakababılarından çantasına yeni önümden geçiyorlardı çocuk babasından birşeyler istiyordu duyduğum kadarıyla cipsimi ne ne kadar olabilirki 2 tl mi 2.5 tl mi? her çocuk sever nede olsa adam cüzdanını açtı ve yüz ifedesinden anladığım kadarı ile boştu parası yoktu sorna alırız dedi çocuğa belkide alamayacak bir an düşündüm kendi kendime tahminimce herşeyini çocuğuna yatıran adam gibi adamdı kendinden önce ailesini düşünen döndüm birde kendime baktım allaha şükür bir eksiğim yoktu çebimde sigara ve yemek parası vardı bir an kendime kızdım ulan mal sen otur param yok sevgilim yok diye tiribe gir oysaki bir babanın oğluna istediği küçücük şeyi bile alaması ne kadar koyar be! o gün hayatın ne kadar acımasız olduğunu anladım dersleri düzeltim adam oldum azda olsa kısaca demek istediğim şu başınıza gelmeden akılanın imkanlarınız olmasına rağman beğenmeyip üstünüzdeki insanlara değil altınızdakilere bakıp şükredin kendinize gelin hayat kimseye acımaz küçük bir olay dı belkide ama bana güzel bir ders vermişti sizinle paylaşmak istedim.